Skessuhorn - 03.01.2014, Blaðsíða 15

15FIMMTUDAGUR 3. JANÚAR 2014
Vill sjá Villa
Birgis fremstan í
flokki
„Kosningarnar á árinu eru minnis­
stæðar. Það kom mér á óvart hvað
Framsóknarflokkurinn á okkar
svæði náði mörgum mönnum. Mér
finnst neikvætt hvað allt hefur farið
hægt af stað með þessi fögru kosn­
ingaloforð og hefði viljað sjá eitt­
hvað meira og fyrr. Einnig finnst
mér nýjustu fréttir af launakjörum
til skammar. Ég hefði viljað sjá Vil­
hjálm Birgisson fremstan í flokki í
þeirri kjarabaráttu enda gæti hann
einna helst hjálpað verkafólkinu í
landinu,“ segir Andrea Björnsdótt­
ir á Eystri ­ Leirárgörðum. „Það
sem stendur helst upp úr hérna
heima er það að bóndinn hefur ver­
ið síðasta hálfa árið að koma af stað
virkjun hér. Nú á að fara að fram­
leiða rafmagn fyrir bæinn. Virkjun­
in ber nafnið Bugavirkjun í höfuðið
á Bugalæk. Þrátt fyrir marga og háa
þröskulda þá er þetta að hafast, það
er búið að þurfa leyfi á leyfi ofan til
að geta klárað málið. En fljótlega á
næsta ári getum við skaffað okkur
sjálfum rafmagn. Annars hef ég það
helst að segja að minn Guð er góð­
ur. Öllum heilsast vel, barnabörnin
stækka og verða flottari með hverju
árinu ef hægt er að segja það, þau
eru svo flott fyrir. Lífið hefur kennt
manni að taka ekki öllu sem sjálf­
sögðum hlut og kunna að meta það
sem maður hefur og það geri ég
sannarlega.
2014 verður gott ár. Ég ætla að
hafa veðrið betra og mun meiri sól.
Samt smá vætu fyrir túnin, það má
rigna svona eina nótt hálfsmánað­
arlega,“ segir Andrea glettin. „Að
öllu gamni slepptu er ég full bjart­
sýnar. Ég vona að allt fari að rúlla
og að þeir fari að standa sig betur
þarna á þinginu og standa við öll
þessi loforð. Árið verður án efa frá­
bært.“
Góð heilsa gulli
betri
Það sem stendur upp úr er góð
heilsa hjá fjölskyldu og vinum. Það
er aðalmálið, enda ekkert hægt að
gera ef maður hefur ekki heilsuna
í lagi. Það er von mín að svo verði
áfram,“ segir Gunnar Svanlaugsson
skólastjóri í Stykkishólmi. Aðspurð­
ur um árið 2014 svarar hann: „Það
leggst mjög vel í mig. 2014 er mjög
stórt og mikið ár hjá mér þannig að
það leggst einstaklega vel í mig og
verður mjög spennandi.“
Síldardauðinn
minnisstæðastur
„Það fyrsta sem mér dettur í hug
varðandi árið 2013 er síldardauð­
inn í Kolgrafafirði og hvernig ríkis­
stjórnin brást við honum. Þeir settu
smá sprengju í fjörðinn og síldin er
þarna enn. Mörgum fannst hug­
myndin afleit en hún fór í gegn og
ekkert annað var gert. Ekkert var
gert til að stoppa að síldin færi inn
í fjörðinn. Annað sem stendur upp
úr á árinu er að barn var nefnt eft­
ir mér, það er mjög eftirminnilegt.
Það sem kom mér mest á óvart á
árinu er að dóttir mín kom í óvænta
heimsókn. Hún kom alveg óvænt
og það var svona jólagjöf til mín.
Á næsta ári ætla ég að vinna með
allt sem ég hef þegar lært og þróa
það enn frekar og gera góða hluti.
Einnig vil ég sjá ferðamennskuna
á Snæfellsnesinu lyftast upp. Þetta
verður mjög gott ár. Ég er bjartsýn
fyrir árið, það þýðir ekkert annað,“
segir Shelagh Smith, ferðaþjón­
ustuaðili á Snæfellsnesi.
Ferming elstu
dóttur hápunktur
ársins
„Ferming elstu dóttur minn­
ar stendur upp úr af atburðum á
árinu sem er að líða. Hún heit­
ir Amalía Rún Smáradóttir og
fermdist á skírdag. Annars var
ég mikið á faraldsfæti bæði inn­
an lands og utan. Ég tók þátt í
skemmtilegu Evrópuverkefni á
vegum Símenntunarstöðvar Vest­
urlands. Það fjallaði um sjálfbærni
samfélaga og því lauk á þessu ári.
