Víkurfréttir - 16.08.2012, Blaðsíða 20

FIMMTUDAGURINN 16. ÁGÚST 2012 • VÍKURFRÉTTIR20
Þú skalt ekki stela!
Fátt er betra í þessu yndislega veðri sem við höfum upplifað í sumar en að
njóta útiverunnar við eitthvað sem veitir okkur gleði. Ég eins og svo margir
aðrir hef notið þess að fara í golf, göngur, langa og skemmri hjólatúra og
margt fleira. Ég elska að hjóla, hvort sem það er innan- eða utanbæjar og
sé ekki eftir að hafa fjárfest í fjallahjóli fyrir nokkrum árum. Ja ekki stelur
maður hjóli, svo mikið er víst, alla vega ekki nema einu sinni!
Við vorum nýflutt í íbúð í ágætis blokk í Heiðarhverfinu. Eina helgina var
ákveðið að hafa hreingerningardag í sameign blokk-
arinnar og hjólageymslan yrði m.a. tekin í gegn. Í
gegnum árin höfðu safnast saman fjöldinn allur af
hjólum og nokkuð ljóst að einhver þeirra tilheyrðu
fyrrverandi íbúum. Því var ákveðið að allir sem ættu
hjól í geymslunni tækju þau frá svo það væri hægt
að sjá hvaða hjól stæðu eftir og þeim síðan hent eða
komið til fyrri eigenda ef því væri komið við. Þetta
gekk allt eftir og mikið rétt, fjöldinn allur af hjólum
sem áttu ekki lengur „heima“ í húsinu stóðu eftir.
Flest voru þau í þannig ásigkomulagi að ekki var lagt
út í stórtækar aðgerðir til að finna eigendur en þó með einhverjum undan-
tekningum. Innan um „draslið“ leyndist líka þetta fína DBS hjól – rautt og
silfrað og í góðu ásigkomulagi. Enginn kannaðist við hjólið og við því sam-
mála um að þarna væri komið hið fínasta hjól fyrir mig. Miðað við fjárráðin
okkar á þessum tíma var hjólið eins og himnasending og þurfti lítið annað
en laga keðju og pumpa í dekkin og mín var komin af stað. Ég hjólaði um
göturnar eins og yngra eintakið af Jessicu Fletcher, með körfu á stýrinu og
barnið á bögglaberanum (jú jú í viðurkenndu hjólasæti) og þarna smitaðist
ég af hjólabakteríunni fyrir alvöru.
Hjólið reyndist hinn mesti gæðagripur og dugði næstu árin. Það var reynd-
ar orðið ansi lúið undir það síðasta og ég því farin að láta mig dreyma um
að fjárfesta í öðru. Það var svo 7 árum, einhverjum mánuðum, nokkrum
húsum og öðrum syni síðar, að ég er úti í garði að reyta arfa þegar vinkona
mín kemur við hjá mér á svona líka flottu hjóli. Ég fer að dásama hjólið og
spyrja þessara praktísku spurninga: hvar, hvenær, hversu mikið og hvernig
er það. Vinkonan svaraði þessum spurningum samviskusamlega og seldi
mér á ógnarhraða þá hugmynd að ég ætti algjörlega skilið að fá nýtt hjól.
Ég var auðvitað alveg sammála henni og segi: á það svo sem alveg skilið,
er á eldgömlu DBS hjóli sem má muna fífil sinn fegurri!
Á þessu augnabliki fékk vinkonan alveg nýjan glampa í augun og horfði
dreymin fram fyrir sig: ertu á DBS hjóli, ég trúi þér ekki, það er nú bara
Rollsinn í hjólum. Ég átti sjálf svona hjól, elskaði það, því það er ekkert
sem kemst nálægt DBS. En því var stolið úr hjólageymslunni okkar. Hugs-
aðu þér, við hjónin fluttum til Danmerkur í eitt ár og leigðum íbúðina á
meðan og þegar við komum til baka þá var búið að stela hjólinu. Hver gerir
svona! HVER GERIR SVONA!! – bergmálaði í eyrum mínum á sama tíma
og rósirnar í garðinum fölnuðu og ég missti sumarbrúnkuna úr andlitinu
á augabragði.
Mér leið undarlega og vissi að ég þurfti ekki að spyrja: var þetta þegar
þið bjugguð í Heiðarhverfinu?? því svarið lá þarna í loftinu. Ég leiddi
vinkonuna út í bílskúr þar sem „hræið“ lá illa hirt og sært á gólfinu og ég
get svarið að það var eins og það reisti sig aðeins upp þegar það heyrði í
„mömmu“ sinni koma (já já þannig var tilfinningin). Ég leit á vinkonu mína
og sagði: við þurfum að tala saman!
