Morgunblaðið - 10.05.2013, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. MAÍ 2013
✝ Vigdís Daníels-dóttir fæddist í
Reykjavík 15. febr-
úar 1935. Hún lést á
krabbameinslækn-
ingadeild Landspít-
alans 4. maí 2013.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Daní-
el Ellert Pétursson,
f. 1900, d. 1977 og
Guðlaug Jónína Jó-
hannesdóttir, f.
1910, d. 1969. Systkini Vigdísar
eru: 1) Einar, f. 1927, d. 2001. 2)
Málfríður Agnes, f. 1936, d. 2006.
3) Pétur Jóhannes, f. 1938, d.
1979. 4) Jónína Helga, f. 1940, d.
2012. 5) Friðgerður Bára, f. 1942,
d. 2006. 6) Örn Sævar, f. 1942. 7)
Gunnlaugur Guðmundur, f. 1945,
d. 1998. 8) Unnur, f. 1947. 9) Kol-
brún, f. 1948.
Vigdís giftist 15.5. 1954 Birni
3) Daníel, f. 5.10. 1958, m. Hrafn-
hildur Svendsen; börn: a) Bryn-
dís María, f. 1993, m. Friðrik
Snær Karvelsson. b) Ari Páll, f.
1994. c) Björn, f. 1986 (sonur
Daníels og Bergþóru Gísladótt-
ur), m. Guðrún Hrefna Kolbeins-
dóttir. 4) Sveinborg Steinunn, f.
25.9. 1959, m. Unnar Geir Holm-
an; börn: a) Linda Björk, f. 1980,
m. Daníel Freyr Gunnarsson. b)
Valdís, f. 1987, m. Ríkharð Óskar
Guðnason. c) Olga, f. 1990. 5)
Klara Björg, f. 1.2. 1962, m.
Bjarni Bentsson; börn: a) Helga
Dagný, f. 1992. b) María Kristín,
f. 1994. c) Sandra Dögg, f. 1996.
6) Jóhanna Þórunn, f. 24.12.
1965, m. Magnús Helgi Sigurðs-
son; barn Sigurður Magnússon, f.
1985, m. Elísabet Þóra Jóhann-
esdóttir. 7) Bárður, f. 29.4. 1967,
m. Kristín Vilhjálmsdóttir; börn:
a) María Henley, f. 1999. b) Vil-
hjálmur Þór, f. 2005. Börn Bárð-
ar með Nínu Óskarsdóttur: c)
Rakel Ósk, f. 1991. d) Margrét
Kristín, f. 1982 (uppeldisdóttir),
m. Róbert Guðmundsson. 8)
Bryndís, f. 23.8. 1974, m. Kristinn
Bragi Kristinsson; börn: a) Katr-
ín Brynja, f. 1994, m. Óðinn
Magnússon. b) Marinó Björn, f.
1997. c) Íris Eva, f. 2002. d)
Brynjar, f. 2007. Barna-
barnabörnin eru 16.
Vigdís fæddist í Reykjavík og
ólst þar upp í stórum systk-
inahópi. Ung að árum hóf hún
störf í málningarverksmiðjunni
Hörpu og vann einnig sem að-
stoðarkona á ljósmyndastofu.
Vigdís og Björn hófu búskap í
Skeiðarvogi í Reykjavík en flutt-
ust síðan í Kópavoginn. Árið
1962 keyptu þau íbúð í nýrri
blokk í byggingu að Ásbraut 19 í
Kópavogi þar sem þau bjuggu
alla tíð síðan. Þau eignuðust átta
börn á árunum 1954-1974 en
Björn féll frá árið 1982. Samhliða
húsmóðurstörfum vann Vigdís
sem smurbrauðsdama hjá Nesti á
árunum 1978-1988 og hjá smur-
brauðsþjónustunni Gleymérei
1988-1991. Síðast starfaði hún í
eldhúsi Sjálfsbjargar 1992-2002
er hún lét af störfum vegna ald-
urs.
Útför Vigdísar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 10. maí
2013, kl. 13.
St. Olsen mál-
arameistara, f.
1928, d. 1982. For-
eldrar hans voru
hjónin Stefán Jó-
hann Olsen, f. 1894,
d. 1968 og Guðlaug
Þórunn Björns-
dóttir, f. 1898, d.
1982. Börn Vigdísar
og Björns eru: 1)
Guðlaug, f. 31.8.
