Morgunblaðið - 27.09.2014, Side 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. SEPTEMBER 2014
✝ Þórdís Hans-dóttir fæddist í
Hafnarfirði 30.
júní 1920. Hún lést
á Hrafnistu í
Reykjavík, 5. sept-
ember 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Hans Sig-
urbjörnsson, f. 8.8.
1878, d. 28.2. 1941
og Sesselja Eng-
ilrós Helgadóttir,
f. 3.1. 1889, d. 16.9. 1962. Systk-
ini Þórdísar: Hjalti, f. 25.6. 1909
, d. 10.1. 1998; Vigdís, f. 3.9.
1911, d. 27.2. 1978; Helgi f. 19.9.
1912, dáinn sama ár; Sig-
urbjörn, f. 1.11. 1914, d. 5.12.
1960; Sigríður, f. 8.12. 1916, d.
15.12. 1983; Vilborg, f. 28.7.
1922, d. 30.7. 2006; Jón, f. 29.8.
1923 og Bergþór, f. 18.8. 1925,
d. 10.5. 1933.
Hinn 21.6. 1941 giftist hún
eiginmanni sínum Hálfdani
Helgasyni, f. 6.1. 1910, d. 2.3.
1985. Börn þeirra: 1) Hanna
Sesselja, f. 13.11. 1938, d. 3.12.
1999, gift Markúsi Á. Ein-
arssyni, f. 5.3. 1939, d. 20.10.
1994. Börn þeirra: a) Hálfdan
Þórir, f. 24.5. 1963, kvæntur
Sóleyju Indriðadóttur, f. 24.9.
1964. Börn þeirra eru: 1) Hanna
Sesselja, f. 9.5. 1985, gift Alfreð
B. Kristinssyni, f. 22.1.1985,
eiga þau eitt barn. 2) Bára
jón Gunnarsson, f. 3.4. 1987,
eiga þau tvö börn. 2) Halldóra
Jóna, f. 20.5. 1993, maki Guð-
mundur M. Einarsson, f. 11.4.
1990. c)Sigríður Jóna, f. 31.3.
1966, gift Magnúsi Ásgeirssyni,
f. 2.6. 1960. Börn þeirra: 1) Þór-
dís Eirný, f. 11.12. 1992, sam-
býlismaður Fannar A. Haf-
steinsson, f. 14.8. 1991. 2)
Guðrún Lovísa, f. 15.6. 2002. 3)
Drengur, f. andvana 20.5. 1949.
4) Hálfdan Þórir, f. 5.3. 1952, d.
19.11. 1960. Síðari sambýlis-
maður Þórdísar er Gísli Elías-
son, f. 1.12. 1921. Barn hans er:
Jens, f. 8.11. 1944, giftur Krist-
ínu M. Eggertsdóttur, f. 10.5.
1945. Börn þeirra: a) Dagmar,
gift Heiðari J. Sveinssyni. Börn
þeirra: 1) Jens Gísli og 2) Birna.
b)María, gift Ásgeiri Gunn-
arssyni. Börn þeirra: 1) Kristín
Heiða, 2) Viktor og 3) María
Björg. c) Elsa, gift Vilhjálmi
Skúlasyni. Barn þeirra: Skúli
Thor, fyrir átti Elsa: Tinnu
Maríu og Alexöndru Hafþórs-
dætur.
Þórdís fluttist ung til Reykja-
víkur og kynntist þar Hálfdani
eiginmanni sínum. Bjuggu þau í
Vesturbænum öll búskaparárin.
Þórdís vann ásamt húsmóð-
urstörfum ýmis störf, þ. á m. á
saumastofu, netaverkstæði og
við ræstingar. Eftir fráfall Hálf-
dans hóf Þórdís sambúð með
Gísla Elíassyni og bjuggu þau á
Hrafnistu.
Útför Þórdísar fór fram í
kyrrþey 19. september 2014.
