Harmoníkan - 28.02.1993, Blaðsíða 19

Bréf frá
Hveragerði
Ég man ekki eftir að hafa
nokkum annan tíma orðið eins inni-
lega glaður eins og þegar mér var
gefin einföld harmoníka þegar ég
var sjö ára gamall. Það var kaup-
maður hjá prestinum á Lundi í
Lundareykadal sem gaf mér hana,
en þá bjuggum við á næsta bæ,
Arnþórsholti. Annars er ég fæddur
á Vilmundarstöðum í Reykholtsdal
ættaróðali föður míns, en flutti með
fjölskyldunni að Arnþórsholti 1918.
Faðir minn spilaði oftast á böllum
hjá UMF-Dagrenningu svo nikkan
kom í góðar þarfir. Fyrir fyrsta lán-
ið á nikkunni fékk ég 13 krónur,
sem var ekki svo lítið í þá daga.
Þetta var eina borgunin sem við
pabbi fengum fyrir að halda uppi
skemmtuninni í mörg ár. Seinna
þegar ég var 16 ára var ég vetrar-
maður hjá fræðimanninum Krist-
leifi á Stórakroppi. Þar bjó ásamt
honum Bjöm Jakobsson tengdason-
ur hans. Hann kenndi mér að lesa
nótur og nokkur lög með
Andrés Magnússon
fingrasetningu. Hann var frændi
minn. Hann samdi nokkur lög, eitt
ásamt öðrum frænda okkar Magn-
úsi Asgeirssyni, sem samdi ljóðið.
Seinna fór ég sem nemandi í Reyk-
holtsskóla og spilaði þar á tvöfalda
nikku annan veturinn. Sú nikka var
fengin að láni. Það hittist svo á að
það voru oftast hljóðfæri þar sem
ég vann, orgel eða píanó svo ég gat
haldið mér við í músikinni. Fyrstu
■í^i
kynni mín af píanóharmoníku voru
hjá Páli Axelssyni. Hann kenndi
mér að hljóma saman eftir eyranu.
Hann dvaldist um tíma á Lundi sem
þá hafði keypt Herluf Clausen en
bústjóri hjá honum var Arinbjörn
Arnarsson stjúpi Páls og Grettis
Bjömssonar harmoníkusnillings, og
faðir Arna píanóleikara. Kona Arin-
bjarnar og móðir þeirra, Margrét
Karlsdóttir frá hinum sögufræga
stað Bjargi í Miðfirði var snillingur
á orgel og píanó. Ég var um fimm-
tugt þegar ég eignaðist píanónikku.
Sigurður sonur minn gaf mér gaml-
an Hohner. Ég komst fljótlega upp
á lagið með hana, það var orgelspil-
inu að þakka. Stuttu eftir að ég kom
í Hveragerði stofnuðu nokkrir piltar
harmoníkufélag. Þeir pöntuðu nikk-
ur frá Akureyri. Þær gengu ekki all-
ar út svo ég freistaðist til að kaupa
eina og ganga í félagið og þá kom
nótnalesturinn sem ég lærði hjá
frænda í góðar þarfir. Nægur er tím-
inn síðan ég hætti að vinna.
Að lokum koma svo hér kveðjur
til ykkar laðamannanna og allra
hljómlistarunnenda.
Andrés Magnússon
Heiðmörk 18
Hveragerði
MEÐ BROS Á VÖR.- Kaffikonumar á jólaskemmtifundi F.H.U.R. 1992 með nýju svuntumar sem þœrkeyptu í Dublin. Þœr
annast allan bakstur fyrir fundina, bera á borð og afgreiða gesti með kaffi og kökum, á þeim mœðir mikið og engan skal undra
þótt þær hafi brugðið sér til írlands skömmu fyrir jólin, sœlusvipurinn leynir sér ekki. Þœr fá smá peningaupphœð fyrir hvern
fund og notuðu sér sjóð sem safnast hafði, sér til styrktar í Irlandsferðinni. Kaffikonurnar eru frá vinstri: Sigríður Sigurðardóttir,
Sigríður Guðbjartsdóttir, Ágústa Bárðardóttir, Svava Olafsdóttir, Ragnhildur Erlendsdóttir, Kristín Eyþórsdóttir, Elsa Kristjáns-
dóttir, Jónína Þorsteinsdóttir, Eygló Halla Ingvarsdóttir, Elísabet Einarsdóttir, Asdís Arnfinnsdóttir og Kolbrún Steingrímsdóttir.
Nokkrar vantar á myndina, sem tekin er í Templarahöllinni.
19