1954, m. Árni Hilm-
ar Jónsson; börn: a) Guðrún Erla,
f. 1972, m. Albert Brynjar El-
ísson. b) Inga Dís, f. 1973, m.
Hólmgeir Þorsteinsson. c) Jón
Björn, f. 1982, m. Sigrún Heiða
Sveinsdóttir. 2) Jónína, f. 23.9.
1956, m. Guðmundur Krist-
jánsson; börn: a) Vigdís, f. 1975,
m. Hilmar Rúnar Hilmarsson. b)
Kristbjörn, f. 1979, m. Nanna
Bryngeirsdóttir. c) Elvar, f. 1986.
Við andlát móður minnar rifj-
ast upp margar góðar minningar.
Viddý eins og hún var kölluð var
mjög ástrík kona. Heimilið hennar
á Ásbraut var öllum opið en þar
bjó hún í um 50 ár. Á æskuheimil-
inu var oft mikið um að vera og
mikill gestagangur enda erum við
systkinin átta að tölu. Bæði á jóla-
dag og gamlársdag var alltaf
margt um manninn hjá mömmu.
Síðastliðinn jóladag vorum við þar
um 60 manns, börnin hennar,
barnabörn og langömmubörn
ásamt mökum. Þá var mikð fjör
enda elskaði mamma að hafa fólk-
ið sitt í kringum sig. Þegar pabbi
dó var mamma aðeins 47 ára göm-
ul og þá sá hún ein um heimilið
með miklum sóma. Þegar ég
hugsa um hvernig kona mamma
var kemur auðvitað fyrst upp í
hugann að hún var frábær móðir
en mamma var líka skemmtileg
manneskja með sterka réttlætis-
kennd. Hún hafði mikla kímnigáfu
og það sýndi sig vel stuttu áður en
hún kvaddi þennan heim, þá vor-
um við systkinin snöktandi hjá
henni á spítalanum. Þá sagði hún:
„Hva? Eruð þið bara öll kvefuð?“
Og svo glotti hún.
Ég kveð elsku móður mína,
Vigdísi Daníelsdóttur, með þakk-
læti og eftirsjá, hún mun lifa í
minningum mínum alla tíð.
Þótt móðir mín
sé nú aðeins minningin ein
mun ég ávallt minnast hennar
með glöðu geði
og dýpstu virðingu,
hugheilu þakklæti
og hjartans hlýju,
fyrir allt og allt.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Daníel Olsen.
Kveðja.
Við treystum á hinn mikla mátt
sem mildar allra kjör.
Í skjóli hans þú athvarf átt
er endar lífsins för.
Og það er margt sem þakka ber
við þessa kveðjustund.
Fjör og kraftur fylgdi þér,
þín fríska, glaða lund.
Mæt og góð þín minning er
og mildar djúpa und.
Þú skilur eftir auðlegð þá
sem enginn tekið fær.
Ást í hjarta, blik á brá,
og brosin silfurtær.
Mesta auðinn eignast sá
er öllum reynist kær.
Þín minning öllu skærar skín
þó skilji leið um sinn.
Þó okkur byrgi sorgin sýn
mun sólin brjótast inn.
Við biðjum Guð að gæta þín
og greiða veginn þinn.
(G.Ö.)
Takk fyrir allt elsku tengda-
mamma.
Guðmundur.
Elsku amma.
Með trega í hjarta og tárvotar
kinnar skrifa ég kveðjuorð til þín.
Hlýja og væntumþykja gagnvart
öðrum er veganesti sem þú færðir
okkur í fjölskyldunni. Þú varst svo
falleg að utan sem innan,
hjartahlý og góð. Þú varst svo
stolt af stóra hópnum þínum,
börnum, tengdabörnum, barna-
börnum og langömmubörnum. Ég
á eftir að sakna þín svo mikið en á
svo fallegar minningar um þig
sem eru mér svo dýrmætar. Fjöl-
skyldan þín var stór og það var
alltaf fjölmennt í kringum þig.
Þessa síðustu daga þegar þú lást á
spítalanum var herbergið alltaf
fullt af ástvinum þínum því allir
vildu vera hjá þér, þú varst okkur
öllum svo ótrúlega dýrmæt elsku
amma. Þegar þú kvaddir okkur
varstu svo friðsæl og falleg og ég
er svo þakklát fyrir að hafa fengið
að vera með þér síðustu dagana og
klukkustundirnar. Ég veit að það
hefur verið vel tekið á móti þér á
þeim stað þar sem þú ert núna.
