Morgunblaðið - 18.12.2012, Side 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. DESEMBER 2012
Við vorum börn og áttum indæl jól
og æskudaga marga fagra og bjarta.
Þau koma enn og veita von og skjól
og vekja minningar í okkar hjarta.
Snæbjörn vinur minn og upp-
eldisbróðir er látinn.
Hann reyndist mér sem besti
bróðir en ellefu ára gömul var ég
tekin í fóstur á heimili hans á
Flateyri og ólumst við upp saman
til haustsins 1946 en þá skildi
leiðir. Þá tók við framhaldsskóli,
vinna, fjölskyldan og barnaupp-
eldi og allt sem því fylgir. Á þess-
um árum voru samskipti okkar
ekki mikil. Fyrir nokkrum árum
endurnýjuðum við kynnin og nut-
um þess að rifja upp æskuminn-
ingarnar. Ég er honum ævarandi
þakklát fyrir árin okkar í æsku
og foreldrar hans voru mér sem
bestu foreldrar.
Snæbjörn var ákaflega hlýr og
notalegur í viðmóti og sannur
vinur sem vildi alltaf gleðja aðra.
Hann var ótrúlega duglegur og
ósérhlífinn í veikindum sínum.
Síðasta samverustund okkar
verður mér ætíð minnisstæð en
tveimur dögum fyrir andlátið
lagði hann það á sig að heim-
sækja mig til að taka myndir af
blómunum á jólalauknum sem
hann hafði gefið mér.
Snæbjörns er sárt saknað.
Blessuð sé minning hans.
Rakel Jónsdóttir.
Þegar ég var unglingur fluttu
foreldrar mínir vestur á Seltjarn-
arnes. Ekki þekktum við marga á
Nesinu þegar við fluttum, en ég
man að faðir minn sagði frá því að
yngsti sonur Ásgeirs Guðnasonar
kaupmanns og útgerðarmanns
frá Flateyri væri nýbúinn að
byggja sér hús vestast á Nesinu.
Faðir taldi það góðs vita og leið-
arvísi að góðum nágrönnum að
hafa einn af Ásgeirsbræðrunum í
nágrenni við sig.
Samskipti okkar Snæbjörns
voru ekki mikil í fyrstu, ég mikið
fjarverandi vegna sjómanns-
starfa, en alla tíð frá því að við
fluttum á Nesið vorum við mál-
kunnugir og vissum vel um upp-
runa hvor annars frá Vestfjörð-
um.
Snæbjörn var fljótlega mjög
virkur í sveitarstjórnarmálum.
Hann var einnig einn af forystu-
mönnum um slysavarnamál hér á
Nesinu og ekki síður á landsvísu
hjá Slysavarnafélagi Íslands.
Samskipti okkar urðu meiri og
nánari fyrir rúmum 30 árum þeg-
ar Jón sonur Snæbjörns sótti
Soffíu dóttur mína heim. Soffía
og Jón eru bæði fædd og uppalin
á Seltjarnarnesi og hafa búið þar
alla sína tíð. Þar eigum við Snæ-
björn saman fjórar myndarlegar
og duglegar afadætur sem við er-
um báðir mjög stoltir af.
Snæbjörn gat verið fylginn sér
og brugðist hart við ef að honum
var vegið og stundum fannst
mönnum hann geta verið svolítið
hornóttur í viðmóti. Inn við hjart-
að lá hans sérstaka góðmennska
sem var svo einlæg að tekið var
eftir. Hann var sérstaklega góð-
ur fjölskyldumaður og hafði hag
hennar allrar í fyrirrúmi – sem
hann hefur heiður af.
Fráfall Guðrúnar, eiginkonu
hans, fyrir tæpum tveimur árum
var mikill missir fyrir Snæbjörn
og heimahagurinn breyttist
skyndilega. Snæbjörn og Guð-
rún, sem var mjög einlæg, voru
mjög samhent um gott heimili
sem allir vildu heimsækja.
Með Snæbirni er genginn góð-
ur vinur og einstakur sómamað-
ur. Með virðingu og söknuði
kveðjum við hann.
Guðmundur Ásgeirsson.
Mætur maður er fallinn frá,
okkar kæri móðurbróðir og vin-
ur, höfðinginn Snæbjörn frændi.
Snæbjörn var víðsýnn, eldklár,
stálminnugur, bráðskemmtilegur
sagnamaður og oftar en ekki örl-
aði á góðlátlegri stríðni. Hann
markaði spor í líf allra þeirra sem
báru gæfu að kynnast honum.
