Húnavaka - 01.05.1994, Blaðsíða 40

38
HUNAVAKA
kunningjar. Þá var oft þannig að kaupmenn buðu vinum sínum til
kaffidrykkju. I þetta sinn bauð Magnús pabba í kaffi og tveimur
öðrum gömlum bændum sem voru Björn Eysteinsson og Hallgrím-
ur í Hvammi. Þetta voru allt gamlir og góðir vinir og þeir voru allir
orðnir eineygðir. Þetta var ábyggilega í síðasta sinn sem þessir
menn sáust allir því að pabbi dó um sumarið, í ágúst. Oðru man ég
líka eftir, sem er ólíkt því sem nú er. Það vantaði brúnspón sem
hafður var í hrífutinda. Þetta átti Magnús ekki til. Þá sendi hann
búðarmanninn sinn út í kaupfélag til að sækja brúnspón. Hann
fékk til þess hest hjá pabba. Þessi búðarmaður var Helgi Konráðs-
son sem síðar var prestur á Sauðárkróki. Svona var þjónustan og
svona var vináttan milli þessara manna.
Eg man eftir því að skip var þarna á höfninni. Ut í skipið fór Þor-
steinn hálfbróðir minn á Geithömrum og hann réði sér kaupa-
mann sem fór með okkur heim. Það var bara tekinn reiðingur af
einum hestinum og maðurinn reið á poka heim.
Byrjaði snemma að reyna að bjarga mér.
Eins og áður segir byrjuðu verulegir erfiðleikar fyrir fjölskylduna
þegar pabbi og Þorsteinn Sölvason dóu.
Eg man fyrir víst að ég byrjaði að standa á engjum við slátt þegar
ég var 10 ára og þá þurftí ég að kunna að brýna ljáinn minn. Eg var
svo lítill þegar ég þurfti að fara að draga ljáinn minn á að ég náði
ekki niður á fótstigið nema annars vegar. Eg smíðaði þá styttri víra
í hagldirnar til þess að stíga steininn og það var dálítill sigur unn-
inn þegar ég gat dregið ljáinn á. Og ég held ég megi alveg segja að
ég hafi náð mjög góðu lagi á að draga ljáinn á þegar fram í sótti og
yfirleitt beit mér vel. Eg lærði seinna að setja upp hverfistein.
Sveinn Geirsson, sem lengi bjó hér í sveitinni og var kunnur hag-
leiksmaður, kenndi mér að höggv'a til stein svo að ekki verði kast á
honum. Það var gert með þeim hætti að þegar búið var að festa
steininn á öxulinn þá var fenginn einhver teinn sem var haldið
föstum og náði til steinsins. Síðan var steininum snúið og þá mynd-
aðist rauf í steininn og varð dýpst þar sem mest ójafnan var og
þannig var unnið að því að þessi teinn vann sig inn í steininn og
þurfti að fara dálítið djúpt. Þá var tekin skaröxi og höggvið niður í