Dagblaðið Vísir - DV - 25.09.2009, Blaðsíða 45

Dagblaðið Vísir - DV - 25.09.2009, Blaðsíða 45
helgarblað 25. september 2009 föstudagur 45 Öðru hvoru njóta lög þess vafasama heiðurs að vera bönnuð í útvarpi eða sjónvarpi. Ástæðan er iðulega sú að texti lagsins er talinn vera dónalegur, niðrandi, skírskota til kynlífs eða eit- urlyfjaneyslu. Einnig getur verið að í textandum sé að finna eitthvað sem geri ofbeldi hátt undir höfði. Algengustu ástæður þess að lög eru sett á bannlista eru kynlíf, fíkni- efni, trúarbrögð og ofbeldi. Stundum fer fyrir brjóstið á stjórnendum út- varpsstöðva þar sem hampað er klass- ískum gildum að sígildu tónverki sé misþyrmt, eins og stundum er sagt, eða að hægt sé að lesa úr útgáfu þess niðrun eða kaldhæðni. Í sumum tilfellum er venjulegu fólki með öllu ófært að tileinka sér sjónarmið þeirra sem standa með brugðinn brandinn, eða lesa úr texta lags það sem banninu veldur. Ástæð- ur kunna að vekja hlátur hjá hinum al- menna hlustanda, undrun og á stund- um verður deginum ljósara að sá sem ritskoðaði skildi einfaldlega ekki text- ann. Kynlíf og sóðaskapur Árið 1977 gaf pönksveitin Sex Pist- ols út lagið God Save the Queen og réðst ekki á garðinn þar sem hann var lægstur. Heiti lagsins var tekið beint úr þjóðsöng Breta og það var ekki spurn- ing hvort heldur hvenær lagið yrði bannað í BBC, breska ríkisútvarpinu. Að mati mikils hluta almenn- ings var lagið bein árás á Elísabetu II drottningu og breska konungsveldið. Í laginu er embætti drottningar lagt að jöfnu við fasistastjórn, og aukinheldur fullyrt að England eigi enga framtíð. Lagið komst í fyrsta sæti NME-listans í Bretlandi, en aðeins annað sæti hins opinbera breska smáskífulista, sam- kvæmt útreikningum BBC. Árið 1969 kom út í Frakklandi lag- ið Je t’aime…Moi Non Plus. Lagið hafði upphaflega verið tekið upp árið áður og var þá sungið af kynbomb- unni Birgitte Bardot. Bardot var á þeim tíma kærasta höfundarins, Serge Gainsbourg. Bardot var þá gift þýsk- um viðskiptajöfri og bað Gainsbourg að gefa lagið ekki út og varð hann við beiðni hennar. Árið eftir varð Gains- bourg ástfanginn af Jane Birkin, enskri leikkonu, og lagið var tekið upp aftur með söng Birkin. Lagið var helst til erótískt fyrir tíðar- andann og fullnægingarandköf Birkin urðu til þess að lagið var bannað á Ít- alíu, Spáni, Póllandi, Portúgal og Bret- landi, og fordæmt af Páfagarði. Coca-Cola, kók og Lola Sem fyrr segir fóru skírskotanir til fíkni- efna mikið fyrir brjóstið á stjórnend- um útvarpsstöðva. Í því tilliti er vert að minnast á lag Byrds, Eight Miles High frá 1966. Texti lagsins er óljós, en engu að síður tókst stjórnendum fjölda út- varpsstöðva, þeirra á meðal BBC, að lesa úr honum óð til fíkniefnaneyslu í sköpunarskyni. Í raun, að sögn höfundanna, Gene Clark, Jims McGuinn og Davids Cros- by, fjallar textinn um flugferð félag- anna til Englands árið 1965. Algeng flughæð farþegaflugvéla er sex til sjö mílur, en niður- staða félaganna var að Eight Mil- es High væri ljóð- rænna, auk þess sem það skír- skotaði til lags Bítlanna Eight Days a Week. Úr því að búið er að nefna Bítlana til sög- unnar má ekki gleyma laginu Come Together af plötunni Abb- ey Road. Í taxta lagsins segir meðal annars: „He got monkey finger he shoot coca cola“. Nú var úr vöndu að ráða hjá BBC því á þeim bæ sáu menn annaðhvort, eða hvort tveggja, skír- skotun til neyslu kókaíns eða auglýs- ingu fyrir Coca-Cola. Án þess að úr því yrði skorið var lagið bannað hjá BBC. Hljómsveitin Kinks lenti í svip- aðri uppákomu vegna lagsins Lola frá 1970. Upphaflegi texti lagsins innihélt orðin Coca-Cola sem var síðar skipt út fyrir „cherry cola“. Að eyða nótt saman Hljómsveitin Rolling Stones hefur gegnum tíðina ekki farið varhluta af afskiptum siðapostula. Þegar sveit- in átti að koma fram í sjónvarpsþætti Eds Sullivan í Bandaríkjunum 1967 voru henni settir afarkostir. Lagið sem fór fyrir brjóstið á Ed Sullivan var Let’s Spend the Night Together sem að hans mati vísaði til skyndikynna og –kynlífs. „Annaðhvort sleppið þið laginu eða