Fanney, f. 22.9.
1988, sambýlis-
maður Sebastian
Storgaard, f. 1.8.
1984. 3) Árný Þóra,
f. 4.2. 1992. 4) Mar-
grét Rósa, f. 2.6.
1994, maki: Bjarki
M. Benediktsson, f.
25.5. 1993. 5) Sylvía
Rún, f. 20.9. 1998.
6) Róbert Ingi, f.
9.7. 2000. 7) Dag-
björt Gyða, f. 5.3. 2004. b) Ingi-
björg, f. 18.6. 1966. c) Ármann,
f. 11.2. 1972. 2) Kristrún Bjarn-
ey, f. 8.11. 1940, gift Jóni M.
Magnússyni, f. 28.10. 1939.
Börn þeirra eru: a) Þórdís, f.
3.10. 1958, gift Ólafi H. Kjart-
anssyni, f. 2.9. 1953. Börn
þeirra eru: 1) Kristrún Helga, f.
29.10. 1980, sambýlismaður
Ómar F. Ómarsson, f. 14.11.
1977, eiga þau eitt barn. 2) Mel-
korka Rán, f. 7.6. 1983, gift
Seckin Erol, f. 22.10. 1977, eiga
þau tvö börn. 3) Kolfinna Bjarn-
ey, f. 5.7. 1992. 4) Kjartan Thor,
f. 6.7. 1992. b) Jón Magnús, f.
3.11. 1963, giftur Gyðu Viðars-
dóttur, f. 1.7. 1961. Barn Gyðu:
Jóna B. Guðjónsdóttir, f. 18.9.
1980, sambýlismaður Steinar D.
Haralds, f. 23.10. 1975 og eiga
þau þrjú börn. Börn Jóns Magn-
úsar og Gyðu: 1) Linda Rós, f.
27.1. 1990, sambýlismaður Guð-
Ég upplifði sorg og leiða en
einnig gleði og létti þegar ég
kvaddi ömmu í síðasta sinn.
Sorg og leiða fyrir mína hönd en
gleði og létti fyrir hennar hönd.
Hún varð 94 ára og var orðin
þreytt. Hún var því óneitanlega
tilbúin í ferðalagið sem hún er
lögð af stað í með lífsreynslu
sína í farteskinu.
Ég ólst upp í sömu götu og
föður- og móðurforeldrar mínir.
Við systkinin vorum umvafin
fjölskyldu sem okkur þótti sjálf-
sagt þá en áttuðum okkur síðar
á þessum forréttindum.
Það var gott að koma til afa
og ömmu. Þau höfðu mikinn
áhuga á því sem maður var að
gera. Skemmtilegast var að
skoða gömlu myndaalbúmin og
bækurnar. Amma hafði sérlegan
áhuga á því að gefa manni að
borða. Henni þótti þó mun
skemmtilegra að gefa Magga
bróður að borða sem tók enda-
laust við en ég var matvönd og
komst upp með það hjá mömmu.
Vandaðist því málið þegar pabbi
og mamma fóru til Spánar í
þrjár vikur því við Maggi vorum
ein heima undir stjórn ömmu og
afa á neðri hæðinni. Við borð-
uðum hjá þeim á kvöldin og á
meðan amma hafði sig alla við að
ausa á Magga disk þurfti hún að
hafa sig alla við að koma ein-
hverju ofan í mig. Hún skildi
þetta ekki og var alveg viss um
að hún eldaði ekki góðan mat.
Skipti engu að Maggi borðaði
þrjá diska, drakk þrjú mjólk-
urglös og fékk 1 l af mjólk með
sér heim.
Ég man að Hanna frænka
kom oft með frændsystkini mín
til ömmu og afa. Amma fór út í
Kron og keypti kremkex og Mir-
anda handa gullmolunum sínum.