Snæbjörn var fæddur á Flat-
eyri við Önundarfjörð, sannur
Vestfirðingur og æskustöðvarnar
honum ávallt hugstæðar. Suður
kom hann til framhaldsnáms og
útskrifaðist frá Verzlunarskóla
Íslands. Í upphafi námsins bjó
hann í fyrstu hjá foreldrum okk-
ar, Siggu systur sinni og Ingi-
mari, í Mávahlíð. Svo langt sem
við munum hafa þau góðu hjón,
Snæbjörn og Gunna, verið sam-
ofin lífi okkar systra og fjöl-
skyldna okkar.
Sterk fjölskyldubönd tengdu
systkinin frá Flateyri saman, en
þau voru átta sem komust til
manns og Snæbjörn þeirra yngst-
ur, með honum eru þau nú öll
gengin. Frá æskuárum okkar er
margs að minnast, stórfjölskyld-
an hittist oft við hina ýmsu
skemmtan. Um hvítasunnu var
farið í sumarbústaðinn til Gunn-
ars og Völu á Þingvöllum og
seinna líka til Ebba og Ebbu.
Dagsferðir út fyrir bæinn með
nesti og farið í leiki og þrautir. Á
veturna kom Eiríkur frændi ak-
andi strætó og farið var með hers-
inguna upp að Lögbergi á skíði.
Jólaboðin hjá Gunnari og Völu í
Starhaganum eiga sér ekki hlið-
stæðu, en þar komu stórfjölskyld-
ur þeirra beggja saman við leik og
gleði. Mikið erum við systkina-
börnin rík, en fjársjóður okkar
felst í minningum frá ótal slíkum
gleðistundum frá æsku fram á
fullorðinsárin. Í tímans rás hefur
ýmislegt breyst, hér áður var
meira um innlit að tilefnislausu.
Þeir bræður, Snæbjörn og Ebbi,
höfðu skemmtilegan sið, en þeir
skiptust á að koma við hjá Siggu
systur vikulega og þiggja tíu
dropa og eina „guddu“ á leið til
vinnu. „Guddan“ var sígaretta,
Chesterfield, pakkinn geymdur í
eldhússkápnum og bara fyrir þá
bræður. Eftir að börn okkar
fæddust kom Ebbi frændi ósjald-
an færandi hendi með nammi eða
annað skemmtilegt úr Vörumark-
aðnum. Endalaust væri hægt að
rifja upp skemmtilegheit með
okkar góða fólki.
Snæbjörn frændi hefur ekki
látið sitt eftir liggja, haldið utan
um allan ættarhópinn á svo
skemmtilegan og fræðandi máta
að telja má til einsdæmis. Heil-
mikið heimildasafn liggur eftir
hann okkur hinum til handa og
verður seint fullþakkað. Hann var
framsýnn og mikill áhugamaður
um tölvur, þannig nutum við hin
daglegra pósta með fræðslu- og
skemmtiefni, fréttum af ættingj-
um og vinum innanlands sem utan
að ógleymdu fjölda mynda sem
hann hélt svo haganlega utan um.
Þannig snart hann líf svo margra.
Hann var límið sterka sem von-
andi helst áfram.
Við endurminningar togast á
andstæðar tilfinningar, gleði
vegna lífsins og minninganna,
söknuður eftir nærveru góðs og
hjartahlýs frænda og þegar hugur
leitar frá amstri dagsins er gott
að leita í hugskot minninga og
hitta hann þar með Gunnu sinni.
Góða ferð elsku Snæbjörn frændi.
Elsku Bryndís Hildur, Jón, Ás-
geir og fjölskyldur, einstakir for-
eldrar lifa í ykkur öllum.
Jensína Ragna Ingimars-
dóttir, Guðrún Björg Ingi-
marsdóttir og fjölskyldur.
Snæbjörn Ásgeirsson, æsku-
vinur minn og leikfélagi á
bernsku- og unglingsárunum er
látinn. Snæbjörn var mikill vinur
vina sinna og alla tíð var hann
fremur veitandi en þiggjandi í
hverju sem var. Við ólumst upp á
Flateyri, þar sem fjarlægðir milli
manna eru litlar, umhverfið allt
eins og leikvöllur og frelsið mikið.
Þar var gott að vaxa upp. Að sigla
litlum bátum meðfram ströndinni
á sumrum, eða á Bótarlækjar-
tjörninni gátum við unað við heilu
dagana. Stundum dugðu ekki
stígvélin okkar og þá var gott að
ná í stóru klofstígvélin sem alltaf
voru geymd í skápnum í forstof-
unni heima hjá Snæbirni. Þau
voru svolítið stór, en það var í
góðu lagi. Síðar voru smíðaðir
bátar sem við sjálfir gátum siglt á
og róið lengra út og að lokum fór-
um við að gera út á kolaveiðar,
vorum alvöru fiskimenn og rer-
um með kolanet á skektu. Auðvit-
að var spilaður fótbolti og marg-
víslegir leikir. Við strákarnir á
Flateyri stofnuðum Drengja-
félagið Haförn, héldum fundi,
ræktuðum kartöflur og vorum
menn með mönnum. Félagið
gekk svo í arf til næstu kynslóðar
og lifði lengi. Saman ákváðum við
Snæbjörn að fara í Héraðsskól-
ann á Núpi, vorum að sjálfsögðu
herbergisfélagar og með okkur í
herbergi var frændi hans, jafn-
gamall og við báðir til samans.
