Húnavaka - 01.05.1994, Blaðsíða 49

HÚNAVAKA
47
og oft settur tréhleri yfir en stundum þó steypt. En grjótið hrundi
iðulega undan steypunni þegar bílarnir fóru að koma á þetta.
Seinna komu rör sem sett voru í staðinn, þau voru líka léleg, illa
steypt og þetta var allt saman hálfgert vandræðamál. Eg hlóð á ein-
staka stað ræsi úr torfi. Þá gróf ég í gegnum vegstæðið eins djúpt
og botninn á skurðinum. Síðan stakk ég stóra hnausa úr góðu efni
og hlóð það þannig upp að ræsið gekk saman að ofan og fyllti svo
vel að. Tilfellið var að þessi ræsi dugðu nokkuð vel ef vel var frá
þeim gengið. Þá sé þetta bara með veginum. Það voru tvö svona
ræsi frá Geithamrahólunum og hingað lieim og þau dugðu þangað
til skurðgrafan kom.
Skurðgrafan kom hér fram í Svínadalinn 1948, var fyrst á Mosfelli
og kom svo fram dalinn og komst fram að Ljótshólum um haustið.
Það var ekki grafið mjög mikið á bæjunum en þó svo mikið að hægt
var að byrja á túnrækt. Auk þess gróf hún vegskurð héðan frá
Grundarlæknum og fram að Ljótshólum. Þegar grafan kom svo út
með ánni aftur gróf hún vegskurð frá ánni og hingað upp eftir. Þá
fór þetta að komast í rétt horf. Skurðgrafan bylti öllum búskapar-
háttum hér í hreppnum og hefur sennilega haft meiri og sneggri
áhrif hér en víðast hvar annars staðar í héraðinu vegna þess hversu
flóarnir voru víðáttumiklir og landið blautt. Fram að þessu stóð allt
gjörsamlega fast með túnræktina en skurðgrafan opnaði nánast
óendanlega möguleika til ræktunar.
Húsbygging
Hér var nánast ekkert til af byggingum úr varanlegu efni þegar
skurðgrafan kom. Við vorum búnir að byggja liérna hálft íbúðar-
húsið en urðum að flytja allt efni til þess á klökkum utan úr Vatns-
vík en þangað var orðið bílfært. Við tókum mölina hérna í lækn-
um, hökuðum efnið upp, þvoðum það og hörpuðum og svo var öll
steypan hrærð í höndum. Til þess að harpa mölina var smíðuð
grind úr sívölu járni sem látin var hallast. Mölinni var kastað á
grindina. Þá hrundi sandurinn og öll smærri óhreinindi niður í
gegn en efnið sem var grófara hrundi út af og var þá hrein möl.
Þegar þessi hreina möl var þvegin fékkst nokkuð gott steypuefni.
Gallinn á steypuefni hérna í dalnum er sá að sandurinn er ekki