Morgunblaðið - 22.06.2015, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 22.06.2015, Blaðsíða 16
16 MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 22. JÚNÍ 2015 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/ Áráðstefnuríkisstjórn-arinnar og OECD í liðinni viku minnti for- sætisráðherra á að ríkisstjórnin hefði gert einföldun regluverks að einu helsta stefnumáli sínu. Hann sagði einnig að nú, þegar tvö ár eru liðin af kjörtímabilinu, væri tímabært að meta hvernig miðað hefði. Forsætisráðherra nefndi einnig að fyrirtæki og almenn- ingur kvörtuðu undan flóknu regluverki og að fyrirtæki bentu á að ef þau eyddu minni tíma í skriffinnsku fyrir hið opinbera gæti starfsemin verið skilvirkari og þau gætu greitt hærri laun og boðið hagstæð- ara verð. Þetta er lykilatriði í því sem snýr að atvinnulífinu og afar jákvætt að forsætisráðherra sýni því þann skilning sem fram kom í ræðu hans. Ekki er síður jákvætt að ætlunin sé að halda fast við þá stefnu að ein- falda regluverkið og að nú standi fyrir dyrum mat á ár- angrinum. Ríkisstjórnin ræddi á fundi sínum fyrir tæpri viku stöðu mála varðandi einföldun reglu- verksins. Í frétt frá ríkis- stjórninni um málið segir að meðal þess sem helst hafi áunnist sé að athygli ríkis- stjórnarinnar sé kerfisbundið vakin á því ef stjórnarfrum- vörp hafi að geyma íþyngjandi ákvæði fyrir atvinnulífið. Þetta sé gert með umsögn skrifstofu löggjafarmála um stjórnarfrumvörp sem lögð sé fram í ríkisstjórn samhliða frumvarpi. Þá hafi sérstakt átak verið gert um einföldun regluverks á til- teknum mál- efnasviðum og þar sé vinna við ein- földun farin af stað. Á fyrrnefndum fundi ákvað ríkis- stjórnin að næsta hálfa árið yrði tekin saman skýrsla um þróun reglubyrði atvinnulífs- ins síðast liðin tvö ár. Þá verði reglur um starfshætti ríkis- stjórnar endurskoðaðar þann- ig að frumvörp og reglugerðir sem hafi umtalsverð áhrif á at- vinnulífið komi til umsagnar ráðgjafarnefndar um opinber- ar eftirlitsreglur. Sett verði á fót samráðsnefnd um starfs- hætti eftirlitsstofnana með fulltrúum atvinnulífsins, auk þess sem sett verði upp ein samráðsgátt fyrir opinbera að- ila þar sem kynnt verði stefnu- markandi skjöl og drög að frumvörpum og reglugerðum og kallað eftir ábendingum um einföldun regluverks. Enn- fremur yrði settur á laggirnar fastur samráðsvettvangur ráðuneyta um einföldun reglu- verks. Ljóst er að ríkisstjórninni er alvara með að ná árangri í bar- áttunni við ofvaxið regluverk- ið. Jafnljóst er að hún er enn að læra hvernig best er að tak- ast á við vandann og vinna bug á honum, eða í það minnsta að hemja hann. Þetta er eðlilegt, því að vandinn er viðamikill og erfiður viðureignar. Hann er hins vegar ekki óleysanlegur og standi ráðherrarnir saman og sendi skýr skilaboð til þeirra sem fyrir þá vinna, eiga þeir alla möguleika á að ná því markmiði sínu að hafa einfald- að regluverkið áður en kjör- tímabilið er úti. Ríkisstjórnin hefur stigið jákvæð skref til einföldunar regluverks, en mörg eru enn óstigin} Skýr vilji til einföldunar Eftir fleirineyðarfundi og lokafresti en tölu verður komið á er nú útlit fyrir að styttist í nið- urstöðu í deilu grískra stjórnvalda við Evr- ópusambandið, seðlabanka evrunnar og Alþjóðagaldeyr- issjóðinn. Um leið styttist í að í ljós komi hvort Grikk- land heldur áfram í evrusam- starfinu og jafnvel í Evrópu- sambandinu. Í framhaldi af því skýrist hvaða vandamál niðurstaðan, hvort sem hún verður á þá leið að Grikkir fái lengri frest eða að þeir missi af gjalddaga sínum í lok mánaðarins, mun búa til í framhaldinu. Ekki skiptir miklu hver nið- urstaðan verður í Grikklandsmál- inu, vandi evr- unnar leysist ekki. Sem stendur er Grikkland veikasti hlekkur evrusamstarfsins, en þar eru fleiri veikir hlekkir og kast- ljósið mun beinast að þeim þegar það fer