Þangað til næst – gangi þér vel.
Anna Lóa
Fylgstu með mér - http://www.facebook.com/Hamingjuhornid
Eins og kunnugt er þá standa yfir viðgerðir og endurnýj-
un á kór og kirkjuskipi Keflavík-
urkirkju. Þessi vinna hófst með
eins dags sjálfboðavinnu fjölda
fólks. Þegar mikið hefur staðið
til í kirkjunni hefur samfélagið í
kringum hana lagst á eitt til þess
að sem best megi til takast. Þegar
helgidómurinn var byggður fyrir
nær 100 árum var það fyrir rausn-
arskap og samstöðu, sem tókst að
vinna það þrekvirki. Fyrir tæplega
50 árum, var það einnig sameig-
inlegt átak sem stuðlaði að endur-
bótunum. Fyrir 34 árum komu
svo steindu gluggarnir. Sú gjöf var
til minningar um alla látna Kefl-
víkinga og verður því minnisvarði
um samfélagið um alla tíð.
Við þær endurbætur sem nú er
verið að vinna að er stuðst við álit
húsafriðurnarnefndar, en Keflavík-
urkirkja er friðuð. Húsafriðunar-
nefnd hefur mælst til þess að gluggar
kirkjunnar verði færðir í uppruna-
legt horf en þeir voru úr gegnsæju
gleri með steyptum gluggapóstum
úr málmi. Það er því ljóst að sókn-
arnefnd er nokkur vandi á höndum.
Steindu gluggarnir í kirkjunni innan
við rúðuglerið hafa verið þar síðan
1977 en höfundur þeirra er Bene-
dikt Gunnarsson myndlistarmað-
ur. Nokkur viðbrögð hafa orðið við
þeirri hugmynd að taka þá niður og
eðlilegt að sitt sýnist hverjum í þeim
efnum. Þar sem gluggarnir hafa ver-
ið þarna í svo langan tíma finnst
mörgum að þeir hafi alltaf verið þar
og séu órjúfanlegur hluti af kirkj-
unni. Aðrir fagna því að þeir verði
teknir niður, segja að þeir hafi aldrei
verið sáttir við gluggana, kirkjan sé
dimm þeirra vegna. Þó þeir séu ekki
á móti gluggunum, vilji þeir fá birt-
una til að flæða í kirkjunni, sem var
hugmynd arkitektsins í upphafi.
Það er nauðsynlegt að taka gluggana
niður vegna viðgerða og hreinsunar
Kirkja samfélagsins
og því hefur sóknarnefnd ákveðið
að þeir verði ekki settir aftur upp
í bráð. Fyrir vikið gefst tækifæri
til að kynnast kirkjunni án þeirra,
meta kosti þess og galla að vera án
steindu glugganna og að þeim tíma
liðnum endurskoða ákvörðunina.
Ýmsar hugmyndir eru uppi um
hvað gera skuli við steindu gluggana
ef þeir verða ekki settir aftur í kirkj-
una. Helst hefur verið rætt um að
koma þeim fyrir í safnaðarheim-
ilinu þangað sem yfir 70 þúsund
gestir leggja leið sína á hverju ári.
Jafnframt verði möguleiki á að setja
þá aftur upp í kirkjuskipinu, ef það
samræmist sjónarmiðum sókn-
arnefndar og húsfriðunarnefndar
og þá kæmi jafnvel til greina að lýsa
þá upp að innan svo að gluggarnir
fái að njóta sín sem skyldi.
Listamaðurinn Benedikt Gunn-
arsson heiðraði kirkjuna með
heimsókn 9. ágúst sl. og sat fund
með sóknarnefndarfomanni, sókn-
arpresti ásamt dr. Gunnari Krist-
jánssyni prófasti. Fjallaði listamað-
urinn um gluggana, sagði sögu
þeirra, og útskýrði listrænt gildi og
trúarlegt táknmál þeirra auk þess
sem hann ræddi almennt hugmynd-
ir sínar um trúarlega list innan og
utan kirkjuhússins. Var fundurinn
hinn fróðlegasti. Full ástæða er til
að biðja listamanninn velvirðing-
ar á þeim óviðeigandi ummælum
að steindu gluggarnir hefðu enga
trúarlega skírskotun, í umfjöllun
sem birtist í kynningu á breyting-
unum í Víkurfréttum 16. júlí sl.
Fundurinn var liður í því að virða
og heiðra sögu þessa helgidóms
með þeim listaverkum sem þar er
að finna. Túlkun á myndlist er að
sönnu margbreytileg og erum við
margs fróðari eftir þessa ánægju-
legu heimsókn.
