Skessuhorn - 26.10.2011, Blaðsíða 28
28 MIÐVIKUDAGUR 26. OKTÓBER
Sviða veisla og hag yrð inga kvöld á haust
fagn aði Fé lags sauð fjár bænda í Dala sýslu hef
ur öðl ast fast an sess og nýt ur vax andi vin sælda.
Á síð asta ári sóttu þessa veislu um 400 manns,
eða ívið fleiri en komust fyr ir í Dala búð með
góðu móti. En nú jókst að sókn in enn frek ar,
þannig að brugð ið var á það ráð að færa við
burð inn í rúmbetra hús næði í í þrótta hús ið á
Laug um í Sæl ings dal. Fyr ir kvöld ið var búið
að selja hvorki fleiri né færri en 450 miða og
kom fólk langt að. Þeir fyrstu sem mættu voru
frá Skál eyj um á Breiða firði, marg ir komu úr
Hrúta firð in um og Húna vatns sýsl unni og allt
norð an úr Fljót um, auk fjölda fólks úr Borg
ar firð in um, þar af stór hóp ur frá Hvann eyri.
All ir þess ir að ó gleymd um heima mönn um.
Hafa trú lega flest ir bæir í Döl un um átt sína
full trúa í veisl unni stóru.
Kyn str in öll af svið um og sviða löpp um
voru á borð um í báð um end um í þrótta húss
ins og gerði fólk veislu föng un um góð skil
áður en vösk sveit hag yrð inga kom á svið. Að
þessu sinni voru mætt ir til að skemmta gest
um nokkr ir af þekkt ustu hag yrð ing um lands
ins: Pét ur Pét urs son lækn ir á Ak ur eyri, gjarn
an kall að ur Stera Pét ur, Jó hann es Sig fús son
bóndi á Gunn ars stöð um í Þistil firði, Helgi
Björns son bóndi á Snart ar stöð um, ná granna
kona hans í Borg ar firð in um Guð rún Jón ína
Magn ús dótt ir í Smá bæ og stall syst ir henn ar
Helga Guð ný Krist jáns dótt ir bóndi í Botni í
Súg anda firði, gjarn an köll uð Botn ía. Veislu
stjóri og stjórn andi hag yrð inga kvölds ins var
ekki ó merk ari mað ur en Bjarni Harð ar son.
Allt fór þetta vel og skemmti lega fram í hönd
um Bjarna, sem inn á milli sagði skemmti sög
ur og fór með tví ræð ar vís ur.
Í yrk ing um sín um fóru hag yrð ing arn ir um
víð an völl. Þeir ortu um hvorn ann an, um
flokka flakk, póli tísk ar kyn bæt ur og á stand ið
í póli tík inni og lands mál un um báru á góma.
Nýj ustu fregn ir urðu einnig að yrk is efni, svo
sem flutn ing ur á Reð ur safn inu frá Húsa vík
til höf uð borg ar inn ar, Gríms stað ir á Fjöll um
og ská eygð ir Þing ey ing ar og einnig var fer
skeytl an lát in fanga það nýjasta í tísku og
snyrti heim in um, eins og brasil ísk ar vax með
ferð ir og kantskorn ar heim reið ir.
Helgi á Snart ar stöð um mætti fyrst ur hag
yrð inga á svæð ið. Hann sagð ist á tíma bili
hafa ver ið í vafa um að hin ir myndu mæta, en
jafn framt sem ald ur for set inn í hópn um ver
ið hugs að til þess hvort nefnd in væri í sömu
spor um og bónd inn á fjár bú inu gagn vart
undan eld is hrút un um í hús un um. Af því til
efni kom frá hon um þessi vísa.
Þó ýmsu hérna um sé breytt
er auka skemmt un þætti,
gamla bekr ann árið eitt
á fram nota mætti?
Guð rún Jón ína Magn ús dótt ir í Smá bæ, ná
grenni Helga, sem býr að eins neð ar en hann
í hér að inu, var nú í fyrsta skipti á bekk hag
yrð inga á sauð fjár bænda há tíð inni. Ein hverj ar
skeyta send ing ar höfðu flog ið milli hag yrð ing
anna áður en kom ið var á Laugar. Með al ann
ars hafði Jó hann es á Gunn ars stöð um spurt:
„Er þetta Ninna sem ég þekkti í denn?“ Þessi
skeyti og ná grenni Helga og Ninnu varð á
tíð um yrk is efni á þess ari skemmt un, og þá
nokk uð á ber andi vís ur í tví ræð ari kant in um
eins og stund um vill ger ast á svona kvöld um.
Helgi sagði þetta um ná grenn ið við Ninnu:
Vildi ég fundi Ninnu ná
nær tæk ast það væri,
að til henn ar ofan frá
eft ir vegi færi.
Pét ur Pét urs son sagð ist hafa ver ið að ræða
við Helga um Ninnu, svo sem eins og hjóna
bands stöðu henn ar og sagði Pét ur að Helgi
hafi ver ið já kvæð ur gangvart því.
Hún er eng in hjá kona
með hold legt raus.
Ninna hún er ná kona
núna laus.