Sátum við svo á teppi úti í garði,
mauluðum kex og sötruðum Mir-
anda. Amma hafði mikla trú á
okkur barnabörnunum og fékk
maður svo oft hrós fyrir dugnað
í skóla eða vinnu að stundum
þótti manni nóg um. Þessi
barnabörn hennar voru bara ein-
staklega vel gefin og gerð að
hennar mati.
Toppurinn var að fara í bíltúr
með afa og ömmu í Ford Taunus
en hann var með topplúgu, gott
fólk! Farið var austur fyrir fjall
og keyptur ís í Eden.
Afi og amma héldu oft veislur
og leiddist mér aldrei að sitja og
hlusta á skemmtilega og sér-
staka afa og ömmu fólkið mitt.
Amma og mamma bökuðu
margar smákökusortir fyrir jólin
og sat ég og horfði á ömmu
hnoða hvert deigið á fætur öðru
í hálfmána, spesíur með katt-
artungum, gyðingakökur og van-
illuhringi. Ég var síðan til taks
ef það vantaði eitthvað í Kron.
Sundferðirnar með ömmu og
mömmu í Vesturbæjarlaugina
voru ómissandi. Mamma og
amma syntu 200 metrana með
blómasundhetturnar sínar á
meðan ég kafaði niður á botn í
djúpu lauginni.
Amma vildi aldrei vera með
tilstand og þótti óþægilegt að
heyra hól um sjálfa sig. Í sjö-
tugsafmæli afa var boðið til
veislu og þegar búið var að skála
nokkrum sinnum hélt afi ræðu
og hálf ræðan var lofræða um
ömmu. Á meðan gekk hún um
og fussaði yfir þessu bulli í
manninum.
Amma reyndi margt í lífinu
eins og margir en kvartaði aldrei
og bar tilfinningar sínar ekki á
torg. Stundum hugsa ég hvort
lífið hefði ekki verið léttara fyrir
hana og fjölskyldu hennar ef
tekið hefði verið á sorg og áföll-
um eins og er gert í dag.
Kveð ég ömmu mína með
þakklæti og hlýju, sannfærð um
það að henni líði vel.
Sigríður Jóna.
Að eiga gleðilega æsku, bjart-
ar og skemmtilegar minningar
tengjast ættingjum og vinum.
Ég ólst upp á Fálkagötunni í
Reykjavík þar sem fjöldi ætt-
ingja minna bjó. Langamma,
langafi, tvær ömmur, tveir afar,
foreldrar, systkini og frændfólk
bjuggu þar og var gengið á milli
húsa eins og þau væru manns
önnur heimili. Heimili ömmu
minnar, Þórdísar Hansdóttur, og
afa, Hálfdans Helgasonar, var
eitt þeirra. Þar kom ég daglega
og jafnvel oft á dag. Þau báru
mig á örmum sér og ég fann
hversu elskuð ég var.
Við amma réðum krossgátur
saman og hún kenndi mér að
spila rússa og seinna manna. Á
hverju virku kvöldi í mörg ár
spilaði ég manna við ömmu og
langafa minn. Á unglingsárum
fór ég með ömmu, á sunnudags-
kvöldum, í Templarahöllina að
spila félagsvist.
Á barnsárunum gekk ég ófá
kvöld með sængina mína í fang-
inu til ömmu og afa til að gista
hjá þeim. Kvöldkaffið var heima-
lagað bakkelsi og mjólk eða malt
í glasi á undirskál. Í hvert skipti
sem ég drekk malt minnist ég
þessara kvölda. Þegar í rúmið
var komið biðu mín bækur afa
míns. Skemmtileg æska mín er
lituð af samverustundum með
ömmu og afa, allir bíltúrarnir,
fjöruferðirnar við Ægisíðuna og
allar heimsóknirnar á Reynivelli
í Kjós, þar sem bróðir afa míns
var prestur og bóndi. Þar var
tekið til hendinni við heyskap og
amma dró ekki af sér við slát-
urgerðina.
