Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.2012, Blaðsíða 6

6 Fréttir 23. apríl 2012 Mánudagur
Bjargaði hundi úr jökulsprungu
n Guðmundur lét sig síga eftir hundi í sprungu á Eyjafjallajökli
Þ
að verður að bjarga dýrunum
eins og öðrum,“ segir björgun-
arsveitar- og leiðsögumaður-
inn Guðmundur S. Ingimarsson
sem framdi þá hetjudáð á Eyjafjalla-
jökli á sumardaginn fyrsta að láta sig
síga ofan í sprungu til að bjarga hundi
sem í hana hafði fallið. Svarti labra-
dorhundurinn Tinni hafði verið á ferð
upp jökulinn með hópi skíðamanna
þegar eigandinn missti hann frá sér.
Ekki vildi betur til en svo að hundurinn
fór út á snjóbrú og féll ofan í sprungu.
Seig 15 metra í sprunguna
„Tveir úr þeim hópi vissu af mér
þarna uppi og hringdu í mig. Þeir
spurðu hvort ég gæti komið og aðstoð-
að, sem var auðvitað ekkert mál,“ segir
Guðmundur í samtali við DV.
Þegar kallið barst var Guðmund-
ur sjálfur með 8 manns á línu úr 60
manna framhaldshópi 52 fjalla ferða-
félagsins en hann vinnur sem farar-
stjóri þar. Hann fór því með línuna sína
að sprungunni og tók til sinna ráða.
„Þá reynist hundurinn vera á um 15
metra dýpi ofan í sprungunni. Þannig
að ég setti bara því næst upp björg-
unarkeðju og seig ofan í sprunguna.
Ég lét hífa hundinn upp og svo var ég
hífður upp í kjölfarið.“
Hundurinn kaldur og hrakinn
Með hópinn sinn til aðstoðar og
sem áhorfendur komust þeir því báð-
ir heilir frá björgunaraðgerðunum og
segir Guðmundur að hópurinn hans
hafi haft gaman af þessu ævintýri.
Hundurinn Tinni var að sögn Guð-
mundar mjög kaldur og hrakinn enda
búinn að vera ofan í jökulsprungunni
í tvær klukkustundir. „Hann var mjög
ánægður með að vera bjargað úr þess-
um hremmingum.“
Aðspurður segist Guðmundur vera
þeirrar skoðunar að hundar eigi ekk-
ert erindi uppi á jökli, hvað þá lausir.
„En það er ekkert annað að gera en að
redda því þegar það fer úrskeiðis.“
mikael@dv.is
Höfum opnað okkar vinsæla Kebab stað við
Hamraborg 14a Kópavogi
Kíktu á heimasíðu
okkar og skoðaðu
matseðilinn!
Einn vinsælasti Kebab staðurinn á höfuðborgarsvæðinu!
Opið alla daga frá 11:30–21:30
www.alamir.is Hamraborg 14 a 200 Kópavogi Sími 5554885
Hetjudáð Guðmundur svaraði kallinu og
lét sig síga eftir Tinna enda vanur björgunar-
sveitarmaður.
Viðgerð á Þór
lýkur í vikunni
Varðskipið Þór fór í prufusiglingu
um helgina frá Bergen þar sem
gerðar voru titrings- , eldsneytis-
og hraðamælingar á ýmsum
hröðum og undir misjöfnu álagi.
Rolls Royce í Noregi skipti nýverið
um aðra aðalvél skipsins vegna
titrings sem mældist í skipinu eftir
að það kom til Íslands síðastliðið
haust og að því er segir í tilkynn-
ingu frá Landhelgisgæslunni er
þessi framkvæmd öll á ábyrgð og
kostnað Rolls Royce. Siglingin sem
stóð yfir í um 12 klukkustundir
gekk vel að sögn skipherra. Eng-
inn óeðlilegur titringur mældist í
siglingunni og virðist sem gang-
hraði varðskipsins hafi aukist frá
því sem áður var.
Reiknað er með að Þór verði
afhentur um miðja vikuna og siglir
þá til Íslands. Síðastliðna daga
hefur áhöfn varðskipsins setið
ýmis námskeið sem tengjast bún-
aði skipsins.