Reyndar fór Snæbjörn í Versl-
unarskólann eftir eitt og hálft ár
á Núpi. Eitt sumar vorum við á
síld á fyrrverandi varðskipinu
Þór, þá bv. Þór. Hann var þar
léttadrengur en ég undirritaður
var hjálparkokkur. Þannig lágu
leiðir saman þar til alvara lífsins
tók við, Snæbjörn kvæntist ynd-
islegri stúlku, henni Guðrúnu
Jónsdóttur frá Nýjabæ. Til
þeirra var alltaf gott að koma og
af því heimili eru aðeins góðar
minningar. Það var eins og sjálf-
sagt, að við Þórunn Vilbergsdótt-
ir settum upp trúlofunarhring-
ana í stofunni hjá þeim. Síðan eru
liðin 60 ár. Þó samverustundir
væru strjálli um miðbik ævinnar,
var alltaf gott samband okkar í
milli, sem tók síðan á sig nýja
mynd, þegar til efri áranna kom.
Tölvutæknin gerði okkur kleift
að talast við nær daglega. Snæ-
björn tók síðar við sér í tölvu-
heiminum, en hann varð strax
miklu flinkari, eins og sjá má á
miklu myndasafni sem hann hef-
ur sett á þann vettvang. Snæ-
björn var þeirrar gerðar að vilja
gefa frekar en þiggja, vinur sem
aldrei brást, léttur og kátur þeg-
ar við átti, hlýr og notalegur og
ótrúlega umhyggjusamur. Síð-
asta samvera okkar var þannig
að hann bauð okkur fermingar-
systkinunum sem tök áttu til að
mæta í „Bláberjaveislu“ á ný-
liðnu hausti. Þar áttum við góða
stund saman við upprifjun gam-
alla stunda frá æskuárunum.
Eins og höfðingja var siður til
forna, leysti hann okkur út með
gjöfum á kveðjustundinni. Við
vissum held ég öll að þessi væri
síðasta samverustund okkar.
Húsráðandinn var orðinn þreytt-
ur og þráði að hitta Guðrúnu
sína, sem á undan var farin. Góðs
vinar er gott að minnast, en sárt
að sakna. Börnum Snæbjarnar
Ásgeirssonar og venslafólki biðj-
um við guðs blessunar.
Óskar Magnússon
og Þórunn Vilbergsdóttir.
Við áttum vin. Sú vinátta hafði
varað um hálfrar aldar skeið.
Við áttum háleitar sameigin-
legar hugsjónir, þær, að þá fær-
ist einstaklingnum best, er hann
fengi frjáls og óþvingaður af boði
og bönnum stjórnvalda, stjórnað
sínum málum sjálfur af ábyrgð.
Við trúðum á mátt og krafta ein-
staklingsins ef höft og skattpín-
ing fjötraði ekki.
Við Snæbjörn ásamt félaga
okkar Sigurgeiri, þáverandi bæj-
arstjóra Seltjarnarness, skópum
umgjörðina. Markið var sett
hátt, að gera lítið fátækt hrepps-
félag að einu blómlegasta bæj-
arfélagi landsins.
Við sáum draumsýn okkar
rætast, bæinn eflast og vaxa.
Kjörorðið var að hafa opinber
gjöld, ef kostur væri, þau lægstu
meðal bæjarfélaga landsins. Það
gekk eftir.
Snæbjörn vinur okkar hefur
kvatt. En minningin um dreng-
inn milda, sem aldrei mátti sjá
neitt aumt án þess að reyna að
hjálpa er „farinn heim“.
Alfaðir hefur tekið okkar hug-
ljúfa félaga og vafið hann örm-
um.
En merkið stendur þótt mað-
urinn falli.
Verði okkar trygga vini hvíld-
in vær.
Magnús Erlendsson,
Sigurgeir Sigurðsson.
Einn af þeim Seltirningum
sem breyttu Seltjarnarnesinu úr
aldagömlum hreppi sjósóknara
og bænda í einn framsæknasta
kaupstað landsins var Snæbjörn
Ásgeirsson, fyrrverandi bæjar-
fulltrúi, sem lést á dögunum rétt
um áttrætt. Snæbjörn bjó á Nes-
inu í áratugi, en var fæddur og
uppalinn vestur á Flateyri. Það
fór ekki framhjá neinum að per-
sónueinkenni hans voru meitluð í
vestfirskt granít.