Amma var verkakona, dugleg,
ósérhlífin, tók inn á heimilið ætt-
ingja til lengri eða skemmri
tíma, alltaf tilbúin til að rétta
hjálparhönd og ætlaðist ekki til
neins í staðinn. Hún var sterk
kona á þögulan hátt, kímin og
glettnin ekki langt undan, kom
oft með skemmtilegar athuga-
semdir um menn og málefni.
Hún sleppti samt ekki alveg
fram af sér beislinu, þau afi
misstu níu ára gamlan son, Þóri,
af slysförum og má segja að
amma hafi aldrei náð sér að fullu
eftir það. Hún átti samt alltaf
ástúð og hlýja arma handa mér
og hinum barnabörnunum.
Ein af ömmuminningum mín-
um úr æsku er þegar við vorum
á heimleið eftir heimsókn til
ömmusystur minnar. Við leidd-
umst eftir sundinu milli Lyng-
haga og Tómasarhaga á stjörnu-
björtu vetrarkvöldi. Hún leit
upp til stjarnanna og sagðist
vilja trúa því að Þórir hennar
væri á meðal þeirra. Ég trúi því
að hún sé komin til hans og ann-
arra liðinna ástvina. Hvíl í friði
elsku amma mín.
Þórdís Jónsdóttir.
Þórdís Hansdóttir, amma eig-
inkonu minnar, lézt á Hrafnistu
hinn 5. september síðastliðinn
ríflega 94 ára að aldri. Hún hafði
lifað tímana tvenna og sjálfsagt
gott betur. Ísland hafði hlotið
sjálfstæði tæplega tveimur árum
fyrr og var enn í konungssam-
bandi við Danmörku, sem sá um
utanríkismál ásamt öðru.
Danska krónan og hin íslenzka
voru jafn verðmætar. Það hlut-
fall hefur breytzt á þann veg að
sú fyrri er nú nærri 22 þúsund
sinnum verðmeiri. En þá má
ekki gleyma því að raunveruleg
verðmæti Íslendinga eru fólgin í
mannfólkinu. Þórdís var ein af
þeim sem með vinnu sinni og
samvizkusemi tóku þátt í því
mikla starfi að gera Ísland að
því þjóðfélagi sem við búum við.
Þó er ekki örgrannt um að henni
hafi ekki líkað allt sem gerðist á
nýrri öld. Henni var jöfnuður í
blóð borinn og vildi að allir ættu
þess kost að búa við sæmilegt líf.
Hjarta hennar sló með þeim er
minna máttu sín og var þó líf
hennar ekki ætíð dans á rósum.
Undirritaður kynntist henni
fljótlega eftir að samskipti okkar
Þórdísar dótturdóttur hennar og
elzta barnabarns hófust. Hún
var alvarleg í bragði í byrjun og
leizt sennilega miðlungi vel á
þennan unga síðhærða mann
sem nafna hennar hafði valið
sér. Þrátt fyrir ólíkar skoðanir
okkar á því hvernig landinu
skyldi stjórnað og mörgu öðru
var hún þægileg í minn garð og
virti val okkar unga fólksins.
Hún átti það til að skjóta að mér
athugsemdum sem bæði höfðu
meiningu og húmor í sér fólgnar.
Eftir að við höfðum gift okkur
varð hún enn ljúfari og hafði
mikinn hug á velferð okkar og
langömmubarna sinna, sem
sakna hennar.
Ýmislegt fór okkur í milli í ár-
legum boðum sem hún hélt og
oft urðu pólitískar umræður
okkar í lengra lagi, en hvorugu
okkar varð haggað þótt við fynd-
um það með árunum að skoðanir
okkar væru í raun svipaðar til
manna og málefna en með ólík-
um formerkjum. Þau Þórdís og
Hálfdan misstu son sinn ungan
og hafði það dýpri áhrif en virt-
ist við fyrstu sýn. Henni var sér-
staklega annt um nöfnu sína og
ég naut þess ásamt börnum okk-
ar. Þórdís Hansdóttir var traust,
hrein og bein og vildi öllum vel,
ekki sízt afkomendum sínum.
