Fréttablaðið - 23.07.2015, Blaðsíða 16

23. júlí 2015 FIMMTUDAGUR| FRÉTTIR | 16
„Já, já, ekkert mál,“ segir Steinn
Ármann Magnússon, leikari og
hjólagarpur: „Erum við þá að tala
um raiser, single track eða urban
gutl?“ – „Uhhh, já.“ – „Já, hvað?“ –
„Þetta sem þú sagðir síðast. Úrb,
þarna. Hvað sagðirðu?“
Íslendingar eru ákafamenn í
því sem þeir taka sér fyrir hend-
ur, dellufólk upp til hópa. Í greina-
flokki Fréttablaðsins hefur verið
reynt að þreifa á því helsta sem
snýr að útivist og áhugamálum
landsmanna; golfi, veiði, fjall-
göngu … verður ekki hjá því kom-
ist að beina sjónum að hjólreiðaæð-
inu sem ríkir í Reykjavík. Helstu
kynni þess sem hér skrifar af reið-
hjólum undanfarin 35 ár felast
í því að bölsótast út í þessa reið-
hjólafugla sem eru að flækjast
fyrir almennilegum ökumönnum
í umferðinni. En, hann varð að éta
rækilega ofan í sig fordóma sína
gagnvart þessu sporti. Að hjóla er
margfalt miklu skemmtilegra en
hann hafði getað ímyndað sér. Það
er eiginlega bara algjört æði.
Hjólatúrinn undirbúinn
Fyrsta sem blaðamanni datt í hug,
þegar þessi hugmynd kom upp,
var að hringja í leikarann Stein
Ármann. Hann var farinn að hjóla
löngu áður en brast á með hjóla-
æðinu, og þótti reyndar, á sínum
tíma, stórskrítinn þegar hann var
að hjóla milli Hafnarfjarðar og
Reykjavíkur. Steinn hefur fengist
við það undanfarin ár að vera leið-
sögumaður í hjólatúrum. Og hann
tók vel í það að lóðsa blaðamann um
hjólamennskuna sem er heill heim-
ur út af fyrir sig – og margþættur.
Brjálæðið í kringum 2007
Næsta skref var að hringja í Örn-
inn. En, ekki hvað? Reiðhjólaversl-
unin Örninn hefur verið við lýði í
90 ár. Jón Pétur Jónsson er pott-
urinn og pannan þar og sagði ekk-
ert mál að lána blaðamanninum
hjól og hjálm til fararinnar. Jón
Pétur segir hjólamennsku hafa
verið vaxandi um heim allan, og
svo hafi verið lengi en menn séu að
vakna vel til vitundar um það hér.
Alger misskilningur sé að ekki sé
hægt að hjóla hér vegna veðurs.
Erfitt er að meta það upp á punkt
og prik hversu margir stunda
hjólamennsku nú um stundir, þeir
skipta þúsundum. „Barómeterinn
sem við notum er hversu mikið
er flutt inn af hjólum,“ segir Jón
Pétur. Toppurinn var á árunum
2006 til 2007, í hjólamennsku sem
öðru, þá voru um það bil 30 þúsund
hjól flutt inn.
Hjólin geta kostað á við bíl
Nú er þetta í meira jafnvægi. „Í
fyrra voru flutt inn um 15.800
hjól. Og færri í ár. En, þrátt fyrir
það eru meiri verðmæti í þessu
núna. Menn eru að pæla meira
í þessu,“ segir Jón Pétur. Hjólin
sem menn voru að kaupa árið
2007 voru almennt á verðbilinu
60 til 70 þúsund. „Nú er kannski
mesta trendið í sölu hjóla sem
kosta 150 þúsund upp í kannski
500 þúsund,“ segir Jón Pétur.
Ákveðin bylting varð þegar Trek-
fyrirtækið kom fram með Carbon
Fiber-hjólin, sem eru miklu
léttari en áður hafði þekkst. Jón
Pétur gerir fastlega ráð fyrir
því að næsta bylting, og hún sé
handan horns, séu rafmagnshjól.
Batteríin séu orðin miklu betri,
léttari og endingarbetri en áður
hefur þekkst.
Jón Pétur útskýrði fyrir blaða-
manni að eitt sé að koma sér upp
hjóli, svo er allt hitt sem tengist.
Og blaðamaður átti eftir að kom-
ast að því þegar hann skoðaði alla
fylgihlutina sem eru margvíslegri
en ókunnugur getur ímyndað sér.
Og fatnaðurinn. Þetta kostar sitt.
Hjólahópur settur saman
Þótt fyrirlestur Jóns Péturs væri
greinargóður var blaðamaður orð-
inn fremur ruglaður í ríminu, og
reyndar orðinn dauðstressaður.
Út í hvað var hann búinn að koma
sér? Nema, Steinn Ármann var til
í slaginn og þá var næsta skref að
finna einhverja til að hjóla með
sér. Böndin beindust fljótlega að
Lukku Pálsdóttur, sem á og rekur
hinn vinsæla heilsuveitingastað