spilið ekki,“ sagði Sullivan við Mick Jagger. Sullivan og Jagger komust þó að málamiðlun; „let’s spend the night together“ varð að „let’s spend some time together“. Að banna flutning lags hefur oftar en ekki verið ávísun á vinsældir þess. Það sem er forboðið er gjarna eftir- sóknarvert. Cole Porter samdi lagið Love for Sale, sem var upphaflega gefið út 1930. Sögumaður í laginu er vænd- iskona og auglýsir hún þá þjónustu sem hún býður upp á; „old love, new love, every love but true love“. Lagið var flutt í söngverkinu The New York- ers 1930, og var á þeim tíma tal- ið hneykslan- legt og smekk- laust. Bann var lagt við spilun lagsins í útvarpi, en þrátt fyrir það, eða jafnvel vegna þess, varð lagið smellur. Árið 1983 kom út lagið Relax með hljómsveitinni Frankie Goes to Hollywood. Í texta lagsins segir meðal annars: „when you’re gonna come“. Ráðamenn BBC velktust ekki í vafa um að þar væri vís- að í kynferðislega fullnægingu og lag- ið var bannað. Plötusnúðnum Mike Read varð svo mikið um bæði hönn- un umslags plötunnar og texta lagsins að hann reif hana af plötuspilaranum í beinni útsendingu í janúar 1984. Tónlist og stjórnmál Tónlist hefur löngum verið vettvangur listamanna til að viðra skoðanir sínar á mönnum og málefnum. Lag hljóm- sveitarinnar Wings, Give Ireland Back to the Irish, var fullkomlega útilokað frá umfjöllun hjá BBC, og bannað hjá Radio Luxembourg. Lagið var gefið út 25. febrúar 1972 tæpum mánuði eftir Blóðuga sunnu- daginn svonefnda á Írlandi þegar tut- tugu og sjö mótmælendur voru skotn- ir til bana af breskum hermönnum. Fyrsta smáskífa bresku hljómsveit- arinnar Cure hét Killing an Arab. Lag- inu var ætlað að lýsa hughrifum sög- unnar L’Etranger, eftir Albert Camus, á Robert Smith, höfund lagsins. Hvað sem því leið hefur oft verið horft til lagsins sem hvatningar til ofbeldis gegn aröbum og í Bandaríkjunum var á safnplötu hljómsveitarinnar settur límmiði þar sem varað var við kyn- þáttaskotinni notkun lagsins. Eftir 11. september 2001 Þegar breiðskífa Cure, Three Imag- inary Boys, var endurútgefin út í kjölfar árásanna 11. september 2001 innihélt hún ekki lagið Killing an Arab. Síðar þegar sveitin var á tónleika- ferð um Evrópu var texta lagsins breytt svo um munaði; „killing an Arab“ breyttist í „kissing an Arab“ og er svo sannarlega um kúvendingu að ræða. Bandaríkjamenn voru ekki jafn umburðarlyndir í garð lags Johns Lennon, Imagine, í kjölfar árásanna 2001. Imagine sem verið hefur eitt alvinsælasta lag tónlistarsögunnar og almennt óumdeilt sem óður til alheimsfriðar var sett út í kuldann í kjölfar árásanna. Fyrirtækið Clear Channel Comm- unications, sem hefur töluverð áhrif á tónlistarflutning í Bandaríkjunum, í útvarpi sem á öðrum vettvangi, brýndi hnífana og gaf út lista yfir lög sem ekki þótti tilhlýðilegt að spila í útvarpi, vegna texta þeirra. Imagine var eitt þeirra laga, en lag Bobs Dyl- an, Knockin’ on Heaven’s Door, var einnig á listanum. Á lista Clear Channel, sem inni- hélt 166 lög var einnig að finna Bridge Over Troubled Water með Simon og Garfunkel, Peace Tra- in með Cat Stevens og Stairway to Heaven með Led Zeppelin. Útvarpsstöðvar, útgáfufyrirtæki og fleiri stofnanir hafa í gegnum árin bannað lög fjölda tónlistarmanna. Ástæða þess er oftar en ekki meint skírskotun listamanna til kynlífs eða fíkniefnaneyslu. Þær ástæður sem, í mörgum tilfellum, eru gefnar fyrir banni hafa verið illskiljanlegar almenningi. Bannlög í t nli t Lagið var helst til erótískt fyrir tíðar- andann og fullnægingarandköf Birkin urðu til þess að lagið var bannað á Ít- alíu, Spáni, Póllandi, Portúgal og Bret- landi, og fordæmt af Páfagarði. Brigitte Bardot Söng upphaflegu útgáfuna af Je t’aime…Moi Non Plus. Sex Pistols Lá ekki á skoðunum sínum á drottningunni og konungsveldinu. 11. september 2001Í kjölfar árásanna þótti ótilhlýðilegt að spila fjölda þekktra laga. NÝKOMNIR AFTUR Góð þjónusta - fagleg ráðgjöf Laugavegi 178, 105 Rvk sími 551-3366 - www.misty.is opið mán-fös 10-18, lau 10-14
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.