Um þá og okkur sem tengdumst
henni var henni sérlega umhug-
að. Hún missti mann sinn fyrir
nærri 30 árum, en var í sambúð
með afbragðsmanni, Gísla Elías-
syni, til dánardags. Þau sýndu
hvort öðru alúð og umhyggju,
svo eftirtektarvert var. Honum
ber að þakka. Kynnin við Þórdísi
tengdaömmu mína voru mér
dýrmæt og sjálfsagt hefði mátt
þakka henni oftar fyrir þau. Hún
var góð kona, sem lagði gott til
allra á langri ævi, og verðugur
fulltrúi þeirrar kynslóðar, sem
hafa þurfti fyrir betra lífi sér og
sínum til handa. Samfylgdin er
nú þökkuð og öllum í stórfjöl-
skyldunni er vottuð samúð.
Ólafur Helgi Kjartansson.
Okkur langar að minnast
elsku Dísu sem kom inn í líf
pabba/afa okkar fyrir 17 árum.
Það var yndislegt að þau fengu
að eiga þessi góðu ár saman.
Dísa var alveg einstök kona,
alltaf svo snyrtileg og vel tilhöfð,
hún var með svo góða nærveru,
svo hugulsöm og ljúf. Það var
sama hvenær maður kom í heim-
sókn, hún spurði alltaf um fólkið
okkar, hvernig því vegnaði. Dísa
var alltaf með hugann hjá öllu
sínu fólki og var alveg ótrúlegt
hvað hún var minnug á alla af-
mælisdaga.
Þegar og á meðan heilsa
leyfði var ansi gaman þegar
Dísa og pabbi/afi komu í Star-
engið í mat, því þá var alltaf
gripið í spil og mesta stuðið var
þegar sögð var heilsóló og þá
kom sérstakur glampi í augun
hennar Dísu. Já, við áttum
margar góðar stundir með þeim
sem við geymum í hjörtum okk-
ar.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Við þökkum Dísu fyrir góðar
stundir liðinna ára um leið og við
sendum pabba/afa Gísla, Krist-
rúnu og fjölskyldunni allri inni-
legar samúðarkveðjur.
Megi minning um Dísu lifa í
hjörtum okkar.
Jens, Kristín María,
Dagmar, María, Elsa
og fjölskyldur.
Þórdís Hansdóttir
Raðauglýsingar
Nauðungarsala
Uppboð
Einnig birt á www.naudungarsolur.is.
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á
þeim sjálfum, sem hér segir:
Blómsturvellir 39, 740 Fjarðabyggð, fastanr. 216-8991, þingl. eig.
Bjarnheiður S. Helgadóttir, gerðarbeiðendur Íbúðalánasjóður og
Íslandsbanki hf., miðvikudaginn 1. október 2014 kl. 10.00.
Sýslumaðurinn á Eskifirði,
26. september 2014.
Helgi Jensson, fulltrúi.
Uppboð
Einnig birt á www.naudungarsolur.is.
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á þeim
sjálfum, sem hér segir
Deildarás 20, 204-5990, Reykjavík, þingl. eig. SverrirTryggvason,
gerðarbeiðendur Arion banki hf. og Lífeyrissjóður verslunarmanna,
miðvikudaginn 1. október 2014 kl. 14.00.
Heiðarás 10, 204-6033, Reykjavík, þingl. eig. Kristmann E. Kristmanns-
son, Herdís Pétursdóttir og Sonja Jóhanna Andrésdóttir,
gerðarbeiðendur Íslandsbanki hf. og Stafir lífeyrissjóður,
miðvikudaginn 1. október 2014 kl. 14.30.
