Fréttir - Eyjafréttir - 24.08.2000, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 24. ágúst 2000
Fréttir
11
im um íslenskt kvonfang
>tt hefur Vestmannaeyjar reglulega á undanförnum árum en brúðkaup
5ustu viku með hóp frá Bandaríkjunum sem var mættur á pysjuveiðar
BRUCE er nú í fjórðu ferð sinni til Vestmannaeyja sem hann eins og undanfarin ár hefur skipulagt ásamt Mary Lou White. Hann segir að
alltaf hafi verið auðvelt að fá fólk í ferðirnar.
vildi heldur vera ein en í hjónabandi.
Þetta er dálítið sorglegt, miðað við
lundann sem býr með maka sínum alla
ævi. Ég held að skilnaðar- hlutafallið
hjá lundanum sé aðeins um átta
prósent og því miður varð hlutskipti
mitt að verða einn af þessum átta
prósentum. Þess vegna kem ég
kannski alltaf aftur til Vestmannaeyja
til að leita mér að nýrri konu,
skilurðu."
Og ekkert gengur?
„Nei ekki enn þá, ég verð líklega að
koma oftar. Kannski eru allar bestu
konumar giftar, nei án gríns. En þú
mátt segja ffá því að þegar ég kvænist
aftur, þá verður það trúlega íslensk
kona. Það gæti orðið gaman, því
ísland og Eyjar eru mér eins og mitt
annað heimili. Égheflagtmjögmikið
á mig við að læra íslenskuna, þó að
það veki nú aðallega hlátur þegar ég
reyni að tala hana. Ég hef keypt
nokkrar „kenndu þér sjálfur íslensku-
bækur,“ en auðvitað nær maður
bestum tökum á tungumáli með því að
búa á staðnum. En ég er frekar slakur
þegar tungumál eru annars vegar. Ég
á mér eina uppáhaldssetningu á
íslensku en, því miður get ég ekki sagt
hana opinberlega. En ég get sagt þér
eina vandræðasögu sem ég lenti einu
sinni í. Hún gæti heitið: „Gaman að
hitta þig.“ Eg hitti einhvem mikil-
vægan aðila og það var verið að
kynna mig fyrir föður hans. Ég gekk
til hans og sagði á mjög góðri
íslensku: „Rassgat í bala.“ Hann leit
auðvitað forviða á mig og sagði:
„Hvað?“ Ég fór auðvitað hjá mér, en
þetta kenndi mér að segja ekki mikið á
íslensku án þess að vita nokkum vegin
hvað ég væri að segja, en þetta var
liklega mjög sjálfhverfur brandari og á
minn kostnað þegar upp var staðið.“
Þunglyndur eftir dauðann
Mér virðist þú vera mjög léttlyndur og
mikill húmoristi?
,dá, hvemig á mér annars að lynda
við íslendinga,“ segir Bmce og hlær.
„Lífíð er allt of stutt til þess að vera í
einhverju þunglyndi. Lífið er fyrir
hina lifandi. Þegar ég er dauður skal
ég verða þunglyndur, því þá verður
nægur tími til þess.“
Með það er Bmce rokinn af stað,
því að hópurinn er að fara í bátsferð
með PH-Víking og Bmce segir að þó
hann sé gjam á að taka ýmsa útúrdúra
þega hann er með hópa, þá reyni hann
nú að halda áætlun eins og hægt er.
Rétt áður en hann rýkur af stað
hvíslar hann þó að mér. „Heyrðu
þetta í sambandi við konumar og
landið. Skoégerástfanginnafíslandi
og dreymir um að koma afitur og aftur.
Ég hef aldrei komið að vetrarlagi og
dreymir nú um að koma aftur í vetur.
Ég mjög marga góða vini á íslandi og
aldrei að vita nema rómantískur
draumur minn eigi eftir að rætast og
ég eigi eftir að verða ástfanginn af
íslenskri konu eins og landinu.“ Og
með það var hann rokinn.
Benedikt Gestsson
Lundafrúna
dreymdi um
að halda á
lunda
Donna Ashon, „The puffin lady“
eins og hún kallar sig, býr í
Kaliforníu og er í ferðinni með 15
ára gamalli dóttur sinni. Hún er
sérkennari, en í tuttugu ár hefur
hún safnað öllu sem hún hefur
komist yfir um lunda.
„Ég á jafnvel tannbursta með lunda
á,“ segir hún. „Draumur minn hefur
alltaf verið að fá að halda á lunda.
