Harmoníkan - 01.05.1987, Blaðsíða 15

Frdvinstri: Haraldur Sigurðsson, Haukur Ingimarsson, Hlynur Guðmundsson og
Karl Steingrímsson.
Saga F.H.U.E.
pianoleikara. En það nám hefur ekki
komið að notum á harmoníkuna, því
hann spilar á hnappaharmoníku, og
notar eftir því sem hann sjálfur segir,
sína eigin fingrasetningu.
En hann er ekki við eina fjölina
felldur í hljóðfæraleiknum, því að
auki spilar hann á fiðlu, saxofon og
klarinett. Hann var atvinnu-hljóð-
færaleikari i mörg ár, og spilaði m.a.
í nokkur ár í Svíþjóð.
Þá eru plöturnar sem hann hefur
leikið inn á orðnar 22 talsins.
í dag rekur hann eigið fyrirtæki á
viðskiptasviði og hljóðfæraleikurinn
orðinn að tómstundagamni. En hann
kemur þó fram af og til og spilar.
Palle Andersen, eða Lille Palle eins
og hann er oft nefndur, er fæddur í
Kaupmannahöfn 19. september 1942.
Þegar hann var 11 ára hóf hann nám
í harmoníkuleik, fyrst hjá dönskum
kennara en síðan hjá sænskum kenn-
ara, þeim sama sem kenndi Mogens
Ellegaard.
12 ára gamall fór hann að koma
fram á skemmtunum og hefur haldið
því áfram fram á þennan dag. Hann
hefur leikið inn á 4 stórar og 10 litlar
hljómplötur.
Þá hefur hann leikið víða, t.d. á
Grænlandi, Færeyjum, Noregi,
Spáni, Svíþjóð, Austurríki og Þýska-
landi. Hann litur á sig sem skemmti-
kraft frekar en harmoníkuleikara
enda er hann ákaflega gamansamur.
Til marks um vinsældir hans í Dan-
mörku, þá keppir hann um það að
verða valinn sem fulltrúi Dana í
Söngvakeppni Evrópustöðva —
Eurovision.
Það kom fram í samtalinu við þá,
að þeir eru óvanir að spila saman og
hittast ef til vill 1—2 á ári. Þá voru
þeir sammála um að vinsældir
harmoníkunnar væri á uppleið, og
nefndu t.d. aukna notkun hennar í
þjóðlagatónlist og einnig það, að
mikið af ungu fólki væri að læra á
hana, að m.k. í Danmörku.
En hér urðum við að hætta, því það
voru fleiri sem þurftu að ná tali af
þeim og einnig spiluðu þeir fyrir dans-
inum.
Þetta var snögg ferð hjá þeim,
hingað til lands, og einungis tími til að
fara stutta skoðunarferð í nágrenni
Reykjavíkur.
Vonandi geta þeir heimsótt okkur
aftur seinna, bæði til að gefa öðrum
tækifæri til að heyra í sér, og einnig til
að skoða landið aðeins betur. Við
þökkum þeim fyrir komuna svo og
öðrum þeim sem hlut áttu að máli.
Þ.Þ.
21. október 1979 komu 15 manns
saman til fundar í Félagsborg, félags-
heimili starfsmanna S.Í.S. á Akur-
eyri. Það sem þessir menn áttu fyrst
og fremst sameiginlegt var að hafa
ánægju af harmonikutónlist og var
tilgangurinn með þessari fundarboð-
un að stofna félagsskap harmoníku-
unnenda. Fundarstjóri var valinn Jó-
hann Sigurðsson en fundarritari
Kjartan Sigurðsson. Fyrstur tók til
máls Hannes Arason og kvatti til
stofnunar Félags harmoníkuunn-
enda. Næstur tók til máls Karl Jón-
atansson nýráðinn harmoníkukenn-
ari við tónlistarskóla Akureyrar. Karl
lýsti stofnun og starfsemi F.H.U. í
Reykjavík, einnig lýsti Karl samskon-
ar félagi er starfaði í Þingeyjarsýslu.
Karl ræddi um hugsanlegt samband
þessara félaga í framtíðinni. Kosinn
undirbúningsstjórn, eftirtaldir hlutu
kosningu: formaður Hannes Arason,
og með honum Karl Jónatansson,
Kjartan Sigurðsson, Guðni Friðriks-
son, og Jóhann Sigurðsson. Hlutverk
þessarar stjórnar var að semja lög fyr-
ir félagið, ákveða stofnfundardag og
boða til hans. Hinn 5.—10. 1980 var
boðað til framhaldsstofnfundar í Fé-
lagsborg þar sem 12 menn voru mætt-
ir, og telst það vera stofndagur félags-
ins. Á fundi þessum voru samþykkt
lög fyrir félagið, ákveðið félagsgjald
og kosin skemmtinefnd. Þá var sam- ^
þykkt að þeir myndu teljast stofnend- ^
Einar Guðmundsson með tvo nemendur sína á sunnudagsskemmtun.
15