Listin að lifa - 01.06.2006, Blaðsíða 21

gamla Tjarnarbíói. Þeir voru allir skrúfaðir í sundur, pússaðir,
lakkaðir og bólstraðir upp á nýtt. Fyrirtækið ístex, sem tók við
gömlu Alafossverksmiðjunni, gaf okkur áklæði á stólana og teppi
í sal.“
Bæjarleikhúsið í Mosfellsbæ hýsir nú eitt af öflugri leikfélögum
áhugafólks utan Reykjavíkur.
Starfskólaafa, leiklist ogpólitík nægir Grétari Snct ekki, hann
er með meira áprjónunum!
„Eg er líka að slá inn á tölvu nánast allt efni í næsta Ársrit
Onfirðingafélagsins sem að þessu sinni er helgað minningu föður
míns, Hjartar Hjálmarssonar, sem var skólastjóri og sparis j óðsstj óri
á Flateyri. Hann var ákaflega góður hagyrðingur, samdi marga ein-
þáttunga fyrir útvarp og leiksvið, verðlaunaritgerðir og gaman-
vísur sem sungnar voru ýmis tækifæri svo eitthvað sé nefnt.
Heiðursborgari á Flateyri og „Krossberi” eins og hann orðaði
það, en hann var sæmdur Riddarakrossi Fálkaorðunnar.
Þú ertfrá Flateyri. Attu eitthvað athvarfþar?
„Nei, allt mitt fólk er farið þaðan og allir mínir kunningjar. Við
gáfum bænum gamla húsið okkar. Nú er Pólverji búinn að eignast
húsið og gera það vel upp. Pabbi var í forystu með að koma upp
minjasafni í Svíahúsinu, sem svo var kallað vegna þess að það var
sænskur maður, Johansen, sem byggði það. Þetta var ákaflega fal-
legt, gamalt timburhús, og pabbi gaf marga persónulega hluti á
safnið. Hann fékk til dæmis afar fallegan grip í fimmtugsafmælis-
gjöf, koparverk rennt af Vilberg Jónssyni, einstökum völundi fyrir
vestan. Sá ættargripur, ásamt öllu verðmætu sem safnið geymdi,
þurrkaðist út í snjóflóðinu mikla.“
Grétar Snær kom til Reykjavíkur í ársbyrjun 1961 og hefur
víða komið við í starfi.
„Ég vann fyrst hjá Innkaupastofnun ríkisins. Síðan í mörg
herrans ár hjá Klæðaverslun Andrésar Andréssonar á Laugavegi
3. Svo millilenti ég um stund hjá flugfélaginu Vængir, áður en ég
gerðist kaupfélagsstjóri á ísafirði í nokkur ár.“
Varstu ekki áncegður að komast aftur á œskuslóðirnar?
„Jú, að ýmsu leyti. Hinsvegar var rekstur kaupfélagsins ákaf-
lega erfiður, auk þess sem það varð fyrir nokkrum áföllum, m.a.
vegna bruna lagerhúsnæðis félagsins. Síðan fór að halla undan
fæti hjá samvinnufélögunum, svo að ég hætti hjá kaupfélaginu í
árslok 1974.“
Segðu okkur aðeins frá félaginu, stcerstu átaksverkunum í
þinni tveggja ára stjórnartíð.
„Átaksverkefnin voru aðallega tvö. Á öðru ári félagsins
fréttum við af væntanlegu kóramóti eldri borgara í Mosfellsbæ.
Söfnunarátaki var hrint af stað og félaginu tókst að kaupa gott
píanó. Hljóðfærið er nú notað á æfingum Vorboðanna, kórs eldri
borgara í Mosfellsbæ. Annað söfnunarátak var sett af stað til að
kaupa afar vandaðan snyrtistóll fyrir Hlaðhamra, dvalarheimili
aldraðra í Mosfellsbæ. Óhætt er að segja að stóllinn sé mikið not-
aður. Á þessum árum var Pétur Hjálmsson formaður félagsins, en
ég var þá ritari stjórnar.
Stærsta verkefnið núna er að fá frambærilegt húsnæði fyrir allt
félagsstarfið. Húsnæðið, sem er í boði á Hlaðhömrum, er alls ekki
nógu gott. Þar er frekar þröng aðstaða íýrir hannyrðir og bók-
band, en útskurðurinn er í tveimur herbergjum og er annað þeirra
lítið, gluggalaust rými, án allrar loftræstingar, en hitt er samnýtt
með bókbandinu. Ég hef alltaf séð fyrir mér að allt félagsstarfið
sé á vegum félagsins, en bærinn greiði laun starfsmanns. í minni
stjórnartíð fannst mér sem einskonar samkeppni ríkti á milli
félagsins og félagsstarfsins á vegum bæjarins. Þannig má það
alls ekki vera, enda hefur litið félag eins og okkar ekkert fjár-
hagslegt bolmagn til að keppa við bæjarfélagið.
Félagsstarf aldraðra væri miklu betur komið á einni hendi
og vonandi verður svo í náinni framtíð. Nú er dagskrá félags-
starfsins á vegum bæjarfélagsins aðeins send til 67 ára og eldri.
Gleymdi hópurinn, sem ég nefni gjarnan svo, eru eldri borgarar
á aldrinum 60 og 67 ára.
Ég tel að ffjáls félagasamtök eigi miklu greiðari aðgang að
eldri borgurum til að stytta þeim stundir en bæjarfélag.
Heilbrigðisþjónustan okkar er orðin svo góð að fólk verður
nú miklu eldra og hraustara en áður var. Menn þurfa að hafa
nóg að starfa, fá útrás fyrir alla orkuna eftir starfslok. Ég fór
á útskurðarnámskeið í fyrravetur, en annríkið hefur verið svo
mikið hjá mér i vetur að ég hef lítið sem ekkert getað sinnt
útskurði né mætt á kóræfingar.11
Þú situr í framkvcemdastjórn LEB. Hvernig hlasir staða
Landssamhandsins við þér?
„Mér finnst staða sambandsins vera að styrkjast gagnvart
stjórnvöldum. Umræðan um málefni eldri borgara er orðin það
viðamikil í þjóðfélaginu að stjórnvöld virðast vera að gera sér
betur grein fyrir stöðunni, málefnum eldri borgara. Margar og
merkar greinar um okkar mál hafa birst í dagblöðunum í vetur
Grétar Snær var afar sannfærandi „afbrotamaður“ í leikritinu „Glæpir og
góðverk." Þarna er hann að telja 100 þúsund króna seðlana.
sem ég held að nú séu að vekja stjórnmálamenn til vitundar
um bágborið ástand, hvað varðar kjör eldri borgara. Vonandi á
þetta allt eftir að skila árangri áður en langir tímar líða.
En hér í Mosfellsbæ lítum við til annarra félaga um það hvað
við eigum að gera og getum gert á næstunni til að efla félagslega
aðstöðu í byggðarlaginu," segir Grétar Snær.
O.Sv.B.