Fréttir - Eyjafréttir - 31.08.2000, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 31. ágúst 2000
Fréttir
11
JÓHANNA: Ég held hins vegar að þessi bylgja sé liðin hjá og að líkamsræktin sé komin til að vera.
Hún er frekar að stækka heldur en hitt um allan heim, en það eru alltaf miklar hræringar á þessum
þá man ég eftir því að ein vinkona mín
sagði við mig að við ættum að fá upp-
áskrifað hjá bæjarstóra um að
tækjasalurinn inni í Iþróttamiðstöð
yrði ekki endumýjaður í samkeppni
við okkur, en þá var þar mjög ófull-
kominn tækjasalur. Við fórum til hans
og þótti reyndar hálf asnalegt og út í
hött. Enda einkennilegt að bærinn
ræki slíkan sal og myndi frekar fagna
því að það kæmi góður tækjasalur í
bæinn, sem allir gætu komið í.
Bæjarstjórinn sagði og lofaði reyndar
að ekki stæði til að endumýja tækin í
íþróttamiðstöðinni á næstu ámm. Við
tókum svo í höndina á honum upp á
það. En svo gerist það á sama ári og
við opnum að öll tækin í íþrótta-
miðstöðinni em endumýjuð. Auðvitað
urðum við mjög svekktar og sárar yfir
þessu. Anna Dóra fór svo og talaði
við bæjarstjórann og tók hann á
beinið, en þeim fannst þetta eitthvað
væl í okkur og sögðu; „Hvað eru
stelpumar að röfla.“ Þannig að það
var ekkert hlustað á okkur. Við kærð-
um þetta svo úl Samkeppnisstofnunar
og unnum það mál. Við vomm að
sjálfsögðu ekkert vinsælar í bænum
fyrir það, en þeir urðu að sýna fram á
að tækjasalurinn hjá þeim væri rekinn
sjálfstætt. Við gerðum hins vegar
aldrei neitt í þessu og fylgdum málinu
ekkert eftir, en fengum reyndar upp-
reisn æm með því að vinna málið.“
En þið hafið samt staðið ykkur í
samkeppninni við bœjarstyrkta heilsu-
rœkt, eða hvað?
„Okkar starfsemi er allt öðm vísi.
Við emm að bjóða upp á fjölbreytta
dagskrá fyrir utan tækjasalinn sjálfan.
Þannig að þetta er allt í lagi, hins
vegar vantar alltaf fleira fólk til þess
að koma og æfa.“
Hvemig erþetta umhverfi íheilsurœkt
húna, er einhver niðursveifla eða
einhvert ákveðið „trend" í heilsu-
rœktinni?
„Þetta hefur verið frekar dapurt hjá
flestum í sumar, enda alltaf minna að
gera yfir sumartímann. Það var alltaf
talað um líkamsræktarbylgju á sínum
tíma. Eg held hins vegar að þessi
bylgja sé liðn hjá og að h'kamsræktin
sé komin til að vera. Hún er frekar að
stækka heldur en hitt um allan heim,
en það em alltaf miklar hræringar á
þessum markaði. Það er alltaf að
koma eitthvað nýtt inn og við höfum
staðið okkur vel í því að koma með
nýjungar og bjóðum upp á mjög góða
tíma, svo að allir ættu að geta fundið
eitthvað við sitt hæfi. Við emm með
rólega tíma og tíma fyrir hjarta-
sjúklinga. Svo höfum við tekið inn
alþjóðleg kerfi frá Les Mills, þar sem
body pump og RPM-hjólin em í
öndvegi. Þannig að við höfum fylgst
mjög vel með og emm með góða og
vandaða tíma. Enda er gaman að
heyra jákvæðar undirtektir frá fólki,
vegna þess að í Eyjum er stundum
haldið að allt sé betra í Reykjavík.
Svo fer fólk á einhvetja líkams-
ræktarstöð í Reykjavík og kemst að
því að það em jafnvel miklu betri
tímar héma heima. Stundum er fólk
mjög hissa á því, en það em gerðar
mjög miklar kröfur til okkar og jaftivel
miklu meiri heldur en í Reykjavík. Eg
get til dæmis sagt að sumir sem em að
kenna í Reykjavík fengju ekki vinnu á
Hressó, vegna þess að þeir myndu
ekki standast þær kröfur sem við
gemm. Hins vegar er svo að það er
rifist um margar stelpur sem hafa
verið að kenna hjá okkur og flutt hafa
til Reykjavíkur og hreinlega boðið í
þær, ef fféttist af kennurum frá okkur í
Reykjavík.“
Dekurstöð í Elliðaey
Jóhanna segir að heilsuræktin hafi
alltaf verið fyrir almenning, en
undanfarin ár hafi orðið nokkur
breyting þar á. „Núna hafa sprottið
upp dekurstöðvar, sem em dýrar og
bjóða upp á alls konar snyrtiaðstöðu,
nudd, heita potta, leirböð og vafninga.
