Morgunblaðið - 03.08.2013, Blaðsíða 40

40 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. ÁGÚST 2013
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Sönghópurinn Olga heldur í stutta
tónleikaferð um landið og verða
fyrstu tónleikarnir haldnir í dag kl.
18 í Flateyjarkirkju í Flatey á
Breiðafirði. Þaðan er förinni heitið
til Ólafsfjarðar, sungið í menningar-
húsinu Tjarnarborg í Fjallabyggð, 6.
ágúst kl. 20 og í Djúpavogskirkju
tveimur dögum síðar, einnig kl. 20.
Föstudaginn 9. ágúst verða svo
haldnir tónleikar í Áskirkju í
Reykjavík, kl. 20 og 10. ágúst í Frí-
kirkjunni í Reykjavík, kl. 18.15.
Olgu skipa fimm ungir menn sem
stunda söngnám við Tónlistar-
háskólann í Utrecht í Hollandi og
eiga það allir sameiginlegt að nema
hjá Jóni Þorsteinssyni frá Ólafsfirði,
sem þar er dósent. Þetta eru þeir
Bjarni Guðmundsson sem syngur 1.
tenór, Haraldur Sveinn Eyjólfsson,
2. tenór, Hollendingurinn Gulian
van Nierop og Pétur Oddbergur
Heimisson, 1. bassar og Philip Bark-
hudarov, Rússi sem ólst upp í
Bandaríkjunum og syngur 2. bassa.
Félagarnir munu flytja íslensk,
ensk, þýsk og rússnesk söng- og
þjóðlög og að sjálfsögðu án undir-
leiks, a capella.
Tengingar við tónleikastaði
„Við héldum okkar fyrstu tónleika
í sendiráðsbústaðnum í Brüssel í
mars, það voru styrktartónleikar og
fyrsta stóra verkefnið okkar,“ segir
Pétur um sönghópinn Olgu. „Í fram-
haldi af því tókum við þátt í verkefni
sem heitir Live Music Now í Hol-
landi. Þá er farið á staði og sungið
fyrir fólk sem hefur ekki tök á því að
fara á tónleika, t.d. fanga og flótta-
menn. Við sungum einmitt fyrir
flóttamenn í maí og svo héldum við
tvenna tónleika í Utrecht í júní, í
kirkju þar, í undirbúningi fyrir tón-
leikaferðalagið á Íslandi,“ bætir
Pétur við.
-Hvers vegna urðu þessir tón-
leikastaðir fyrir valinu, Flatey,
Ólafsfjörður, Djúpavogur og svo
staðirnir tveir í Reykjavík?
„Ég er tengdur Flatey, er að
vinna á Hótel Flatey og fjölskylda
mín á sumarhús þar. Eins og áður
hefur komið fram þá er söngkenn-
arinn okkar Ólafsfirðingur að ætt og
uppruna og við verðum í tímum hjá
honum og heimsækjum hann. Eig-
inkona Philips er frá Djúpavogi og
svo höfum við Bjarni og Haraldur
haldið tónleika áður í Áskirkju. Frí-
kirkjan varð fyrir valinu af því hún
er í miðbæ Reykjavíkur.“ svarar
Pétur. „Þetta verður svolítið mikil
keyrsla á okkur, við förum frá
Djúpavogi til Reykjavíkur á föstu-
deginum og verðum með tónleika
um kvöldið. Þetta verður dálítið álag
en við erum tilbúnir í þetta,“ segir
Pétur um tónleikaferðina.
Ánægðir með Olgu
En hvaðan kemur nafnið á hópn-
um, Olga?
„Nafnið kom bara upp. Við höfð-
um ákveðnar efasemdir um það í
fyrstu en það hefur vanist ótrúlega
vel. Við erum mjög ánægðir með það
núna og líka þessa tengingu við
Rússland. Ég tengi þetta nafn við
rússneska konu,“ svarar Pétur kím-
inn og spurður að því hvort þeir
syngi um einhverja Olgu segir hann
svo vissulega vera.
Og talandi um Olgu, eða öllu held-
ur Olgur, þá sendu félagarnir í söng-
hópnum öllum stúlkum og konum
með því nafni á Íslandi bréf, öllum
yfir sex ára aldri. „Við prentuðum
það út í 283 eintökum og skrifuðum
undir öll bréfin, sendum öllum Olg-
um og buðum þeim frítt á tónleikana
okkar,“ segir Pétur kíminn.
Á vefnum Soundcloud má finna
nokkur lög með Olgu. Slóðin er
soundcloud.com/olgavocalensemble.
Morgunblaðið/Rósa Braga
Olga Frá vinstri félagarnir Philip Barkhudarov, Haraldur Hreinn
Eyjólfsson, Bjarni Guðmundsson og Pétur Oddbergur Heimisson.
