Morgunblaðið - 22.08.2014, Qupperneq 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. ÁGÚST 2014
✝ Jónína Magn-úsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 19.
júlí 1940. Hún lést
14. ágúst 2014 á
LSH í Fossvogi.
Foreldrar henn-
ar voru Elín Mál-
fríður Magnús-
dóttir, f. 10.9.
1912, d. 4.7. 1987,
og Magnús Þór-
arinn Sigur-
jónsson, f. 31.8. 1918, d. 21.10.
2009. Systkini Jónínu eru Ólaf-
ur Magnússon, f. 15.11. 1938,
Gylfi Magnússon, f. 3.7. 1946,
Anna Sigurlaug Ólafía Magn-
úsdóttir, f. 31.10. 1948, Sig-
urjón Magnússon, f. 19.1. 1955,
og Halldór Kristján Stefánsson,
órsdóttur, f. 23.11. 1966. Börn
þeirra eru Andri Már og
Bjarki. 4)Anton Jóhannesson, f.
8.4. 1966. 5)Guðríður Ósk Jó-
hannesdóttir, f. 18.11. 1967, gift
Jaap de Wagt, f. 29.7. 1957.
Börn þeirra eru Sientje Sól-
björt Nína og Alex Matthías
Dagur. 6) Guðjón Jóhannesson,
f. 5.5. 1969, unnusta hans er
Juliana Fedorenko. Börn Guð-
jóns eru Snorri Karl, Ástrós
Edda, Elísabet Karín og Pétur
Alex.
Jónína ólst upp á Stokkseyri
og lauk hún landsprófi þaðan.
Flutti hún síðan til Reykjavíkur
þar sem hún bjó alla ævi. Meðal
annars á Suðurlandsbraut 86
og 75a, í Breiðholti; á Írabakka
2 og Hjaltabakka 8 og síðast í
Grafarvogi á Veghúsum 31.
Hún sinnti ýmsum störfum,
meðal annars í Axminster,
Kleppsspítala og á Sólheimum.
Útför Jónínu fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 22. ágúst
2014, og hefst athöfnin kl. 15.
f. 12.7. 1951, d.
18.11. 2003.
Börn Jónínu eru
1) Sigurður Ingvar
Geirsson, f. 22.10.
1958, giftur Jó-
hönnu Waage, f.
28.10. 1961. Börn
þeirra eru Sigríður
Árný, Geir og Atli
Þór. Eiga þau sjö
barnabörn. 2) Við-
ar Geirsson, f. 2.6.
1960, kvæntur Jóhönnu Sæv-
arsdóttur, f. 24.10. 1962. Börn
þeirra eru Ólína, Karitas og
Silja Rós. Eiga þau þrjú barna-
börn. Viðar á einnig Guðmund
Viktor og tvö önnur barnabörn.
3) Hannes Geirsson, f. 25.12.
1961, í sambúð með Ernu Arn-
Það er svo óraunverulegt að
skrifa minningargrein um ömmu
Nínu núna því við héldum öll að
hún myndi lifa í meira en öld, svo
heilsuhraust og þrautseig var hún.
Okkar helstu minningar tengd-
ar henni eru Þórsmerkurferðirn-
ar, sumarbústaðaferðirnar, bæj-
arferðirnar og fjölskylduboðin.
Það var aðdáunarvert hversu
dugleg hún var að fara með okkur
barnabörnin öll út um allt og það
hindraði hana ekki þó hún væri
bíllaus.
Við ferðuðumst ýmist um á
tveimur jafnfljótum eða með al-
menningssamgöngum og okkur
fannst það æðislegt enda margt að
sjá á leiðinni og hún þreyttist aldr-
ei á að fræða okkur um nöfn á
plöntum, fuglum og ýmsum mark-
verðum stöðum.
Hún var trúuð kona og aldrei
reyndi hún að þröngva trúarskoð-
unum sínum upp á okkur en við
lærðum engu að síður að bera
virðingu fyrir lífsviðhorfum og trú
hennar.