Happ við Höfðatorg. Hún er for-
fallinn hjólari, (eins og það heit-
ir á því lingói sem við hjólafólkið
notum um okkur sjálf), og til allr-
ar lukku kom Lukka því við, þrátt
fyrir annir, að fara einn hjólahring
með blaðamanni, ásamt vinkonum
sínum og hjólafélögum, Lovísu
Stefánsdóttur, rekstrarstjóra hjá
Happi, og Þóru Stefánsdóttur, flug-
freyju hjá Icelandair. Þær féllust
góðfúslega á að hjóla með blaða-
manni og Steini. „Já, það er gaman
að hjóla,“ segir Lukka. „Við full-
orðna fólkið gerum nefnilega allt
of lítið af því að fara út að leika.“
Og blaðamaður átti eftir að komast
að því að það er heila málið.
Kúlurassar í Reykjavík
Skemmst er frá því að segja að
hjólatúrinn reyndist stórkostlega
skemmtilegur. Og alls staðar mátti
sjá fólk á ferli á hjólum sínum.
Steinn Ármann leiddi hópinn um
leynistíga, frá Skaftahlíð og niður
í Fossvogsdalinn. Með þessum
hætti má sjá staði sem maður
hefur aldrei séð áður, frá öðru
sjónarhorni. Sannleikur er í orða-
tiltækinu, þetta er eins og að hjóla,
það gekk furðu vel að ná tökum á
tækninni. Yfirferðin sem ná má á
hjóli kom verulega á óvart. Í gegn-
um Fossvogsdal, sem er algjör
paradís, var farið upp í Elliðaár-
dalinn. Blaðamaður var orðinn
býsna ánægður með sig. Þetta
var ekki alveg eins mikið mál og
hann hafði talið. Við Elliðaárnar
var áð og það var þá sem Steinn
Ármann sagði að „vegna greinar
Jakobs (ha?) þá væri réttast að
hópurinn færi upp í Grafarvog.
Þar væri stórkostlegt útsýni yfir
Reykjavík.“ Hjólaforinginn ætlaði
ekki að sleppa nýgræðingnum frá
þessu of létt.
Nú fór hjólamennskan að taka
verulega á og yfirburðir hinna
vönu komu í ljós; þegar stelpurn-
ar rúlluðu léttilega fram úr blaða-
manninum sem kreisti allt afl sem
fáanlegt var úr lærvöðvunum til
að komast áfram fór gamanið að
kárna. En, þetta er auðvitað snar
þáttur í þessu æði; alhliða líkams-
rækt sem í því felst að hjóla. Með
ástundun öðlast menn hið eftir-
sóknarverða vaxtarlag sem kall-
að er í sumum bókum kúlurass.
Hjólamennskan tók reyndar á
marga vöðva sem höfðu fengið að
vera lengi í hvíld.
Rúllað um á reiðhjólum í Reykjavík
Sannkallað hjólreiðaæði ríkir í Reykjavík og reyndar um land allt. Útsendari Fréttablaðsins kannaði málið og vann bug á djúpstæðum
fordómum sínum: Það að fara út að hjóla er miklu skemmtilegra en hann gat órað fyrir. Hjólamennskan býður upp á nýja sýn á borgina.
Jakob Bjarnar
Grétarsson
jakob@365.is
Mun ítarlegar er greint frá þessu
reiðhjólaævintýri á Vísi.
visir.is
HJÓLAFÓLK Hann var fríður flokkurinn sem féllst á að lóðsa blaðamann Fréttablaðsins um margþætta veröld hjólreiðamennskunnar: Lukka, Steinn, Lovísa og Þóra.
FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
ÖRNINN lánaði blaðamanni það allra nauðsynlegasta til fararinnar; hjól, hjálm, reið-
hjólajakka og hanska. Hjólagarpurinn Steinn átti eftir að skammast í nýgræðingnum
og hér spennir hann hjálm á haus blaðamannsins græna.
ÁÐ VIÐ ELLIÐAÁR Það var þar og þá sem Steinn lýsti því yfir að rétt væri að hjóla í
Grafarvoginn.
HJÓLAGARPURINN STEINN Hann
hefur hjólað áratugum saman og þótti
skrítinn á sínum tíma, þegar hann var
að hjóla á milli Hafnarfjarðar og Reykja-
víkur. Það var þá.
ALLTAF GAMAN Á HJÓLI Lukka segir að það sjáist ekki hjólafólk með fýlusvip.
Nema það sé vindurinn sem víkkar svona munnvikin?
2
2
-0
7
-2
0
1
5

2
2
:3
9
F
B
0
5
6
s
_
P
0
4
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
4
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
1
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
1
6
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
5
8
9
-C
D
B
C
1
5
8
9
-C
C
8
0
1
5
8
9
-C
B
4
4
1
5
8
9
-C
A
0
8
2
8
0
X
4
0
0
2
B

F
B
0
5
6
s
C
M
Y
K