Við höfði lútum í sorg og harmi
og hrygg við strjúkum burt tárin af
hvarmi.
Nú stórt er skarð í líf okkar sorfið
því fegursta blómið er frá okkur horfið.
Með ástúð og kærleik þú allt að þér
vafðir
og ætíð tíma fyrir okkur þú hafðir
þótt móðuna miklu þú farin sért yfir
þá alltaf í huga okkar myndin þín lifir.
Við kveðjum þig, amma, með söknuð í
hjarta,
en minning um faðmlag og brosið þitt
bjarta.
Allar liðnar stundir um þig okkur dreymi
og algóður Guð á himnum þig geymi.
(Sigfríður Sigurjónsdóttir)
Takk fyrir allt elsku amma mín,
hvíldu í friði.
Þín
Guðrún Erla.
Elsku langamma. Við munum
sakna þín svo mikið. Það verður
skrýtið að geta ekki lengur komið
og heimsótt þig í litlu íbúðina þína
þegar við komum næst suður.
Takk fyrir okkur elsku
langamma.
Nú blánar yfir berjamó
og börnin smá í mosató
og lautum leika sér.
Þau koma, koma kát og létt,
á kvikum fótum taka sprett
að tína, tína ber.
En heima situr amma ein,
að arni hvílir lúin bein,
og leikur bros á brá,
er koma þau með körfur inn
og kyssa ömmu á vangann sinn
og hlæja berjablá.
(Guðm. Guðmundsson)
Ástarkveðjur
Kristíana, Bárður og Konráð.
Elsku langamma. Þú varst allt-
af svo góð og það var alltaf svo
gott að hitta þig. Okkur leið alltaf
svo vel hjá þér. Takk fyrir allt
elsku langamma. Við söknum þín
mikið.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Þín langömmubörn,
Brynjar Dagur, Elvar
Árni og Elísa Rún.
Kær tengdamóðir mín hefur nú
kvatt þetta líf. Þrátt fyrir að
heilsuleysi hafi hrjáð hana hin síð-
ari ár var hún alltaf svo sterk og
æðrulaus þannig að þegar hún
veiktist núna í mars datt manni
ekki annað í hug en að hún myndi
fara í gegnum þetta af sama kraft-
inum og dugnaðinum og vinna sig-
ur. Því miður kom annað á daginn
og á mjög skömmum tíma hvarf
hún frá okkur.
Vigdís eignaðist átta börn með
Birni manni sínum sem féll frá í
blóma lífsins. Þá var ekki um ann-
að að ræða en að fara að vinna úti
fulla vinnu – og byrja á því að taka
bílpróf svo hún kæmist til vinnu.
Vigdís var ákaflega stolt af
stóru fjölskyldunni sinni og leið
aldrei betur en þegar hún hafði
fólkið sitt í kringum sig. Þá naut
hún sín. Minnisstæðar eru mann-
margar fjölskylduveislur heima
hjá Vigdísi í litlu íbúðinni á Ás-
braut sem virtist taka endalaust
við – enda hafa bæst nýir með-
limir við fjölskylduna á hverju ári,
barnabörnin orðin stór og komin
með kærasta og kærustur og allt-
af að fæðast ný barnabörn og
barnabarnabörn. Og Vigdís fylgd-
ist vel með öllum í fjölskyldunni,
mundi eftir öllum afmælisdögum
og tók þátt í lífi og starfi allra.
Hún Vigdís var í mínum huga
alveg einstök kona og góð fyrir-
mynd. Hún var með afbrigðum
dugleg og liggja eftir hana mörg
handverkin. Manni fannst alltaf
eins og hún hefði bara ekkert fyrir
hlutunum. Hún vann hratt og
ákveðið og þetta var bara ekkert
mál. Heilu veislurnar spruttu
fram hjá henni að manni virtist án
fyrirhafnar og heilu flíkurnar birt-
ust á börnin, fallegar og vandaðar.
Ég þakka henni Vigdísi sam-
fylgdina. Minning um yndislega
konu mun lifa í hjörtum okkar
allra.
Kristín Vilhjálmsdóttir.
Elsku besta amma mín.
