Listin að lifa - 01.12.2000, Blaðsíða 30

Listin að lifa - 01.12.2000, Blaðsíða 30
Ég hef alltaf talið og byggi það á sögunni að menn hafi verið tilbúnir að berjast þegar kristnitakan fór fram, en lagt niður vopn. Sá maður sem stóð fyrir því, að vopnaburður skyldi lagður niður í daglegu lífi, var Gissur Isleifsson, annar í röð biskupa í Skálholti. Síðan hafa íslendingar aldrei haft her eða herskyldu. Ég lýsi þessu að nokkru í þúsaldarljóði mínu: Þúsund ár, sem dagur drottins, Davíð þannig kvað, Þingvellir með dögun dagsins dýrð er á þeim stað. Sólin gyllti himinhvolfin, hjörtun vermdi björt, gat einn hæstur höfuðsmiður helgidóminn gjört. Hvert er eðli kristnidómsins, séra Pétur? „Eðli hans og tilurð er í raun aðeins eitt: Kristur sjálfur. Án hans væri enginn kristindómur, en kjarni hans er kærleikur, iðrun og fyrirgefning, sem hver einstaklingur sem og heimurinn allur hefur mesta þörf fyrir. Sprettur tré af ímynduðu fræi. Lykillinn að biblíunni allri er aðeins orðið KRISTUR.“ „Nú áttu það erflðasta eftir, en það er að verða gamall“ er haft eftir Ciceró. - Er ellin erfiðasta æviskeiðið, séra Pétur? „Að vissu leyti er hún það. Á hinum æviskeiðunum, í önn dagsins í starfi og leik, hugsar maður ekki svo mikið um dauðann. En svo kemur að því að maður er minntur á þessa einu óyggjandi staðreynd. Þá kemur manni ekki síst til hjálpar Kristur sem sagði: „Égfer á undan til að búa yður stað.“ Þegar maður tekur á móti honum persónulega og finnur að honum er best treystandi fyrir lífi sínu og dauða, þá kemur þessi forsjón hans eins og óaðskiljanlegur hluti af honum sjálfum. Þannig hjálpar hann okkur til að hafa ekki áhyggjur af dauðanum. Eilífðin kemur eins og gjöf frá honurn: „Fram í tímannfús með Kristi fylgir eilífð því.“ Þið hjónin hafið farið tvær ferðir til ísrael. „Já, í fjárhúsinu í Betlehem, sem fæðingarkirkjan geymir, héldum við Biskupsvígsla í Skálholtsdómkirkju. Séra Pétur vígir hér séra Ólaf Skúla- son sem vígslubiskup til Skálholts- stiftis. jól um hásumar 1978,“ segir Pétur. „Það voru tímamót í lífi okkar hjónanna þetta sumar sem okkur langaði til að minnast með einhverju eftirminnilegu,“ segir Sólveig, „en þá voru 30 ár síðan tengdafaðir minn gaf okkur saman í hjónaband í Akureyrar- kirkju 3. ágúst 1948. Þetta gerðum við með því að láta búa til töflu með Faðir vorinu á íslensku og setja hana upp í Paternoster kirkjunni (Faðir vor kirkjunni) sem stendur á Olíufjallinu í Jerúsalem. Ég hafði átt þennan draum lengi, alveg frá því ég var ung prestskona og hlustaði á séra Sigurð Einarsson í Holti, þann merka skáldprest, flytja frásögn af ferð sinni til ísrael á prestskvennafundi. Ég hreifst svo af frásögn hans, að mér fannst ég sjá þetta allt fyrir mér. Hann sagði þá m.a. frá helgidóm í Jerúsalem þar sem töflur með Faðir vorinu á fjölmörgum tungumálum þöktu alla veggi, og á öllum Norðurlandamálum nema ís- lensku. Loks höfðum við tækifæri til að láta drauminn rætast. Á þessum tíma var ekki auðvelt að fá gjaldeyri, en þegar ég sagði í hvað hann átti að fara var umsóknin strax afgreidd. Taflan var síðan unnin á meðan við vorum í Jerúsalem og sett upp á fallegum stað. Nú geta allir íslendingar, sem leggja leið sína í Paternoster kirkjuna, lesið Faðir vorið á íslensku - okkur til mikillar gleði,“ segir Sólveig. „Koman til Betlehem var okkur minnisstæð, í Fæðingarkirkjuna niðri í hellisskútanum þar sem frelsari heimsins fæddist í jötunni forðum. Það var einstök og hrifnæm stund að hlusta á jólaguðspjallið lesið og syngja Heims um ból og I Betlehem er barn oss fætt, á meðan við horfðum á stjörnuna skæru á hellisgólfinu, sem á var letrað á latínu Hic de virgine Maria Jesus Christus natus est - Hér er Jesús Kristur fæddur af Maríu mey.“ Pétur orti ljóð um jólin í Betlehem, fyrsta erindið er svona: Alheims Betlehem er borg í byggðasögu jarðar. Þar fæddist hann er sefar sorg og sinnar gætir hjarðar. Hver er þín spá yfir í nýja öld, séra Pétur? „Farið því og gjörið allar þjóðir að lœrisveinum, skírið þá í nafiú föður, sonar og heilags anda og kennið þeim að halda allt sem ég hef boðið yður. Sjá, ég er með yður alla daga allt til enda veraldar. (Matt. 28,18-20). Þannig lýkur Mattheus guðspjalli sínu með vitnisburði Krists um nærveru sína og framgang kristin- dómsins. - Vér, sem nú lifum, sjáum af sögunni og samfélagi okkar að það hefur gengið eftir. Nú eru komin a.m.k. tvö þúsund ár eða á áttundu milljón daga, sem við kristnir menn höfum átt í samfylgd með honum. Hverjir eru þessir yður sem hann talar um. Það erum vér sem á hann trúum. Fyrst var aðeins um fáeina fiskimenn að ræða, en nú á stór hluti heimsins slíka trú. Heimsmynd okkar tíma sýnir að samt er miklu verki ólokið, en við getum verið bjartsýn. Valdhafar heimsins hafa sett von sína á skyn- semi mannsins, vísindi og hervald, en það hefur dugað skammt eins og tvær heimsstyrjaldir á síðustu öld bera vott um og stöðug stríð milli þjóða og manna. Hvað kom Jónasi Hallgrímssyni til að segja hin fleygu orð: Vísindin efla 30

x

Listin að lifa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Listin að lifa
https://timarit.is/publication/1106

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.