Hópur fólks frá ýmsum Evrópu­
löndum kom og heimsótti okkur í
Snæfellsbæ. Það var mjög ánægju­
legt og bæði fróðlegt og gefandi
að heyra þeirra sjónarmið bæði
um það sem þeim þótti gott hjá
okkur og hitt sem þau töldu að
mætti betur fara. Nýja árið leggst
svo ljómandi vel í mig. Þetta verð­
ur stórt ár. Ég þarf að undirbúa
fertugsafmælið mitt í mars. Síð­
an sit ég í bæjarstjórn Snæfells­
bæjar og það eru sveitarstjórnar­
kosningar í maí. Samstarfið innan
bæjarstjórnarinnar hefur gengið
ótrúlega vel á þessu kjörtímabili
og ég hlakka til kosninganna. Ég
hef þó ekki tekið ákvörðun sjálf
hvort ég gef kost á mér aftur. Hún
bíður síns tíma eftir áramót,“ seg­
ir Kristín Björg Árnadóttir bæjar­
fulltrúi og framkvæmdastjóri Átt­
hagastofu Snæfellsbæjar.
Mjög spennandi
ár framundan í
ferðaþjónustu
„Fyrir mig sem starfa hjá Markaðs­
stofu Vesturlands þá er auðvitað efst
í huga að árið sem nú er að líða hef­
ur verið það stærsta í ferðaþjónust­
unni til þessa. Það hafa aldrei fleiri
ferðamenn komið til landsins,“ seg­
ir Rósa Björk Halldórsdóttir fram­
kvæmdastjóri Markaðsstofu Vest­
urlands. „Það hafa margar jákvæð­
ar breytingar orðið í ferðaþjón­
ustugeiranum hér í landshlutanum
á árinu. Gerjunin hefur verið mik­
il, ör vöxtur í greininni og mörg
fyrirtæki sem bæði hafa fæðst eða
eru í burðarliðnum. Varðandi árið
framundan þá tel ég mikilvægt að
haldið verði rétt á spöðunum bæði
hvað varðar uppbyggingu á innvið­
um greinarinnar og í rekstri. Einn­
ig þarf að huga að vernd náttúrunn­
ar. Hér þurfa bæði ríki og sveitarfé­
lög að hlúa að greininni. Það vant­
ar til að mynda víða húsnæði fyr­
ir starfsfólk. Svo vantar líka sjálft
starfsfólkið í greinina, það er fólk
sem bæði vill og getur starfað við
ferðaþjónustu allan ársins hring.
Næsta ár verður afskaplega spenn­
andi. Ég lít mjög björtum augum til
atvinnugreinarinnar.“
Ný tækifæri sam-
hliða öflugri sjáv-
arútvegi
„Mér hefur þótt ánægjulegt að sjá
hvað sjávarútvegsfyrirtækin á Akra­
nesi standa sterk um þessar mund­
ir. Samanber HB­Granda, Norðan­
fiskur, Vignir G. Jónsson og Akra­
borg. Tengd fyrirtæki eins og Skag­
inn blómstrar sem aldrei fyrr,“ seg­
ir Haraldur Sturlaugsson á Akra­
nesi þegar hann er spurðum um
hvað honum þyki standa upp úr eft­
ir 2013.
„Á næsta ári vil ég sjá að Skaga­
menn taki þátt í kapphlaupinu um
ferðamanninn af meiri krafti en
þeir hafa sýnt fram að þessu. Nýt­
um til þess langa sögu sjávarútvegs,
en hér var byrjað gera út á 17. öld
og þar með byggður upp einn, ef
ekki fyrsti, vísir að sjávarþorpi á Ís­
landi. Allt það frábæra hráefni sem
hér er framleitt í dag er kjörið til
að laða að svanga ferðalanga og hér
getum við haft einstaka viðburði í
boði, sem gætu talist einstakir, bæði
hvað varðar mat og sögu. Ég er því
bjartsýnn á nýju ári,“ segir Harald­
ur.
Varð langamma
í fyrra
„Ég varð langamma. Ætli það sé
ekki það sem situr eftir þegar allt er
upptalið,“ segir Þrúður Kristjáns­
dóttir í Búðardal. „Einnig að dótt­
ir mín flutti til Íslands frá Þýska­
landi. Sumarið var svona heldur
blautt en annars var þetta gott ár
fyrir mig persónulega. Ég tók að
mér að verða sóknarnefndarfor­
maður tímabundið og það er ým­
islegt í kringum það. Nýja árið
leggst ágætlega í mig. Ég er ekki
með neinar sérstakar væntingar og
er löngu hætt að strengja áramóta­
heit. Maður þakkar bara fyrir hvern
dag.“
Andrea Björnsdóttir.
