Ægir - 01.04.2014, Blaðsíða 43

43
valdið því að nöfn skoluðust til.
En það er fleira sem orkar tví-
mælis þegar farið var að bera
saman íslenskar og erlendar
heimildir.
Óþekktir skipsskaðar
„Við fundum líka nokkur skip
sem erlendar heimildir segja að
hafi farist eða týnst við Ísland
en sem engar upplýsingar er að
finna um hér á landi. Það virðist
því sem sumir skipsskaðar við
Ísland hafi farið fram hjá mönn-
um hér á landi.“ Agnar telur að
þetta eigi fyrst og fremst við
um skip sem fórust á hafi úti án
þess að fólk í landi hafi orðið
þess vart. Hins vegar telur hann
heimildir um strönd yfirleitt
nokkuð góðar. Hann segir
einnig að íslenskum og erlend-
um heimildum beri ekki alltaf
saman um staðsetningar
þessara atburða. „Skip sem
samkvæmt íslenskum heimild-
um er sagt hafa strandað á til-
teknum stað hafði samkvæmt
erlendu heimildunum strandað
allt annars staðar. Erfiðast var
hins vegar að afla upplýsinga
um skipsskaða í seinni heims-
styrjöldinni því að blöðin máttu
ekki greina frá skipum á vegum
hersins.“
Hættusvæðin færast til
Kortin sýna að helstu sjóslysa-
svæðin færðust til með tíman-
um. Á árunum um og eftir 1870
fórust margar franskar skútur á
svæðinu í kringum Lón en skút-
urnar sóttu mikið á miðin við
Suður- og Suðausturland. Ís-
Togarinn Austri GK 238 á strandstað við Vatnsnes. Öll áhöfnin bjargaðist.