Þetta hefur slegið í gegn. I rauninni
væri hægt að bjóða útlendingum til
Islands í mjög sniðugar heilsuferðir.
Það em til milljón hugmyndir. Við
höfum til dæmis spaugað með þá
hugmynd að setja upp stöð úti í
Elliðaey, því þá kæmist fólk ekkert út
í sjoppu til að kaupa sér nammi eða
óhollustu, Síðan yrði fólk bara í
eyjunni við æfingar og borðaði hollan
mat, vítamín og fæðubótarefni, og
kæmi endumært heim aftur. Það
mætti líka fá fólk úr Reykjavík til þess
að koma til Eyja og æfa og inni í því
væri alls konar dekurþjónusta. Það er
svo margt hægt að gera á þessu sviði.“
Þessi dekurheilsurœkt er hún hluti af
þenslunni í efnahagslífinu sem alltaf
er veríð að tala um, og að fólk hafi
almennt meira fé milli handa til að
dekra við sig?
„ Já ég held það. Fólk á meiri pen-
ing og vill borga meira fyrir einkatíma
og þjálfun Fólk fær sér einkaþjálfara
fyrir þrjátíu þúsund kall á mánuði og
það er leitt í gegnum alla þjálfunina,
ásamt leiðbeiningum um fæðuval og
svo fram vegis. Og það er ekki
spuming að fólk er að ná árangri í
þessu og gengur líka kannski betur
miðað við peninginn sem það er að
setja í þjálfunina. Það virðist að
minnsta kosti oft vera þannig.“
Ólögleg efni
Eitt sem við höfum ekki kotnið inn á,
sem tengt er heilsurœktarstöðvum og
margir telja að sé ekki mjög heilsu-
samlegt, en það er steranotkun og
hvers kyns notkun ólöglegra fæðu-
bótarefna, hvað viltu segja um þá hlið
málanna. Eru heilsurœktarstöðvar
ekki meira og minna vettvangur
óheilbrigðis, þegar upp er staðið ?
„I dag em komin frábær fæðu-
bótarefni sem em hverjum manni holl
og stofnanir sem em að þróa slfk efni,
sem em náttúmleg og góð, til þess að
fólk geti náð árangri. Til dæmis
fæðubótarefnið sem við höfum verið
að selja og er búið til og markaðsett af
Bill Philips. Það er ekki neitt
skemmdarverkaefni fyrir líkamann.
Þegar Bill þessi ætlaði að fara að æfa á
sínum tíma vom honum boðnir sterar
og slíkt og honum sagt að hann gæti
ekki náð árangri nema að taka slíkt.
Hann var ekki reiðubúinn til þess að
trúa því og leitaði annarra leiða. Hann
er nú með í gangi tólf vikna áskorun
um að fólk noti fæðubótarefnin hans
og æfi eftir ákveðnu prógrammi sem
hann hefur þróað. Það er tekin mynd
fyrir og eftir og fólk hefur náð
stórkostlegum árangri að því loknu.“
Heilsuræktin virk í daglegu
lífi
Er ekki hœgt að vera í heilsurœkt og
ná sœmilegum árangri með því að
borða bara sína ýsu og kartöflur?
, Jú auðvitað, ef fólk getur og borðar
ávexti og grænmeti, skyr og
kjúklingabringur, þá er það í góðu
lagi. Hins vegar er lífstíll fólks orðinn
þannig að það er alltaf að flýta sér og
þess vegna er gott að grípa einn
heilsudrykk í hádeginu, sem skilar
alveg sama árangri. Eða að fólk segist
ekki kunna að elda neitt, sem er hollt,
en í rauninni finnst mér líkamsræktin
auglýst út á það að fólk eigi að verða
grannt og flott. Hins vegar ef fólk
stundar heilsurækt með því að lyfta og
hreyfa sig þá líður því miklu betur og
er heilsubetra. Þannig að það er allt að
vinna. Það er ekki útlitið sem skiptir
mestu máli, þó að það virðist vera það
eina sem selur, heldur er það vel-
líðanin sem fylgir því að hafa góða
heilsu. Ég hef oft sagt það að heilsan
sé það besta sem nokkur getur átt,
þannig að stundum finnst mér fólk
ekki vera að koma í heilsurækt með
rétt viðhorf, en þessu er hægt að
breyta. Ef fólk nær svo ekki árangri á
stundinni, þá hættir það í stað þess að
gera heilsuræktina að virkum þætti í
daglegu lífi. Mörgum finnst þetta líka
leiðinlegt til lengdar, en það er svo
margt í boði og leitun að því sem ekki
getur orðið leiðinlegt til lengdar. En
það er líka annað í þessu að ef fólk
hjakkar alltaf í sama farinu minnkar
kannski árangurinn líka. Fólk þarf
nýjungar og vill takast á við ný
markmið, þannig er heilsurækt eilíft
verkefni, því það er ekki það sama
sem hentar öllum.“
Skemmtilegur mórall í
kringum strákana
Hvemig er kynjaskiptingin hjá ykkur á
Hressó?