Varðskipið Þór kom til Noregs
9. febrúar síðastliðinn og hefur
eftirlit með framkvæmdunum, af
hálfu Landhelgisgæslunnar, verið
framkvæmt af tæknistjóra og yfir-
vélstjóra. Landhelgisgæslan mun
ekki bera neinn kostnað af fram-
kvæmdunum og lengist ábyrgðar-
tími véla og skips sem nemur
framkvæmdatímanum.
Jarðskjálftar
í Hveragerði
Íbúar í Hveragerði fundu fyrir
nokkrum jarðskjálftum á laugar-
dagskvöld og aðfaranótt sunnu-
dags. Flestir jarðskjálftarnir voru
litlir en sá öflugasti mældist um
þrír á Richter-kvarða. Skjálftarn-
ir áttu upptök sín á sama stað og
mikil skjálftavirkni mældist síð-
asta haust í kjölfar þess að Orku-
veitan hóf að dæla affallsvatni frá
Hellisheiðarvirkjun í sprungur á
svæðinu. Þegar það er gert mynd-
ast þrýstingur sem kemur jarð-
skjálftunum af stað.
Hvergerðingar mótmæltu þess-
um aðgerðum Orkuveitunnar og
í kjölfarið var skipaður stýrihópur
með sérfræðingum til þess að fara
yfir hvaða leiðir séu færar til þess
að draga úr skjálftavirkninni á
þessum slóðum.
F
jölskylda Þórhildar Berglind-
ar Guðnadóttur, 27 ára fatl-
aðrar og þroskahamlaðrar
konu, sem barist hefur fyrir
því árum saman að útvega
henni búsetu á sambýli í Hafnarfirði,
hefur fengið þau skilaboð frá Hafnar-
fjarðarbæ að hún geti vænst þess að
bíða í að lágmarki sex mánuði til eins
árs, áður en varanleg lausn verður
fundin á hennar málum. Fjölskylda
hennar telur það algjörlega óásætt-
anlegt. Halldóra Magnúsdóttir mág-
kona hennar segist alls ekki geta leyft
sér að vera bjartsýn á að mál Þórhild-
ar Berglindar leysist nokkuð á næst-
unni.
Margir á undan henni
Halldóra, sem hefur haft sig hvað
mest í frammi ásamt móður Þór-
hildar, segir að sér hafi ofboðið eftir
síðustu skilaboð sem hún fékk frá
Hafnarfjarðarbæ fyrir helgi. „Þetta
er með ólíkindum. Þetta var eins og
að fá blauta tusku framan í sig, þegar
við fengum þessar fréttir,“ segir hún
við DV. Samkvæmt upplýsingum
sem þær fengu frá Hafnarfjarðarbæ
eru sex einstaklingar á biðlista taldir
vera í brýnni þörf eftir búsetuúrræð-
um, en bærinn metur það sem svo
að fjórir einstaklingar séu í enn meiri
þörf en Þórhildur Berglind. „Ég get
bara ekki trúað því,“ segir Halldóra.
Eins og fram kom í DV í síðustu
viku telja ættingjar og fagaðilar sem
þekkja Þórhildi Berglindi útilokað að
hún geti búið ein, en samt sem áður
neyðist hún til þess að leigja kjall-
araíbúð þar sem hún er einangruð
og líður mjög illa. Nágrannar henn-
ar hafa í sláandi bréfum til bæjaryfir-
valda lýst aðbúnaði Þórhildar Berg-
lindar og þeirri skoðun sinni að hún
geti ekki séð um sig ein. Þannig hafi
hún læst sig fáklædd úti í frosti heila
nótt og ekki þorað að banka upp á
hjá nágrönnum sínum. Hún gráti
mikið á næturnar og greinilegt sé að
hún geti ekki séð um sig sjálf. Það
megi sjá á umhirðu hennar.
Elísabet Þórarinsdóttir, móðir
hennar á aðra mjög fatlaða dóttur
og því er þörfin fyrir úrræði fyrir Þór-
hildi Berglindi mjög brýn að þeirra
mati. Fjölskyldan hefur barist fyrir
því að hún fái inni á sambýli frá árinu
2007 en ekkert gerist.
