Morgunblaðið - 09.11.2013, Qupperneq 46

46 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. NÓVEMBER 2013
✝ Aðalbjörn J.Sigurlaugsson
fæddist á Ak-
ureyri 3. júní
1931. Hann lést á
dvalarheimilinu
Hornbrekku í
Ólafsfirði 30.
október 2013. For-
eldrar hans voru
Sigurlaugur Guð-
bjartsson, f. 13.
12. 1902, d. 11.5.
1965, og Sigríður Pálmadóttir,
f. 20.12. 1908, d. 11.5. 1958.
Ungur fluttist Aðalbjörn
með móður sinni til Ólafs-
fjarðar, þar sem móðir hans
giftist Jakobi Ingimundarsyni,
þegar hann stofnaði sína eig-
in útgerð, sem hann starfaði
við allt til ársins 2006, er
hann hætti störfum.
6. október 1956 kvæntist
Aðalbjörn Ásdísi Skarphéð-
insdóttur, f. 8.2. 1931. Börn
þeirra eru Ómar, f. 1956, d.
2009, kvæntur Valgerði Gunn-
arsdóttur, f. 1957, þau eiga
tvær dætur og þrjú barna-
börn. Sigríður, f. 1957, gift
Frímanni Ingólfssyni, f. 1950,
þau eiga þrjá syni og tvö
barnabörn. Skarphéðinn, f.
1958, kvæntur Helgu Ólafs-
dóttur, f. 1960, þau eiga fimm
börn og sjö barnabörn. Pálmi,
f. 1960, sambýliskona Halldóra
Magnúsdóttir, f. 1961. Pálmi á
eina dóttur. Aðalbjörn á Rún-
ar Berg, f. 1964.
Útför Aðalbjörns fer fram
frá Ólafsfjarðarkirkju í dag, 9.
nóvember 2013, og hefst at-
höfnin klukkan 14.
f. 21.7. 1905, d.
20.12. 1988. Jakob
gekk Aðalbirni í
föðurstað. Systur
Aðalbjörns sam-
mæðra eru Guð-
rún og Pálmey.
Systkini samfeðra
eru Sigurður lát-
inn, Kolbrún og
Ágúst Kolbeinn
látinn.
Aðalbjörn byrj-
aði til sjós 14 ára gamall.
Hann lauk minna mótornám-
skeiði frá Akureyri 1952 og
námi frá Stýrimannaskól-
anum 1963. Hann var á ýms-
um bátum til ársins 1968,
Elsku pabbi, þá hefurðu kvatt
þennan heim eftir farsælt lífs-
hlaup. Þegar ég hugsa til baka á
þessari stundu er það fyrsta sem
kemur upp í huga minn vinna,
dugnaður, samviskusemi og heið-
arleiki. Sjórinn átti hug þinn.
Fyrstu ár okkar systkinanna
varst þú á vertíðum og lengi fjarri
fjölskyldunni, en þetta var algengt
á þessum árum. Svo kom að því að
þú keyptir fyrri trilluna þína, Blíð-
fara, og fórst að gera út sjálfur, og
þá fór ég að kynnast þér. Það sem
þú lagðir á þig, fórst fyrstur á sjó-
inn á morgnana og komst síðastur
í land. Vinnan var þitt áhugamál.
Ég man að oft varstu orðlaus yfir
því að menn fóru snemma í land til
að horfa á fótboltaleik, þú áttir
ekki orð.
En svo kom að því að þú fórst
að fá ýmis áhugamál önnur en sjó-
inn. Það var ekki nóg að þú keyrð-
ir um landið þvert og endilangt til
að horfa á Leiftur spila, heldur
fórst þú með þeim í æfingaferðir
til annarra landa og stofnaðir Veð-
deild Blíðfara ásamt öðrum til að
styðja við bakið á þeim. Svo var
það Norræna félagið, Smábáta-
félagið og síðast Félag eldri borg-
ara Ólafsfirði, þú gerðir þetta af
fullum krafti. Þitt mottó var að
maður gerir hlutina almennilega
eða sleppir því.
Þú varst heilsuhraustur allt þitt
líf, en höggið var þungt þegar Óm-
ar bróðir dó. Eftir það sá ég að þú
varst farinn að eldast, en ég trúi
því að þú sért kominn á góðan stað
og þið saman á ný. Takk fyrir, allt
elsku pabbi, og megir þú hvíla í
friði.
