Ský - 01.08.2007, Side 36

36 ský
Okkar fremsti kylfingur í mörg ár, Birgir Leifur Hafþórsson, náði þeim merka áfanga í fyrra að verða fyrsti Íslendingurinn sem fær keppnisrétt á Evrópumótaröð atvinnukylfinga.
Undanfarin ár hefur hann leikið á áskorandaröðinni og verið nálægt
því að komast inn á Evrópumótaröðina, en herslumuninn hefur
vantað þar til nú. Árangur Birgis Leifs á þessu ári í næsterfiðustu
mótaröð í heimi hefur verið viðunandi en þó hefði hann viljað ná
ofar á mótunum til að komast hærra á peningalistann, en það er sá
listi sem ræður framhaldinu. Hann hefur ekki náð að komast þar
í öruggt sæti en sem komið er, en mikið er eftir og Birgir Leifur
horfir bjartsýnn fram á veg og er rólegur og yfirvegaður. Þegar hann
er beðinn um að líta yfir farinn veg er margt að minnast og margar
hindranir voru til að yfirstíga:
„Það er engin spurning að þetta hefur verið erfiðara en ég bjóst
við og eftir á að hyggja þá vissi ég lítið hvað ég var að demba mér útí.
Ég ætlaði mér að vera kominn á Evróputúrinn mun fyrr en raunin
varð á en hlutirnir fara stundum á annan veg ætlað var. Á móti
kemur að þegar ég loks hóf keppni á Evróputúrnum var ég kominn
með mikla reynslu og lærdóm sem hefur dugað mér og á vonandi
eftir að duga vel þegar á reynir.
Ég hef náð í gegnum níu niðurskurði af þrettán það sem af
er sumrinu og efst lent í ellefta sæti. Það sem gerir að verkum að
róðurinn er nokkuð erfiður er að ég fékk ekki inni á stóru mótunum
í júlí. Segja má að júlímánuður hafi dottið alveg út hjá mér, sem
er mjög slæmt, en nú er bara að bretta upp ermarnar á síðari hluta
keppnistímabilsins, en nóg er eftir af mótum og hækka sig um leið á
peningalistanum. Eigi allt að ganga upp þarf ég að vera meðal tuttugu
efstu í mótum og af og til meðal tíu efstu. Þetta er sá þröskuldur sem
ég þarf að stíga og nýta þau tækifæri sem bjóðast.“
Einn af þúsund strákum sem stóðu í sömum
sporum
Birgir Leifur var að taka þátt í úrtökumótinu í tíunda sinn þegar
hann loks náði takmarkinu. Þegar hann rifjar upp þessi tíu ár sem
hann hefur keppt í Evrópu segir hann að vel hafi gengið í upphafi
en síðan hafi komið bakslag með öllum þeim erfiðleikum sem fylgja
þegar illa gengur: „Það er erfitt að standa einn í útgerðinni en ég
hef þó alltaf notið velvildar fyrirtækja og einstaklinga hér heima. Og
vissulega hafði ég vonast eftir betra gengi. Má segja að það hafi háð
mér að einhverju leyti að ég hafði ekki mikla reynslu í að spila utan
Íslands. Hér heima gengur þetta allt öðruvísi fyrir sig. Leiktímabilið
er frekar stutt og þá taka við æfingar innanhúss í langan tíma áður
en farið er út aftur, sem ekki er nógu gott þegar stefnan er tekin á að
vera meðal þeirra bestu í Evrópu.“
Birgir Leifur hafði verið á toppnum hér á landi í nokkur ár og var
búinn að vinna alla titla sem hægt er að vinna hér á landi þegar hann
hóf atvinnumennskuna: „Ég hafði alltaf á tilfinningunni að ég hefði
getu til að reyna fyrir mér í Evrópu og svo kemur maður út og er þá
einn af þúsund strákum sem eru með sömu hugsun og á sama stað í
golfinu og þá er bara að bíta á jaxlinn og gefast ekki upp.“
Ólst upp á Skaganum
Birgir Leifur ólst upp á Akranesi og eins og flestir strákar sem þar
komast á legg var fótboltinn efstur á blaði hjá honum: „Til að
byrja með var ég í mörgum íþróttum en fyrsti draumurinn var að
gerast atvinnumaður í fótbolta og ekkert annað komst að. Ég var
eitthvað að dútla í golfinu og þegar ég komst að þeirri niðurstöðu að
fótboltinn væri ekki nógu spennandi fór ég að æfa golf af alvöru og
var fljótt unglingameistari. Eftir það varð ekki aftur snúið. Ég fann
að golfið átti vel við mig. Í golfinu gerði ég allt sjálfur og var ekki
bundinn liðsheild eins og í fótboltanum.“
Eftir mjög gott gengi á heimaslóðum kom tilboð sem ekki var
hægt að að segja nei við: „Ég fékk boð um að gerast atvinnumaður,
nánast á silfurfati. Það voru framsæknir menn sem stofnuðu
félag í kringum mig og gerðu mér kleift að fara í úrtökumót
fyrir Evróputúrinn og ævintýrið byrjaði að rúlla með öllum þeim
gleðistundum og vonbrigðum sem því fylgdu og það er þessum
mönnum að þakka hvar ég stend í dag. Sjálfur hafði ég ætlað að fara
til Bandaríkjanna í háskóla og byrja þar.“
Býr í Luxembourg
Í dag býr Birgir Leifur í Lúxemborg með eiginkonu sinni, Elísabetu
Haraldsdóttur, og tveimur börnum þeirra, Inga Rúnari sjö ára og
Birgittu Sóleyju, þriggja ára: „Okkur líður vel í Lúxemborg, þar
eigum við góða vini sem eru til staðar þegar ég er fjarverandi í
keppnum. Ég flutti til Lúxemborgar fyrir einu og hálfu ári síðan
og þá hafði ég lengstum búið heima, hafði prófað að vera eitt
ár í Svíþjóð en fannst alveg eins gott að vera heima eins og þar.
Texti: Hilmar Karlsson Mynd: Geir Ólafsson
Birgir leifur hafþórsson er á evrópumótaröðinni í golfi:
hvatning fjölskyldu
og vina mikilvæg