„Okkur vantar sárlega karlmenn. í
allt em líklega um 30 karlmenn að
jafnaði, en það er mjög gaman að hafa
þá. Til dæmis þegar gúanókarlamir
vom hjá okkur myndaðist svo
skemmtilegur mórall og ég er að vona
að þeir komi aftur. Ég bara skora á
vinnustaði og hópa að taka sig saman
og mæta. Það er líka þannig með
karlmenn að þegar þeir em í
heilsurækt, hvort heldur í hóptímum
eða í einstaklingsátaki að þá myndast
meiri keppnisandi og árangurinn því
oft meiri. Konumar em ekki eins
kappsamar, enda eiga karlmenn
auðveldara með að grennast og
styrkjast, vegna þess að karlar em með
meiri vöðvamassa. Það er vöðva-
massinn sem brennir hitaeiningunum.
Karlar em með stærri vél ef svo má
segja og eyða meiru. Hins vegar er
skýringin á fáum körlum ósköp
eðlileg og það helgast af gerð sam-
félagsins í Eyjum, þar sem karlar em á
sjó og konumar í landi. Mjög margar
konur em hræddar við tækjasalinn af
því að þær óttast að verða svo vöðva-
miklar, en það er engin hætta á því í
eðlilegri þjálfun."
Jóhanna segir að þeir sem stunda
líkamsrækt í Hressó séu yndislegt fólk
og eigi hrós skilið. „Það em allir
ánægðir með það sem við emm að
gera og fólk er þakklátt sem þjálfar hjá
okkur. Margir hafa verið hjá okkur frá
upphafi. Sumir hafa náð góðum
árangri, en svo segja aðrir að þeir séu
kannski alltaf eins í útliti. Ef
manneskjunni líður vel og er heil-
brigð, þá er það allt í lagi, en
mataræðið segir svo mikið og sumum
er eðlilegt að vera þyngri en aðrir. Það
er vellíðan einstaklingsins sem skiptir
í rauninni miklu meira máli. Ég get
bara sagt með sjálfa mig að mér líður
aldrei eins vel og þegar ég er búin að
taka góða æfingu Við gætum alveg
tekið á móti fleira fólki, en mörgum
finnst þetta þvílíkt erfitt spor að ganga
þama inn. Margir halda að það séu
bara glanspíur sem sem æfa hjá okkur,
en það er mikill misskilningur, því það
er bara ósköp venjulegt fólk sem æfir
hjá okkur. Miðað við fólksfjölda í
Eyjum, er talið eðlilegt að um tíu
prósent bæjarbúa séu að æfa
líkamsrækt, en við á Hressó náum því
ekki.“
Meira dekur
Hveming sérðu framtíðina í heilsu-
rœktinni?
„Þetta á eftir að þróast meira út í
dálítið dekur með hefðbundinni
heilsurækt. Við á Hressó höfum
plássið fyrir það og það er draumurinn
að fara upp á efri hæðina og stækka
tækjasalinn á neðri hæðinni. Við
emm á tveimur hæðum og það hefur
bæði kostí og galla, en við emm mjög
vel staðsett í hjarta bæjarins. En eins
og er sjáum við ekki gmndvöll fyrir
stækkun, miðað við þann fjölda sem
æfir hjá okkur í dag. Þetta er mikil
vinna og jafnvel þegar maður er
heima, er maður oftast með hugann
niðri á Hressó við að undirbúa og
skipuleggja starfsemina til þess að
þetta gangi vel. Nú emm við búnar að
reka þetta í fimm ár og stundum er
sagt að fólk leggi á sig fyrir fyrirtæki
sitt að vera með lítið og lélegt kaup
fyrstu fimm árin. Nú er sá tími liðinn
og ég vona að þetta fari að koma hjá
okkur. Á síðasta ári hvarflaði alveg að
okkur að hætta, þó að þetta sé að
ganga vel og ég vil ekki vera að
kvarta. Hins vagar er það alveg ljóst
að ég væri með betri laun ef ég væri
að vinna hjá einhveijumn öðrum.“
Jóhanna segir að hana langi alltaf til
að ná í það fólk inn í stöðina sem þorir
ekki að koma, en langi samt mjög til
þess að æfa. „Það er alltaf hægt að
finna lausnir sem að henta hverjum og
einum, bæði í einkaþjálfun og með
ráðgjöf, og líka hvenær það vill mæta.
Stundum er þetta feimni, sem gerir
fólki enn þá erfiðara fyrir að stíga
skrefið til fulls. Þess vegna vil ég
hvetja fólk til þess að hafa samband og
vita hvort við finnum ekki einhverjar
lausnir fyrir það. Mér finnst þetta oft
vera spuming um það hvort fólk ætlar
að eyða ellinni í rúminu og geta ekki
hreyft sig, eða hafa möguleika til að
hreyfa sig og gera flest sem það
langar."
Benedikt Gestsson