Þín dóttir,
Sigríður Aðalbjörnsdóttir.
Kæri Bjössi tengdapabbi, nú er
þínu æviskeiði lokið hér hjá okkur.
Þú varst mikill dugnaðarforkur og
varst ekki mikið fyrir að kvarta þó
þér liði ekki vel. Þið Addý hafið
alltaf reynst mér og minni fjöl-
skyldu vel. Það var ómetanleg
hjálp þegar þið Addý buðuð okkur
Skarphéðni, þá með þrjú börn, Óla
Grétar, Ásdísi og Ómar Björn, að
búa hjá ykkur á meðan við vorum
að byggja sem tók eitt ár. Þá var
Addý fótbrotin svo tengdadóttirin
tók við eldamennskunni og byrjaði
að tilkynna tengdapabba að nú
yrðu engir eftirréttir, grautar og
súpur sem alltaf voru hjá tengda-
mömmu og þú lést þetta yfir þig
ganga og vandist þessu furðu
fljótt.
Skarphéðinn Þór langafastrák-
urinn þinn hafði miklar áhyggjur
af langömmu Addý þegar hann
frétti að langafi væri farinn til
guðs, „ææ, nú verður amma svo
döpur og einmana þegar hann afi
er farinn,“ en við fjölskyldan mun-
um passa hana Addý fyrir þig. Ég
og mín fjölskylda þökkum þér,
Bjössi minn, fyrir samveruna í
gegnum árin. Blessuð sé minning
þín.
Þín tengdadóttir,
Helga.
Fallinn er frá fyrrverandi
tengdafaðir minn hann Bjössi.
Mig langar að minnast hans örfá-
um orðum.
Bjössi var sjómaður í húð og
hár, duglegur mjög, vann alltaf
mikið og vílaði svo sannarlega
ekki hlutina fyrir sér, heldur gerði
þá bara og það strax.
Síðastliðin ár, eftir að leiðir
okkar Pálma sonar hans skildu,
vissi ég að ýmislegt myndi breyt-
ast, en tryggð Bjössa í minn garð
og sonardóttur hans síður en svo
breyttist – og efldist ef eitthvað
var. Hann var allaf boðinn og bú-
inn að aðstoða okkur mæðgur ef
illa stóð á. Að vera örorkulífeyr-
isþegi á Íslandi í dag er allt annað
en auðvelt, og Bjössi skildi það og
átti ég samúð hans alla.
Bjössi kom ætíð vel fyrir sig
orði og hughreysti mig ávallt þeg-
ar hann skynjaði að ég átti erfitt.
Hann kom alltaf vel fram við mig
og sýndi mér og þó sérstaklega
sonardóttur sinni henni Ellý mik-
inn hlýhug. Hann hitti hana aldrei
öðruvísi en svo að gauka að henni
smá-aur í lófann. Fyrir þetta verð
ég honum óendanlega þakklát, því
þetta kom sér ávallt svo ótrúlega
vel og var vel þegið af bæði minni
hálfu að ég tali nú ekki um hvað
þetta gladdi mikið hana elsku
dóttur mína.
Vinskapur mikill var alla tíð
milli Bjössa og Addýjar og for-
eldra minna. Sá vinskapur ekki
bara hélst heldur styrktist ef eitt-
hvað var í seinni tíð, og sérstak-
lega með tilkomu Héðinsfjarðar-
ganganna. Bjössi kíkti ávallt í
heimsókn á Hólaveginn ef hann
átti leið til Siglufjarðar og hringdi
að mér skilst mjög oft (stundum
nánast daglega) í föður minn til
þess að spjalla um aflabrögð smá-
bátanna, pólitíkina og fleira.
Þessi vinatengsl voru svo sér-
stök að meira að segja foreldrar
mínir fóru í ferðalög með eldri-
borgurum frá Ólafsfirði, og auð-
vitað var það Bjössi sem stakk
upp á því og reddaði því sem for-
maður félags eldriborgara á Ólafs-
firði. Foreldrar mínir höfðu mjög
gaman af þessum ferðum og
kunnu vel að meta skemmtilegan
félagsskap Ólafsfirðinga.
