Dagblaðið Vísir - DV - 08.08.2011, Síða 12

12 | Fréttir 8. ágúst 2011 Mánudagur
Vændishús
Catalinu
F
rá árinu 2008 hafa tveir einstaklingar verið sakfelldir fyrir
vændiskaup í Héraðsdómi Reykjavíkur og tveir verið sýknaðir.
Hinir sakfelldu voru ekki nafngreindir og refsing þeirra mjög væg.
Í öllum málunum kváðust þeir sem ákærðir voru fyrir vændiskaup
vera saklausir. Fjórum sinnum hefur verið ákært vegna vændiskaupa frá
2008 í Reykjavík.
n Vændið fór í öllum tilfellum fram undir því yfirskyni að um nudd væri
að ræða. Dómarnir hér að neðan féllu allir í tengslum við vændishúsið
sem Catalina Ncoco starfrækti í fyrra. Vændishúsið var á Hverfisgötu.
n Lögreglan hleraði síma Catalinu og alls voru upplýsingar um sautján
vændiskaupendur sendar til lögreglu. Af þeim ákvað ríkissaksóknari að
ákæra í málum ellefu þeirra. Þetta var fyrri part árs í fyrra. Dómar hafa
nú fallið í fjórum þessum málum en óljóst er hvað varð um hin málin.
Mál S-392: Sýknaður
Greiddi 15.000 krónur fyrir þjónustu. „Stúlka, sem vann sem vændiskona í nefndu húsi á þessum tíma,
bar að þær hefðu verið þrjár sem unnu þarna sem vændiskonur
í nóvember 2009 og hefði ekki önnur starfsemi verið stunduð þar. Hún
kvað starfsemina hafa verið auglýsta sem nudd í blöðum og á vefsíðu,
en nudd hafi ekki verið í boði heldur kynlífsþjónusta og hefðu allir, sem
sóttu í þetta, skilið það. Á þessum tíma hefðu stúlkurnar, sem unnu með
henni, ekki talað íslensku. Önnur hefði getað talað smávegis ensku en
hin ekkert.
„Hún kvaðst hins vegar ekki muna eftir að hafa opnað fyrir
ákærða, en sú sem opnar fyrir viðskiptavini þjónusti hann. Þá
kvaðst hún ekki geta borið um hvaða þjónustu ákærði fékk.
Ákærði, A, er sýknaður af kröfu ákæruvaldsins.
Mál S-394: Sakfelldur
Greiddi 40.000 krónur fyrir þjónustu.
„Stúlka, sem vann sem vændiskona í nefndu húsi á þessum tíma,
bar að ekki hafi verið boðið upp á nudd í húsinu heldur hafi þjón-
ustan verið auglýst sem erótískt nudd í blöðum og á vefsíðu, þannig að
allir hafi skilið að verið var að auglýsa vændi.
„Hún kvaðst muna eftir að ákærði hefði komið í húsið á umrædd-
um tíma en kvaðst ekki muna hvenær það var, en það gæti hafa
verið í nóvember eða desember. Hún kvaðst muna eftir að hafa haft
samfarir við hann einu sinni en ekki hvort hún hefði þjónustað hann
oftar.

Ákærði, A, greiði 80.000 krónur í sekt
og komi 6 daga fangelsi í stað sektar.
Mál S-396: Sýknaður
Greiddi 30.000 fyrir þjónustu.„Stúlka, sem vann sem vændiskona í húsinu, kannaðist við ákærða
og að hann hefði komið í húsið ásamt félaga sínum til að fá
vændi og hefðu þeir verið á sérsamningi við konuna sem rak húsið.
„Framangreind stúlka bar að hafa unnið sem vændiskona í nefndu
húsi í október og nóvember 2009 og einnig aðstoðað konuna sem
rak vændisstarfsemina. Auk sín hafi þrjár aðrar konur unnið þarna sem
vændiskonur á þessum tíma. Þarna í húsinu hafi bara verið rekin vændis-
starfsemi, það er boðið var upp á samfarir og munnmök. Verðið var 15 þús-
und krónur fyrir munnmök en 20 þúsund fyrir samfarir og voru þá munn-
mök innifalin. Þessi starfsemi var auglýst sem nudd en viðskiptavinirnir
vissu fullvel að um vændi væri að ræða og nudd hefði ekki verið í boði.