Frítt inn fyrir Olgur
 Sönghópurinn Olga heldur í tónleikaferð um landið
 Sendu öllum Olgum landsins bréf og buðu þeim á tónleika
Á sumrin geta ákveðnir þættir
mannlífsins stundum runnið inn í
svokallaða gúrkutíð. Þá er lítið við að
vera og fréttnæmir hlutir gefa sig
ekki svo glatt. Sumrin eru eðlilega
viðkvæm fyrir svona tíð enda er fólk
að taka sín sumarfrí og endurhlaða
sig fyrir haust- og vetrartörnina. Ég
fann óþyrmilega fyrir þessu þegar ég
var að leita að einhverju í þennan
pistil. Ágústmánuður var tómlegur
að sjá og hugurinn fór að reika að-
eins aftar. Ég mundi þá eftir þessari
nýju plötu David Lynch sem kom út
um miðjan júlí. Hafði jafnvel ætlað
að skrifa um hana þá en nei... já... nei.
„Hvað á ég að skrifa um?“ var ég far-
inn að tauta þarna í stofunni. „Ætti
ég að skrifa um David Lynch?,“ sagði
ég og beindi orðum mínum að sex ára
gamalli dóttur minni, Karólínu.
Hvers vegna veit ég ekki. Svona eins
og þegar Homer Simpson snýr sér
að Lisu þegar allt um þrýtur. Ekki
stóð á svarinu hins vegar. Með
óvenju miklu öryggi svaraði sú stutta
að bragði: „Já. Skrifaðu um hann.“
Ég hváði. „David Lynch?“. Karólína
hélt áfram. „Já. David Lynch. Ég
Hin kvika tónlist
veit hver það er. Skrifaðu um hann.“
Og við það strunsaði hún inn í her-
bergið sitt, með órætt glott á vörum.
Gagntekinn furðu og stolti í senn
tók pistilhöfundur þá ákvörðun að
Lynch, sem hafði greinilega tekist að
slengja töfrum sínum um barnið
mitt, yrði svo sannarlega viðfang
þessa pistils. Sjaldan hafa listamenn
unnið jafn glæsilega fyrir því.
Í svefni og vöku
Ekki veit ég hvaðan hún Karólína
mín fékk þetta. Sennilegast hefur
Lynch vitjað hennar í súrrealískum
draumi, það væri auðvitað fullkom-
lega eftir þessum magnaða kvik-
myndagerðar- og fjöllistamanni og
nú líka tónlistarmanni. Fyrir tveim-
ur árum síðan gaf Lynch út plötuna
Crazy Clown Time, þá fyrstu sem
var algerlega hans en í gegnum tíð-
ina hefur hann komið að ýmsum slík-
um verkum en þá í samstarfi við
aðra. Tónlist hefur alla tíð spilað
stóra rullu í list Lynch, sem er þekkt-
astur sem kvikmyndagerðarmaður,
og nægir að líta til kvikmyndanna
Blue Velvet og tímamótaþáttanna
Twin Peaks til að sannfærast um
það. Hann hefur haft hönd í bagga
með samningu hennar, er slyngur
gítarleikari en það er fyrst núna sem
hann stígur fram af krafti sem
tónlistarmaður.
Draumkenndur súrrealisminn
liggur þétt yfir báðum þessum plöt-
um en á ólíka vegu þó. Crazy Clown
Time var nokkuð raftónabundin, fjöl-
breyttari en um leið losaralegri. The
Big Dream er til muna þéttari og
rennslið fumlausara einhvern veg-
inn. Blúsinn er til grundvallar í þetta
skiptið, en hér erum við að tala um
„Lynch“-aðan blús sem stendur ansi
langt frá þeim sem Clapton og fé-
lagar hafa leikið sér með. Stemn-
ingin er öll á milli svefns og vöku,
nefmælt og bergmálandi falsettu-
rödd Lynch leiðir lögin á stundum og
skringilegheitin sem gægjast stöð-
ugt á milli hljóðrásanna kalla lista-
menn eins og Residents eða Primus
fram í hugann. Lynch virðist á góðu
flugi hvað þennan þátt í ferli hans
varðar, segir að platan sé heilsteypt-
ari en fyrri platan vegna „aukins
sjálfstrausts hans sem tónlistar-
manns“.
Þá bíðum við bara eftir sólóplöt-
unum frá Tim Burton og Terrence
Malick. Gaman væri líka ef Sofia
Coppola myndi setjast niður með
kassagítar. Já, og Ron Howard! Eða,
nei annars...
» Stemningin er öll á
milli svefns og vöku,
nefmælt og berg-
málandi falsetturödd
Lynch leiðir lögin á
stundum og skringileg-
heitin sem gægjast stöð-
ugt á milli hljóðrásanna
kalla listamenn eins og
Residents eða Primus
fram í hugann.
 David Lynch gefur út aðra sólóplötu
sína, The Big Dream  Það sem byrj-
aði sem dufl og daður er að verða eitt-
hvað annað og meira
Sérkennilegur David Lynch hefur aldrei bundið bagga sína sömu hnútum og meðreiðarsveinarnir.
TÓNLIST
Arnar Eggert Thoroddsen arnareggert@arnareggert.is