Heima hjá henni var ekkert
sjónvarp en þrátt fyrir það leidd-
ist okkur aldrei því við höfðum
alltaf nóg fyrir stafni með skap-
andi verkefnum eins og myndlist,
tónlist, leiklist o.fl. Hún hvatti
okkur óspart áfram og hrósaði
okkur í hástert og minningarnar
frá þessum tímum eru ennþá til í
formi ljósmynda, teikninga og
myndbandsspóla sem hún varð-
veitti eins og sjáaldur augna
sinna.
Það var aldrei sælgæti í boði
hjá ömmu nema á tyllidögum og í
kvöldkaffinu en það truflaði okkur
ekki neitt enda vissum við að hún
vildi lifa heilsusamlegu líferni.
Við virtum það mikils og báðum
hvorki um né komum með sælgæti
þegar heim til ömmu var komið.
Amma Nína kenndi okkur að
meta náttúruna, okkur sjálf og
fjölskylduna og samvera með
henni var eins og lærdómsríkt
ferðalag því alltaf lærðum við og
upplifðum eitthvað nýtt.
Hún vildi allt fyrir okkur og
aðra gera og setti oftar en ekki
hagsmuni annarra ofar sínum með
góðmennsku sinni og dugnaði.
Við erum mjög þakklát fyrir all-
ar þær stundir sem við áttum með
henni og munum varðveita minn-
ingu hennar í huga okkar.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem.)
Með sárum söknuði kveðjum
við ömmu okkar en núna er hún
farin heim eins og hún sagði alltaf
sjálf.
Sigríður (Siddý), Geir
og Atli Sigurðarbörn
Jónína
Magnúsdóttir
✝ Kristján Jóns-son fæddist í
Hafnarfirði 20.
apríl 1925. Hann
lést á Hjúkr-
unarheimilinu Sól-
vangi 16. ágúst
2014.
Foreldrar Krist-
jáns voru Jón
Andrésson múr-
arameistari í Hafn-
arfirði, f. 7.7. 1898,
d. 19.12. 1969, og kona hans
Sveinbjörg Kristjánsdóttir hús-
móðir og verkakona í Hafnar-
firði, f. 14.2. 1902, d. 1.2. 1990.
Systkini Kristjáns voru: 1) Stef-
anía Andrea, f. 8.12. 1926, d.
10.4. 2010, 2) Guðbjörg Erla, f.
16.2. 1931, d. 10.9. 2007, 3) Ein-
ar, f. 4.1. 1935, 4) Kristinn, f.
21.7. 1940, d. 28.1. 1998, 5) Jó-
hann, f. 10.12. 1948, d. 17.1.
2013.
Kristján kvæntist 15.10. 1949
eftirlifandi eiginkonu sinni Guð-
rúnu Helgu Karlsdóttur, f.
20.11. 1924. Foreldrar hennar
voru Karl H. Ó. Þórhallsson, f.
25.2. 1896, d. 11.3. 1974, og kona
hans Guðrún Sigríður Þor-
steinsdóttir, f. 12.9. 1898, d.
10.7.1970.
Kristján og Guðrún eignuðust
bandi, barnsfaðir Magnús Geirs-
son, f. 17.1. 1958: Arnór, f.
28.12. 1982, Sigríður Eva, f.
23.10. 1984. 4) Reynir Krist-
jánsson, f. 10.3. 1961. K. Helga
Kristín Hauksdóttir, f. 29.12.
1961. For. Haukur Skagfjörð
Jósefsson, f. 6.1. 1937, d. 21.10.
1999, og kona hans Guðrún Stef-
ánsdóttir, f. 25.2. 1939. Börn
þeirra: Andri Már, f. 11.9. 1985,
Birgir Rafn, f. 11.9. 1985. 5) Þór
Kristjánsson, f. 22.5. 1965. K.
Magný Ósk Arnórsdóttir, f.
