Fréttir - Eyjafréttir - 30.03.2000, Blaðsíða 10

10
Fréttir
Fimmtuudagur 30. mars 2000
Georg Þór Kristjánsson, umdæmisstjóri Kiwanishreyfingarinnar á íslandi síðastliðir
GEORG Þór á fyrsta stjórnarfundi sem hann stýrði sem umdæmisstjóri
Georg Þór Kristinsson
hélt upp á 50 ára
afmæli sitt síðastliðinn
laugardag í sal
Kiwanishússins.
Mikill fjöldi heiðraði
afmælisbarnið á
þessum tímamótum og
höfðu menn á orði að
seint myndi nokkur
annar toppa þá miklu
dagskrá sem afmælis-
barnið hélt gestum
sínum. Georg Þór er
mikill félagsmála-
maður og varla til það
málefni sem hann
hefur ekki komið að og
á starf hans í Kiwanis-
hreyfingunni og í
Kiwanisklúbbnum
Helgafelli í
Vestmannaeyjum ekki
síst stóran þátt í því.
Georg Þór hefur verið
umdæmisstjóri
Kiwanis- hreyfi-
ngarinnar á Islandi
síðastliðin tvö ár, sem
löngum hefur verið
kallað af gárungum
„umdæmis- stjóri
Kiwanishreyfing-
arinnar á íslandi,
Færeyjum og öllum
Vestmannaeyjum.
Blaðamaður heyrði
ofan í Georg Þór á
dögunum og fékk hann
til að segja frá starfi
Kiwanis og hvaða
hlutverk umdæmis-
stjóri hefði með
höndum, en það er ein
mesta tignarstaða sem
menn geta öðlast í
hverju umdæmi innan
Kiwanishreyfingar-
innar.
Valdi Kiwanis umfram JC
Georg Þór segir að ástæða þess að
hann gekk í Kiwanishreyfinguna hafi
átt sér nokkrun aðdraganda. „Málið
var nú þannig að ég var meðlimur í JC
hreyfingunni í Eyjum og á kafi í
Eyverjastarfinu og íþróttapólitfkinni.
Síðan var mér boðið að sækja um í
Kiwanishreyfmgunni, en það er nú
þannig kerfi þar að mönnum er boðið
að vera eitt ár til reynslu, bæði af hálfu
klúbbsins og eins ef manni líkar ekki
félagsskapurinn getur maður hætt án
nokkurra kvaða. Ég valdi á milli
inngöngu í JC og Kiwanis, því það
vildi nú svo til að ég var formaður
skemmtinefndar í báðum félögunum
þetta árið, en þetta árið vorum við bara
tveir úr JC í Kiwanis, ég og Maggi
Kristins. Ég notaði alltaf mikið til
sömu dagskrána til þess að létta undir
í sambandi við starfið. Þegar ég rakst
á að ég þurfti sjálfur oft á tíðum að
taka þátt í skemmtiatriðunum til þess
að fylla upp í hjá JC. í Kiwanis var
hins vegar aldrei sagt nei ef eitthvað
þurfti að gera. Nei var bara ekki til í
orðaforða Kiwanismanna og menn
alltaf tilbúnir að leggja sitt af mörkum.
Eftir það var aldrei spuming um að ég
myndi ganga í Kiwanis og hætti þar af
leiðandi að starfa með JC. Og svo
eins og oft er þróast þetta. Ég varð
ritari stjómar í tvígang, síðar forseti og
nokkram áður síðar svæðisstjóri fyrir
Suðurlandið. Ég hef aldrei verið í
vandræðum með að láta skoðanir
mínar í ljós og ekki hræddur við það,
svo það kom að því að hringt var úr
Reykjavík og sagt að tími væri
kominn á að einhver úr Helgafelli tæki
að sé að verða umdæmisstjóri."
Georg Þór segir að menn þurfi að
uppfylla ýmis skilyrði til þess að geta
gefið kost á sér í ábyrgðarstörf innan
hreyfingarinnar. „í íyrstu sagði ég nei,
þegar ég var beðinn um að taka að
mér starf umdæmisstjóra. Það kæmi
ekki til greina, því ég treysti mér ekki
til þess og vera búsettur í Vestmanna-
eyjum. I þrígang sagði ég nei, þangað
til ég lét til leiðast, en það er
uppstillingamefnd sem gerir tillögur
að umdæmisstjóra. Einnig hef ég
alltaf tekið stórar ákvarðanir með og í
samráði við eiginkonu mína, Hörpu
Rútsdóttur og það var engin undan-
tekning á því í þetta skipti frekar en
þegar ég fór í pólitíkina, enda hefur
hún alltaf verið umburðarlynd
gagnvart þessu vafstri mínu.“
Bömin fyrst og fremst
Georg Þór gekk í Kiwanisklúbbinn
Helgafell árið 1979 og segir hann að
markmið hreyfingarinnar sé að hjálpa
þeim sem einhverra hluta vegna hafa
orðið undir í þjóðfélaginu. „Síðan
hefur þetta þróast upp í að aðstoða
böm út um allan heim, undir
kjörorðinu, „Bömin fyrst og fremst'1.
1 kringum Heimaeyjargosið fengum
við frá heimssamtökum Kiwanis-
manna mjög veglegar gjafir og styrki,
þar sem hreyfingin safnaði sérstaklega
til styrktar Éyjamönnum.“
Erfitt að gera út frá Eyjum
Þú sagðir að staðsetning þín í Eyjum
hefði verið ein meginástæða þess að
þú tókst þér langan tíma til að hugsa
málið um embætti umdæmisstjóra,
hvað varð svo til þess að þú lést til
leiðast?
„Þetta er geysilega mikil vinna sem
fylgir þessu starfi og ég vissi strax
þegar ég ákvað að gefa kost á mér í
þetta að um mikla vinnu væri að ræða.
Þetta er ekki mikið mál að vera
staðsettur á Reykjavíkursvæðinu eða
suðvesturhominu, en að vera búsettur
í Eyjum, þó svo að við séum á
tækniöld er það meiri háttar mál ef
maður ætlar að mæta á fundi, en við
gerum áætlun um dagskrá okkar ár
fram í tímann. Einnig þurfum við að
fara í heimsóknir til klúbba og svæða
og ekki síst til Reykjavíkur. Ef þetta á
að ganga eftir og ekki hægt að stóla á
flug verður maður að taka Herjólf og
yfirleitt era umdæmisstjómarfundir kl.
10 á morgnana, þannig að Heijólfur er
út úr þeiiri mynd. Þess vegna verður
maður að fara kvöldið áður. Ég tók þá
ákvörðun strax í upphafi að ef ég
segðist ætla að mæta einhvers staðar
þá mætti ég. Það varð því ekkert
undan því komist að verða að vera
nótt. Einnig fylgja starfinu töluverð
ferðalög erlendis og ég hygg að ég sé
búinn að fara í einar 12 slíkar ferðir á
þessum tveimur áram.“
Sterkasti klúbbur á landinu
Fyrir þig persónulega, hvað hefur
þetta starf gefið þér mest?
„Að sjálfsögðu lagði ég mikinn
metnað í þetta, en maður gerir kannski
ekki neinar stórvægilegar breytingar.
Það vill svo til að klúbba- og félaga-
starfsemi hefur átt undir högg að
sækja, vegna þess hversu mikið
afþreyingarefni stendur til boða í dag,
miðað við það sem var fyrir tuttugu
áram. Nú, klúbburinn héma í Eyjum
hefur verið sterkasti klúbburinn á
landinu og við verið lengi í farar-
broddi. Ég gaf kost á mér í þetta starf