Þjóðlíf - 01.12.1988, Side 14

INNLENT
Ferskfiskur dýr og eftir
— Ég vil að íslendingar hætti að selja fisk-
inn óvigtaöan og óseldan úr landi. Við eigum
ekki að nota fiskiskipin okkar sem flutninga-
skip til Evrópulanda, slík vinnubrögö licyra
til fortíðinni, segir Logi Þornióðsson fisk-
verkandi á Suðurnesjum í viötali við Þjóðlíf
þar sem hann bryddar upp á ýmsum nýjung-
um til aukinnar hagkvæmni fiskvinnslunnar:
— Við erum að mínu mati komnir það
langt inn á ferskfiskmarkaði Evrópu, að
okkar l'iskur er orðinn nauðsynleg vara. Þar
sem eftirspurn eftir þessari góðu vöru er jafn
mikil og raun ber vitni, getum við ráðið
miklu um hvernig varan berst markaðinum.
Besta leiðin til að tryggja framtíð íslenskrar
fiskvinnslu, þar með talið freðfiskframleiðsl-
una, er sú að allur fiskur sé til sölu hér á
landi.
— Einhver kann að telja þetta tvöfeldni,
en með því að efla markaðssetninguna hér á
landi erum við að opna fyrir margvíslega
möguleika sem ekki hafa verð nýttir í fisk-
vinnslu hér á landi. Við eigum að landa öll-
urn fiski sem veiðist á okkar miðum hér á
landi og selja hann á opnum markaði. Þar
með væri opnað fyrir sölu á meira magni til
ferskfiskvinnslu hérlendis. Um leið sköpuð-
ust möguleikar fyrir frystiiðnaðinn á að afla
sér ódýrara hráefnis. Ég lít nefnilega svo á,
að þegar frystihúsin eru að kaupa heilu tog-
arafarmana af eins til sjö daga gömlum fiski,
séu þau oft á tíðum að kaupa of nýjan fisk.
Hráefnisverðið miðast við nýjan fisk, frysti-
húsin kaupa fiskinn á því verði, geyma hann
kannski í fjóra daga og vinna hann þá í fryst-
ingu.
— Ef fiskurinn væri hins vegar allur seldur
á mörkuðunum þá myndi frystiiðnaðurinn
kaupa fimm daga gamlan fisk á sínu verði.
ferskfiskvinnslan og erlendir aðilar keyptu
nýrri fiskinn á hærra verði og allir væru þann-
ig að kaupa besta hráefni sem hentaði við-
komandi vinnslu. Og erlendu markaðirnar
myndu þá panta það magn sem þeir þyrftu
fyrir það verð sem þeir vilja borga á hverjum
tíma. Við gætum þá hafnað að selja þeim hér
heima, ef og þegar þeir vilja borga of lítið, —
með því t.d. að setja fiskinn í frystingu eða
salt hér heima.
Er ekki hætta á því að þá nivndu útlend-
ingar ráða of niikiö á mörkuöunum hér
heima?
— Ég hef ekki mótaða afstöðu til þess
hvort við ættum að hleypa útlendingunum
beint hér inn eða hvort íslendingar stofnuðu
fyrirtæki um þjónustu við erlendu markað-
ina. Það er kallað,, leppar" af þeim sem eru
andvígir þessu en heitir hins vegar útflutn-
ingsfyrirtæki á mannamáli. Ég sé ekki hag-
kvæmnina í því að gefa útlendingunum fisk
eins og gert hefur verið að undanförnu.
Telur þú að sá fiskur sem fer út núna
standist ekki gæðakröfur markaðarins og sé
þess vegna á svona lágu verði?
— Ég tel að ákveðinn hluti magnsins
standist gæðakröfur og fer þá áfram á fersk-
Besta leiðin til að tryggja framtíð íslenskrar fiskvinnslu, þar með talið freðfiskframleiðslu, er að allur sem veiðist við ísiand sé til
sölu á mörkuðum hér á landi.
14