26.10. 1968. For. Arnór Pét-
ursson, f. 14.11. 1949, og Áslaug
Magnúsdóttir, f. 29.12. 1950.
Börn þeirra: Björgvin Viktor, f.
27.10. 1985, Arnór Ingi, f. 19.4.
1990, Jón Þór, f. 5.7. 1993, Ás-
laug Ýr, f. 11.3. 1995.
Kristján var fæddur í Hafn-
arfirði og bjó allan sinn aldur
þar. Hann lærði múraraiðn hjá
Einari Sigurðssyni og lauk
sveinsprófi 1947. Kristján var
félagi í Iðnaðarmannafélagi
Hafnarfjarðar frá 1948 og var
einn stofnenda Meistarafélags
iðnaðarmanna í Hafnarfirði 13.
janúar 1967. Hann sat í stjórn
þess í áraraðir og var heið-
ursfélagi síðustu árin. Kristján
var lengst af sjálfstætt starfandi
múrarameistari.
Útför hans fer fram frá Frí-
kirkjunni í Hafnarfirði í dag, 22.
ágúst 2014, og hefst athöfnin kl.
15.
fimm börn. 1) Jón
Karl Kristjánsson,
f. 23.9. 1948. K.
Ágústa Hafdís
Finnbogadóttir, f.
14.10. 1950. For.
Guðjón Finnbogi
Einarsson, f. 14.7.
1921, d. 3.4. 2001,
og kona hans Hólm-
fríður Bergey
Gestsdóttir, f. 13.7.
1923. Börn þeirra:
Finnbogi, f. 3.3. 1969, Lilja, f.
24.12. 1970, Laufey, f. 17.6.
1990. Ingibjörg, f. 30.7. 1969. 2)
Kristján Rúnar Kristjánsson, f.
8.5. 1953, d. 18.8. 2006. K. Bára
Þórarinsdóttir, f. 24.6. 1955.
For. Þórarinn Árnason, f. 24.5.
1924, og Guðný Þorvaldsdóttir,
f. 24.1. 1929. Börn þeirra:
Guðný Helga, f. 30.1. 1973, Guð-
rún Sigríður, f. 26.10. 1974,
Sveinbjörg, f. 25.4. 1981, Krist-
jana, f. 2.9. 1983. 3) Hrafnhildur
Kristjánsdóttir, f. 12.11. 1956.
M. Stefán Gunnarsson, f. 4.7.
1962. For. Gunnar Larsson, f.
13.10. 1913, d. 29.12. 1978 og
Ólöf Guðný Ólafsdóttir, f. 17.3.
1921. Börn þeirra: Kristján Ari,
f. 18.11. 1987, Ólöf Rún, f. 21.1.
1992, Silja Dögg, f. 8.12. 1994.
Börn Hrafnhildar frá fyrra sam-
Hinn 16. ágúst síðastliðinn
kvaddi okkur mikilvæg mann-
eskja, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi. Á kveðjustundum eins og
þessari rifjast upp margar góðar
minningar af tímum sem við átt-
um saman. Þar má helst nefna jól,
páska, sumarbústaðaferðir og
heimsóknir. Þessar stundir verða
ekki eins eftir að Kristján kvaddi
okkur og skilur það eftir sig mik-
inn söknuð. Það sem einkennir
minningarnar er að Kristján og
Guðrún voru mjög samrýnd líkt
og álftarpar, þau eyddu öllum sín-
um stundum saman og er aðdáun-
arvert hvað þau voru samstiga í
lífinu. Þær fáu stundir sem Krist-
ján var einn á ferð var þegar hann
kom við á partasölunni og sá um
uppvaskið og veitti Þóri og Jóni
Þóri góðan félagsskap og er hans
sárt saknað þar. Þegar vafi var á
veðri í Grímsnesi var gott að leita
til Kristjáns þar sem hann var oft
sannspárri en helstu veðurfræð-
ingar landsins og sérstaklega um
veðrið nálægt bústöðum okkar
þar. Það var mikil tilhlökkun á
föstudögum þegar við fórum aust-
ur í sumarbústaðinn okkar og
vissum við að von væri á Kristjáni
og Guðrúnu fljótlega eftir að bíln-
um var lagt þar sem þau fylgdust
vel með okkur.