Þarf að fara í annað mat
Yfirmaður félagsþjónustunnar í
Hafnarfjarðarbæ tjáir sig ekki um
mál Þórhildar við DV, en Halldóra
mágkona hennar segir að fjölskyldan
hafi fengið þau skilaboð frá bænum
að til stæði að boða Þórhildi Berg-
lindi í annað mat þrátt fyrir að fjöl-
skyldan hafi skilað inn öllum skjöl-
um svo að hún uppfylli skilyrði til
þess að komast inn á sambýli á
Hverfisgötu í Hafnarfirði. „Þeir segja
að það séu 40 einstaklingar búnir að
sækja um þessa íbúð á Hverfisgötu.
Ég er ekki að draga úr neyðinni en
mér finnst skrýtið hvernig þeir geta
komist að þeirri niðurstöðu að 5–6
manns séu í brýnni þörf fyrir búsetu-
úrræði en Þórhildur Berglind,“ segir
Halldóra. „Hún uppfyllir öll skilyrði
til að komast inn í þessa íbúð. Við
erum búin að koma með alla papp-
íra, þetta er búið að taka gríðar-
lega á og svo núna á að hún að fara
í heildar mat af því að hitt matið er
ekki nógu gott. Ég skil ekki hvernig
þeir fá þetta allt út.“
Þórhildi Berglindi hefur nú verið
boðið inn á sambýli til bráðabirgða,
en Halldóra bendir á að fjölskyld-
an hafi ekki fengið greinargóðar
upplýsingar um hvað felist í því og
hversu lengi hún geti búið þar.
n Fjölskylda Þórhildar Berglindar svartsýn á að lausn finnist í bráð
Þórhildi sagt að
bíða í allt að ár
„Þetta er með ólík-
indum, þetta var
eins og að fá blauta tusku
framan í sig, þegar við
fengum þessar fréttir.
Valgeir Örn Ragnarsson
blaðamaður skrifar valgeir@dv.is
Þórhildur Berglind
Fjölskylda hennar hefur
barist fyrir því í fimm
ár að koma henni inn á
sambýli hjá Hafnar-
fjarðarbæ.
Mynd/SiGtryGGur Ari JóHAnnSSon
Ein úti í frosti yfir hEila nótt
2 Fréttir
18. apríl 2012 Miðvikudagur
n Fjölskylda Þórhildar Berglindar hefur barist árum saman við að útvega henni viðunandi búsetuúrræði n Ákall móður um hjálp
Þ
órhildur Berglind er 27 ára.
Hún er fötluð, hypotonia og
spastísk, með þroskahöml­
un og þarfnast mikillar að­
stoðar við daglegt líf. Frá
árinu 2007 hafa aðstandendur henn­
ar barist hart fyrir því að henni verði
útvegað búsetuúrræði við hæfi hjá
Hafnarfjarðarbæ, enda telja bæði
þau og fagaðilar sem hafa umgeng­
ist hana, algjörlega útilokað að hún
geti búið ein og séð um sig sjálf. Þrátt
fyrir ótal bréf frá aðstandendum,
símtöl og fundi auk undirskriftasöfn­
unar sem var gerð árið 2010, þar sem
vel á annað þúsund manns þrýstu á
um úrlausn, neyðist Þórhildur Berg­
lind til að búa ein í kjallaraíbúð sem
hún leigir. Hún er einangruð og líð­
ur mjög illa, en samkvæmt nýjustu
upplýsingum uppfyllir hún skilyrði
til að fá þjónustuíbúð í íbúakjarna á
Hverfis götu sem um þessar mund­
ir er laus en bærinn metur það svo
að hún sé ekki í brýnustu þörfinni
eða að skoða þurfi málið nánar. Fjöl­
skylda hennar segir hins vegar að
miðað við þau gögn sem fyrir liggja,
umsagnir fagaðila og þeirra sem til
málsins þekkja sé ótvírætt hversu
þörfin er mikil og neyð hennar óum­
deilanleg.
Nágrannar hennar hafa lýst
hrikalegum aðstæðum hennar í
bréfum sem send hafa verið bæjar­
yfirvöldum í Hafnarfirði. Þar kemur
meðal annars fram að hún gráti mik­
ið á næturnar, eigi mjög erfitt með
að hafa sig til og beri lítið skynbragð
á hvernig hún eigi að klæða sig eftir
veðri. Þannig eigi hún það til að fara
í hlýrabol út í frosti. Elísabet Þórar­
insdóttir, móðir hennar, segir fjöl­
skylduna komna í öngstræti. „Hún er
vinalaus, einangruð og félagsfærnin
er engin. Hún sér ekkert fram und­
an og nýtir ekki þá aðstoð sem hún
fær til fullnustu. Það eru afleiðingar
af því að hún ræður ekki við að búa
ein. Sjálfsmat hennar og lífsvilji er
enginn. Hún er einmana og vinalaus,
sjálfsvirðingin farin. Umkomuleysið
er algert,“ segir Elísabet í samtali við
DV.
