Fréttir - Eyjafréttir - 22.05.2008, Qupperneq 15

Frcttir / Fimmtudagur 22. maí 2008
15
Kristín Ósk Óskarsdóttir - Skyndibitar fyrir sálina:
Dagurinn í dag er það eina sem
við höfum
KRISTIN: Því er
gott að spyrja
sig, ef ég myndi
deyja í næsta
mánuði, hvernig
myndi ég vilja
eyða síðustu
dögunum
mínum?
Heldurðu að þú
myndir klára
verkefnin í vinn-
unni, þrífa allt
hátt og lágt
heima hjá þér og
fara svo í
bókhaldið?
Ég las einhvers staðar að ef maður
er með annan fótinn í fortíðinni og
hinn í framtíðinni, þá gæti maður
ekki notið augnabliksins. Þessi
setning hefur fylgt mér síðan og
minnir mig á að dagurinn í dag er í
raun það eina sem við höfum. Ég
myndi segja að þetta væri eitt af
þeim lögmálum sem ég kýs að lifa
eftir og er orðinn stór hluti af mínu
lífi. Ætla ég því að fjalla aðeins
meira um að lifa í deginum í dag.
Maður eyðir oft miklum tíma í
að velta sér upp úr fortíðinni og
það sem meira er að þá reynum við
líka að breyta fortíðinni. „Það er
mjög niðurbrjótandi að reyna að
breyta fortíðinni vegna þess að það
er ekki hægt. Þú getur breytt áhrif-
um fortíðarinnar á þig en ekki at-
burðunum sjálfum (úr bókinni
Fegraðu líf þitt eftir Victoriu
Moran).
Ég átti mjög erfitt með þennan
þátt fyrst til að byrja með, það er
að segja, að sætta mig við fortíðina.
Ég tók á endanum ákvörðun um að
það sem ég væri búin að gera og
ganga í gegnum hefði gert mig að
þeirri manneskju sem ég er í dag.
Það er ýmislegt í minni fortíð sem
ég er kannski ekkert sérstaklega
ánægð með að hafa gert en þar sem
ég get ekki breytt því, þá er það
eina í stöðunni að sætta sig við
orðinn hlut og taka ábyrgðina á því
sem maður gerði. Eins og kom
fram í einum pistlinum mínum,
varðandi mistök eða reynslu, þá tók
ég ákvörðun um að öll reynsla for-
tíðar hefði mótað mig sem mann-
eskju og þar af leiðandi væri ekki
um mistök að ræða.
Ég er nefnilega orðin mjög sátt
við sjálfa mig og minn persónu-
leika eftir þá vinnu sem ég hef lagt
upp með við að bæta mig. Ég ætla
samt að benda ykkur á að það tók
mig töluverðan tíma að tileinka mér
þetta, verið því ekki of hörð við
sjálf ykkur til að byrja með! :) Það
kemur nýr dagur á morgun og þá
byrjar maður aftur upp á nýtt við að
lifa í núinu.
Svo er það þetta með framtíðar-
áformin. Að sjálfsögðu þarf maður
að setja sér ákveðin markmið varð-
andi framtíðina, annað væri óeðli-
legt. Til dæmis þegar maður ákveð-
ur að fara í nám, þá er maður að
skuldbinda sig fram í tímann. Þótt
maður geti hætt hvenær sem er ef
námið er ekki að höfða til manns.
Það sem maður þarf að hafa í huga
er að við vitum ekki hvenær ævi
okkar er úti.
Því er gott að spyrja sig, ef ég
myndi deyja í næsta mánuði,
hvemig myndi ég vilja eyða síðustu
dögunum mínum? Heldurðu að þú
myndir klára verkefnin í vinnunni,
þrífa allt hátt og lágt heima hjá þér
og fara svo í bókhaldið? Ég held
ekki. Þegar maður lítur á hlutina frá
þessu sjónarhomi, þá held ég að
flest okkar myndu velja að eyða
síðustu dögunum sfnum í faðmi
fjölskyldu og vina. Jafnvel ferðast
eitthvað með fjölskyldunni og njóta
þess að vera til. Vera algjörlega í
núinu og njóta hvers andartaks.
