Læknablaðið - 15.11.2006, Qupperneq 37

FRÆÐIGREINAR / KLÍNÍSKAR LEIÐBEININGAR / ENDURLÍFGUN
Mynd 2. Öndunarvegurinn opnaður með því að draga kjálkann fram með
skúffutaki (jaw thrust).
Mynd 3. Blásið samtímis í gegnum nef og munn á ungbarni.
á brjóstkassanum þarf að hreyfa höfuðið og draga
kjálkann betur fram til þess að öndunarvegurinn
opnist betur. Auðveldað getur öndunaraðstoð að
setja kokrennu í barnið sem kemur í veg fyrir
að tungan falli aftur í kok. Áður en kokrennu er
komið fyrir er mikilvægt að ganga úr skugga um að
hún sé af réttri stærð, en hún á að ná frá munnviki
aftur að kjálkahorni (angulus mandibulae; mynd 6).
Hjálplegt er að þrýsta tungunni niður með tungu-
spaða þegar kokrennu er komið fyrir í munnholinu.
Ef enn reynist erfitt að blása lofti í lungun, til dæmis
vegna þrengsla í efri loftvegum eða asma, kemur til
greina að tveir sjái um að anda fyrir barnið. Annar
hefur það hlutverk að halda maskanum að andliti
barnsins en hinn þrýstir á belginn (mynd 5B).
I flestum tilvikum er æskilegt að barkaþræða
börn sem fara í öndunar- og hjartastopp sé ein-
hver tiltækur með reynslu í barkaþræðingu barna.
Stærð barkarennu er hægt að reikna út frá aldri
barns (innra þvermál (mm) = aldur barns í árum /
4 + 4). Barkarennnu með belg (cuff) má nota hjá
börnum niður í eins mánaðar aldur (7, 17). Mikil
Mynd 4. Maski afréltri
stœrð nœrfrá nefrót niður
að höku.
hætta er á að barkarenna færist til við endurlífgun
og sjúkraflutning. Því þarf að fylgjast vel með að
hún sé á réttum stað í barkanum með reglulegri
lungnahlustun og með því að fylgjast með súrefn-
ismettun. Mælst er til þess að fylgst sé með útskiln-
aði koltvísýrings í þessum tilgangi.
Mynd 5. Andað fyrir barn með belg og maska. A: Einn
sér um öndttnaraðsloð.
Læknablaðið 2006/92 785