Við eigum öll góðar minningar
um góðan dreng, hann Bjössa.
Megi góður Guð varðveita og
styrkja Addý og fjölskylduna alla í
sorginni. Samúðarkveðjur einnig
frá Anní og Jonna.
Með vinsemd og virðingu,
Bylgja.
Þegar ég minnist Bjössa vinar
míns hrannast minningarnar upp.
Það var samt ekki fyrr en ég var
kominn á miðjan aldur að ég
kynntist honum vel. Ég vissi auð-
vitað um Bjössa Kobba, eins og
hann var alltaf kallaður, en hann
var einn af þessum sjómanns-
hetjum sem ólust upp við afar erf-
iðar aðstæður eins og hafnarskil-
yrði voru í Ólafsfirði á þeim árum.
Eftir að Bjössi gerðist trillukarl
var ótrúlegt að fylgjast með hon-
um þegar vertíðin stóð sem hæst.
Þá lagði Bjössi á sínum Blíðfara
nótt við dag og unni sér ekki hvíld-
ar fyrr en í fulla hnefana. Það var
ekki eingöngu veitt af kappi held-
ur aflinn fullunninn þegar í land
var komið. Og þannig gerði hann
sem mest verðmæti úr aflanum.
Svo sannarlega var hann einn
af þeim sem hafa lagt þjóðarbúinu
björg í bú. En Bjössi var ekki bara
sjómaður, dáðadrengur. Áhuga-
mál hans voru mörg og margvís-
leg og í góðri merkingu má
kannski segja að hann hafi verið
hálfgerður dellukarl. Þegar hann
fékk áhuga á einhverju átti það
hug hans allan. Það var fyrir sam-
eiginlegan áhuga okkar á knatt-
spyrnu og velgengni Leifturs á
þeim árum að ég kynntist Bjössa
enn betur. Þar hitti ég fyrir mann
sem ég fann að var ekki aðeins
heill og heiðarlegur heldur tilbú-
inn að leggja allt í sölurnar til að
ná settu marki. Það spillti ekki
fyrir að í þessum samheldna hópi
áhugamanna um velgengni Leift-
urs var sameiginlegur vinur okk-
ar, Jakob Ágústsson, sem var for-
maður Blíðfaraklúbbsins og
Bjössi gjaldkeri. Voru þeir báðir
ógleymanlegir í sínum hlutverk-
um. Í sjóhúsi Bjössa undir súð
hittumst við áhugamenn og fé-
lagar. Þar réð ríkjum Bjössi með
sparibaukinn undir hendinni og
safnaði aurum til að styrkja Leift-
ur. Þar var hlegið, sungið og sagð-
ar gamansögur og var glatt á
hjalla. Þessi ár eru okkur sem tók-
um þátt góð minning í ellinni.
Um árabil hefur Aðalbjörn ver-
ið formaður félags eldri borgara í
Ólafsfirði. Í starfi sínu hefur hann
verið ötull við að sinna málefnum
félagsins, með góðum stuðningi
félaga sinna, Halldórs og Júlíusar.
Síðasta sjóferð Bjössa var farin
síðasta haust, eins og hann orðaði
það sjálfur. Þegar við gamlir
Ólafsfirðingar sameinuðumst um
ferð, að hans frumkvæði, til Ka-
spíahafsins. Er sú ferð okkur sem
hana fórum algjörlega ógleyman-
leg. Ég er viss um að það myndi
gleðja Bjössa ef söngur Álftagerð-
isbræðra, vina hans, hljómaði á
kveðjustund.
Ég sendi samúðarkveðjur til
Addýjar og fjölskyldu.
Jón Þorvaldsson.
Í dag fylgjum við félaga okkar
til greftrunar í Ólafsfirði, Aðal-
birni Sigurlaugssyni, 83 ára göml-
um. Bjössi Kobba eins og hann var
alltaf kallaður var einn öflugasti
stuðningsmaður Leifturs í gegn-
um tíðina og hafði gríðarlega mik-
inn áhuga á knattspyrnu. Hann
var einn þeirra sem stofnuðu
stuðningsmannafélagið Veðdeild
Blíðfara, árið 1983, sem hafði að-
eins eitt markmið en það var að
aðstoða og styrkja Leiftur. Bjössi
var aðalhvatamaðurinn að félag-
inu og gjaldkeri þess frá upphafi,
hann upp á sitt eindæmi innréttaði
fundarherbergi fyrir félagið upp á
lofti í sjóhúsinu sínu þar sem við
félagarnir mættum kvöldið fyrir
leiki og tippuðum á úrslit Leifturs.