Nú er baráttu þinni í þessu lífi
lokið og megi eitthvað betra taka
við hjá þér en við sem eftir lifum
yljum okkur við góðar minningar
um stundirnar sem við áttum sam-
an. Megi mömmu, tengdamömmu,
ömmu og langömmu vegna vel um
ókomna tíð og munum við leggja
okkur fram við að gera daga henn-
ar góða. Við fjölskyldan viljum
senda þakkir til starfsfólks hjúkr-
unarheimilisins Sólvangs í Hafn-
arfirði fyrir frábæra umönnun.
Þar sem englarnir syngja sefur þú,
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta, skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði, vinur minn kær,
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Þór Kristjánsson,
Magný Ósk Arnórsdóttir,
Björgvin Viktor, Arnór Ingi,
Jón Þór, Áslaug Ýr, makar
og barnabarnabörn.
Það er stundum sagt að maður
velji sér ekki foreldra og ef það er
rétt þá gat ég ekki verið hafa verið
lánsamari. Æskuárin, unglingsár-
in, fullorðinsárin, allt tímabil sem
kalla fram ljúfar minningar um
einstakan föður. Minnugur, jarð-
bundinn, öfgalaus, fylginn sér,
góður verkmaður, eftirsóttur fag-
maður, útsjónarsamur, nægju-
samur, æðrulaus, traustur, góður
félagi, góður eiginmaður, góður afi
og langafi, góður tengdapabbi,
frábær faðir, einstakt ljúfmenni,
aldrei leiðindi, þakklátur, áhuga-
samur, upplýstur.
Hvað er hægt að biðja um
meira. Far þú í friði, kæri faðir.
Reynir.
Jæja þá er komið að kveðju-
stund, kæri mágur, nú ertu laus
við allar þrautir og búinn að fá
hvíldina. Ég gæti skrifað heila bók
um ykkur hjón og það sem þið haf-
ið fyrir mig gert. Þið voruð nýgift
og flutt til Hafnarfjarðar. Ég var
tíu ára þegar foreldrar okkar
systra fluttu út á land og ég varð
eftir hjá ykkur hjónum. Þú tókst
mér vel og varst óskaplega góður
við mig en ég var hjá ykkur í fimm
ár. Þú varst sannkallaður gull-
moli, ég man aldrei eftir að þú haf-
ir skipt skapi, þó ekki skaplaus,
fastur fyrir ef því var að skipta.
Það var alveg sama hvað ég bað
þig að gera fyrir mig, alltaf varstu
tilbúinn til að hjálpa, hvort sem
það var að múra, flota eða hvað
sem var.
Ég varð fyrir mikilli sorg þegar
ég missti son minn, sextán ára
gamlan. Hver annar en þú og hún
Guðrún systir mín hjálpuðu mér
þá? Þið stóðuð eins og klettar við
bakið á mér og leidduð mig í gegn-
um erfiðasta hjallann eina ferðina
enn, þá ég var hjá ykkur í þrjá
mánuði. Ég mun sakna ykkar
mikið því þið komuð hingað í
Löngubrekkuna í hverri viku
minnst tvisvar sinnum, stundum
þrisvar. Það er svo margs að
minnast. Árið 1999 fórum við,
þrjár systur og eiginmenn okkar,
til Benedorm. Alltaf komuð þið til
okkar á morgnana til að vita
hvernig við hefðum það, svo mikil
var umhyggjan fyrir okkur.
Kæri mágur, hafðu þökk fyrir
alla þá hlýju og góðvild sem þú
hefur sýnt mér frá því þú komst í
þessa fjölskyldu. Að endingu, ég
mun gera allt sem ég get fyrir
hana Guðrúnu Helgu þína.