af gríska vand- anum. Það er illt fyrir þá sem reyna að leysa vandann á þeim örlagadegi sem dag- urinn í dag stefnir í að verða að vita af því að sama hver lausnin verður mun annar vandi taka við, og hann jafn- vel stærri en sá sem nú er glímt við. Lausnin sem leitað er að í dag mun ekki leysa vandann á evrusvæðinu} Örlagadagur á evrusvæðinu Þ að var ekki annað hægt en sam- gleðjast Mílanóbúum sem í vik- unni fengu sér sneið af stærstu pítsu í heimi sem var flött út í eins og hálfs kílómetra lengd fyrir Heimsmetabók Guinness. Áttatíu ítalskir pítsubakarar hrifsuðu þar með metið af Spán- verjum og útbjuggu margarítu eftir meira en hundrað ára gamalli uppskrift. Að sjálfsögðu á sérstökum ítölskum hátíðardegi margarít- unnar. Ég drakk í mig lýsingarnar í fréttamiðlum, sem sögðu frá því hvernig fimmtán hundruð tómatar voru soðnir í sósuna, einu og hálfu tonni af mozarellu stráð yfir og ólífuolían sem var notuð til að sulla yfir þetta allt saman var að magninu til á við fljót. Hérlendis hefur verið hefð fyrir því síðustu áratugi að baka og elda stórt, setja Íslandsmet í bananasplittsgerð, heimsmet í páskaeggjasteypu og svo hefur öllum verið hóað saman á bæjarhátíðum og leyft að smakka á sömu humarsúpunni úr risapottum. Maður ætti því að hafa skilning á stolti Mílanóbúa yfir margarítunni sinni. Jafnvel gæti einhverjum verið í fersku minni að toppurinn á Heimilissýningunni í Laugardalshöll árið 1986 var heimsins stærsta sjávarréttapítsa, sem starfs- menn Marska á Skagaströnd bökuðu og fengu vottun Gu- inness fyrir. Á tíu fermetra rækjupítsu brögðuðu svo mörg þúsund manns. Um svipað leyti var tvö hundruð metra löng marsipan- kaka bökuð í tilefni tvö hundruð ára afmælis Reykjavíkurborgar. Sjálf hvorki bragðaði ég hana né einu sinni var þarna. Mér dugði að horfa á hana í litlu túbusjónvarpi á Suður- nesjum og fannst ég vera á staðnum. Kornótt litasjónvarp komst ótrúlega langt með að gefa tilfinningu fyrir bragðinu af möndlu- massanum. Það er eitthvað lygilega skemmtilegt við svona fjöldabakstur og -át. Ekki nema þetta höfði sérlega til undirritaðrar. Ég get næstum munað hvar ég var þegar ég heyrði um starfs- menn SS og Myllunnar sem stóðu í því að ferja tólf metra langa pylsu frá Hvolsvelli í Kringl- una, heimsins stærstu pylsu þangað til, og var henni komið haganlega fyrir í jafnlöngu pylsu- brauði í verslunarmiðstöðinni. Pylsan var skorin niður og fyrstir komu – fyrstir fengu að bragða bita af heimsins stærstu pylsu. Reyndar held ég að svona hópefli tengt matargerð gæti reynst ótrúlega vel og að útbúa risarúllutertur á túnum í borginni væri á við jóga fyrir alla. Það er engin tilviljun að innanhússarkitektar fá þau verkefni að koma fyrir eyjum í miðjum eldhúsrýmum til að allir geti eldað saman. Það er margskonar ávinningur að því, samkvæmt rann- sóknum, að fá fólk til að baka og sjóða í samvinnu; styrkir sambönd, bætir lund. Við erum nokkuð samstiga í öllu er snertir mat, hvort sem er samlíðun vegna nautakjöts- skorts eða reiði út í iðnaðarsalt. Leiðin liggur gjarnan í gegnum magann. julia@mbl.is Júlía Margrét Alexand- ersdóttir Pistill Leiðin í gegnum magann STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjóri: Davíð Oddsson Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Ritstjóri og framkvæmdastjóri: Haraldur Johannessen BAKSVIÐ Andri Steinn Hilmarsson ash@mbl.is Viðskiptaráð Íslands greindiá dögunum frá því aðkostnaður vegna umfram-veikinda opinberra starfs- manna væri um 11 milljarðar króna á ári. Niðurstaðan byggist á þróun- arverkefni VIRK-starfsendurhæf- ingarsjóðs sem kynnt var í maí sl. Í verkefninu fólst úttekt á fjarveru starfsfólks vegna veikinda á 25 vinnu- stöðum með 1.400 starfsmenn. Áætl- uð fjarvera starfsfólks vegna veik- inda er tvöfalt meiri á opinberum vinnustöðum en á almennum vinnu- stöðum. Meiri