Skessuhorn - 26.10.2011, Qupperneq 34

34 MIÐVIKUDAGUR 26. OKTÓBER
Nú er haust ið svo lít­
ið að minna á sig og ekki
úr vegi að rifja upp á gæta
haust vísu Ósk ars í Með­
al heimi:
Breyt ing sést á blá um geim,
blóm in flest öll dáin,
sum ar gest ir hóp ast heim
héla sest á strá in.
Um þetta leyti árs eða þó lík lega litlu fyrr
kvað Jó hann es Sig fús son á Gunn ars stöð um
þessa haust stemn ingu:
Hausts ins eyði ógn ar vald
en þó seiði bland ið
er að breið ast eins og tjald
yfir heiða land ið.
Í síð asta þætti birti ég vísu eft ir séra Ein­
ar Frið geirs son lít ils hátt ar af bak aða en hér er
um að ræða eina af þeim vís um hans sem hann
nefn ir; ,,Dauð inn er náð ar gjöf“ en svona
hljóða þær all ar sam an:
Vind ur inn á voða bágt,
verð ur að þjóta um hauð ur.
Nyti hann skjóls af ein hverri átt
óðar lægi hann dauð ur.
Þetta sem hann þrá ir mest
þung bær ör lög banna;
ann ars kæmi eitr uð pest
og eyddi lífi manna.
Þó hann hamri á hús vegg inn
og hljóði sem hann get ur
hleyp ir hon um eng inn inn,
allra síst um vet ur.
Þannig fer hann út um allt
og ymur sárt að von um.
Ei er kyn þó andi hann kalt
fyrst eng inn líkn ar hon um.
Sama er um marg an mann
sem mæðu geym ir hulda,
þeg ar eng inn elsk ar hann,
and ar hann frá sér kulda.
Það er allra þrauta ráð
með þreki stríð ið heyja
fá ist ekki fyr ir náð
frið ur til að deyja.
Mörg um þótti með nokkrum rétti vor ið
bæði kalt og vinda samt og sem eft ir mæli þess
kvað Að al björg Skarp héð ins dótt ir í Brús­
holti:
Norðrið brall ar nöp ur völd,
nú er að kalla og þylja.
Hríð ar fjalla kólg an köld
kann sig varla hylja.
Og á sept em berkvöldi kvað Karl heit inn
Frið riks son:
Hausts ins nótt með hljóða þrá
harm ar vors ins daga,
leggst hún yfir lönd og sjá
líkt og rauna saga.
Í fyrstu snjó um varð hon um að orði:
Sval inn næð ir svið inn völl
sól ar glæð um hall ar.
Sum ar klæð in eru öll
ofin þræði mjall ar.
Mörg um hef ur vís an stytt stund ir en fáum
ald ur. Eft ir Her mann Guð munds son frá Bæ á
Sel strönd er þessi á gæta hug leið ing:
Má sá grunda er mæl ir ljóð,
margt orð fund ið vega.
Þú hef ur stund ir, stak an góð,
stytt mér und ar lega.
Ingólf ur Ómar Ár manns son yrk ir um vís­
una:
Leiða hrind ir, létt ir brá,
ljóð ið yndi fær ir.
Eyk ur fyndni, örv ar þrá,
and ans lyndi nær ir.
Jón Giss ur ar son svar aði:
Lít ið mun þér leið ast vist in,
ljóða snilld in þín er tær
ekki bregst þér boga list in
Braga ­ slyngi vin ur kær.
Nokk uð er það mis jafnt hverj um aug um
menn líta á sína and ans fram leiðslu og hvort
tveggja til að menn of meti hana eða van meti.
Karl Frið riks son kvað um sín ar yrk ing ar:
Þótt ég sé að yrkja óð
er það gjört með hiki
enda líkj ast öll mín ljóð
einu þanka striki.