Bjössi hélt utan um öll úrslit og
skráði samviskusamlega niður í
dagbók það sem félagarnir tipp-
uðu á, auðvitað kostaði hvert tipp
og að hausti var fundið út hver sig-
urvegari sumarsins væri og hann
skyldi hljóta peningaverðlaun.
Bjössi rétti sigurvegaranum
seðlabúntið og hann fékk að
snerta seðlana en aðeins að snerta
þá, Bjössi kippti síðan hendinni til
baka og setti peningana í flotta
peningakassann sinn sem hann
bar alltaf í handakrikanum og
tjáði sigurvegaranum að verð-
launaféð rynni til Leifturs.
Veðdeildin tók að sér ýmis
verkefni fyrir Leiftur, meðal ann-
Aðalbjörn J.
Sigurlaugsson
ars að sjá um herrakvöld sem
Bjössi var aðalhvatamaðurinn að
og fékk hann til okkar lands-
þekkta skemmtikrafta. Álftagerð-
isbræður voru í sérstöku uppá-
haldi hjá honum og fékk hann þá
nokkrum sinnum til að skemmta.
Bjössi fór nokkrar æfinga- og
keppnisferðir til útlanda með
Leiftri og hafði mjög gaman af því.
Ég gleymi því ekki þegar við spil-
uðum síðasta Evrópuleikinn sem
var spilaður í Frakklandi, styrk-
urinn sem við fengum frá KSÍ
dugði engan veginn til að kosta lið-
ið út. Við stóðum ráðþrota frammi
fyrir því hvernig hægt væri að
koma liðinu út og héldum fund
vegna málsins en lítið var um
lausnir, Bjössi dó ekki ráðalaus,
„við skulum sjá til hvað hægt er að
gera“. Bjössi fór aleinn morgun-
inn eftir með rútu til Akureyrar
með peningakassann sinn í
handarkrikanum og gekk á milli
fyrirtækja þar og safnaði tæpri
milljón sem dugði til að liðið kæm-
ist út.
Á 80 ára afmæli Bjössa sem
hann hélt upp á árið 2011 mættu
að sjálfsögðu Álftagerðisbræður
og sungu fyrir afmælisdrenginn,
margir Veðdeildarfélagar mættu
og skemmtu sér konunglega og
rifjuðu upp skemmtilegar stundir
sem við félagarnir höfðum brallað
og Bjössi alltaf driffjöðrin í félag-
inu.
Vikulega hringdi Bjössi til mín,
hann kynnti sig ekki en byrjaði
alltaf símtalið: „Heyrðu, er eitt-
hvað að frétta úr fótboltanum?“
Oft voru símtölin löng enda mikið
að ræða og Bjössi einn sá öflugasti
stuðningsmaður sem við áttum og
hans verður sárt saknað bæði af
stjórnarmönnum og einnig af leik-
mönnum sem Bjössi var ætíð
tilbúinn að hjálpa og aðstoða og
það veit ég að hann gerði.
Bjössi, hafðu þökk fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir knatt-
spyrnuhreyfinguna, þín verður
sárt saknað á fótboltavellinum.
Ég sendi eiginkonu, börnum og
fjölskyldu Bjössa samúðarkveðj-
ur.
Þorsteinn Þorvaldsson.
Aðalbjörn Sigurlaugsson er
einn þeirra trillukarla sem settu
svip sinn á hópinn. Hann var ró-
legur og fastur fyrir, sagði sínar
skoðanir umbúðalaust og var
áberandi. Átti það jafnt við hversu
hávaxinn hann var og þá var rödd
hans þannig að eftir var tekið.
Aðalbjörn stóð því svo sannar-
lega undir nafni. Hann var félagi í
Landssambandi smábátaeigenda
frá stofnun þess 1985. Samtímis
var hann kominn til forystu hjá
sínu svæðisfélagi Kletti og var
fulltrúi þess í stjórn LS frá 1991 til
1998.