Krókavað 4, 227-8196, Reykjavík, þingl. eig. Arna Hrönn Aradóttir og
Sigurþór Örn Guðmundsson, gerðarbeiðendur CBA ehf, Íslandsbanki
hf., Reykjavíkurborg og Sýslumaðurinn á Blönduósi, miðvikudaginn
1. október 2014 kl. 13.30.
Sólvallagata 48, 200-1297, Reykjavík, þingl. eig. Margrét
Vilhjálmsdóttir og Egill Heiðar Anton Pálsson, gerðarbeiðandi
Íslandsbanki hf., miðvikudaginn 1. október 2014 kl. 10.30.
Sýslumaðurinn í Reykjavík,
26. september 2014.
Uppboð
Einnig birt á www.naudungarsolur.is.
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á þeim
sjálfum, sem hér segir
Grjótasel 1, 205-4883, Reykjavík, þingl. eig. Örn Jónsson,
gerðarbeiðendur Arion banki hf., Orkuveita Reykjavíkur-vatns sf.,
Reykjavíkurborg og Vörður tryggingar hf., fimmtudaginn 2. október
2014 kl. 10.00.
Hálsasel 42, 205-4978, Reykjavík, þingl. eig. Árni Hallgrímsson og
Unnur Ágústsdóttir, gerðarbeiðendur Reykjavíkurborg og Sameinaði
lífeyrissjóðurinn, fimmtudaginn 2. október 2014 kl. 10.30.
Helgaland 5, 208-3676, Mosfellsbæ, þingl. eig. Íslandsbanki hf.,
gerðarbeiðandi Vátryggingafélag Íslands hf., fimmtudaginn 2. október
2014 kl. 14.00.
Lágholt 17, 208-3822, Mosfellsbæ, þingl. eig. Ása Linda Egilsdóttir,
gerðarbeiðendur Íslandsbanki hf. ogTollstjóri, fimmtudaginn 2.
október 2014 kl. 13.30.
Þverársel 28, 205-4022, Reykjavík, þingl. eig. Kristín Ingvadóttir og
Einar V.Tryggvason, gerðarbeiðendur Orkuveita Reykjavíkur-vatns sf.,
Reykjavíkurborg og Vátryggingafélag Íslands hf., fimmtudaginn 2.
október 2014 kl. 11.00.
Sýslumaðurinn í Reykjavík,
26. september 2014.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug
við andlát og útför
GUÐMUNDAR JÓNSSONAR,
Grænumörk 2,
Selfossi.
Sérstaklega þökkum við starfsfólki
Fossheima fyrir frábæra umönnun
í veikindum hans.
Aðalheiður Ólafsdóttir,
Jóhanna Guðmundsdóttir, Guðmundur Teitsson,
Ólafía Margrét Guðmundsdóttir,
Ingunn Guðmundsdóttir, Kristinn G. Kristinsson,
Sigrún Guðmundsdóttir, Sigurjón V. Jónsson,
Kristín Guðmundsdóttir, Magnús B. Erlingsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug, samúð og vináttu við andlát og
útför okkar elskulegu eiginkonu, móður,
tengdamóður, systur, tengdadóttur og ömmu,
ELÍNAR EYJÓLFSDÓTTUR,
Kríunesi 4.
Ykkar stuðningur er okkar styrkur.
Magnús Stefánsson,
Arndís Magnúsdóttir, Guðmundur Jóhannsson,
Soffía Hreinsdóttir, Björn Þór Guðmundsson,
Elvar Magnússon, Matthildur Ósk Matthíasdóttir,
Birkir Magnússon, Ásdís Guðrún Smáradóttir,
Teitur Eyjólfsson, Lovísa Viðarsdóttir,
Arndís Magnúsdóttir
og barnabörn.
Skráðu þig í iPad-áskrift á www.mbl.is/mogginn/ipad/