Snæbjörn var frumkvöðull að
stofnun Sjálfstæðisfélags Sel-
tirninga í apríl 1974 og fyrsti for-
maður þess. Hann var félags-
málamaður mikill og var t.d. ötull
þátttakandi í Björgunarsveit Al-
berts og fleiri félögum á Nesinu.
Snæbjörn tók sæti í hrepps-
nefnd Nessins eftir kosningar
1966 og átti mikinn þátt í að
breyta þúsund manna hreppi í
nútímalegan kaupstað árið 1970.
Hann sat í bæjarstjórn fram til
sveitarstjórnarkosninganna
1986.
Snæbjörn var gegnheill Sel-
tirningur og lagði sitt af mörkum
til að gera góðan bæ betri.
Fyrir hönd bæjarstjórnar og
starfsmanna Seltjarnarneskaup-
staðar færi ég fjölskyldu Snæ-
björns innilegar samúðarkveðjur
á sorgarstundu. Megi hann nú
njóta þess að vera mættur á
grænar grundir eilífðarinnar.
Ásgerður Halldórsdóttir,
bæjarstjóri.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Sverrir
Einarsson
Kristín
Ingólfsdóttir
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Suðurhlíð 35, Reykjavík • Símar 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Alúð - virðing - traust
Áratuga reynsla
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma, langamma og langalangamma,
SIGRÍÐUR ÁRNADÓTTIR
bókasafnsfræðingur,
Akranesi,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Höfða
föstudaginn 14. desember.
Útförin fer fram fimmtudaginn 20. desember kl. 14.00.
Bragi Níelsson,
Árni Bragason,
Röðull Bragason, Arinbjörg Kristinsdóttir,
Baldur Bragason,
Margrét Bragadóttir, Sighvatur K. Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURBERG HELGI ELENTÍNUSSON
verkfræðingur,
Álfaskeiði 74,
Hafnarfirði,
andaðist aðfaranótt sunnudags 2. desember
á líknardeild Landspítalans.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði fimmtudaginn
20. desember kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknardeild Landspítalans.
Sara Jóhannsdóttir,
Guðbrandur Sigurbergsson, Þórdís Geirsdóttir,
Jóhann Sigurbergsson, Aldís Drífa Þórðardóttir,
Kristín Sigurbergsdóttir, Bóas Jónsson,
Björgvin Sigurbergsson, Heiðrún Jóhannsdóttir,
Anna Jódís Sigurbergsdóttir, Bjarki Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HRÓÐMAR MARGEIRSSON,
Ögmundarstöðum,
Skagafirði,
andaðist á Heilbrigðisstofnuninni Sauðárkróki
fimmtudaginn 13. desember.
Útför hans verður gerð frá Sauðárkrókskirkju
föstudaginn 21. desember klukkan 14.00.
Jarðsett verður að Reynistað.
Sigríður Hróðmarsdóttir, Guðmundur Kr. Eydal,
Jón Margeir Hróðmarsson, María Jónsdóttir,
Hróðmar G. Eydal, Ríkey G. Eydal,
Urður Jónsdóttir, Hörn Jónsdóttir.
✝
RÓBERT MAITSLAND
er látinn.
Hann andaðist í Kaupmannahöfn föstudaginn
14. desember.
Útför fer fram frá Hellig Kors Kirke,
Kapelvej 38, Köbenhavn N, föstudaginn
21. desember kl. 12.00.
Aðstandendur.
✝
Elskulegur eiginmaður minn og faðir,
INGI GARÐAR SIGURÐSSON,
fyrrum tilraunastjóri á Reykhólum,
Þykkvabæ 17,
Reykjavík,
lést á Landakoti sunnudaginn 16. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Kristrún Marinósdóttir,
Hörður Ævarr Ingason.
✝
Elskulegur eiginmaður, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
GUÐMUNDUR SIGURÐSSON,
Hverfisgötu 82,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi föstudaginn
14. desember.
Útför fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn
20. desember kl. 15.00.
Hafdís Hafsteinsdóttir,
Helga Sigurósk Guðmundsdóttir,Júlíus Jón Þorsteinsson,
Halldóra Björk Guðmundsdóttir,Sigurður Elvar Sigurðsson,
Sigrún Elva Guðmundsdóttir,Sigurður Kristján Jensson
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MARGRÉT ÓLAFSDÓTTIR
frá Syðra-Velli,
Fossheiði 28,
Selfossi,
andaðist á Landspítalanum í Fossvogi
fimmtudaginn 13. desember.
Útför hennar fer fram frá Selfosskirkju fimmtudaginn
20. desember kl. 13.30.
Júlíus Hólm Baldvinsson, Guðlaug Ásgeirsdóttir,
Ásgeir Svavar Ólafsson, Hrefna Tómasar Tómasdóttir,
Ingi Guðjónsson, Ólöf Sigríður Valsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.