Ég heyrði um þessar ferðir Bmce
og Mary Lou fyrir tveimur ámm og
nokkur okkar sem emm í þessari ferð
ákváðum að skipuleggja ferð árið
2000. Nú hefur hún orðið að
veruleika og ekki nóg með það heldur
hef ég líka haldið á alvömlunda, og
það var stórkostleg upplifun."
Donna segist vera þekkt sem
„lundafrúin" úti í Kalifomíu. „Ég er
með stóra heimasíðu og margir þeirra
sem em í þessari ferð höfðu upp á
henni á síðunni minni. Þetta hefur
verið stórkostleg ferð. ísland er frá-
bært og Vestmannaeyjar líka.“
Hvemig stendur á þessum áhuga á
lundanum?
„Ég man ekki alveg hvemig þessi
áhugi kom til, en fyrir um tuttugu
ámm man ég eftir því að einhver var
að tala við mig um lunda. Ég vissi
sitthvað um lunda þá, því ég hafði séð
bók um lunda. Síðan gaf mér einhver
styttu af lunda og áhuginn hefur vaxið
alla tíð síðan. Ég er kennari og hef
einnig alltaf unnið verkefni um lunda
með nemendum mínurn."
Donna segir að reyndar sé lunda-
kennsla hennar ekki á kennsluskrá.
„Ég kenni bömum sem eiga erfitt
með nám. En þar sem ég elska lund-
ann og nemendur rm'nir lika, þá hef ég
komið honum að í náttúruffæðitímum
og kynnt ísland í leiðinni. Reyndar
hefur ein kvennanna, sem standa að
Gallerý Heimalist, verið á tölvu-
póstlistanum mínum í nokkur ár.
Nemendur mínir hafa einnig sent
henni tölvupóst, þannig að hún er
mjög góður bakhjarl í lundaáhuga
mínum. Einnig höfum við verið í
tölvupóstsambandi við lundaveiði-
mann hér í nokkur ár. Og að hitta
þetta fólk sem við höfum verið í
tölvusambandi við hefur verið dásam-
legt, eins og reyndar öll ferðin.“
DONNA Ashon „The puffin lady“.
Lundar eru svo miklar elskur
Shirley Raye Redmond og Sandy
Hagen voru í hópnum með Bruce
að kynna sér lundalíf í Eyjum.
Shirley kemur frá New Mexico og
segir enga lunda þar um slóðir.
„Mig hefur alltaf langað til að sjá
Island og núna er ég að vinna að bók
um lunda fyrir Randomhouse út-
gáfuna. Ég komst að því að á Islandi
eru mestu lundabyggðir í heimi og
þess vegna er ég héma núna. Ég er
búin að sjá fullt af lundum og þeir eru
miklar elskur. Við höfum verið mjög
heppin með veðrið, þannig að líklega
verður jretta ekki betra.“
Shirley hefur unnið að tveimur
örðum dýralífsbókum, en segir þær
ekki komnar út enn þá. „Önnur er
um risasmokkfiska og hin um amer-
ískujarðíkomana. Það er mjög góður
markaður fýrir upplýsandi bækur af
þessu tagi í Bandaríkjunum, þar sem
fjallað er um dýralíf, sögu og
vísindi."
Sandy er frá Norður Carolina og
vinnur fyrir fylkið við aðhlynningu
og endurhæfingu villtra dýra auk
heimilisdýra sem lent hafa í slysum.
„Ég vinn bæði í litlum einkareknum
dýragarði og einnig heima. Það er
mjög mikið að gera í Jsessu starfi, sem
er kannski líka miður.“
Má segja að þú sért Florence
Nightingale dýramuj?
,Já, hví ekki það. í dýragarðinum
vinn ég við aðhlynningu ljóna, tígris-
dýra, bjamdýra og úlfa og svo
framvegis, en heima er ég með
smærri villt dýr, eins og fugla og
vegalaus heimilisdýr."
Sandy segir að hún sé mjög ánægð
með dvölina í Eyjum og vilji helst
ekki fara heim aftur. Ég spyr hana
þess vegna að því hvort hún kunni illa
við Bmce því hann er víst líka að fara
aftur til Bandaríkjanna. Það er mikill
hlátur og þær segjast ætla að segja
Bmce frennan brandara Jsegar þær em
komnar heim.
SHIRLEY Raye Redmond og Sandy Hagen voru í hópnum með
Bruce að kynna sér lundalíf í Eyjum.