Fimm ára barátta fyrir úrræði
Árið 2007 sótti fjölskyldan um bú­
setuúrræði fyrir Þórhildi Berglindi.
Hún hefur ekki fengið neina úrlausn
sinna mála, þó að fimm ár séu liðin
frá því umsóknin var móttekin. Fjöl­
skylda Þórhildar hefur reynt að koma
henni að í vernduðum íbúakjarna á
borð við á Drekavöllum í Hafnarfirði,
þar sem íbúar fá viðunandi þjón­
ustu og umönnun. Ekkert gengur.
Þrátt fyrir það komst fjölskyldan að
því að í um það bil eitt og hálft ár
hafi íbúð staðið auð í þjónustukjarn­
anum. Árið 2010 var talað við þá­
verandi bæjaryfirvöld og Árna Pál
Árnason, þáverandi félagsmálaráð­
herra, og málið átti að fara í farveg en
ekkert hefur komið út úr því. Móðir
hennar segir að það sé eins og bæjar­
yfirvöld átti sig ekki á þeirri brýnu
þörf sem Þórhildur er í. Hún býr nú
ein í leiguíbúð, er atvinnulaus en fær
heimsókn frá starfsmanni félags­
þjónustunnar og frá þjónustukjarn­
anum á Drekavöllum í Hafnarfirði í
tvo klukkutíma á dag – nokkuð sem
fjölskylda hennar telur allt of litla
þjónustu miðað við raskanir hennar.
Flest kvöld og allar nætur er hún hins
vegar ein.
„Í dag býr Þórhildur Berglind í
leiguíbúð, þar er hún einangruð og
líður því mjög illa. Hún hringir stöð­
ugt í mig, kvartar og grætur. Ástand­
ið fer stöðugt versnandi. Þórhildur
er gjörsamlega einangruð og er að
drabbast niður að öllu leyti og það
slítur mig mjög að horfa upp á það að
þörfum hennar sé ekki sinnt eins og
henni ber, til mannsæmandi lífs og
þeirrar félagslegu örvunar sem hún
þarfnast. Það er móður þung raun
að horfa upp á barnið sitt við þess­
ar hörmulegu aðstæður sem hún
býr við í dag,“ segir Elísabet móðir
hennar.
Einmana í mikilli afturför
Í umsögn um Þórhildi Berglindi, sem
þroskaþjálfi og verkefnastjóri í starfi
með fötluðum hjá Hinu húsinu skrif­
aði, eru sláandi lýsingar á aðstæðum
Valgeir Örn Ragnarsson
blaðamaður skrifar valgeir@dv.is
Fái aldrei að eiga dýr framarn Sigurður Daðason drekkti hundinum Kol á Þingeyri
Lögreglustjórinn á Vestfjörðum krefst þess að 27 ára karlmaður, Sigurður Daðason, sem viður­kenndi að hafa drekkt hundi með
hrottafengnum hætti á Þingeyri verði
dæmdur til refsingar og sviptur heim­
ild til að hafa dýr í umsjá sinni. Þetta
kemur fram í ákæru málsins sem var
þingfest fyrir Héraðsdómi Vestfjarða á
þriðjudag.
Það var DV sem sagði fyrst frá mál­
inu þegar það kom upp í byrjun des­
ember síðastliðins. Hundsdrápið vakti
gríðarlega hörð viðbrögð og mikinn
óhug meðal dýravina sem og annarra
enda aðferðin sem Sigurður notaði við
að lóga hundinum sérlega grimmúð­
leg. Samkvæmt ákæru hét hundurinn
Kolur en hafði áður verið þekktur und­
ir nafninu Diesel. Þar segir að á tíma­
bilinu 5.–8. desember hafi Sigurður
bundið Kol á fram­ og afturfótum og
fest tvö bíldekk af gerðinni Federal
Fermoza, sem voru á álfelgum, við
hann. Því næst kastaði hann bíldekkj­
unum og Kol í sjóinn við vegbrú í botni
Dýrafjarðar.
