Listin að lifa - 01.12.2000, Síða 29

Á góðri fjölskyIdustund heima: Frú Sólveig, Kristín, Guðrún, Sólveig yngri,
séra Pétur og Pétur yngri fremst á myndinni fyrir miðju.
Séra Pétur og Sólveig í heimsókn hjá Páli 6. páfa á sumarsetri hans.
og kyssti jörðina. Þannig sýndi hann
bæði landi og þjóð dýpstu virðingu
sína og auðmýkt.
Sú hugsun var efst í huga mér að
taka honum bróðurlega. Ég man ekki
betur en ég heilsaði honum með
„heilögum kossi“ svo sem algengt er.
Við horfðumst í augu og ég sá hýrna
yfir svip hans. Augnablikið hætti að
vera formlegt.
Á hátíðasvæðinu var áhrifamikið
að sjá fólk í þéttum röðum upp eftir
brekkunni framan við „kirkjuskipið",
hið einstæða útimusteri Þingvalla.
Þetta var mikil stund í sögu kirkju og
þjóðar sem ég hafði kviðið fyrir, en
strax og ég steig upp í ræðustólinn
fann ég að „afl og andi“ kom yfir mig
og varð rólegur.
Eining krisdnna manna var megin-
inntak í ræðum okkar beggja.
Páfinn talaði um ágreininginn sem
sundraði kristnum þjóðum í Evrópu
fyrir rúmum 500 árum og hin djúpu
sár sem enn þyrfti að græða, - sagði
að okkur bæri skylda til að koma á
þeirri einingu í kirkju Krists, sem
hann ætlaði henni í upphafi. I þeim
anda var tilvitnun hans í Nýja
Testamentið, skrifuð á eintakið sem
hann færði mér við altarið á
Þingvöllum: „Ut omnes unum sint. -
Að allir séu þeir eitf (Jóh. 17:21).
Kristur biður í æðstu prestsbæninni,
þegar hann er að kveðja postulana,
„að þótt þeir séu ekki eins, þá verði
þeir eitt í sér.“
Sagan hefur sýnt að kirkjan hefur
greinst í margar kirkjudeildir, í fyrsta
skipti árið 1054 þegar hún klofnaði í
Austur- og Vesturkirkjuna. Nú eru að
verða 1000 ár síðan. Mér hefur meira
en dottið í hug að stefna bæri að því
að kirkjan ætti að vera í einu
sambandi árið 2054.
Ekkert annað en kristnidómurinn,
árangur fagnaðarerindisins, getur
komið friði á jörð,“ segir Pétur með
sannfæringarkrafti.
„Leitið fyrst guðsríkis og þess
réttlœtis, þá mun allt annað veitast
yður að auki, segir í Fjallræðunni.
Á mikilvægri stund með páfanum á
Þingvöllum sagði ég:
„Tilskipun Drottins kemur nú rétta
boðleið frá hinum fyrstu vottum í
hjörtu okkar á Þingvöllum, þannig fór
kristniboðið sína boðleið um allan
heiminn. Þessi vellir og þessi hamra-
belti eru heilagt musteri friðar.“
Af hverju kom þjóðin ekki til
Þingvalla á kristnihátíð í sumar,
séra Pétur?
„Þingvellir voru sannkallaður
þjóðarhelgidómur þessa daga eins og
ævinlega, allt hjálpaði til að svo gæti
orðið. Þeir sem kvörtuðu yfir lélegri
þátttöku hafa ekki áttað sig á þeirri
byltingu sem orðið hefur í tækni og
fjölmiðlum. Stór hluti þjóðarinnar var
ekki þess umkominn að sækja
hátíðina af mörgum ástæðum, en gat
notið hennar heima við, vegiia
einstakrar þjónustu sjónvarpsins, sem
gerði fólki kleift að vera þannig
þátttakendur. Ég sagði við sjálfan
forsætisráðherrann, að ísland hefði
allt verið eitt Guðs hús þessa daga.“
Trúirðu því, séra Pétur að
íslendingar geti haft áhrif á frið í
heiminum?
„Já, svo sannarlega, með því að
beita okkur fyrir því að kirkja Krists
nái einingu og friði innbyrðis. Það er
frumskilyrði.
29