Um þess ar mund ir ber ast oss fregn ir af
bridgespil ur um vor um og vask legri fram­
göngu þeirra á er lendri grund. Reynd ar vand­
séð að aðr ar þjóð ir hafi stað ið sig bet ur mið­
að við höfða tölu regl una sem oft ast er okk ur
frek ar hag stæð. Fyr ir all mörg um árum fóru
Ís lend ing ar á bridgemót í Kaup manna höfn og
stóðu sig þá líkt og nú vel mið að við höfða­
tölu. Sá hæng ur var þó á í það skipt ið að sá
er þótti einna best ur bridgemað ur hér lend is
var fast ur í vinnu og komst ekki. Um þessa at­
burði kvað Böðv ar Guð laugs son:
Spila menn vor ir fengu þá flugu í koll inn,
sem fá dæm um þótti sæta,
þeir bjuggu sig uppá og brugðu sér út fyr­
ir poll inn
á bridgemóti hugð ust mæta.
Þeg ar hóp ur inn kvaddi varð ein hverj um á
að spyrja:
„Æfðu þeir nokk uð í vet ur?“
Og til voru þeir sem töldu ráð legt að byrja
með tromp hund og Svarta pét ur.
Er þeir komu til Hafn ar og fundu frænd ur
og vini
tók fyr ir lið inn af skar ið,
mælti á dönsku og brosti í bót mæla skyni:
„Hann Bene dikt gat ekki far ið“.
Þessu næstu við sjá um þá sig ur glaða
sagn ir við hæfi finna.
Að sigra heim inn er eins og spila þrjá
spaða,
(og það spill ir engu að vinna).
Þeir náðu sem sagt ár angri undra góð um
því auð vit að má ekki gleyma,
að bridgemað ur þyk ir best ur hjá öll um
þjóð um
sá Bene dikt, sem er heima.
Svo komu þeir heim, og eng inn því and­
mælt get ur
að í þá sé tölu vert spunn ið:
Með hverju tap inu sáu þeir bet ur og bet ur
að Bene dikt hefði unn ið!
Þura í Garði var þekkt per sóna á sinni tíð
enda frá bær lega hag mælt og skemmti leg en
flest um ber sam an um að fríð leik henn ar hafi
ver ið mjög í hóf stillt. Karl Frið riks son fór
eitt sinn að heim sækja Þuru er tæki færi gafst.
Þura kvaðst ekki undr ast það, marg ir vildu sjá
sig en fáir nema einu sinni. Fáum dög um síð­
ar átti Karl aft ur leið hjá og kom þá til Þuru
eft ir far andi vísu:
Und ar legt er ævi stríð,
at vik þess og kraft ur.
Mér þótti nú ekki Þura fríð
­ þó er ég kom inn aft ur.
Með þökk fyr ir lest ur inn,
Dag bjart ur Dag bjarts son
Hrís um, 320 Reyk holt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is

Vísnahorn
Eyk ur fyndni, örv ar þrá, and ans lyndi nær ir
Nafn: Hrann ar Pét urs son.
Starfs heiti/fyr ir tæki: Hafn ar­
vörð ur hjá Stykk is hólms höfn.
Fjöl skyldu hag ir/bú seta: Gift ur
Sig ríði El ísa bet El ís dótt ur.
Börn: Arn ar Már, Hel ena Björk,
tengda dóttir in Mar grét Indra og
hund ur inn Skuggi.
Við búum í Stykk is hólmi.
Á huga mál: West Bromwich Al­
bion og kon an.
Vinnu dag ur inn: Fimmtu dag ur­
inn 20. Októ ber 2011.
Mætt til vinnu klukk an 07:40,
byrj aði að laga kaffi og vaska upp
frá deg in um áður. Opn aði tölvu­
póst inn og svar aði nokkrum er­
ind um.
Klukk an 10 var ég að skipta um
glussa slöng ur og smyrja hafn ar­
krana.
Í há deg inu borð aði ég ham borg­
ara á Narf eyr ar stofu með Högna
frænda.
Klukk an 14 var ég við tölv una að
vinna að á hættu mati fyr ir Skipa­
vík ur höfn.