Hundshræið fannst síðan þann 8.
desember í Þingeyrarhöfn. Gangandi
vegfarendur sáu hræið fljóta í sjónum
og komu því á land. Frá upphafi var
Sigurður grunaður um verknaðinn
en lögreglunni gekk erfiðlega að ná í
hann til skýrslutöku. Þann 30. janúar
greindi lögreglan á Vestfjörðum frá því
að Sigurður hefði játað sök í málinu
og það færi í ákærumeðferð. DV hefur
reynt að ná tali af Sigurði en án árang­
urs. Athygli vekur þó að sambýliskona
hans er á já.is titluð sem hundaþjálfari
og leiðbeinandi. Sjálfur titlar hann sig
tónlistarmann.
Grimm örlög Svona fundu íbúar Þingeyrar hundinn Kol í höfninni. Sigurður Daðason er ákærður fyrir grimmúðlegt hundsdráp.
Móðgun við
listamenn
Kaup Sjónlistamiðstöðvarinnar
á plastmáli með varalitarfari Jó­
hönnu Sigurðardóttur eru sögð
móðgun við uppbyggingu mynd­
listar á Akureyri. Á fréttavef Rík­
isútvarpsins var greint frá málinu
þar sem listamenn á Akureyri eru
sagðir mjög óánægðir með þessi
kaup. Sjónlistamiðstöðin tryggði
sér málið á uppboði í gegnum út­
varpsþáttinn Virka morgna á Rás
2. Safnið greiddi 105 þúsund krón­
ur fyrir málið sem runnu til góð­
gerðarmála. Listamenn á Akureyri
kvarta yfir því að peningar séu til
hjá miðstöðinni til að kaupa þetta
plastmál en ekki að styrkja þá ótal
listamenn sem sótt hafa um styrki
hjá henni.
Melabíó
Sýndar voru í Melabúðinni 22
stuttmyndir nemenda Melaskóla.
Búðin breyttist í kvikmyndahús
á þriðjudag en frumsýningin var
hluti af Barnamenningarhátíð sem
sett var í tónlistar­ og ráðstefnu­
húsinu Hörpu fyrr um daginn.
Hjálmar ekki
skylda
Þátttakendur á snjóbrettamótinu
AK Extreme þurftu ekki að nota
hjálma á mótinu en engar reglur
kveða á um notkun hjálma við
skíða­ og brettaíþróttina á Ís­
landi. Það var fréttastofa Sjón­
varpsins sem greindi frá þessu
máli en Ásgeir Höskuldsson,
einn af skipuleggjendum móts­
ins, sagði marga sem voru eldri
en átján nota hjálm. Hann sagði
það geta verið varasamt að skylda
menn til að nota hjálm séu þeir
ekki vanir því.
Ósáttir við
sumarlokun
Foreldrafélög og foreldra­
ráð leikskólanna Sólborgar
og Eyrarskjóls á Ísafirði hafa
tekið höndum saman og mót­
mælt sumarlokunum skólanna
vegna sumarleyfa starfsfólks.
Skólarnir verða lokaðir í fimm
vikur í stað fjögurra vegna
sumarleyfa starfsfólks og eru
foreldrarnir ekki par hrifnir.
Fréttir 3
Miðvikudagur 18. apríl 2012
Faldi kókaín í sjampóbrúsa
n Telja sig hafa rambað á stórt fíkniefnamál
Hæstiréttur hefur staðfest úr­skurð Héraðsdóms Reykja­ness þess efnis að karl­maður, sem grunaður er
um innflutning á fíkniefnum, sæti
gæsluvarðhaldi allt til næsta föstu­
dags. Maðurinn var handtekinn
þann 6. apríl síðastliðinn í Flug­
stöð Leifs Eiríkssonar við komuna
til landsins frá London. Við skoðun
á farangri hans fannst sjampóbrúsi
sem innihélt 187 grömm af meintu
kókaíni. Um það leyti sem maður­
inn var tekinn til skoðunar af toll­
gæslunni var annar maður tekinn
til skoðunar vegna gruns um að
hann hefði fíkniefni í fórum sínum
en sá kom með sama flugi til lands­
ins. Engin fíkniefni fundust í fórum
hans en lögreglu grunar að menn­
irnir hafi staðið saman að innflutn­
ingi efnanna. Að sögn lögreglu hef­
ur málið undið upp á sig og virðist
það teygja anga sína víðar en í
fyrstu var talið.
