Fréttablaðið - 04.12.2013, Blaðsíða 13

MIÐVIKUDAGUR 4. desember 2013 | SKOÐUN | 13
engu líkara en það væri andsetið,
bannsett tækið.
Rödd Helga Pé á götu, eins og
Sigurborg kallaði hann jafnan,
barst úr viðtækinu og Sigur-
borgu varð um að heyra rödd
hans. Hvaða ár var? Hvaða rás
var þetta? Hvernig stóð á þessu?
Síðan hvenær sinnti Helgi Pé
þularstörfum hjá RÚV? Þetta
hlaut að vera RÚV því Sigurborg
hlustaði aldrei á aðra útvarps-
stöð eftir að nágranni hennar,
Páll Magnússon, hafði verið
gerður að yfirmanni stofnunar-
innar.
Það var ekki laust við að hún
væri ofurlítið hrifin af Páli þótt
í fjarska væri. Karlmannlegt
höfuð lag útvarpsstjóra minnti
hana á spennumyndaleikarann
Bruce Willis og hún sá hann
gjarnan fyrir sér í átakasenum í
æsimyndastíl.
Páll á brennandi húsþaki. Páll
að synda yfir straumharðar ár.
Páll á hlaupum undan uppvakn-
ingum. Aðförin að Páli vegna
uppsagna örfárra starfsmanna
hafði að mati Sigurborgar gengið
allt of langt og hún hafði óbeðin
stolið örfáum róandi töflum úr
lyfjabúri Landspítalans og vafið
þeim í grisju, pakkað þeim ofan
í blómum skreytt umslag úr
bréfsefnasafni sínu og laumað
inn um lúguna á húsi Páls. Á
umslagið hafði hún skrifað: „Erf-
iðar ákvarðanir eru bara á færi
mikilmenna, en þeir þurfa eins
og óbreyttir, að gæta þess að
hvílast.“
Hlekkur í hryðjuverkaárás
Sími Sigurborgar pípti án afláts
einhverstaðar í íbúðinni svo
Sigurborg stóð á fætur og lagði
frá sér útsaumsjavann. Mynd-
in sem hún var að sauma út var
flennistór mynd af forsætisráð-
herra í forgrunni með makríl-
torfu í bakgrunni. Hún tók eftir
því að annað auga ráðherra virt-
ist stærra en hitt sem gaf honum
ámátlegan svip. Þessu mætti
bjarga með því að sauma flat-
saum í svörtu þétt við augnkrók-
inn. Síminn linnti ekki látunum
en eftir svolitla leit fann Sigur-
borg hann undir kleinupoka í sóf-
anum.
Hennar biðu fern smáskilaboð,
en frá hverjum? Fyrstu skila-
boðin voru illskiljanleg en svo
fóru að renna á Sigurborgu tvær
grímur því þetta voru einka-
skilaboð frá fólki sem hún þekkti
alls ekki neitt. Sigurborg vissi
vart hvaðan á sig stóð veðrið.
Örfáum dögum áður hafði sími
hennar fyllst af skilaboðum rit-
stjóra til menntamálaráðherra
og það hafði komið henni á óvart
hvað skilaboðin voru beinskeytt
og laus við gamansemi þótt rit-
stjórinn væri annálaður húmor-
isti.
Hvers vegna var hún, Sigur-
borg Guðmarsdóttir hjúkrunar-
fræðingur, orðin mikilvægur
hlekkur í stórfelldri hryðju-
verka árás símfyrirtækja á
sjálfa ríkisstjórnina?
Sigurborg lét gríðarstóran
útsaumsjavann síga í kjöltu sér,
hallaði sér aftur í purpuralitaða
hægindastólinn og lagði aftur
augun. Hún var þreytt enda búin
að veita fjórtán eldri borgurum
rúmbað fyrr um morguninn án
aðstoðar.
Það hefði mátt heyra saum-
nál detta enda heyrði Sigurborg
samstundis þegar nálin rann
fram af garnendanum og ofan
á plastparketið. Plastparketið
var gjöf frá frænda hennar sem
lengi var deildarstjóri hjá Húsa-
smiðjunni eða allt þar til upp
komst að hann hafði parketlagt
níu sumarbústaði og pípulagt
annað eins á kostnað fyrirtæk-
isins.
Sigurborg hafði velt því fyrir
sér þegar Guðfinnur frændi
hafði verið settur bak við lás og
slá hvort hún ætti að rífa park-
etið upp og skila því í Húsasmiðj-
una en hafði fallið jafnharð-
an frá þeirri hugmynd sökum
hræðslu um að hún yrði jafnvel
talin meðsek. En henni fannst
alltaf heldur ónotalegt að ganga
berfætt um íbúðina og klæddist
því jafnan vel þæfðum lopainni-
skóm eins til að halda sig í ofur-
lítilli fjarlægð frá þýfinu.