fjarvera við aukinn rétt Björn Brynjúlfur Björnsson, hagfræðingur Viðskiptaráðs, segir að þótt ýmsir þættir hafi áhrif á veikindi fólks telji hann fjarveru aukast eftir því sem veikindaréttur verði ríkari. „Eftir sex mánuði í starfi hjá hinu opinbera eiga starfsmenn rétt á 119 veikindadögum. Það er tæplega tíu sinnum meira en starfsmaður á al- mennum markaði þar sem starfs- menn fá tvo daga fyrir hvern unninn mánuð,“ segir Björn og heldur áfram: „Opinberir starfsmenn eru frá vinnu vegna veikinda í 20 vinnudaga á ári, samanborið við 10 vinnudaga á al- mennum vinnumarkaði. Mismun- urinn nemur um 4 prósentum af ár- legum vinnudögum. Launaútgjöld ríkis og sveitarfélaga námu 276 millj- örðum króna árið 2014 og má út frá því áætla að kostnaður vegna um- framveikinda opinberra starfsmanna nemi um 11 milljörðum króna á ári,“ segir Björn. Viðskiptaráð kallar eftir því að ástæður mismunarins verði kannaðar nánar. „Það er brýnt að vita hversu mikið megi rekja til umframréttinda og hversu mikið megi rekja til ann- arra þátta,“ segir Björn og bætir við að Viðskiptaráð leggi til að réttindi á opinberum og almennum vinnumark- aði verði þau sömu. Hann segir að með þeim fjármunum sem sparast sé hægt að hækka grunnlaun starfs- manna á opinberum vinnustöðum en með réttindum vísar hann til orlofs- réttinda, lífeyrisréttinda og starfs- öryggis, auk veikindaréttinda. Kristinn Tómasson, yfirlæknir Vinnueftirlitsins, segir fólk þurfa að passa sig á að hrapa ekki að álykt- unum. „Það þarf að reikna heild- armyndina. Þegar einstaklingur missir veikindaréttindi leitar hann í sjúkrasjóð. Ef starfsmaður á al- menna markaðnum er búinn að vera veikur í þrjá mánuði leitar hann þangað en starfsmaður á opinbera markaðnum leitar ekki í sjúkrasjóð fyrr en eftir sex mánuði,“ segir Krist- inn. Því hljóti meðalveikindi að vera lengri hjá hinu opinbera þar sem starfsmenn þar fari þremur mán- uðum síðar yfir á þá þjónustu. Betri samanburð vantar Kristinn segir ekkert liggja fyrir um að menn hegði sér mismunandi sem einstaklingar gagnvart veik- indaréttindum eftir því hvort þeir vinni á opinbera markaðnum eða einkarekna. Hann segir betri sam- anburð skorta, m.a. gefi það skýrari mynd að taka starfsmenn hins op- inbera sem eru veikir lengur en í þrjá mánuði út úr jöfnunni. Einnig telur hann að skoða eigi hvort auðveldara sé að reka starfsmenn hjá einkaað- ilum ef þeir eru slappir. „Það þarf að vega það inn í jöfn- una líka. Menn geta ekki dregið ályktun út frá svona umræðu. Það þarf að fara í umfangsmiklar rann- soknir á veikindaforföllum. Hagur samfélagsins er að hafa heildarsýn,“ segir Kristinn sem telur að ríkari réttur hafi ekki áhrif á veikindadaga í vel reknum fyrirtækjum. Fjöldi veikindadaga segir ekki alla söguna Morgunblaðið/Styrmir Kári Veikindi Hagfræðingur Viðskiptaráðs Íslands og yfirlæknir Vinnueftirlitsins segja að rannsaka þurfi hvers vegna opinberir starfsmenn veikist frekar. Kristinn Tómasson, yfirlæknir Vinnueftirlitsins, segir að al- mennt hafi þeir sem vinni lág- launastörf meiri tilhneigingu til að verða veikir þar sem þeir vinni oft leiðinlega og erfiða vinnu. Þetta hafi verið rann- sakað víða um heim þar sem einnig komi fram að konur, sér- staklega á barneignaraldri, hafi verið meira forfallaðar frá vinnu þar sem læknisfræðilegar skýr- ingar liggi að baki. Þó dragi úr forföllum kvenna um miðjan aldur. Þá er vaktavinna til þess fall- in að vaktavinnufólk sé meira forfallað frá vinnu, vegna eðlis vinnunnar. Vinnan er erfiðari og þröskuldurinn til þess að veikj- ast er því lægri. Um 74% þeirra, sem svöruðu spurningakönnun í rannsókn- inni sem Viðskiptaráð byggir niðurstöðu sína á, voru konur. Þar af unnu 70% hjá hinu op- inbera. Áhrifaþættir eru nokkrir HVERJIR VERÐA VEIKIR?

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.