Ragnheiður Ásta Magnúsdóttir
og Skúli S. Ólafsson
Nú styttist í Reykjavíkurmara-þon Íslandsbanka en það
verður haldið í miðbæ Reykjavík-
ur á Menningarnótt laugardaginn
18. ágúst. Áheitasöfnun fer fram
í tengslum við hlaupið, en það
er almenn söfnun þátttakenda
til styrktar góðu málefni að eig-
in vali. Í fyrrasumar hlupu fimm
einstaklingar til styrktar Þroska-
hjálpar á Suðurnesjum og berum
við þeim miklar þakkir fyrir. Von-
andi verður fjöldinn enn meiri
í ár.
Þroskahjálp á Suðurnesjum vill
hvetja hlaupara sem taka þátt í
Reykjavíkurmaraþoninu til að
hlaupa í nafni samtakanna. Þá eru
Suðurnesjamenn allir hvattir til
að heita á þá öflugu hlaupara sem
kjósa að hlaupa til styrktar Þroska-
hjálpar á Suðurnesjum. Áheitasöfn-
unin fer fram á heimasíðunni www.
hlaupastyrkur.is. Hart er unnið að
því að styrkja fjárhagsstöðu félags-
ins og renna allir fjármunir sem
samtökunum berast að gjöf beint
til fatlaðra einstaklinga á Suður-
nesjum og aðstandenda þeirra, sem
dæmi í formi námskeiða og ýmissa
uppákoma sem brjóta upp daglegt
amstur.
Vakin er athygli á því að hægt er að
gerast félagi í Þroskahjálp á Suður-
nesjum, til stuðnings við samtökin,
fyrir aðeins 1.500 kr. á ári. Þá eru
minningarkort í boði gegn frjálsu
fjárframlagi. Hafið endilega sam-
band í síma: 660-5981 eða í gegnum
tölvupóst: siggi@vss.is ef þið hafið
áhuga eða viljið frekari upplýsing-
ar. Að endingu óskum við öllum
hlaupurum af Suðurnesjum góðs
gengis í Reykjavíkurmaraþoninu.
Sigurður Ingi Kristófersson,
formaður stjórnar Þroska-
hjálpar á Suðurnesjum
Styðjum
Þroskahjálp
á Suðurnesjum
›› FRÉTTIR ‹‹
Sex beltislausir
ökumenn
Lögreglan á Suðurnesjum hefur að undanförnu haft afskipti af
allmörgum ökumönnum sem ekki
hafa haft öryggisbeltin spennt við
aksturinn. Á síðustu dögum hafa
sex ökumenn verið staðnir að
slíku broti á umferðarlögum.
Það er ekki einungis að sá sem ger-
ist brotlegur í þessum efnum þurfi
að greiða tíu þúsund krónur í sekt,
heldur trassar hann að nota svo
mikilvægt öryggistæki sem bílbelt-
in eru. Það hefur margsannast að
alvarleg meiðsl hafa orðið í um-
ferðarslysum af því að umræddu
öryggisatriði hefur ekki verið
sinnt.
Gámur í árekstri
við flugvél
Óskað var eftir aðstoð lög-reglunnar á Suðurnesjum
eftir að töskugámur hafði rekist
í flugvél við Flugstöð Leifs Eiríks-
sonar. Verið var að lesta vélina
þegar óhappið varð. Ástæða þess
var sögð sú, að færibandið hefði
ekki verið stillt rétt af miðað við
staðsetningu lestarlúgunnar með
þeirri afleiðingu að gámurinn
rakst utan í hana. Skemmdir urðu
litlar.
Þessar duglegu stelpur söfnuðu hvorki meira né minna en 12.345
krónum á dögunum með því að halda tombólu við Nettó í Krossmóa.
Þær komu stoltar í heimsókn á skrifstofu Víkurfrétta og að sjálfsögðu
smellti blaðamaður af þeim ljósmynd. Frá vinstri eru þær: Brynja Hólm
Gísladóttir, Katrín Hólm Gísladóttir og Lilja Þorsteinsdóttir.
Rafmúli ehf óskar eftir starfsmanni með
rafvirkjakunnáttu til starfa.
Áhugasamir geta sett upplýsingar um sig
inn á netfangið bergsteinn@rafmuli.is
Ekki verður tekið við umsóknum í gegnum síma.
ATVINNA
STARFSMAÐUR ÓSKAST TIL STARFA
Sr. Skúli S. Ólafsson, Benedikt Gunnarsson, Ragnheiður Ásta Magnúsdóttir
og dr. Gunnar Kristjánsson.