Fréttir - Eyjafréttir - 24.08.2000, Blaðsíða 16

16
Fréttir
Fimmtudagur 24. ágúst 2000
Aðalsteinn Ingvarsson, vallarstjóri Golfklúbbs Vestmann
Golfvöllurinn í
Vestmannaeyjum hefur
hlotið mikið lof í sumar.
Bæði hérlendir og erlendir
hafa hrifíst mjög af
vellinum og umhverfi hans.
Þá hefur góð umhirða
vallarins einnig vakið
verulega athygli. Á
Norðurlandamótinu, sem hér
var haldið í sumar, sögðu
margir þátttakenda það hafa
komið sér mjög á óvart að
finna svo góðan golfvöll á
þessari breiddargráðu og
einn sagði að þessi völlur
væri örugglega best
varðveitta leyndarmál
golfíþróttarinnar í Evrópu.
Margir hafa lagt hönd á
plóg til að gera golfvöllinn í
Vestmannaeyjum að því sem
hann er í dag. Óneitanlega
kemur þó nafn
vallarstjórans, Aðalsteins
Ingvarssonar, upp í hugann
þegar leitað er skýringa á því
hvers vegna völlurinn er svo
góður. Aðalsteinn er
hógvær maður og lætur ekki
mikið yfir sér dags daglega.
Víst viðurkennir hann ágæti
vallarins en bendir á að án
aðstoðar góðra manna hefði
sér ekki mikið orðið úr
verki.
Úr rafiðn í golfvallafræði
Aðalsteinn hefur búið í Vestmanna-
eyjum síðan hann kom hingað 1996.
Kannski kyrrsettur, þar sem hann
kynntist eiginkonunni og Vestmanna-
eyingnum, Katrfnu Harðardóttur, og
þar með ekki til baka snúið. Þau hafa
búið sér fallegt heimili við Breka-
stíginn og þann 12. ágúst eignuðust
þau frumburðinn, myndarlega dóttur.
Aðalsteinn, eða Alli eins og hann er
alla jafna kallaður, er Reykvíkingur,
fæddur 1970. „Ég ólst upp í vestur-
bænum og gekk í skóla á Sel-
tjamamesi. Að loknu gmnnskólanámi
fór ég í Iðnskólann og kláraði þar
grunndeild rafiðna. Einhverra hluta
-Kraftaverk að reka svona góðan vc
-ÉG komst að því að helst mátti engu breyta frá því sem verið hafði. En þessi mál hafa síðan þróast ágætlega og ég held að flestir séu nokkurn
veginn sáttir við mig í dag, segir Alli. Fjölskyldan á Brekastíg 20, Katrín og Aðalsteinn með nýfædda dóttur sína og heimilishundurinn, tíkin
Sharon, sem þau kalla „eldri dótturina.“
vegna leist mér ekki á atvinnuhorfur í
þeirri grein og söðlaði því yfir í allt
aðra hluti eða golfvallafræði.
Ég hafði verið að vinna á sumrin
við golfvelli, bæði á Nesinu og svo hjá
Keili í Hafnarfirði. Ólafur Þór, sem
nú er vallarstjóri hjá Keili, var fyrsti
Islendingurinn sem fór utan til náms í
golfvallafræðum og þegar ég fór að
vinna hjá Keili vaknaði hjá mér áhugi
fyrir því að feta í fótspor hans. Keilir
er mjög vel rekinn klúbbur og ég
hreifst af því sem Ólafur var að gera
þar. Svo kynntist ég líka Margeiri
Vilhjálmssyni, vallarstjóra hjá GR,
sem einnig hafði farið utan til náms og
ákvað að hella mér í þetta.
Þeir Ólafur og Margeir lærðu báðir í
Skotlandi og ég fór í sama skóla og
þeir. Sá heitir Elmwood College og er
í héraðinu Cupar Infife. St. Andrews
völlurinn er í sama héraði og segja má
að þarna snúist allt meira og minna
um golf. Námið tók eitt ár og ég
útskrifaðist með National Certificate
sem er fyrsta stig í golfvallafræði.
Þarna er stundað það sem kalla má
almennt nám um golfvelli og umhirðu
þeirra. Svo er hægt að halda áfram og
sérmennta sig t.d. í uppbyggingu valla,
vökvunarkerfum og fleiru. Til að
verða fullnuma frá skólanum þarf að
ég held þriggja ára nám og kannski
varhugavert að nota orðið fullnuma
því að lrklega verða menn aldrei
fullnuma í þessum fræðum. Flestir
láta sér eitt ár nægja en hver veit nema
maður eigi eftir að bæta við sig síðar,
jafnvel með fjamámi."