Gunnar Svanlaugsson.
Shelagh Smith.
Kristín Björg Árnadóttir.
Rósa Björk Halldórsdóttir.
Haraldur Sturlaugsson.
Þrúður Kristjánsdóttir.
Esseddig Lakhal hefur búið á Ís­
landi í rúm 13 ár. Hann er upp­
runalega frá Marokkó en þráir
ekkert heitar en að fá ríkisborg­
ararétt hér á landi. Esseddig hef­
ur unnið hér mest allan tímann,
borgað sína skatta til samfélagsins
og talar ágæta íslensku og skrifar
einnig. Íslensk yfirvöld hafa neit­
að að veita honum ríkisborgara­
rétt á grundvelli þess að hann hef­
ur verið tekinn fyrir að brjóta um­
ferðarlög. Esseddig tekur þessa
höfnun mjög nærri sér. Hann er
ósáttur við að fá enga aðstoð á Ís­
landi á meðan hann horfði upp á
að palestínska flóttafólkið á Akra­
nesi fékk sinn ríkisborgararétt eft­
ir aðeins fimm ára búsetu í land­
inu.
Kom til Íslands til
að vinna
„Ég kom til Íslands til að vinna.
Ég var upphaflega að vinna hjá
Fiskanesi í Grindavík en fyrir sjö
árum flutti ég á Akranes. Ég vann
hjá Norðuráli í sex ár og keypti
mér íbúð á Akranesi. Ég kvæntist
konu frá Marokkó en hún talaði
litla ensku og enga íslensku. Við
fengum enga hjálp fyrir hana og
hún fékk hvergi vinnu. Á endan­
um gafst hún upp og fór. Henni
leiddist hér því hún hafði ekkert
og fór því aftur út til heimalands­
ins. Hún tók dóttur okkar með
sér,“ segir Esseddig í samtali við
blaðamann.
„Eftir að hafa búið á Íslandi í
sjö ár sótti ég um að fá ríkisborg­
ararétt hér. Ég hafði verið tekinn
þrisvar sinnum á þessum sjö árum
fyrir of hraðan akstur og á þeim
forsendum fékk ég neitun um rík­
isfang. Ég veit aftur á móti til
þess að einn af flóttamönnunum
á Akranesi hefur verið tekinn fyr­
ir sambærilegt brot fimm sinnum
en hann fékk engu að síður strax
ríkisborgararétt. Þetta finnst mér
í hæsta máta ósanngjarnt. Það
eiga að gilda sömu reglur fyrir
alla. Mikið af þessu fólki hvorki
skrifar né talar íslensku og hefur
jafnvel ekki sótt námskeið. Ég er
orðinn veikur út af þessari ósann­
girni og finnst þetta einfaldlega
ekki rétt.“
Esseddig er þakklátur fyrir að
geta búið hér en finnst óeðlilegt
að fá engin réttindi. „Ég er góður
maður og geri eins og Íslending­
ar. Ég er með gott hjarta og hjálpa
fólki. Ég vil bara fá sama rétt og
aðrir og fá að vera íslenskur. Ég
vil fá ríkisborgararétt út af dóttur
minni. Ég hef ekki séð hana í rúm
þrjú ár, nema á Skype. Ég vil fá
hana hingað en get það ekki fyrr
en ég fæ ríkisborgararétt. Flótta­
fólkið sem fékk sín réttindi eftir
fimm ára búsetu vinnur sumt ekki
hér. Jafnvel hvorki talar né les ís­
lensku. Það hefur fengið íbúð­
ir, mat og jafnvel bíla. Ég er aftur
á móti búinn að vera hér í þrett­
án ár. Ég borga skatta, hef sjálfur
keypt mér íbúð en fæ ekki nokkra
aðstoð þegar ég þarfnast hennar,“
segir hann. „Mig langar að forset­
inn eða yfirmenn hérna á landinu
geri eitthvað. Ég er góður maður
og vil bara fá hjálp,“ segir Essed­
dig Lakhal að endingu.
grþ
Esseddig Lakhal hefur búið á Íslandi í 13 ár. Hann hefur enn ekki fengið íslenskan
ríkisborgararétt og er mjög ósáttur við stöðu sína.
Fær ekki íslenskan ríkisborgararétt