Hvíl í friði, kæri vinur.
Þórdís.
Kristján Jónsson
✝ Svandís Guð-jónsdóttir
fæddist 16. febrúar
1929. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Mörk 13.
ágúst 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Þuríður
Guðrún Vigfús-
dóttir, f. á Hrauki,
V-Landeyjahr.,
Rang., 12.3. 1900,
d. 30.8. 1946, og Guðjón Úlf-
arsson, f. í Fljótsdal í Fljótshlíð,
Rang., 24.5. 1891, d. 13.5.1960.
Svandís átti átta systkini, þau
eru Guðlaug Guðjónsdóttir, f.
15.7. 1921, d. 26.10. 2009. Ágúst
Þór Guðjónsson, f. 7.5. 1923, d.
22.4. 1992. Úlfar Guðjónsson, f.
11.9. 1924, d. 13.7. 1980. Óskar
Guðjónsson, f. 13.2. 1926, d. 8.3.
2001. Bragi Þór Guðjónsson, f.
5.8. 1927. Hörður Guðjónsson, f.
23.5. 1930, d. 2.1. 2001. Gunn-
hildur Guðjónsdóttir, f. 4.1.
1933, d. 6.11. 2004. Lóa Guð-
jónsdóttir, f. 21.5. 1938.
Svandís giftist 11. maí 1961
eftirlifandi eiginmanni sínum,
Rafni Viggóssyni hús-
gagnabólstrara, f. 11.5. 1931.
Börn Svandísar eru Viðar
Hafsteinn Eiríksson, f. 7.6. 1952.
Guðjón Þór Rafnsson, f. 5.8.
1958. Guðrún Jóhanna Rafns-
dóttir, f. 18.11. 1959, og Rafn
Rafnsson, f. 30.5. 1964. Viðar er
kvæntur Guðrúnu
Guðmundsdóttur, f.
7.3. 1955. Börn
þeirra eru Linda, f.
1976, og Guð-
mundur Hafsteinn,
f. 1979. Börn Lindu
eru Bjarki Már, f.
1997, Katla, f. 2003,
og Anný, f. 2012.
Sambýliskona Guð-
jóns Þórs er Ingrid
Kaufmann, f. 5.
ágúst 1957. Barn Ingridar er
Anna Carlström, f. 1985. Fyrri
sambýliskona Guðjóns Þórs er
Lise-Lotte Carlsten. Börn Guð-
jóns Þórs og Lise-Lotte eru Jo-
hannes Carlsten, f. 1985, og Joa-
kim Carlsten, f. 1988. Guðrún er
gift Gunnari S. Gunnarsyni, f.
8.12. 1958 . Börn þeirra eru
Árni Rafn, f. 1980, Þór, f. 1982,
og Svandís, f. 1991. Sambýlis-
kona Rafns er Sif Sigurð-
ardóttir, f. 5.10. 1966. Börn
þeirra eru Anna Birna, f. 1987,
Jón Emil, f. 2004, Eyþór, f.
2008, og Atli, f. 2008. Barn
Önnu Birnu er Sigurður Orri, f.
2013.
Samhliða húsmóðurstarfi og
heimilisrekstri starfaði Svandís
lengst af við fatasaum og fata-
viðgerðir, í blómaverslun, við
umönnun og sem matráðskona.
Útför Svandísar fer fram frá
Langholtskirkju í dag, 22. ágúst
2014, og hefst athöfnin kl. 13.
Amma Svandís var einstök.
Sem fyrsta ömmubarnið naut ég
þeirra forréttinda að hafa alla
hennar ömmu athygli fyrstu
æviár mín. Ég var mikið hjá
henni á meðan við bjuggum í
Reykjavík. Hún hafði endalausa
þolinmæði og var alltaf til í að
leika og lesa. Ég átti eina uppá-
halds bók og hún las hana aftur
og aftur og aftur, þangað til ég,
2-3 ára gat „lesið“ bókina ut-
anað. Ég man ennþá textann úr
bókinni „En hvað það var skrít-
ið.“
Ég hélt áfram að heimsækja
hana eftir að við fluttum norður.
