Litli Bergþór - 01.12.2012, Blaðsíða 28

28 Litli-Bergþór
suður í Þjófadali. Lífsreynsla fyrir unga fjallmenn og
þá eldri líka. Þjófadalir voru smalaðir fram og fund-
ust tvær kindur afkróaðar af fönn, en ekkert fennt. Fé
var þó fannbarið og hæggengt. Kindunum 70 sem
búið var að smala norður á Hveravelli, varð að sleppa
aftur og skilja eftir, því ógerningur var að reka þær í
því veðri og færð sem var. Ekkert hey var til að fóðra
þær á staðnum og enginn fjárhirðir. Það fréttist af
tveim lömbum sem höfðu drukknað í hveralæk, en
ekki af öðrum afföllum í það sinn.
Austurleitarmenn smöluðu því fé sem runnið hafði
á í Fossrófurnar og komu fénu suður fyrir Innri Skúta,
aðrir leituðu milli Kjalhrauns og Svartár, en mjög
erfitt var að ríða hraunið svo fannbarið með skafla í
lautum og lækir allir bólgnir í klakaböndum. Erfitt
var líka að greina kindur í flekkóttu landslaginu. Um
kl. 18 voru allir fjallmenn utan tveir komnir í skála í
Gíslaskála, en veður var orðið gott og þeir skiluðu sér
síðar um kvöldið.
Tveir björgunarsveitarbílar með þau Snorra á Tjörn,
Ingva á Spóastöðum og Kristinn og Kristínu Karólínu
á Brautarhóli innbyrðis, brutust norður á Hveravelli
um nóttina meðan veðrið var sem verst til að bjarga
matseljum okkar, þeim Camillu og Guðnýju Rósu
ásamt Runólfi trússara, yfir ófærur á Kjalvegi til
baka í Gíslaskála og voru þau komin seinnipartinn á
þriðjudag, eftir fjögurra tíma ferðalag frá Hveravöll-
um. Tókst að koma trússjeppunum yfir ófærurnar, en
kerrur voru skildar eftir á Hveravöllum sem og féð og
voru sóttar seinna.
Eftir þessar hremmingar gengu smalamennskur
þokkalega, en leitir voru orðnar degi á eftir áætlun og
ákvað fjallkóngur því að réttum yrði seinkað um dag,
réttað yrði á sunnudeginum 16. september.
Veður var þurrt og bjart á miðvikudeginum 12.
september þegar smalað var frá Gíslaskála suður fyrir
brú á Svartá, sunnan við Hvítárnes. Landslag var enn
flekkótt og lækir bólgnir næst Kjalhrauni, en er sunn-
ar dró var lítill sem enginn snjór.
Um kvöldið fór að slydda og daginn eftir var þétt-
ings úrkoma en ekki hvasst. Rigningin veldur því að
melar allir verða vatnssósa og hestar, menn og fé
sökkva í grjótdrulluna, stundum í hófvarp, stundum
í hné og er þá eins gott að vera vel stígvélaður og
í góðum regngalla sem sést! Allt hafðist þetta að
lokum í slabbinu, smalað var milli Svartár og Jökul-
falls og féð rekið yfir Hvítárbrú, suður fyrir Illagil
í Bláfelli að austanverðu. Þar beið féð næsta dags
í góðum högum, en fjallmenn riðu til baka að hest-
húsinu við Hvítárbrú, þar sem hestarnir voru skildir
eftir með góða tuggu, en Runólfur og Camilla ferjuðu
fjallmenn í nokkrum ferðum á Gýgjarhólskotsjeppan-
um og pallbíl Lofts til baka í Árbúðir.
Á föstudeginum var safnið rekið áfram suður með
Bláfelli, Bláfellið smalað, Kórinn og Sandvatnshlíð
og allt þar á milli, auk þess sem Einifellsmenn komu
með fé frá Hagavatns- og Jarlhettusvæðinu. Féð var
síðan rekið suður í „Rennu“ sunnan við Sandá og
hestar settir í gerði við braggann.
Í fyrsta sinn í sögu seinnitíma fjallferða var ekki
gist að „Hótel Sandá“, bragganum við Sandárbrúna,
heldur voru fjallmenn sóttir á bílum og ekið í Myrk-
holt, þar sem borðaður var kvöldverður og síðan fóru
fjallmenn hver til síns heima eða gistu í gistiskálan-
um þar. Var almenn ánægja með þá tilhögun.
Á laugardeginum voru Hólahagar smalaðir og um
5000 fjár rekið heim í réttir, komið þangað milli kl.
18 og 19 um kvöldið að vanda, í ágætu veðri.
Tungnaréttir voru síðan haldnar daginn eftir, á
sunnudegi 16. september, með pompi og prakt í
nýuppgerðum réttum. Byrjað kl. 9 og búið að draga
fyrir kl. 11. Síðan var tekið til við söng í góða
veðrinu næstu tvo tímana
undir góðri stjórn Vatns-
leysubræðra og á heim-
leiðinni hafa eflaust margir
haldið þeim þjóðlega sið
að smakka á réttasúpunni á
bæjunum.
Eftirmáli
Á fimmtudeginum eftir
réttir, þann 20. september,
fóru 11 vaskir menn á bíl-
um með fjárflutningavagn
og hunda norður á Hvera-
velli, í ákaflega björtu og
fallegu veðri og smöluðu
svæðið frá Þjófadölum og
austur að Rjúpnafelli og
tíndu auk þess upp það fé
sem á vegi þeirra varð á
leið heim Kjalveg. Komu
þeir heim með 91 kind og
þóttu hafa gert góða ferð.
Byggingaframkvæmdir Teits.