Hjá mér fór það saman að tala
um Blíðfara ÓF og Aðalbjörn.
Símhringingar voru ófáar um
borð til hans og einhvern veginn
þótt hávaðinn í vélinni væri yfir-
gnæfandi tókst okkur að ná góðu
spjalli.
Ég minnist Aðalbjörns á fund-
um í Kletti þar sem fundirnir hóf-
ust jafnan á því að Bjössi sem rit-
ari félagsins las upp
fundargerðina. Það verður að
segjast eins og er að það reyndi
nokkuð á fundarmenn og þá eink-
um gesti sem á þessum árum voru
gjarnan alþingismenn kjördæmis-
ins að hlýða á lesturinn.
Ég hitti Aðalbjörn síðastliðið
sumar á hans heimavelli í orðsins
fyllstu merkingu. Þar öttu kappi
Fjallabyggð og Fjölnir. Aðalbjörn
fræddi mig um hið nýja lið sam-
tímis og við horfðum á leikinn.
Eins og gengur var einnig horft til
fjalla og spáð í veðrið. Hann sagði
að hlýindin hefðu látið standa á
sér enda báru stórar fannir í fjöll-
um þess glögg merki, komið fram í
júlí. Aðalbjörn fullyrti við mig að
þetta væri með almesta móti frá
því hann hefði farið að spá í þessa
hluti.
Aðalbjörn var hress þessa
dagsstund og engin höfgi komin
yfir hann. Þannig sé ég vininn fyr-
ir mér.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
GUNNHILDAR VIKTORSDÓTTUR
frá Ólafsfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund, deild 3A, fyrir yndislega umönnun.
Marteinn Elí Geirsson, Hugrún Pétursdóttir,
Agnes Geirsdóttir, Guðjón Guðmundsson,
Helga M. Geirsdóttir, Valdimar Bergsson,
Þorvaldur Geir Geirsson, Ólöf Ingimundardóttir,
Guðrún Geirsdóttir, Steinar Birgisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, vináttu
og hlýju vegna fráfalls elskulegs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
SIGURÐAR HÓLM ÞORSTEINSSONAR
skólastjóra.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Sólvangi
og dagvistunar í Dröfn, fyrir einstaklega góða umönnun
og hlýtt viðmót.
Torfhildur Steingrímsdóttir,
Guðrún U. Martyny,
Ólafur Sigurðsson,
Pétur Már Sigurðsson,
María Sigurðardóttir,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir sendum við öllum
þeim sem auðsýndu okkur samúð og vináttu
við andlát og útför
HARALDAR JÓHANNSSONAR,
Munaðarnesi.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins í Brákarhlíð,
hjúkrunar- og dvalarheimili, Borgarnesi
fyrir einstaka umönnun og hlýhug.
Katrín Magnúsdóttir,
Þorvaldur Haraldsson, Katrín G. Helgadóttir,
Guðrún Jóhanna Haraldsdóttir, Þórarinn Jóhannsson,
Úlfhildur Haraldsdóttir, Jóhannes K. Sveinsson,
Jóhanna Haraldsdóttir,
Kristín Halla Haraldsdóttir, Lárus Sverrisson.
✝
Við þökkum öllum þeim er sýnt hafa okkur
hlýju og samúð vegna andláts og útfarar
elsku móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
ÞÓRUNNAR INGVARSDÓTTUR,
Rauðalæk 27,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjartadeildar
14E á Landspítalanum við Hringbraut fyrir einstaklega góða
umönnun og hlýtt viðmót.
.
Inga Ásgeirsdóttir, Sæmundur Gunnarsson,
Ásgeir Ásgeirsson,
Sigurjón Ásgeirsson, Ragnheiður Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar
MAGNÚSAR THORODDSEN
hæstaréttarlögmanns.
Sólveig Kristinsdóttir Thoroddsen
Sigurður Tryggvi Thoroddsen Funmi Kosoko Thoroddsen
Gerður Sólveig Thoroddsen Ívar Pálsson
Þóra Björg Thoroddsen Aðalsteinn Jónatansson
Magnús Thoroddsen, Stefán Páll,
Sólveig Anna, Hera Sólveig, Tinna Sólveig,
Kristín Björg, Magnús Tryggvi.