Maðurinn kærði gæsluvarðhalds­
úrskurð héraðsdóms til Hæstaréttar
og krafðist þess að hann yrði felld­
ur úr gildi. Lögreglan á Suðurnesj­
um telur sig hins vegar hafa sterkar
vísbendingar um að fleiri aðilar hafi
verið við riðnir innflutninginn á hin­
um meintu fíkniefnum og einnig vís­
bendingar um um hvaða menn sé að
ræða. Nú sé unnið að því að hafa upp
á þeim.
Taldi lögregla að ríkir hagsmunir
væru því fyrir því að hafa manninn
áfram í haldi. Hann gæti haft áhrif
á samseka fengi hann að ganga laus
og að það myndi torvelda rannsókn
málsins. Hæstiréttur féllst því á rök
lögreglustjórans á Suðurnesjum sem
fer með rannsókn málsins og mun
maðurinn því sitja í gæsluvarðhaldi
fram til næsta föstudags.
Fannst í sjampó brúsa Talið er að um
187 grömm af kókaíni hafi verið í sjampó­
brúsanum. Meðfylgjandi mynd tengist efni
fréttarinnar ekki.
hennar. Í bréfinu er því lýst að um­
hirðu hennar sé ábótavant og greini­
legt að Þórhildur sé einmana og
einangruð, því hún hringi oft og
mörgum sinnum á dag í Hitt húsið.
Í bréfinu segir enn fremur: „Þór­
hildi vantar mikið upp á félagslega
og samskiptafærni.“ Þá segir: „Ég hef
orðið vör við mikla afturför hjá Þór­
hildi, þá í félagsfærni, í persónulegri
umhirðu og geðrænum sveiflum.
Vanlíðan og einmanaleiki virðist há
henni sem lýsir sér í auknum grát­
köstum og neikvæðum samskiptum
við aðra þjónustuþega.“
Þá segir í bréfinu: „Það er ljóst að
Þórhildur Berglind þarf á miklum
stuðningi að halda varðandi
persónulega umhirðu og í félagsleg­
um samskiptum.“
Ein úti í frostinu heila nótt
Þroskaþjálfinn er langt frá því eina
manneskjan sem hefur vakið at­
hygli á vandanum. Í bréfi, sem íbúi í
sama húsi og hún býr í, skrifaði eru
sambærilegar lýsingar: „Ég get full­
yrt að það að Þórhildur Berglind búi
ein úti í bæ en sé ekki í þjónustu­
íbúð fyrir fatlaða er til skammar.“ Líkt
og þroskaþjálfinn lýsir nágranninn
slæmri umhirðu hennar.
Í bréfinu lýsir nágrannakonan
því að henni hafi ofboðið „allsvaka­
lega“ í vetur. Hún hafi verið að vinna
fram eftir heima og heyrt mikil læti
í dálítinn tíma fyrir utan hjá henni.
Hún hafi litið út um gluggann og
séð Þórhildi fyrir utan. Klukkan var
þá um korter yfir tólf á miðnætti.
Klukkan hálf átta morguninn eftir
fór nágranninn út og sá að Þórhild­
ur var þar enn. „Ég var mjög hissa og
bauð góðan daginn og spurði hvað
hún væri að gera úti svona snemma.
Þá var svarið að hún hefði verið úti í
alla nótt. Þá hafði hún farið út með
ruslið um miðnætti, gleymdi lykl­
unum, var læst úti og þorði ekki
að banka hjá mér því klukkan var
svo margt. Svo hún greyið var búin
að standa úti í frosti og snjó í sjö
klukkustundir,“ segir nágranninn
sem er mikið niðri fyrir.