Hvenær hætt og það síð asta
sem þú gerð ir í vinn unni: Hætti
í vinn unni um klukk an 20:10 eft ir
að vera bú inn að vigta og skrá afla
úr síð asta bát dags ins. Var kall að­
ur út aft ur kl. 22:10 þar sem raf­
streng ur hafði slitn að á einni flot­
bryggj unni. Var svo kom inn heim
kl. 23:00.
Fast ir lið ir alla daga: Sjá um við­
hald og þrif á hafn ar mann virkj­
um, muna að vera góð ur, ekki rífa kjaft, vigt un og skrán ing afla og
allt ann að sem við kem ur höfn­
inni.
Hvað stend ur upp úr eft ir
vinnu dag inn? Ham borg ar inn og
Högni frændi.
Var dag ur inn hefð bund inn? Já,
að flestu leyti en sept em ber og
októ ber eru yf ir leitt ró leg ustu
mán uð irn ir á ár inu.
Hvenær byrj að ir þú í þessu
starfi? Í jan ú ar 2005.
Er þetta fram tíð ar starf ið þitt?
Já, með an ég verð ekki rek inn.
Hlakk ar þú til að mæta í vinn-
una? Já, ég mæti yf ir leitt líka þeg­
ar ég er í fríi.
Eitt hvað að lok um? Sigga ég
elska þig ­ og á fram Snæ fell!
Dag ur í lífi...
Hafn ar varð ar
Út er kom in bók in „Anna Rósa
grasa lækn ir og ís lensk ar lækn inga­
jurt ir“ en Anna Rósa Ró berts dótt ir
gef ur hana út sjálf. Þetta er mjög yf­
ir grips mik il bók, 295 bls. og prýdd
fjölda ljós mynda en í henni er m.a.
í fyrsta skipti
á prenti
sam an tekt
á þeim vís­
i n d a l e g u
r a n n s ó k n ­
um sem gerð­
ar hafa ver­
ið á ís lensk­
um lækn inga­
jurt um. Bók in
er þeg ar kom­
in á met sölu­
lista Ey munds­
son ar.
Bók in fjall ar
upp 85 ís lensk­
ar lækn inga jurt­
ir, notk un þeirra,
sögu, tínslu og
rann sókn ir. „Ég
skrifa hana fyr ir
al menn ing með það í huga að fólk
geti nýtt sér hana til gagns, t.d. eru
heil síðu mynd ir af öll um jurt um til
að auð velda fólki að þekkja jurt irn ar
og svo eru einnig kafl ar sem út skýra
vinnslu að ferð ir t.d hvern ig á að búa
til te, seyði, tinkt úr ur og hósta­
sýróp. Þessi bók er mjög hand hægt
upp fletti rit og er að gengi leg þeim
sem ekki þekkja neitt til jurta,“ seg­
ir Anna Rósa í sam tali við Skessu­
horn.
„Ég held það komi þeim á ó vart,
sem finnst þeir ekki kunna neitt,
hversu marg ar jurt ir þeir þekkja
því mik ið af svoköll uðu ill gresi eru
á hrifa mikl ar lækn inga jurt ir. Svo eru
t.d. ít ar leg ar upp­
lýs ing ar um lækn­
ing ar mátt að al­
blá berja, kræki­
berja og fjalla­
grasa sem all ir
þekkja og auð­
velt er að kaupa
úti í búð. Ég
legg töl verða
á herslu á sögu
jurt anna og er
með til vís an ir
í gamla texta
sem gam an
er að glugga í
og bera sama
notk un fyrr
og nú. Síð­
ast en ekki
síst er sam­
an tekt á
öll um rann sókn um sem gerð­
ar hafa ver ið á ís lensk um lækn inga­
jurt um bæði hér lend is og er lend­
is en slíkt hef ur aldrei birst áður á
prenti og er það mun meira efni ég
sá fyr ir mér í upp hafi,“ seg ir Anna
Rósa.
Bók in er seld í öll um helstu
bóka versl un um, m.a. í Ey munds­
son á Akra nesi og í Land náms setr­
inu í Borg ar nesi.
mm
Anna Rósa grasa lækn ir og
ís lensk ar lækn inga jurt ir