Ég hugsa hlutina mjög mikið í
þessu samhengi og lít á hvern dag
sem nýtt ævintýri. Það sem er efst á
baugi hjá mér þessa dagana em
ferðalög. Ég elska að ferðast og
kynnast nýjum stað og nýju fólki.
Þannig að ég hvet ykkur til að líta
ykkur nær og sjá hvað fær heiminn
ykkar til að snúast og leggja ykkur
svo fram við að lifa eftir því.
Jæja, held að ég sé að verða
búin að koma skoðunum mínum á
framfæri, varðandi það að lifa í
deginum í dag. Dagurinn í dag gæti
orðið sá besti sem þú átt, bara ef þú
notar hann rétt! :)
Að lokum langar mig til að deila
með ykkur einni setningu sem ég
las einhvers staðar um daginn og
skrifaði sérstaklega niður á blað,
fannst hún svo frábær: „Ekki gráta
af því að því er lokið, brostu af því
að það gerðist!". Með þessum
orðum kveð ég að sinni.
Kristín Osk Oskarsdóttir
kristino @ vestmannaeyjar. is
Keramiknámskeið á vegum Visku
i Vestmannaeyjum
-Opið bréf til stjórnar Visku og þeirra sem skráðu sig á námskeið mitt í apríl
Qrein
Rósanna
Ingólfsdóttir
Welding skrifar:
Höfundur er lista-
kona.
Þegar ég í nóvember í fyrra hafði
samband við Valgerði í Visku með
þá hugmynd að halda leirkeranám-
skeið í Vestmannaeyjum í apríl, var
hugurinn og áhuginn fyrir hendi frá
báðum aðilum. Það sem svo á eftir
fór er mér algörlega óskiljanlegt og
skýri ég hér atvikarás mála í réttri
röð.
I desember hef ég að nýju samband
og segi m.a frá því að flugmiðar séu
á mjög hagstæðu verði og að ég hafi
mjög mikinn áhuga á því að þetta
námskeið verði. Valgerður svarar
mér 4. janúar 2008 og byrjar með að
afsaka sig fyrir að hafa ekki svarað
mér fyrr, en hún hafi orðið fyrir
óhappi og ekki getað stundað vinnu
eins stíft og áður. Hún skýrir fyrir
mér gang mála, að námsvísir verði
borinn í öll hús og fyrst eftir það
verði skráning hafin.
Hún bendir mér á að hana vanti
texta frá mér í bæklinginn til að
auglýsa námskeiðið þ.e. ef ég hafi
enn áhuga á að koma. Líka mælir
hún með því að námskeiðið verði
ekki haldið fyrr en í mars eða aprfl.
Ég samþykki það og fer strax að
vinna að texta í bæklinginn og læt
hana vita það þremur dögum seinna.
Einnig fer ég að spyrjast svolítið
fyrir um aðstæður og annað. Ég
skýri hvað ég þarf og segi frá því
hvernig ég vinn á námskeiðunum
mfnum. Svo gengur allt mjög hratt
fyrir sig, dagsetning, húsakynni og
texti í bækling er fastlagt og allt
virðist klappað og klárt.
Ég reikna út efnivið í námskeiðið
og hvar og hvemig er hægt að ná í
það. Mæli aftur með ódýru ferð-
unum frá Kaupmannahöfn, og segist
skuli leggja það á mig að flækjast
með rútu frá Gautaborg í flugið í
Kaupmannahöfn til þess að halda
verðinu niðri.
Eftir þetta fer að hægjast á öllum
upplýsingum til mín frá Valgerði í
Visku. Akvað samt að vera ekkert að
flýta mér en sendi samt smá línu í
lok febrúar spyr hvort séu komnar
nokkrar skráningar. Hún segist bara
vera komin með eina skráningu en
hún sé á leiðinni út í stofnanir þessa
sömu viku til þess að kynna
námskeiðin. Kennir hún um lélegri
loðnuveiði að engar skráningar séu
komnar. I lok mars spyr ég aftur og
fæ þá sama svar. Þetta var það síð-
asta sem ég frétti um námskeiðið
mitt í Vestmannaeyjum.
