Húnavaka - 01.05.1994, Blaðsíða 205

HÚNAVAKA
203
fímm búskaparárin. Þá fluttu þau til Skagastrandar og keyptu þar
bæinn Laufás. Þar bjuggu þau síðan. Sigurður byggði upp húsin að
Laufási og hafði þar, auk íbúðarhúsnæðis, trésmíðaverkstæði enda
var hann lærður smiður og sérstaklega hagur á því sviði. Auk þess
höfðu þau skepnur eins og almennt var hér áður fyrr. Einkenndist
hjónaband þeirra af þ\á hversu samhent og samrýmd þau voru.
Sigurður lést árið 1984.
Þau Sigurður og Margrét eignuðustu eina dóttur, Fjólu, en hún
lést árið 1988. Fósturbörn Fjólu eru Gréta Þorbjörgjónsdóttir sem
býr í Hafnarfirði og Björn Viðar Hannesson sem býr á Skaga-
strönd.
Margrét bjó áfram í Laufási, ásamt dóttur sinni eftir að Sigurður
féll frá. Eu fjórum árum síðar flutti hún á dvalarheimilið Sæborg
og þar var heimili hennar síðan. I júlímánuði sl. veiktist hún
skyndilega og fór á Héraðssjúkrahúsið á Blönduósi en þar lést hún.
Margrét var látlaus í allri framgöngu. Persónuleiki hennar
einkenndist af tildursleysi og einfaldleik. Yfir henni var sérstök
kyrrð og ró sem einkennir það fólk sem ber óbilandi traust til
Guðs. Enda var trúin sterkur þáttur í lífí Margrétar allt frá barn-
æsku. Fyrir sunnan kynntist hún söfnuði Sjöunda dags aðventista
og sameinaðist söfnuðinum er hún var rúmlega tvítug en eigin-
maður hennar hafði einnig gengið ungur til fylgis við þá. Þegar
hún ræddi trúarleg málefni kom berlega í ljós hversu greind hún
var og hversu djúpan skilning hún hafði á þeim. Hún var snortin af
þeim kærleiksboðskap sem hún hafði beint sjónum sínum að allt
sitt líf. Það duldist engum sem henni kynntist að hún hafði tekið
við þeirn kærleika og bar hann í hjarta sínu.
Útför Margrétar var gerð frá Hólaneskirkju 17. september.
Egill Hallgrímsson.