Þá kom ég í sumarfríum og
dvaldi hjá þeim Rabba. Í þess-
um heimsóknum brölluðum við
margt. Ég man eftir að hafa
fengið að koma með henni í
vinnuna, bæði þar sem hún
vann við heimaaðstoð og einnig
þegar hún vann á heimili fyrir
fötluð börn. Við fórum oft í
sund í Laugardalslaug og alltaf
endaði sú ferð á pylsu úr pylsu-
vagninum. Við fórum með Akra-
borginni á Skagann og skoð-
uðum okkur þar um og tókum
strætóferðir í bæinn.
Ég hélt áfram að heimsækja
ömmu eftir að ég eltist og var
flutt aftur til Reykjavíkur. Við
gátum setið löngum stundum og
spjallað um allt milli himins og
jarðar og oftar en ekki leiddust
samtöl okkar út í umræður um
yfirnáttúrulega hluti. Ósjaldan
settumst við niður saman og
skoðuðum myndir frá því í
gamla daga. Samband okkar var
einstakt. Það kom alloft fyrir að
ég tók upp símann til að hringja
í hana og hún var þá á leiðinni
að hringja í mig og öfugt.
Við bjuggum í íbúð á stiga-
ganginum þeirra Rabba, þegar
við áttum elsta strákinn okkar.
Mér fannst ómetanlegt að hafa
hana svo nálægt og geta alltaf
hlaupið til hennar. Við Bjarki
Már vorum mikið hjá henni og
hún passaði hann oft.
Elsku amma Svandís, ég á
eftir að sakna þín mikið. Síðustu
orð mín til þín voru „sjáumst“
og við munum sjást aftur.
Linda.
Nú er yndislega amma mín
farin frá okkur og þegar ég
hugsa til baka sé ég sterka
konu sem gaf endalaust af sér.
Hún er góð fyrirmynd.
Amma Svandís gladdi mig,
huggaði mig, fræddi mig, pass-
aði uppá mig, hvatti mig og
veitti mér innblástur.
Það að sitja í eldhúskróknum
hjá ömmu var besta skemmtun,
enda komum við frændsystkinin
oft til ömmu eftir skóla eða í há-
degishléum, borðuðum saman
og hlógum. Það var eins konar
hefð að koma til ömmu, setjast
inn í eldhús og fá sér eitthvað
gott að borða og spjalla, fara
svo inn í herbergi og spila,
leggja kapal, skoða myndaal-
búm eða leysa krossgátu.
Amma spáði kannski í kaffibolla
eða las eitthvað sniðugt. Svo
fórum við og kíktum á sjón-
varpið eða einhver kom í heim-
sókn.
Þegar maður gisti hjá ömmu
og gat ekki sofnað þá lofaði hún
því að hún myndi sko ekki sofna
á undan manni. Maður treysti
því fullkomlega, enda stóð hún
alltaf við það og strauk á manni
bakið þangað til að maður sofn-
aði.
Mér þykir það leitt að sonur
minn fái ekki að kynnast þér en
ég mun sjá til þess að hann viti
hver þú varst og hvað þú varst
góð manneskja.
Elsku amma mín, eitt af mín-
um helstu markmiðum í lífinu
er að verða eins góð mamma og
amma og þú.
Takk fyrir allt sem þú hefur
gefið mér.
Ástar- og saknaðarkveðja
Anna Birna.
Svandís
Guðjónsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Elsku hjartans mamma
mín. Nú kveð ég þig með
söknuð í hjarta og þakk-
læti.
Starfsfólki á 3. hæð suð-
ur á hjúkrunarheimilinu
Mörk sendum við þakkir
fyrir frábæra umönnun.
Hvíl í friði. Þín dóttir
Guðrún Jóhanna.