Frúin - 01.03.1963, Blaðsíða 35

hafði hryggbrotið hann forðum? Ef
til vill — að minnsta kosti tókst
henni að töfra hann svo ákaft á ný,
að hann lagði sig allan fram um að
vinna hana. Að vísu hafði Napoleon
fullan hug á að kvongast ósvikinni
prinsessu .... en hann var kvenna-
vinur mikill, og vonaðist til að geta
ef til vill endurvakið hinn forna,
franska hátt, sem fólginn var í því,
að konungur átti sér að vísu opin-
bera drottningu, en gat auk þess
gamnað sér með yngisfagurri og and-
ríkri frillu. Haft er fyrir satt, að
Napoleon hafi spurt, hvað hann ætti
að gera til að öðlast hylli hennar —
hvaða leið hann ætti að fara til sæng-
ur hennar?
„Sú leið liggur um kirkjugólfið,
yðar hátign,“ svaraði Evgenía þá —
og hún vissi hvað hún söng. í janú-
ar 1853 gekk Napoleon að eiga Ev-
geníu og hún varð drottning hans.
Hún var fögur og heillandi, og varð
því brátt brennidepill hirðlífsins —
og Viktoría Bretadrottning varð svo
einlægur vinur hennar, að það var
Evgeníu síðar mikill stuðningur.
Haustið 1870 var dapurlegasta
tímabil, sem Frakkar höfðu lifað um
langt skeið. Herir þeirra fóru hvar-
vetna halloka fyrir Þjóðverjinn,
keisarinn var tekinn höndum, bylt-
ing brauzt út í París og drottningu
fannst, að henni mundi verða kennt
um flest óhöppin, sem dundu yfir
þjóðina. Þetta gat riðið á lífi hennar,
og lífinu vildi hún halda vegna son-
ar síns — í þeirri von, að framtíðin
yrði happadrýgri.
Drottningin leitaði til amerísks
tannlæknis í París, dr. Evans að
nafni. Hún kom til hans með blæju
fyrir andliti, svo að hún þekktist
ekki, og í för með syni sínum og
tryggri vinkonu. Læknirinn hét að
hjálpa þeim að komast undan, og
tókst honum að koma þeim út fyrir
París, þótt erfiðleikar væru miklir.
Síðan kohust mæðginin til Englands,
og þá færði Viktoría drottning sönn-
ur á vinfengi sitt með því að bjóða
allri keisarafjölskyldunni hæli þar.
Keisarinn andaðist í Englandi, og
um 10 árum síðar féll keisarasonur-
inn, von og huggun Evgeníu, í bar-
dögum við blámenn í Afríku.
Upp frá því fór þessi gamla kona
víða um Evrópu og heimsótti ætt-
ingja sína og vini. Fram á síðustu ár
mátti sjá votta fyrir hinni sjaldgæfu
fegurð, sem hún hafði verið gædd,
franska þjóðin gleymdi hatri sínu —
keisaradrottningin, sem verið hafði,
gerði svo mörg góðverk í kyrrþei.
EFNAGERÐ REYKJAVÍKUR H.F.
Heimsstyrjöld skall á í Evrópu, og
aftur stefndu herskarar Þjóðverja til
Parísar, en að þessu sinni voru þeir
stöðvaðir, og það var henni mikil
gleði og huggun á síðustu dögum
sínum, að Frakkar fengu aftur
Alsace-Lorraine (Elsass-Lothringen),
sem Þjóðverjar höfðu tekið af þeim
1870.
Hinn 11. júní 1920 andaðist hún
á ættjörð sinni, Spáni, og var hún
þá komin á tíræðisaldur. Hún hafði
lifað fleira en flestar konur, bæði af
gleði og sorg, glæsileik og dýrð, ein-
veru og hatri.
FRÚIN
35