Pét ur skýrði þessa vísu með því að í Borg
ar firði væri ná kona ná granna kona en ekki
neitt ann að. Jón ína, Ninna, mun hafa brugð
ist við skeyti Jó hann es ar á Gunn ar stöð um
með því að segja að lík lega væri vís ast fyr
ir hana að treysta brók ar hald ið áður en hún
kæmi í Laugar. Jó hann es sá sér leik á borði
þeg ar hann heyrði þess ar vís ur Helga og Pét
urs:
Helgi nú við Ninnu sá
neyð ar vörn in fall in.
Nátt úr lega neð an frá
nálg ast hana karl inn.
Nú fannst Pétri tíma bært að leggja eitt
hvað til mál anna:
Vísna gerð er við sjál list
visnast flest í okk ar röð um
en hvern ig er að eiga vist
und ir Helga á Snart ar stöð um.
Jóa á Gunn ars stöð um fannst hann yrði að
bæta um bet ur:
Ninna er mesta mynd ar snót
marga kosti ber hún.
En ef hún lít ur upp í mót
und ir Helga sér hún.
Stera Pétri fannst hann yrði að hressa upp á
vin skap inn við skáld vin sinn á Gunn ars stöð
um með því að setja þessa á flot:
Á Jóa uppi tipp ið er
sitt eðlið þarf að sanna.
Elli móð ur orðar sér
við eld inn minn ing anna.
Og þessi kom ekki löngu síð ar:
Létt ur er Jói á máli við menn
og margoft var hag mælsk an rauna bót in
en hvat ir í há marki kumr ar hann enn
eins og koll ótt ur hrút ur um ára mót in.
Síð an kom þessi í kjöl far ið frá Pétri í til
efni þess sem fólk hafi orð ið tíð rætt um þarna
á und an:
Senn kem ur vet ur inn sval viðr in með
og sál ina myrkrið þving ar,
en lif and is ó sköp létta mér geð
laus girt ir hag yrð ing ar.
Jóa fannst líka mál að hætta leik þá hæst
hann ber.
Nú er mál að hætta ég held
hált er á skæni þunnu
og gá laust líka að glæða eld
við gamla púð ur tunnu.
Ekki var þó gamn ið á þess um nót um búið
og beindust nú spjót in að Helga á Snart
ar stöð um. Pét ur Pét urs son sagði að fyr
ir nokkrum árum hafi hon um borist að gjöf
frá vini sín um Dag bjarti Dag bjarts syni á
Refs stöð um þá ný út kom in bók um kveð skap
borg fir skra skálda. Þar hafi einnig ver ið rak
in stutt ævi á grip skáld anna og bita stæð ast
hafi sér þótt í ævi á gripi Helga að hann væri
ó kvænt ur. Það hafi Dag bjart ur reynd ar ver
ið lengi vel en síð an kynnst Þór dísi í Hrís um
sem væri snilld ar hag yrð ing ur sem nú kvæð ist
á við bónda sinn. Því vildi hann beina þess um
ráð um til Helga:
Sem Dag bjart ur skaltu leita lags
og losta týru gera að báli.
Fáðu þér káta konu strax
að klæm ast við í bundnu máli.
Jó hann es á Gunn ars stöð um lagði þá þetta
til mál anna, á þessu kvöldi sauð fjár bænda:
Helgi brall að hef ur margt.
Helgi bregst ei von um.
Enda finnst mér fjandi hart
að fá ekki und an hon um.
Ninna í Smá bæ sat á sér lengi vel þótt karl
arn ir ortu á hana al veg vinstri, hægri. Þar á
með al hafði Jói á Gunn ars stöð um var að hana
við skáld vin in um Stera Pétri. Hún svar aði
þess ari á bend ingu svona:
Stað föst mun ég standa vörð
og stillt þann fyrsta í vetri.
Brosa herða brók ar gjörð
og banda ögn við Pétri.
Kostu leg ar upp á kom ur áttu sér stað á þessu
skemmti kvöldi. Strax í byrj un þeg ar Jón Eg ill
bóndi á Skerð ings stöð um, for mað ur Fé lags
sauð fjár bænda í Döl um, birt ist í „gor djöss at
riði“ í ull ar stutt brók um með kýl eins og stór
bænd ur tíðk uðu hér á öld um áður. Síð an þeg
ar Súg anda fjarð ar Botna, Helga Guð ný, kall
Mik ið hleg ið og um mag ann tek ið
í sviða- og vísna veislu á Laug um
Sal ur inn á Laug um var þétt skip að ur. Ljósm. bae.
Hag yrð ing arn ir snjöllu á samt veislu stjór an um Bjarna Harð ar syni. Ljósm. bae.
Borð svign uðu und an sviða kræs ing um.
Ljósm. bae.
Í eld hús inu á Laug um var í nógu að snú ast við und ir bún ing sviða veisl
unn ar. Ljósm. bae.
Fólk mætti víða að eins og t.d. Eyjólf ur Gunn ars son frá
Bálka stöð um í Hrúta firði sem er fyr ir miðri mynd.
Ljósm. bae.