Ég gef þetta upp á bátinn, en ákvað
samt að fara í þessa ferð þó að ekki
yrði af námskeiðinu. Þegar ég kem
til Eyja frétti ég sjö séu komnir á
lista („djugeltelegrafen“ fúngerar
ennþá).
Fólk fer að spurja mig af hverju
enginn hafi verið látinn vita hvort úr
yrði eða ekki. Ég ákvað þá að fara á
fund Valgerðar. Þvflíkar afsakanir
hef ég sjaldan heyrt, það er greini-
legt að það er hægt að snúa sig út úr
öllum hlutum.
Meðal annars hafði hún fengið á
baukinn fyrir að vera að ná í leið-
beinendur frá útlöndum þegar til séu
leiðbeinendur í Vestmannaeyjum.
Að hún skuli ekki hafa svarað mér,
var að hún var að drukkna í tölvu-
pósti og að hún væri hvort sem er
ekki komin með nema tvo á skrá.
Það runnu á hana tvær grímur
þegar ég sagðist vita að það væru
komnir sjö, s.s nóg til að halda
námskeið. Valgerður kannaði málið
og gat bara staðfest að það væru
komnir sjö. Þá bauð hún mér að
halda námskeiðið fyrst ég á annað
borð var á staðnum, sem auðvitað
var útilokað.
Ég bað hana að hafa samband við
alla á listanum og láta vita hvernig
málin stæðu, þessi námskeið eru
meðal þeirra dýrustu sem haldin eru
og fólk tekur sér frí úr vinnu, leigir
sér kanski pössun og því um líkt,
hún lofaði því en að minni vitund
hefur það ekki gerst ennþá.
Ég er búin að vera leiðbeinandi í
mörg ár. Ég hef kennt fólki á öllum
sviðum og stigum í sambandi vi
leirlist. Námskeið sem hafa verið á
vegum skóla og stofnana og
námskeið sem ég held sjálf hér á
vinnustofu minni. Hjá mér vöknuðu
margar spurningar, ég man ekki eftir
því nokkurn tfma að hafa mætt
svona framkomu, og ákvað þess
vegna að birta þetta opna bréf.
Rósanna Ingólfsdóttir Welding,
Vestmannaeyingur, listakona og
leirkerasmiöur ( í þessari röð)
Þeirsem vilja hafa samband við mig
geta náð í mig í
rosannakeramik@ swipnet.se.
Höfundur býr í Svíþjóð.
Eyjafréttir.is - Fréttir milli Frétta
Spurning vikunnar:
Kemst
ísland
áfram í
Eurovision?
Einar Kristinn
Kárason
- Nei, við fáum
ekki nægilega
mörg atkvæði.
Bjarni Hólm
Aðalsteinsson
- Nei. Mér er
nokkuð sama.
Andri úlafsson
-Já, að sjálfsögðu.
Eurobandið tekur
þetta.
Guújón
Magnússon
- Nei. Þetta er ekki
nógu gott lag.
Hressó:
Göngu og
hlaupa-
hópar
Göngu- og hlaupahópur á vegum
Hressó byrjar næsta laugardag
klukkan 13.00. í boði verða
göngu- og hlaupaleiðir og
leiðbcinendur fylgja þátttak-
endum eftir Ætlunin er að
göngu- og hlaupahópur verði
tvisvar í viku, þriðjudaga
klukkan 18.30 og laugardaga
klukkan 13.00, þátttakendum að
kostnaðarlausu.
Smári Jósafatsson verður með
hlaupastílsnámskcið fyrir þá sem
vilja 21. júní, frá 10.30 til 12.45
og kostar það 4.500 krónur. Þar
lærir fólk að hlaupa með minni
áreynslu og með minna álagi á
fætur, liðamót og mjóbak.
Hlaupa með virka kviðvöðva og
að þjálfa kviðvöðva í hlaupum og
fólk lærir hlaupastfl með minni
áhættu á meiðslum. Þátttakendur
eru teknir uppá videó og geta
skoðað eigin hlaupastfl á tölvunni
heima og fá gögn til að fara eftir í
framhaldinu.
Allir sem hafa áhuga á að vera
með í göngu og hlaupahóp
Hressó geta skráð sig í síma 481-
1482 eða mætt við Hressó á
laugardag.