Ákærði, X, er sýknaður af kröfu ákæruvaldsins.
Mál S-398/2010: Sakfelldur
Greiddi 35.000 fyrir þjónustu. „Konan segir honum að koma í tiltekið hús. Skömmu síðar hringir
hann aftur og spyr hvort það sé sami staður og síðast og hvort
verðið sé það sama og venjulega.
„Stúlka, sem vann sem vændiskona í nefndu húsi, kannaðist við
ákærða og bar hjá lögreglu að hafa haft við hann samfarir og
veitt honum munnmök gegn 20 þúsund króna greiðslu.
Ákærði, X, greiði 120.000 krónur í sekt
og komi 10 daga fangelsi í stað sektar.
Hún: Hæ.
Hann: Hæ.
Hún: Ertu farinn?
Hann: Nei, nei.
Hún: Þetta er að verða búið eft-
ir smátíma. Meikarðu að bíða?
Hann: Já, já. Hvar er þetta?
Hún segir honum það.
Hann: Sést ég við dyrnar?
Hún: Nei, nei. Það sér þig eng-
inn. Þú leggur bara beint fyrir
utan. Ég er í íbúð ...
Hann: Er þetta auðfundið?
Hún: Þú hlýtur að finna þetta.
Þú leitar bara að þessu. En þú
mátt ekki koma fyrr en ég er
búin að hringja.
Hann: Nei, nei.
Hún: Ókei. Segjum það.
Hann: Ókei. Bæ.
„Ég titra alveg“
Hún leggur símann frá sér og
snýr sér aftur að mér. „Hann
er búinn að bíða í þrjá klukku-
tíma. Þetta er gamall karl. Ég
veit ekki hver þetta er en ég
veit að ég hef hitt hann áður.
Ég þekkti röddina í honum. En
ég vil ekki gera þetta út af þess-
um manni sem ég bý með. Mér
þykir vænt um hann þannig að
ég hef ekki gert þetta síðan við
kynntumst fyrir þremur mán-
uðum,“ segir hún óróleg.
Hún er öll á iði í sófan-
um og segist hálfstressuð yfir
þessu. „Ég titra alveg,“ segir
hún og réttir fram hendurnar.
Þær titra.
„Fyrrverandi konan hans
gerði þetta og ég meika ekki
að gera honum þetta,“ seg-
ir hún og á við útlendinginn.
„Hann sagði að ég réði þessu
sjálf, hann gæti ekki stjórnað
mér en það myndi særa hann
ef ég héldi þessu áfram. Hann
myndi ekki fara frá mér en
vonaðist til þess að ég léti þetta
vera,“ segir hún en bætir því
við að hún eigi engan pening
og þessi maður ætli að borga
henni fjörutíu þúsund sem er
meira en gengur og gerist á
þessum markaði. Flestir reyna
að komast upp með 20–25 þús-
und fyrir dráttinn og það vill
hún ekki.
Sendi kúnnann eftir
smokkum
Útlendingurinn er farinn út og
hún segist ætla að láta hann
vita að hún sé upptekin. Átt-
ar sig svo á því að hún á enga
smokka og ákveður að láta
karlinn kaupa þá og koma
með. „Sérðu hvernig líf þetta
er? Ég er alveg „fucked up“,“
segir hún áður en hann svarar:
Hún: Hæ, heyrðu.
Hann: Já.
Hún: Getur þú nokkuð keypt
smokka?
Hann: Hvar á ég að kaupa þá?
Hún: Þú kaupir þá bara í
sjoppu.
Hann: Í sjoppu? Já, já. Ann-
ars þarf það ekki. Það kemur
ekkert sæði hjá mér. Ég lenti í
geislameðferð fyrir nokkrum
árum.
Hún: Já, já. Keyptu bara þrjá.
Það ódýrasta.
Hann: Í sjoppunni þarna við
veginn?
Hún: Ég veit það ekki. Það er
einhver sjoppa þarna. Ekki hér
samt.
Hann: Nei, nei. Ég reyni að
kaupa það.
Hún: Ókei.
Hann: Ókei.
„Hann sagðist ekki þurfa
smokka því það kemur ekkert
sæði eftir að hann fór í aðgerð.
Ég sagðist samt vilja smokka.