Sneri ekki aftur
„Ég kom heim 1996 og fór strax að
vinna hjá Golfklúbbi Ness, á
Seltjamamesi. Reyndar hafði þáver-
andi formaður Golfklúbbs Vest-
mannaeyja, Bergur Sigmundsson, haft
samband við mig og hann vildi fá mig
til Eyja. Mig langaði en einhverra
hluta vegna valdi ég Nesið. Þetta ár
átti að halda Landsmótið í Eyjum og
Bergur vildi ráða kunnáttumann að
vellinunt vegna þess. Ráðinn var
Skoti sem átti að mæta um vorið en sá
forfallaðist og úr varð að Nes-
klúbburinn lánaði mig til Eyja fram
yfir Landsmót. Raunin varð sú að ég
fór aldrei til baka og er hér enn.
Líklega er nú aðalástæðan sú að hér
kynntist ég eiginkonunni, sem trúlega
hefur haft meira aðdráttarafl en
völlurinn.“
I hvernig ásigkomulagi var völlurinn
þegarþú komst til Eyja?
„Hann var ágætur enda gamalgróinn
og hafði verið vel um hann hugsað.
Aftur á móti breytist ýmislegt þegar
nýir menn taka við. Ég lagði t.d.
nokkuð aðrar áherslur á slátt en verið
hafði. Það sem stóð starfinu helst fyrir
þrifum var hve tækjakosturinn var
lélegur. Síðan hefur verið bætt úr því
en vantar enn talsvert upp á. Þau tæki
sem við höfum til umráða í dag duga
þokkalega fyrir níu holu völl.“
Hvernig var því tekið þegar
„ókunnugur" maðurfór að ráðskast á
vellinum?
„Til að byrja með var ekkert sagt, þá
þekkti mig enginn. Svo á næsta ári
fóru menn að segja sínar skoðanir, t.d.
í áburðarmálum og þar voru ekki allir
mér sammála. Ég komst að því að
helst mátti engu breyta frá því sem
verið hafði. En þessi mál hafa síðan
þróast ágætlega og ég held að flestir
séu nokkum veginn sáttir við mig í
dag. í þessu starfi er það náttúran sem
við er að eiga og maður finnur off fyrir
því að maður er bara lítið peð í því
tafli.“
Peningaleysið er vandamál
Hvert er aðalvandamálið við að reka
og halda við golfvöllunt á Islandi?
„Peningaleysi sem kemur niður á
uppbyggingu vallanna. Hér er oftast
verið að vinna af vanefnum sem
kemur svo niður á gæðum vallanna.
Það er ekki hægt að miða vellina hér
við bestu vellina erlendis þar sem nóg
ertilaffé. Velli, þar sem ekkert er til
sparað og hafa kannski kostað tvo til
þijá milljarða króna.
Vanefnin hér koma sérstaklega fram
í uppbyggingunni, ekki síst við flat-
imar. Algengast hefur verið að byggja
þær upp með mold en á seinni ámm
hafa þær verið byggðar upp með sandi
sem er mun betra, loftar betur um
jarðveginn og þar með verða flatimar
betri. Það hefur t.d. verið gert hjá
Keili og á Korpúlfsstaðavellinum.
Þetta er kostnaðarsamara en mun
betra. Peningaleysið hefur háð okkur
og mun gera það áfram. Svo tekið sé
dæmi, þá var í vor farið í smávegis
lagfæringar á Belfry vellinum og þær
kostuðu hátt í 300 milljónir. Ef
peningar em fýrir hendi þá er hægt að
gera alveg sambærilega velli hér á
landi og úti.“
Nú hefur ríkt almenn ánœgja með
völlinn í Vestmannaeyjum í sumar.
Verður ykkur eitthvað meira úr
peningunum en öðrum?
„Við skulum ekki gleyma því að
þessi völlur er gamalgróinn að miklu
leyti og við búum að því. I vor var
líka öllu meira lagt í hann, ekki síst
með tilliti til Norðurlandamótsins,
meiri áburður og meiri mannskapur.
Starfsmenn vallarins hafa unnið
óhemju gott starf í sumar. Þá hefur
verið gott að geta leitað til formanns
vallarnefndar, sem er Ragnar Bald-
vinsson, en hann hefur reynst betur en