Á litla innskotsborðinu lá Dag-
blaðið opið og við blasti mynd
af manninum sem lýst hafði á
hendur sér hatursglæp á bygg-
ingarlóð væntanlegrar mosku.
Hvaða siðblindi slátrari hafði
selt þessum villimönnum svíns-
höfuð í stykkjavís? Eins og ekk-
ert væri eðlilegra? Skjótið ekki
sendiboðann, hugsaði Sigurborg
með sér og gat aðeins gert sér í
hugarlund að slátrari þessi væri
ógreindur sósíópati af erfiðustu
gerð og handstýrði hópi veik-
geðja manna sem væru eins og
leikbrúður í höndum hans.
Andsetið tæki
Sigurborg hrökk við því útvarpið
fór í gang eins og það átti vanda
til alveg upp úr þurru. Það var
5. kafli úr bók eftir óþekktan ástarsöguhöfund
Í DAG
Steinunn Ólína
Þorsteinsdóttir
leikkona
Það var ekki laust við
að hún væri ofurlítið
hrifin af Páli þótt í fjarska
væri. Karlmannlegt höfuð-
lag útvarpsstjóra minnti
hana á spennumyndaleikar-
ann Bruce Willis.
Um fátt hefur meira
verið fjallað í þjóðmála-
umræðunni í meira en
heila öld en skatta og
gjöld. Sögu skattkerfis-
breytinga hefur þó ekki
verið gerð fræðileg skil fyrr en núna með
ritinu Í þágu þjóðar eftir Friðrik G. Olgeirsson
sagnfræðing. Tíundarkerfið forna var orðið
úrelt á 19. öld og þjóðina vantaði tilfinnan-
lega sameiginlegan sjóð, ríkissjóð, til að geta
byggt upp nútímasamfélag. Það var gert m.a.
með því að taka upp tekjuskattskerfi árið
1877. Allar ríkisstjórnir hafa síðan breytt
skattalögum og því er ritið hvort tveggja í
senn mikilvægt framlag til stjórnmálasögu
þjóðarinnar og grundvallarrit um sögu skatta
og skattkerfisbreytinga á árunum 1877–2012.
Sagan er sögð á ljósan og skilmerkilegan hátt
og margt kemur fram sem áhugafólki um
þjóðarsöguna mun þykja fengur að.
Bækurnar fást í bókaverslunum Pennans/Eymundsson
og hjá Bóksölu stúdenta
Saga skatta og skattkerfisbreytinga
á Íslandi 1877−2012
Friðrik G. Olgeirsson
Í þágu þjóðar
Sértækar aðgerðir
Aðgerðirnar í skuldamálum eru
sértækar, en ekki almennar. Þær eru
ekki verri fyrir það, en rétt skal vera
rétt. Fjórðungur þjóðarinnar býr í
leiguhúsnæði og fær ekkert. Fjórð-
ungur skuldar ekki og fær því ekkert.
Alls er þetta hálf þjóðin. Helmingur
aðgerðanna felst svo í skattaafslætti
af séreignarsparnaði. Nýtist ekki
þeim, sem höfðu lítið ráð á slíkum
sparnaði. Nýtist bezt þeim, sem
hafa mestar tekjur og hafa mesta
getu til að borga húsnæðisskuldir.
Þeir fá mestan afslátt Þessi þáttur
aðgerðanna er því afar sértækur.
http://www.jonas.is/
Jónas Kristjánsson
Hvílíkt fi mbulfamb
Nú sér maður það á blogginu
að sumir þeir sömu og vilja að
Ríkisútvarpið verði lagt niður eða
fjársvelt sem mest kenna RUV um
það að vitneskja um ástandið í
Hraunbæ í fyrrinótt varð ekki öllum
fjölmiðlum kunnugt fyrr en alllöngu
eftir að það hefði getað orðið.
Þessir bloggarar, sem vilja fjársvelta
RUV sem mest, segja að lögreglunni
beri ekki að segja fjölmiðlum frá
því ef hættuástand myndast vegna
óðs byssumanns, heldur eigi RUV að
hafa fréttamann á vakt allan sólar-
hringinn við öll íbúðarhús landsins.
Annars bregðist það skyldum sínum.
http://omarragnarsson.blog.is
Ómar Ragnarsson
AF NETINU