Fréttir - Eyjafréttir - 19.10.2000, Blaðsíða 17

Fimmtudagur 19. október 2000
Fréttir
17
BUTTON á þremur hjólum eftir að hann missti bílinn út af og þar
með var 8. bíHinn úr leik.
um skjátlaðist hrapalega. „Þetta var
miklu meira en maður hefði nokkum
tíma getað gert sér í hugarlund.
Stúkan sem við vorum í var við
beygju og þegar þeir skiptu niður var
það eins og góðar bombur í Dalnum á
Þjóðhátíð. Þegar maður horfði inni í
felgumar sá maður að þær vom
rauðglóandi sem lýsir best átökunum.
Það var mælt með eymatöppum en ég
tímdi ekki að nota þá, ég vildi fá
áhrifin óskert. Lyktin, hávaðinn,
æsingurinn og lætin, allt var þetta
ólýsanlegt og mér fannst eins og ég
væri kominn í einhvem draumaheim.
Það er ekki mikið um framúrakstra í
Formúlunni en við sáum nokkra í
beygjunni þar sem við voram og það
skemmdi ekki fyrir.“
Afram hélt kappaksturinn hring
eftir hring og alltaf jókst æsingurinn
og lætin ekki síst þar sem heima-
maðurinn var að sigra. „I lokin var allt
orðið brjálað og þegar flaggað var til
merkis um að bílamir væra í síðasta
hring raddist fólkið yfir háar girðingar
og inn á brautina. Þá var klukkan um
ijögurleytið enda var maður alveg
búinn að vera eftir að hafa beðið frá
því klukkan 7 um morguninn og
standandi upp á endann í þrjá tíma.
Það eina sem ég átti eftir að gera var
að koma mér inn á brautina og kyssa
hana.“
Ekki treystu þau sér til að koma sér
að staðnum þar sem verðlaunin vora
afhent heldur hugsuðu um það eitt að
komast að rútunni. Það var ekki um
annað að ræða en að fylgja straumn-
um því Siggi Bjami telur að þama hafi
verið á milli 200 þúsund og 250
þúsund manns.
Sáuð þið þá ekki kappana? „Jú.
Aður en keppnin hófst var þeim keyrt
um á pallbíl þar sem þeir veifuðu til
áhorfenda."
Þau vora komin í rútuna um ki. 6
um kvöldið og gekk það vel því það
var enginn troðningur á fólkinu. Þá
skemmdi ekki að ítlamir vora í
sigurvímu. Þau komu til Rimini um
miðnætti og hafði ferðalagið því
staðið í nákvæmlega sólarhring.
Það er eins í Fomiúlunni og fótbolt-
anum, menn eiga sínar hetjur og hatast
út aðra. „Við studdum allir Hakkinen
nema Ófeigur Hallgrímsson sem er
ennþá í sjöunda himni eftir ferðina.“
Era konumar líka með bensín í
blóðinu? „Þær höfðu ekkert gaman af
Formúlunni fyrir þessa ferð en í dag
þarf ekki að að pína Ólöfu fyrir
framan sjónvarpið og það er ekki
spuming hvort heldur hvenær verður
farið næst.“
Ertu ekki súr yfir þvj að Hakkinen
skyldi ekki vinna? „Eg var ekkert
mjög glaður en þetta er með Ferrari
eins og KR, það gerist á margra
áratuga fresti að þeir ná einhverjum
árangri. Það er því öraggur titill á
næsta ári hjá mínum manni."
Síðasta keppni ársins verður um
helgina. „Eg verð mættur framan við
kassann, bæði á tímatökunni og
keppninni. McLaren á ennþá smá
möguleika á að vinna liðakeppnina
þannig að þetta getur orðið spennandi.
Eg mæli eindregið með því að fólk
fari á keppni í Formúlunni. Þetta er
ótrúleg upplifun en fólk ætti helst að
verða sér úti um númeraða miða. Til
þess þarf að huga tímanlega að
ferðinni því miðar liggja ekki á lausu.“
En svona að lokum, er þetta ekki
algjör endaleysa að ánetjast For-
múlunni? „Mér fannst það fyrst en svo
er eins og maður detti inni í þetta.
