Fréttablaðið - 31.01.2014, Qupperneq 27

FÖSTUDAGUR 31. janúar 2014 | SKOÐUN | 27
þér hvort þín sé þörf í þessum
viðtölum, sem auðvitað er ekki,
en ég myndi nú mæla með að þú
létir alltaf sjá þig. Foreldrarnir
verðandi þurfa að hafa eitthvað
til að kjafta um.
Konan ræður. Þannig er það
bara. Stundum lenda foreldr-
arnir í deilu um hvort þeir eigi
að vita kyn barnsins eða ekki.
Sumir segja að feður hafi til-
hneigingu til að vilja vita
kynið frekar en móðirin. Það
er kannski skiljanlegt. Barnið
vex, hreyfist og nærist innan í
henni. Hún hefur ýmislegt til að
vinna með. En faðirinn verðandi
hefur ekkert nema ímyndunar-
aflið. Það hjálpar honum að sjá
fyrir sér hvort hann muni leika
sér með dúkkur við son sinn eða
sparka í bolta með dóttur sinni
(eða öfugt, íhöldin ykkar).
Ég stend með feðrum sem vilja
vita kyn barnsins. En munið:
Þið verðið þá bara að færa rök
fyrir máli ykkar og biðja fallega.
Því eins og áður sagði: Þið ráðið
þessu ekki.
… svo í því þriðja
Þegar barnið fæðist þá fyrst
rennur (vonandi) upp fyrir
manni að maður skiptir engu
máli. Maður kemst ekki á netið,
kemst ekki í að lesa blaðið eða
út að hlaupa þótt mann langi til
þess. Maður er endalaust seinn
allt. Segist vera kominn klukkan
tólf, kemst ekki út úr húsi fyrr en
hálftíma síðar. Þetta fer í taug-
arnar á manni.
Nú kannski les þetta einhver
og hugsar: „Ojojoj, litla krúttið
mitt. Kemst ekki á netið. Kemst
ekki að spila tölvuleik. Kemst
ekki að hitta strákana. Ojojoj.“
Það má gera grín að því. En
þetta eru mikil viðbrigði. Við-
brigðin hafa ekkert með líkam-
legar aðstæður að gera. Við erum
félagsverur. Við eigum mun erf-
iðara með að sætta okkur við það
að félagslegar aðstæður okkar
breytist og það að við erum ekki
lengur mikilvægasta manneskjan
í okkar eigin lífi.
… og þér finnst það ekkert spes
Það er annað sem sumir lenda
í sem erfitt er að búa sig undir
og fáir vilja tala um. Það þykir
ekki öllum gríðarlega vænt um
barnið sitt frá fyrsta degi. Þeir
finna kannski fyrir ábyrgðartil-
finningu, svona eins og einhver
hafi falið þeim að gæta mjög
dýrmætrar fiðlu. En þeir finna
kannski enga glimrandi vænt-
umþykju. Af þessu draga þeir
eftirfarandi ályktun: „Ég er vond
manneskja.“
Í ofanálag spyr annar hver
ættingi hvort „þetta sé ekki
yndislegt“. „Eruð þið ekki glöð?“
Maður svarar öllu játandi, ekki
vill maður valda fólki vonbrigð-
um. En sú tilfinning að maður
hljóti að vera egóisti með stein-
hjarta stimplast harðar inn. Því
öllum öðrum fannst þetta greini-
lega svo æðislegt.
Maður áttar sig kannski ekki
á því að þessi efnafræðilegu
tilfinningavensl birtast ekki
endilega alltaf eins og hendi sé
veifað. Þegar þau eru komin þá
gleyma menn stundum að þeirra
hefur ekki alltaf notið við. Og
vissulega koma þau oftast fyrir
rest. En þangað til er auðvelt að
fyllast sjálfshatri og efast um
eigin manngæsku. Sérstaklega
ef maður heldur að enginn annar
hafi nokkurn tímann gengið í
gegnum það sama. Öllum öðrum
fannst þetta nefnilega svo æðis-
legt.
Mörg pör skilja eftir barneigir.
Oft vegna þess að fólk höndlar
ekki álagið. Oft vegna þess að
feður höndla ekki álagið.