Ég kem ekki nálægt karlmönn-
um án þess að nota smokk og
þeir geta bara farið ef þeir vilja
það ekki.“
„Ég er að gefast upp“
Hún ókyrrist enn frekar í sæt-
inu. „Ég er að gefast upp. Ég get
þetta varla lengur. Ég meika
ekki þennan karl en ekki get ég
látið hann fara fýluferð. Ég vil
ekki særa hann. En mig langar
ekkert að hitta þennan karl.“
Hún er staðin upp og farin að
ganga um gólf. „Ég veit ekki
hvað ég á segja við hann. Getur
þú hringt og sagt að ég geti ekki
hitt hann og að mér þykir það
leitt?“ Áður en ég næ að svara
er hún búin að slá inn númer-
ið, rétta mér símann og láta sig
hverfa. Ég segi manninum að
hún muni ekki hitta hann en
hann gefst ekki svo auðveld-
lega upp. Spyr hvort hún muni
ekki losna fljótt, hvort hann
geti ekki beðið, segir að hann
sé búinn að bíða lengi en er
kurteis í hvívetna. „Það verð-
ur að hafa það,“ segir hann svo
og ákveður að láta þetta gott
heita. Í bili. Hann hringdi aftur
næsta dag.
Á botninum
Ég kalla á hana og læt hana vita
að hann sé farinn en hún svar-
ar ekki kallinu. Eftir skamma
stund kemur hún aftur inn
í stofu og andardrátturinn
er þungur. Þegar hún heyrir
hvernig þetta fór kastar hún
sér í sófann og varpar öndinni
léttar. „Ég get þetta ekki lengur.
Frekar svelti ég mig.“ En það er
auðveldara að byrja í vændi en
að hætta því, útskýrir hún. Eft-
irspurnin er svo mikil: „Þetta
er svo auðfengið fé. Þegar ég
er í vandræðum er svo auð-
velt að fara þessa leið. Ég er að
hugsa um að skipta um síma-
númer því það eru alltaf ein-
hverjir karlar að hringja í mig.
Mér finnst ég skítug og ógeðs-
leg.“ En hún hefur aldrei leit-
að sér hjálpar og vill það ekki.
„Ég treysti engum. Enda hef
ég fengið til mín löggu, lækna,
geðlækni og alls konar menn.
Eftir að ég kærði þessa nauðg-
un átti ég að fara til sálfræð-
ings, en til hvers? Hvað á sál-
fræðingur að gera fyrir mig?
Ég kæri mig ekkert um það
að fara til sálfræðings. Ef ég
fæ nóg af lífinu þá bara tek ég
það,“ segir hún og viðurkenn-
ir að hafa setið með klór í gær
og íhugað að drekka það. „Ég
hef ekkert að lifa fyrir.“ Nema
kannski eitt: „Mig langar að
kæra barnavernd fyrir hvern-
ig farið var með mig og systur
mína í æsku, en hún fyrirfór
sér fyrir nokkrum árum og ég
er sú eina sem get talað máli
hennar.“
Rannsókn er oft tímafrek
„Það er almenn staðreynd að vændi tíðkast á
Íslandi. Hér er framboð af vændi – enda hefur
það komið í ljós áður og það falla dómar í þeim
málum,“ segir Björgvin Björgvinsson, yfirmaður
kynferðisbrotadeildar lögreglunnar í samtali við
DV. „En það fer eftir atvikum hvort við komumst í
að sinna vændismálum.“
Hann segir lögregluna reyna að sinna þeim
málum sem berast en vændismál séu oftar en
ekki tímafrek. „Við reynum að gera það sem við
getum, en löggjöfin um vændi er þannig að það er
refsivert að kaupa vændi en refsilaust er að selja sig. Við verðum því að
standa einhvern að verki eða viðkomandi þarf að viðurkenna vændis-
kaupin,“ segir Björgvin. Framkvæmd löggjafarinnar er því nokkuð erfið.
Aðspurður hvort að lögreglan hafi veitt nudddálkum í Fréttablaðinu
eftirtekt segir hann að svo sé. „Já já, þetta hefur verið í skoðun hjá okkur.
Við höfum upprætt nokkur svoleiðis vændismál, en þó hefur það ekki
leitt til ákæru. En við vitum að þetta er ein birtingarmynd af vændi.“