Fréttir - Eyjafréttir - 19.10.2000, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 19. október 2000
Fréttir
11
fólk getur t.d. fengið það sem það kýs
í verslunum, þ.e.a.s. ef það hefur efni
á því. En það er mikið atvinnuleysi í
Póllandi og lífskjörin því almennt ekki
góð.“
Saumaklúbbamir
stórkostlegir
Ef þú berð saman lífskjör á Islandi og
í Póllandi, í hverju er þá helsti
munurinn fólginn?
„Við emm miklu fátækari og getum
ekki leyft okkur það sem þykir sjálf-
sagt hér. Lífsstandardinn er miklu
lægri. T.d. hefur venjuleg fjölskylda
ekki efni á því að fara í frí til útlanda
eins og hér þykir bara eðlilegt. Flestir
krakkar á mínum aldri hafa aidrei farið
til útlanda. Þau fara í írí innanlands, í
sumarfríinu er farið út að ströndinni
eða upp í íjöllin, efnin leyfa ekki neitt
kostnaðarsamara.
Svo vinnur fólk líka mjög mikið í
Póllandi, vinnudagurinn er langur og
fólk hefur ekki tíma fyrir skemmtanir
eða frí eða heimsóknir til vina og
kunningja. Fólk er bara of þreytt til að
gera slíkt. Hér á Islandi fmnst mér
aftur á móti fólk hafa bæði tíma og fé
til að njóta lífsins. Hér þykir bæði
sjálfsagt og eðlilegt að skreppa upp á
land í helgarfrf og fólk heimsækir
hvert annað. Svo fannst mér alveg
stórkostlegt að kynnast saumaklúbb-
unum þar sem konur koma saman
kvöldstund, sauma og rabba saman,
óþreyttar, og hafa nógan tíma. Svona
er ekki til heima, þar myndu konumar
bara detta út af af þreytu. Ég sé t.d.
foreldra mína ekki fyrir mér á þennan
hátt, hjá þeim er lífið vinna og aftur
vinna.“
Em trúarbrögð snar þáttur í lífi fólks í
Póllandi?
„Kaþólska kirkjan hefur mikil ítök og
Pólverjar em almennt mjög trúaðir,
sérstaklega gamalt fólk. Foreldrar
mínir fara t.d. í kirkju á hverjum
sunnudegi en ég er sjálf ekki mjög
trúarlega sinnuð. Vinkona mín er frá
mjög trúuðu heimili og þar er ætlast til
að hún mæti við trúarlegar athafnir oft
í viku. En hún fer þangað ekki af
trúarlegum áhuga, heldur situr kannski
og horfir út í loftið í klukkutíma. Þetta
finnst mér ekki rétt. Ég hef ekkert á
móti trúnni en ég vil að fólk sé af
áhuga í því sem það er að gera, hvort
sem það tengist trú eða öðru.“
Hræðilegt þegar fólk ropaði
Hvemig líkar þér við íslendinga?
„Islendingar em mjög vingjamlegt
fólk en mér finnst þeir oft vera dálítið
feimnir. Þangað til þeir em búnir að fá
sér nokkur glös, þá hverfur feimnin af
þeim. Og þeir em áhyggjulausir, ef þá
langar til að gera eitthvað skemmtilegt
þá drífa þeir í því, engin vandamál til
staðar.
En svo er ýmislegt sem kemur manni
undarlega fyrir sjónir og lá við fyrst í
stað að maður fengi sjokk yfir. T.d.
fannst mér mannasiðir ungs fólks fýrir
neðan allar hellur, þegar fólk var að
ropa við matarborðið sem þykir alveg
hræðilegt heima. Ég fæ ekki lengur
sjokk yftr slfku en ég held að ég muni
aldrei geta vanist því eða þótt það
eðlilegt."
Hefur eitthvað komið þér sérstaklega
á óvart á Islandi?
,,Ég held að ég hafi orðið mest
undrandi á því hvað Reykjavík er
mikil menningarborg, miðað við stærð
hennar. Þar er ótrúlega mikið menn-
ingarlíf. Svo varð ég líka undrandi á
því hvað Islendingar fylgjast vel með
tískunni í fatnaði, ekki bara yngra
fólkið heldur þeir sem eldri em.“
Systir mín með tárin í
augunum
Hefurðu fengið heimþrá?
„Það get ég ekki sagt. Auðvitað
hlakka ég til að sjá foreldra mína á ný
en ég hef verið í góðu sambandi við
þau gegnum síma. Svo er ég hjá
dásamlegu fólki, þar sem ég er ein af
fjölskyldunni. Mér hefur liðið hjá Jarli
og Helgu eins og ég sé heima hjá mér,
og alveg stórkostlegt að búa í sveitinni
fyrir ofan hraun. Ef ég hef verið eitt-
hvað stúrin þá hafa þau hughreyst mig
og allan þennan tíma hefur mér aldrei
liðið illa. Ég hef ekki saknað Póllands
en ég veit að ég á eftir að sakna þeirra
þegar ég fer. Svo kom Marika, systir
mín í heimsókn til mín í sumar og það
var mjög ánægjulegt. Hún varð yfir
sig hrifin af Islandi, landslaginu,
Ijöllunum, hafinu, náttúmnni, rétt eins
og ég varð þegar ég kom hingað. Við
fómm í tjaldferðalag um landið,
skoðuðum Gullfoss og Geysi og fleiri
stórkostlega staði og fómm í ævintýra-
ferðir eins og siglingu niður á. Ég
sendi henni myndir sem ég tók á því
ferðalagi og hún er búin að sitja með
tárin í augunum þegar hún rifjar þetta
upp. Hún á ömgglega eftir að koma
aftur hingað og ég reikna alveg eins
með því að ég sláist í för með henni
líka. Þetta er búinn að vera ógleyman-
legur tími,“ segir þessi geðþekka
pólska stúlka, Anna Wiktoria,
Sigurg.
ANNA og húsráðendur á Steinsstöðum, Jarl Sigurgeirsson og Helga Dís Gísladóttir.
Heimilishundurinn Tító er einnig á myndinni en synirnir þrír á heimilinu voru íjarri.
ANNA kann vel við sig í sveitasælunni og segist eiga eftir að
sakna fjölskyldunnar á Steinsstöðum.
ANNA hefur stundað nám á Iistabraut við Framhalds-
skólann og hefur greinilega listamannshæfileika.
ANNA með pólskum vinum sínum og félögum á góðri stund. Þótt lífskjör séu erfið í Póllandi skemmtir ungt fólk sér þar eins
og annars staðar í veröldinni.