Ég á svo margar yndislegar
minningar um þig sem ég mun
varðveita og þær veita mér mikla
hlýju. Ég eyddi miklum tíma á Ás-
brautinni sem barn með þér og
Bryndísi frænku. Og voru þeir
ófáir bíltúrarnir sem ég fór með
þér í búðir og ýmsar útréttingar.
Þú ert ein jákvæðasta mann-
eskja sem ég hef kynnst á lífsleið-
inni og aldrei kvartaðir þú, sagðir
Vigdís
Daníelsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku systir,
Ljúfar voru stundir
er áttum við saman.
Þakka ber Drottni
allt það gaman.
Skiljast nú leiðir
og farin ert þú.
Við hittast munum aftur,
það er mín trú.
Hvíl þú í friði
í ljósinu bjarta.
Ég kveð þig að sinni
af öllu mínu hjarta.
(Maren Jakobsdóttir)
Þín systir,
Kolbrún.
✝ Helga Sig-urbjörnsdóttir
fæddist á Akranesi
3. október 1933.
Hún andaðist á
dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu
Höfða 2. maí 2013.
Foreldrar Helgu
voru Sigurbjörn
Jónsson, f. í Tjarn-
arhúsum á Akra-
nesi 26. ágúst
1907, d. 2. febrúar 1987 og
Margrét Berentsdóttir, f. í
Reykjavík 27. desember 1902,
d. 2. febrúar 1956.
Þau eignuðust fimm börn;
Hafsteinn, f. 5. október 1931,
tvíburarnir Sigríður Helga og
Halldór Jón, f. 3. október 1933,
Halldór lést 29. apríl 1983,
Ólafía, f. 26. september 1938
og Margrét Birna, f. 13. sept-
ember 1942. Hálfbróðir sam-
Guðjón Orri, f. 31. mars 1998,
Unnur Þyri, f. 30. september
1999 og Jóhann Örn, f. 9. júní
2006. Fyrir átti Sigurður einn
son Birki, f. 18. september
1985. 3) Snorri, f. 19. janúar
1961, maki: Brynja Leosdóttir,
f. 26. janúar 1962. Sonur þeirra
er Bjarki Leo, f. 20. nóvember
1999. Fyrir átti Snorri eina
dóttur Sigríði Hrund, f. 10. jan-
úar 1982.
Helga ólst upp á Akranesi.
Líf hennar var hið hefðbundna
líf ungra kvenna á þessum
tíma. Hún lauk barnaskóla og
síðan gagnfræðaskóla en fór
síðan í Húsmæðraskólann á
Varmalandi og lauk þaðan
prófi 1952. Megnið af starfsævi
sinni vann hún hjá Pósti og
síma þar sem hún starfaði í yf-
ir 40 ár. Helga var mikill
íþróttaunnandi og æfði og
keppti í handbolta við góðan
orðstír. Í gegnum íþróttirnar
kynntist hún eftirlifandi eig-
inmanni sínum Guðjóni Finn-
bogasyni.
Útför Helgu fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 10. maí
2013, og hefst athöfnin kl. 14.
mæðra var Rafn
Kr. Kristjánsson, f.
28. júní 1927, d.
19. ágúst 2012.
Seinni kona Sig-
urbjörns er Guð-
laug Helgadóttir, f.
19. mars 1933 og
börn þeirra eru
Helgi, f. 19. maí
1957, Grétar, f. 9.
mars 1959 og Guð-
finna, f. 28. júní
1969.
Helga giftist Guðjóni Finn-
bogasyni 3. október 1954. Börn
þeirra eru; 1) Margrét, f. 29.
ágúst 1955, maki; Björn Þver-
dal Kristjánsson, f. 24. mars
1959. Dætur þeirra eru Helga,
f. 13. mars 1986 og Hólmfríður,
f. 24. febrúar 1988. 2) Sig-
urður, f. 30. janúar 1959, maki;
Ása Jóhannsdóttir, f. 16. nóv-
ember 1965. Börn þeirra eru
Á hverjum morgni frá því að
þú kvaddir hefur sólin skinið
svo fallega, ég er viss um að
þetta er þín leið til að láta
okkur vita að nú líði þér vel.
Allar þær minningar sem ég
á um þig eru mér svo dýr-
mætar.
Þú varst alltaf svo þolinmóð
og viljug, gerðir allt fyrir alla
en vildir aldrei neitt í staðinn.