„Snýst um mannréttindi“
Fleiri nágrannar komast að sömu
niðurstöðu. „Okkur er það alveg
ljóst að hún getur ekki á nokkurn
hátt hugsað um sig sjálf. Það má ein­
faldlega sjá á útliti hennar,“ segir í
bréfi sem aðrir nágrannar hennar
skrifuðu Hafnarfjarðarbæ. Þeir lýsa
því að hún læsi sig mjög oft úti og
banki þá upp á hjá þeim til þess að
fá að hringja. Þeir lýsa því líka að eitt
sinn hafi kona komið með hana til
þeirra, en hún hafði fundið hana og
komið henni til hjálpar á Suðurgöt­
unni. Hún hafi þá verið illa til fara í
frosti og kulda, klædd í bol og þunn­
an vindjakka yfir. Hún var útgrátin
og bólgin því hún þorði ekki heim.
Hún hafi verið svo hrædd um að ná­
grannar hennar væru ekki heima og
hún kæmist ekki inn. Þau lýsa því
líka að sökum þess að hún geti ekki
hirt um sig sjálf verði hún fyrir áreiti
úti á götu og hafi oft fengið yfir sig
svívirðingar.
Þau segjast vakna á næturnar við
grát hennar og lýsa því að þau hrein­
lega óttist um líf hennar.
Í niðurlagi bréfsins segir: „Allan
þennan tíma sem hún hefur búið í
húsi okkar, höfum við átt von á því
að hún fengi lausn á búsetumálum
sínum. Að vera innan um fólk og geta
tekið þátt í félagslegu lífi og starfi í
vernduðu umhverfi. Það er hreint út
sagt ótrúlegt að hún skuli búa ein,
því hún hefur hvorki þroska né getu
til að sjá um sig sjálf.“
Þau telja að bærinn hafi geng­
ið fram hjá henni. „Þórhildur er full­
orðin manneskja og á fullan rétt á að
fá meðhöndlun og íbúð við sitt hæfi.
Það er til skammar fyrir íslenskt þjóð­
félag að Þórhildur Berglind sé látin líða
fyrir það hversu fötluð hún er. Það er
öruggt að allir vilja öryggi fyrir börnin
sín en það hefur hún alls ekki í kjall­
araíbúð í botnlangagötu, alein tím­
unum saman, öll kvöld, allar nætur og
allar helgar. Við erum að tala um ein­
stakling, manneskju, 27 ára unga konu
sem er með væntingar og þrár í lífinu
eins og við öll.“ Nágrannarnir taka það
svo skýrt fram að þeir séu ekki á nokk­
urn hátt tengdir eða skyldir Þórhildi.
„Þetta snýst um mannréttindi.“
Fær hvergi vinnu
Mágkona Þórhildar Berglindar, Hall­
dóra Margrét Magnúsdóttir, hefur
einnig þrýst á bæjaryfirvöld og reynt
að fá mál hennar í gegn. Hún segir
farir Þórhildar Berglindar í atvinnu­
málum heldur ekki sléttar. Þórhildur
lauk diplómanámi í Háskóla Íslands
í þeirri von að auka möguleika sína
á vinnumarkaði og þroska sig sem
einstakling. Hún fékk góða umsögn
í námi og starfsþjálfun. Í framhaldi
stóð henni til boða hlutastarf á leik­
skóla þar sem hún var í starfsnámi.
Halldóra bendir á þá hafi félagsþjón­
ustan í Hafnarfirði staðið í vegi fyrir
því að hún gæti starfað þar áfram.
Ástæðan var sú að leikskólinn var í
Kópavogi og ekki náðist samkomu­
lag við Hafnarfjarðarbæ um hver ætti
að greiða laun hennar. Þegar loks var
búið að greiða úr þeirri flækju á milli
sveitarfélaganna tveggja var það orð­
ið um seinan og búið að bjóða ann­
arri manneskju starfið. Þórhildur
Berglind situr því eftir atvinnulaus
og fær sem fyrr segir aðeins þjónustu
í tvo tíma á dag.
„Mér hafði áður verið tjáð af þeim
sem voru að vinna í atvinnumálum
Þórhildar að allt hefði verið reynt
í Hafnarfirði, til dæmis á leikskól­
um. Við nánari eftirgrennslan mína
reyndist svo ekki vera. Ég talaði með­
al annars við leikskólastjóra í Hafnar­
firði sem hafði aldrei verið beðinn
um að taka við Þórhildi í vinnu og
ekkert heyrt um hennar mál. Svo var
einnig um fleiri staði sem komu til
greina. Ég get ekki séð að málum Þór­
hildar hafi verið nægilega fylgt eftir
á nokkurn hátt. Það er alvarlegt brot
þegar sjaldgæf tækifæri til atvinnu
er ekki nýtt fyrir einstakling í henn­
ar stöðu. Enn og aftur er gengið fram
hjá henni,“ skrifar Halldóra í bréfi til
Guðmundar Rúnars Árnasonar, bæj­
arstjóra í Hafnarfirði.
