Frúin - 01.03.1963, Blaðsíða 10

KONAN
„Undanfarnar nætur hef-
ir mig dreymt að slöngur
væru að rífa mig í sig.“
MEÐ ANDUTIN ÞRJU
HÚN virtist ekki vera óvenju-
legur sjúklingur. Hún var lit-
laus kona, eins og svo margar aðr-
ar. Hún kvaðst vera 25 ára og hafa
þjáðst af höfuðverk um nokkurra
mánaða skeið. Læknir hennar hafði
sent hana á fund okkar til sálsýki-
rannsókna. Allar tilraunir með rönt-
gen-geisla og athuganir á rannsóknar-
stofum höfðu reynzt áfangurslausar,
og ekkert virtist benda til þess, að
við ættum þarna við móðursjúka
konu að fást.
Hún sat róleg og hreyfingarlaus
meðan hún talaði, mælti lágum hljóð-
um og tilbreytingarlausri röddu, og
hún virtist í alla staði eðlileg. En
ekki leið þó á löngu, áður en við
urðum þess áskynja, að kona þessi
var sannarlega sjúklingur, sem var
svo einstakur í sinni röð, að hún
hlaut að vekja athygli um heim all-
an .... “
Þannig hefja þessir tveir banda-
10
FRÚIN
EFTIR ARNE 0ORN