Þú reiddist aldrei, heldur
leiðbeindir okkur ömmubörn-
unum þínum þegar þess þurfti
á yfirvegaðan og blíðan máta.
Þú varst friðarsinni og það
var þér svo mikilvægt að öll
dýrin í skóginum væru alltaf
vinir.
Eins hjartahlýja og góða
manneskju er hvergi hægt að
finna, það er ég viss um.
Að fá að alast upp með slíka
fyrirmynd sem þú varst er ein-
stakt og fyrir það er ég afar
þakklát.
Þú sannarlega gerðir hvern
sem kom þér nærri að betri
manneskju. Það er svo erfitt
að kveðja þig en ég veit þó að
þú ert umvafin englum, enda
varst þú sannur engill í
mannsmynd. Margs er að
minnast, margs er að sakna.
Margs er að minnast, margs
er að þakka. Ég elska þig og
sakna elsku amma, hvíl í friði.
Þín
Hólmfríður.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju
sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn
stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum
hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Takk elsku amma mín fyrir
allt.
Þinn
Bjarki Leó.
Elsku besta amma okkar.
Við söknum þín mikið. En
minningin um yndislega ömmu
er okkur dýrmæt.
Þú fylltist gleði og tilhlökk-
un þegar þú fréttir af komu
okkar í heiminn, hvers og eins
okkar, og þegar Unnur kom í
september þá varstu búin að
breyta tímasetningu árlegrar
ferðar ykkar afa til Spánar. Þú
vildir vera nálæg og lést eng-
an segja þér annað. Enda
varstu fyrsti ættinginn til að
sjá bæði Unni og Guðjón.
Heilsunni hefur heldur
hrakað síðustu ár, og því mið-
ur á Jói ekki eins margar ynd-
islegar minningar og við eldri.
Unnur geymir kjólana sem þú
saumaðir á hana og minnist
þess með bros á vör að þegar
þú saumaðir á hana, þá fékk
dúkkan líka eins kjól frá
ömmu. Svona varst þú, alltaf
að passa uppá að allir fengju
sitt og enginn yrði útundan.
Já, minningin um góða, ástríka
ömmu sem stóð með okkur er
dýrmæt, og mun stuðningur
þinn og væntumþykja fylgja
okkur út ævina.
Ekki er hægt að hugsa um
ömmu án þess að jólin komi
upp í hugann. Jólin voru svo
stór í þínum huga, þá fékkstu
allt fólkið þitt til ykkar afa og
þó við munum halda áfram að
koma saman á þeim tíma þá
verða jólin á Espigrundinni
aldrei eins. Okkur vantar mik-
ilvæga manneskju í hópinn,
þig. En eins og afi er margbú-
inn að segja síðustu daga, þá
er þetta gangur lífsins og við
ætlum að vera dugleg, dugleg
að hjálpa afa, Möggu, Snorra
og pabba. Við trúum að þú
vakir yfir okkur öllum og vit-
um að þú tekur vel á móti þínu
fólki þegar sá tími kemur.
Þó að kali heitur hver,
hylji dali jökull ber,
steinar tali og allt hvað er,
aldrei skal ég gleyma þér.
(Úr vísum Vatnsenda-Rósu)
Guðjón Orri,
Unnur Þyrí
og Jóhann Örn.
Helga systir mín var fædd í
Tjarnarhúsum á Akranesi 3.
október 1933. Þá bjuggu for-
eldrar okkar þar hjá afa okkar
og ömmu þeim Jóni Jónssyni
og Halldóru Guðlaugsdóttur.
Það er gaman að geta þess
að Helga var mikill Skagamað-
ur, fimmti ættliður í föðurætt
frá Dýrfinnu Aradóttur, sem
fæddir voru á Akranesi og
bjuggu þar alla sína tíð. Þess-
arar ættmóður okkar, Dýr-
finnu Aradóttur, er getið í
Sigríður Helga
Sigurbjörnsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Gott er ein með guði að vaka,
gráta hljótt og minnast þín,
þegar annar ylur dvín, –
seiða liðið líf til baka,
og láta huggast, systir mín!
Við skulum leiðast eilífð alla,
– aldrei sigur lífsins dvín.
Ég sé þig, elsku systir mín.
Gott er þreyttu höfði að halla
að hjarta guðs – og minnast þín.
(Jóhannes úr Kötlum)
Hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Þín systir,
Ólafía (Lóa).