Harmoníkan - 01.05.1987, Blaðsíða 13

HESTAMANNARÆLL
Lag: Ólöf Jónsdóttir
1
J J 6 lll Q G 7 —1—v- ' j' c —l—,— —1>—
^ J-v j 1 1 T> 1 1—?— 1 —^— —r r~ 6 =p ©—C f —•* S D1 & —r
J G G 7 c *** J JÓ )'" [s '1~3= -&— A1 J j J. t „J á=4 j>7 r* i i | / .
4®—J. J —J— d X* S G G 7
Ég fór að semja lög í barnaskóla og
voru tildrögin þau, að mér þótti það
ill meðferð á skólaljóðunum þegar
þau voru þulin upp blæbrigðalaust af
15-20 krökkum.
Það vantaði tilfinnanlega lög við
fallegustu ljóðin, svo ég bætti úr því
fyrir sjálfa mig. Þar að auki var ég
mjög fljót að læra ljóðin þegar hægt
var að syngja þau. Ætli þetta hafi ekki
verið viss námstækni!
A seinni árum hefur það verið
mælikvarði á gæði heimasmíðaðra
laga, ef börnin mín fara að raula þau
eða blístra. Ég á líklega 30-40 lög í
hugskotinu og aðeins eitt þeirra,
Hestamannaræll hefur fengið ,,fag-
lega umfjöllun“.
Tilefnið að því lagi var að vorið
1983 eignaðist ég 4ra vetra hest sem
heitir Ljómi. Ég hafði ekki átt hest frá
því á unglingsárunum, en alltaf haft
ánægju af hestamennskunni.
Lagið varð til í gleði minni yfir
hrossinu og að sjálfsögu samið á
nikkuna, þar sem það hljóðfæri veitir
mér alltaf ómælda gleði — Hohner
Verdi II heitir ,,gleðigjafinn“.
Píanó er einnig til á heimilinu og er
dóttir mín á fermingaraldri að læra á
það hljóðfæri.
Að síðustu langar mig að þakka
það Jóni Sigurðssyni á Hótel Borg, að
litla lagið mitt er nú ,,fullorðið“, en
það var sent í keppni á óstyrkum
fótum.
13