Áföll styrkja ekki endilega
sambönd. Áföll veikja oft sam-
bönd. Og eins harkalega og það
kann að hljóma þá er það oft eins
konar áfall að eignast barn.
Nei, kúkableiur eru ekkert
sérstaklega ógeðslegar. Trufl-
un á nætursvefni er kannski
ögn meira mál en samt ekkert
óyfirstíganlegt. Aðalvandamálið
felst í tvennu: Þeirri „mannrétt-
indaskerðingu“ sem felst í því
að maður má ekki lengur setja
sjálfan sig í fyrsta sæti og þeirri
staðreynd að allir vilja minna
mann á hvað það sé nú yndislegt.
Fyrst ertu í öðru sæti
Mikilvæg skilaboð til verðandi
feðra: Framundan er sá tími
þegar flestum er alveg sama um
hvernig þér líður. Þetta byrjar
í mæðraverndinni. Mamman
fær allar spurningar um líðan,
heilsu, líkamshita, sykurinnihald
í þvagi, sjúkdómasögu sína og
fjölskyldu sinnar. Ef þú, í barns-
legri einfeldni, nefnir einhverj-
ar staðreyndir um eigin heilsu
geturðu séð hvernig skriffæri
ljósmóðurinnar situr óhreyft í
hendi hennar, meðan hún brosir
til þín. Þú ferð að velta því fyrir
Til verðandi feðra
Í DAG
Pawel Bartoszek
stærðfræðingur
Í ofanálag spyr annar
hver ættingi hvort
„þetta sé ekki yndislegt“.
Nú er ástand-
ið á húsnæðis-
markaði þannig
að sumir líkja
því við þá erf-
iðu tíma þegar
fjölmargar fjöl-
skyldur bjuggu í
herbröggum sem
byggðir voru
hér af Bretum
á stríðsárunum.
Efnaminni ein-
staklingar og
fjölskyldur þurfa
í sumum tilfellum að greiða háa
leigu fyrir lélegt húsnæði sem ekki
var hannað til búsetu. Mikill skort-
ur á hagkvæmu leiguhúsnæði ýtir
leiguverði upp auk þess sem leigj-
endur margir hverjir búa við mikið
óöryggi þar sem leigumarkaður hér
er að mörgu leyti vanþróaður.
Nú eru sveitarfélög og verka-
lýðshreyfingin að skoða með hvaða
hætti þessir aðilar geta komið að
því að styðja við uppbyggingu á
leiguíbúðum þar sem tryggt er að
byggt sé á hagkvæman hátt af fag-
aðilum sem horfa til lengri tíma og
þannig freista þess að hér verði í
náinni framtíð hægt að bjóða fólki
upp á íbúðir á viðunandi leigukjör-
um til langs tíma. Mikilvægt er að
endurskoða nýútkomna bygging-
arreglugerð og finna leiðir til þess
að hún tefji ekki fyrir þessu mikil-
væga verkefni en ýmsar kröfur, t.d.
um rými í henni, eru til þess fallnar
að hækka byggingarkostnað. Sveit-
arfélög geta lækkað lóðaverð til að
liðka fyrir og lífeyrissjóðir geta
komið með þolinmótt fjármagn.
Þetta er sannarlega verðugt og
spennandi viðfangsefni og áhuga-
verð nálgun á þetta mikilvæga
verkefni. Ungt fólk í dag vill hafa
valkosti í húsnæðismálum, heimur-
inn er þeirra leik- og starfssvið og
sú binding sem felst í að kaupa sér
íbúð hentar ekki öllum.
Lélegt leigu-
húsnæði
er braggar
nútímans
HÚSNÆÐI
Helga
Ingólfsdóttir
bæjarfulltrúi í
Hafnarfi rði og
stjórnarmaður í VR
Sacla klassískt pestó með basilíku eða tómötum er nú fáanlegt í handhægum
skvísum sem auðvelt er að nota og geymist í allt að fjórar vikur eftir opnun.
Fullkomið með pizzu, pasta, fiski, kjúklingi eða salati.
Prófaðu eina, prófaðu tvær, prófaðu þrjár...
Fáðu girnilegar uppskriftir á www.sacla.is
Finndu okkur á Facebook.