Maður fer að sjá út á hvað Formúlan
gengur, fer að spá í viðgerðarhléin og
svo taktikina sem liðin nota. Keppni
getur ráðist í viðgerðarhléunum og að
þessu sinni hafði Schumacher
heppnina með sér,“ sagði Siggi Bjami
að lokum. O.G.
ÞAÐ var ekki um annað að ræða en fylgja straumnum út af
keppnissvæðinu.
Elías Jensson, skipverji á íslendingi:
Ævintýri frá
upphafi til enda
ÍSLENDINGUR við bryggju í South Street Seaport í New York sem er í fjármálahverfi borgarinnar.
Safn er VÍð bryggjuna. Myndir Guðrún Kr. Sigureirsdóttir.
ÞAU tóku á móti íslendingi. F.v. Þóra Guðný Sigurðardóttir,
Sigríður Gísladóttir, Inga Steina Ágústsdóttir, Jóna Guðrún
Ólafsdóttir, Sigurbjörg Helgadóttir, Guðlinna Eggertsdóttir,
Baldvin Guðfinnsson og Aldís Gunnarsdóttir.
Gunnar Marel Eggertsson og hans
menn á víkingaskipinu Islendingi
komu til New York þann 5. októ-
ber og þar með lauk þriggja og
hálfs mánaða siglingu þeirra frá
íslandi. Alls Iögðu þeir 4200
sjómílur að baki og gekk siglingin
að óskum ef frá er talin barátta við
ís og brælu við Grænland og tvær
nætur fengu þeir slæmt veður á
milli Nova Scotia og Nýfundna-
lands.
Jens Elíasson er einn átta Vest-
mannaeyinga í áhöfn Islendings og
kom hann til landsins og Vestmanna-
eyja í síðustu viku. I samtali við
Fréttir segir hann að ferðin hafi verið
eitt ævintýri frá upphafi til enda.
Komið var víða við á leiðinni og kom
Islendingur á tvo staði á Grænlandi,
tíu á Nýfundnalandi, tvo á Nova
Scotia og sex í Bandaríkjunum.
Fyrir utan siglinguna sjálfa má
segja að þetta hafi verið stanslaus
veisluhöld, sérstaklega á Nýfundna-
landi,“ Elías. „Móttökumar þar vora
sérstaklega góðar og alls staðar þar
sem við komum vora fjölmiðlamir á
eftir okkur. Já, ég gæti trúað að
Gunnar Marel sé í dag frægasti Vest-
mannaeyingurinn,“ sagði Elías að-
spurður.
„Umstangið var miklu meira í
krignum okkur en maður átti von á
og dagskráin miklu meiri en lagt var
upp með. Það var bara vegna þess
hvað ferðin vakti mikla athygli. Hvar
sem við komum var fólk að bjóða
okkur í mat, veislur og alls konar
uppákomur.“
Elías segir að nokkur hópur fólks
hafi tekið á móti jreim í New York en
þama var ekkert fleira fólk en tók á
móti þeim annars staðar í Banda-
ríkjunum. „Auðvitað er gaman að
hafa komið til New York en hún er
bæði stærri og meiri en maður á
venjast. Og mér líkaði hvorki þar eða
í Boston fyrir utan það hvað New
York er dýr, hún hreinlega étur upp
peningana. Eg er feginn að vera
kominn heim þó það sé austan rok og
rigning.“
Hann segist aldrei hafa verið í vafa
um að Islendingur réði við verkefnið
og hann væri til í að fara aftur. „Á
þessum árstíma er þetta ekkert
stórmál og ég væri til í að fara aftur.
En ég vildi þá vera óháður tíma því
pressan núna var of mikil að komast
á milli staða. Eg á eftir að sakna
íslendings, sérstaklega ef hann kemur
ekki aftur til Islands. Hingað á
örugglega eftir að koma fjöldi
ferðamanna til að skoða skipið og
það verður hálf nöturlegt að þurfa að
segja þeim að hann sé ekki að finna
hér á landi.“
ÁHÖFNIN, f.v. Gunnar Marel. Herjólfur Bárðarson, Pálmi
Magnússon, Sterfán Geir Gunnarsson, Ellen Ingvadóttir og
Hörður Guðjónsson á Hvoli. Á myndina vantar Elías Jensson, Jóel
Gunnarsson og Hörð Adolfsson.