Skessuhorn - 26.10.2011, Blaðsíða 29

29MIÐVIKUDAGUR 26. OKTÓBER
aði á svið for mann Fé lags sauð fjár bænda í
Borg ar firði, Sig ur geir Sindra Sig ur geirs son,
og dæmdi hann bæði hátt og lágt líkt og á
hrúta sýn ingu væri. Oft á þessu kvöldi heyrð­
ust mik il hlátra köll úr saln um, en í þessu at­
riði fór sal ur inn hrein lega á bak ið af hlátri.
Pét ur Pét urs son kvað í til efni fram lags Skerð­
ings staða bónd ans til sam kom unn ar.
Á Skerð ings stöð um flest er falt
og fjöl margt bónd inn skil ur,
en skyldi hann fylla út í allt
sem ull ar brók in dyl ur?
Flokka flakk og póli tísk ar kyn bæt ur, svo
not uð séu orð veislu stjór ans Bjarna Harð ar­
son ar, urðu til efni mik illa yrk inga hjá hag yrð­
ing un um. Eink um var þeim lit ið upp í Lax­
ár dal inn, enda þing mað ur inn frá Lamb eyr­
um, Ás mund ur Ein ar Daða son, í saln um.
Stera Pétri fannst mik il eft ir sjá af þeim á gæta
dreng úr röð um Vinstri grænna. „En blessuð
sé minn ing hans engu að síð ur,“ sag ið Pét ur
og svo komu vís ur af þessu til efni:
Þung reyn ist á byrgð í ó trygg um sjó
svo einatt vill kjark ur inn bila,
en póli tísk sjálfs fró un sýn ist mér þó
sorg leg um ár angri skila.
Hjá fram sókn hann á stund ar kjaft hátt
og köll
og hvergi er strák ur inn bang inn.
Því ef laust hann fann hvergi auð ari völl
fyr ir and skot ans vit leys is gang inn.
Pét ur fékk leyfi veislu stjór ans til að bæta
við einni vísu um flokka flakk:
Við tölvuklauf sku kuln ar von
það krafta verk menn geri.
Ég held að Bjarni Harð ar son
af hlaupa dýr um beri.
Helgi á Snart ar stöð um bætti við þess um
tveim ur vís um um Ás mund Ein ar og Bjarna:
Opn ast flokk ar upp á gátt
eft ir fjölg un vina.
Bjarni fór í eina átt
en Ás mund ur í hina.
Í vit leysu sól in er sokk in
úr sam bandi skyn sem in hrokk in
sést ei hvað mein ar
Ás mund ur Ein ar
að ganga í Fram sókn ar flokk inn.
Og Jói á Gunn ars stöð um lá ekki á liði
sínu:
Ás mund ur til vinstri var
vel þó stað ist get ur,
sem fóta kefli fram sókn ar
farn ist hon um bet ur.
Botn ía að vest an, Helga Guð ný Krist jáns­
dótt ir, kaus að láta flokka flakk ið og póli tísk­
ar kyn bæt ur af skipta laus ar, en óð beint inn á
stjórn ar heim il ið:
For usta lands ins er frek ar snauð
og fátt um há tign hjá þess um sál um.
Með gráa kollu og geld an sauð
til gam ans í lands vors og utan mál um.
Þeir ætla land ann að beygja og buga
og brjóta nið ur allt vort traust.
Í sveit inni er þó alltaf smuga
að skera það sem er af urða l ast.
Veislu stjór inn Bjarni Harð ar son fékk líka
sinn skammt hjá hag yrð ing un um. Ninna í
Smá bæ sagði þetta:
Bóka kaffi baks ar við að drekka
blaða mennsku stunda hef ur þóst.
Hann er tal in mesta mann vits brekka
en mað ur inn kann ekki að senda póst.
Jó hann es á Gunn ars stöð um hafði þetta að
segja um veislu stjór ann:
Bjarna ég í blindni styð
því betri er hann núna,
en með an lagð’ann lag sitt við
Lómatjarn ar frúna.
Margt fleira var ort um Bjarna og
Lómatjarn ar frúna, Val gerði Sverr is dótt ur
fyrr um ráð herra og al þing is mann, en eins og
fólk man varð gá leys is legt tölvu skeyti til þess
að Bjarni sagði af sér þing mennsku. Við end­
um þessa yf ir reið frá sviða­ og hag yrð inga­
kvöld inu á Laug um á svip uð um nót um og
hún byrj aði. Það er Stera Pét ur lækn ir sem á
loka orð in, en þess má geta að Bjarni stóð við
stjórn völ inn konu meg in á svið inu:
Þótt frú in í Botni með kjaft inn sinn
hvassa
kunn áttu taki til varna.
Ég ætla samt hana af alúð að passa
fyr ir and skot ans gredd unni í Bjarna.
þá
Fyrstu gest ir á sam kom una komu alla leið frá Skál eyj um í Breið firði, Jó hann es Gísla son og Rósa Jó­
hann es dótt ir. Ljósm. þá.
Ás mund ur Ein ar Daða son al þing is mað ur sem kom mik ið við sögu hjá hag yrð ing um, set ur disk und ir kýl
góð bónd ans á Skerð ings stöð um. Ljósm. þá.
Sam komu gest ir ráku oft upp hlát urs rok ur þeg ar hag yrð ing arn ir fóru á kost um. Ljósm. þá.
Súg anda fjarð ar ­ Botna dæm ir Sig ur geir Sindra hátt og lágt líkt og á hrúta sýn ingu væri. Ljósm. þá.
Sveiflu kóng ur inn Geir mund ur Val týs son þandi
nikk una í hléi skemmt un ar hag yrð ing anna og
síð an und ir dansi fram eft ir nóttu. Ljósm. bae.