„Ég tel brýna nauðsyn á að fá
lausn á húsnæðismálum þegar í stað
og unnið strax að lausn atvinnumála
Þórhildar. Ef úrlausn er ekki til þá
verður að búa þá lausn til, því hver
maður hlýtur að sjá það að Þórhildur
er á hraðri niðurleið bæði andlega
og líkamlega með þeim aukna vanda
sem svona aðgerðaleysi leiðir af sér.
Það eru mannréttindi Þórhildar að fá
að lifa í samfélagi við annað fólk og
njóta þeirra réttinda og lífsgæða sem
aðrir búa við.“
„Bæjarfélagið ber ábyrgð á
skjólstæðingum sínum“
Fjölskyldan gengur svo langt að telja
að félagsmálayfirvöld í Hafnarfirði
fremji mannréttindabrot á Þórhildi.
Hún verði að komast í íbúð í kjarna
með öflugri umgjörð þar sem hún fái
hvatningu til að öðlast mannsæm­
andi líf og að hún geti leitað aðstoð­
ar þegar hún þarf. Elísabet segir að
fjölskyldan hafi stöðugar áhyggjur
af Þórhildi alla daga og allar nætur.
Hún segir að ef ekkert verði gert geti
afleiðingarnar orðið mjög alvarleg­
ar. „Ekki bætir úr skák að hún talar
mjög oft um að langa ekki lengur að
lifa við þessar aðstæður. Það hljóta
allir að sjá það sem vilja að hlutirnir
geta ekki gengið lengur eins og þeir
hafa þróast. Hún getur ekki búið ein,
það er löngu meira en fullreynt,“ seg­
ir Elísabet.
„Við krefjumst þess að fá íbúð í
kjarna fyrir hana nú þegar sem er
laus núna. Einnig að hún fái þann
stuðning sem hún þarfnast. Bæjar­
félagið ber ábyrgð á skjólstæðingum
sínum og ekki síst þeim sem minna
mega sín og það verður að axla þá
ábyrgð. Nú hefur fjölskyldan sýnt
mikla biðlund og þolinmæði í fimm
ár. Nú er þolinmæði okkar og heilsa
á þrotum. Úrræðaleysi bæjarins og
yfirvalda sem málið varða er óásætt­
anlegt. Nú erum við komin að þrot­
um og krefjumst lausnar strax. Við
treystum því að þeir sem málið varð­
ar sjái faglega og siðferðilega skyldu
sína í að útvega þau úrræði sem
henni ber. Einnig viljum við benda
á að aðstandendur hennar hafa afl­
að allra gagna sem hefur verið beðið
um af hálfu bæjarins og staðið í þrot­
lausri baráttu fyrir velferð Þórhildar,“
segir Elísabet.
Rannveig Einarsdóttir, sviðsstjóri
Félagsþjónustu Hafnarfjarðar, segist
í samtali við DV ekki geta tjáð sig um
málið, þar sem bærinn tjái sig ekki
um málefni einstaklinga. n
Húsleit í
Lúxemborg
Embætti sérstaks saksóknara
framkvæmdi húsleit hjá Lands­
bankanum í Lúxemborg á þriðju­
dag. Frá þessu var greint í kvöld­
fréttum Stöðvar 2 en þar var
þrjátíu manna hópur á vegum
embættisins sagður hafa staðið að
húsleitinni, en þar af voru sex af
skrifstofu sérstaks saksóknara frá
Íslandi.
Var húsleitin framkvæmd í
tengslum við rannsókn embættis­
ins á markaðsmisnotkun og gruns
um umboðssvik.
„Það er móður
þung raun að
horfa upp á barnið
sitt við þessar hörmu-
legu aðstæður sem
hún býr við í dag
Einangruð í kjallaraíbúð
Þórhildi líður illa, hún er
einangruð, einmana og
vinalaus. Þrátt fyrir margra
ára baráttu hefur hún ekki
fengið búsetuúrræði við hæfi.
Mynd: SigTryggur Ari
18. apríl sl.