Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.2012, Síða 16

„Ég átti
að nauðga
konu“
16 Fréttir 30. nóvember – 2. desember 2012 Helgarblað
J
úlíus Freyr Theodórsson lék
í erótískri kvikmynd sem
sýnd var á Sýn rétt eftir alda-
mótin. Áður hafði hann glímt
við stjórnleysi í kvennamál-
um og sjálfsvirðingin var lítil sem
engin. Sjálfur segir hann að það
megi rekja til kynferðisofbeldis
sem hann var beittur í æsku. Hann
ákvað að segja frá þessari reynslu
sinni í von um að vegferð hans
verði öðrum til hjálpar.
Hugarfar klámsins
Júlíus Freyr ólst upp í litlu þorpi úti
á landi fyrir tíma internetsins. „Ég
er orðinn svo gamall,“ segir hann
og hlær. „Þegar ég var að kynnast
klámi þá var það í gegnum göm-
ul blöð sem ég fann hér og þar, en
þótt þetta væri forboðið og fjarri þá
var það á sama tíma alltaf þarna,
einhver hluti af veröldinni. Mér
fannst það bara eðlilegt.“
Andrúmsloftið í þeim heimi
sem Júlíus Freyr lifði og hrærðist
í upp úr tvítugu var mjög mótað
af klámmenningunni. Hann starf-
aði sem dyravörður á skemmti-
stað niðri í bæ, súludansstaðirnir
voru að ryðja sér til rúms og voru
það heitasta um þessar mundir.
Þegar hann fór á djammið snerist
það fyrst og fremst um að næla
sér í stelpur. „Á þessum tíma átti
ég sennilega Íslandsmet í klám-
neyslu. Það var svo sem ekkert
markmið í sjálfu sér en af því að
þetta var þarna þá notaði ég það.
Stjórnleysið var algjört. En mín
helsta reynsla af kláminu var að
leika í því.
Strippstaðirnir þóttu ekkert
óeðlilegri en aðrir staðir, bara ör-
lítið meira spennandi. Þarna var
Maxims, Club 7 og Clinton. Þegar
það var rólegt á þessum stöðum
voru stelpurnar sendar út til að
draga inn kúnna, þær gengu á milli
staða og dældu út frímiðum.
Ég varð ekki var við neina
gagnrýni, ef einhver var að gagn-
rýna þetta þá náði það ekki til
okkar sem voru staddir þarna
niðri í bæ. Þar var allt að drukkna
í þessu, klámið var normið,“ seg-
ir hann og bætir því við að það
hafi kannski ekki verið norm-
ið að leika í erótískum kvikmynd-
um. „En ég gekk svo langt að gera
það. Í þessu andrúmslofti tók ég þá
ákvörðun. Hugarfar klámsins var
allsráðandi.“
Lék ljótan perra
Leiklist hefur alltaf heillað Júlíus
Frey sem hefur verið virkur í leik-
félögum og það var á einni æf-
ingunni sem hann heyrði að ein-
hver var að gantast með að það
vantaði leikara í prufur fyrir klám-
mynd. Júlíus Freyr vissi ekki fyrr en
hann var mættur í prufur og eins
og hann segir slysaðist í þetta hlut-
verk. „Hlutirnir gerast bara þegar
maður er í svona ástandi, bara án
þess að maður sé mjög meðvitað-
ur um hvernig þeir gerast, um sitt
nánasta umhverfi, tímasetningar
eða annað slíkt.“
Prufurnar fóru fagmannlega
fram segir Júlíus Freyr sem þurfti
að hnykla sig og sýna hvað hann
gæti verið sexí. „Ég hlýt að hafa
verið perralegur því ég fékk hlut-
verk ljóta perrans í myndinni,“
segir hann og hlær, en undir niðri
er annar og þyngri tónn, og hann
heldur áfram: „Ég átti að nauðga
konu í einu atriðinu. Þær tökur
fóru fram um miðjan dag á kló-
settinu í Háskólabíó. Þetta voru
mjög súrrealískar aðstæður.“
Áttu að læra á hvort annað
Aðalleikararnir í myndinni voru
þrír, tveir karlar og ein kona. Þau
þekktust ekkert og þurftu að hitt-
ast nokkrum sinnum áður en
tökur hófust með leikstjóran-
um og kynnast. „Þau kynni fólust
fyrst og fremst í því að snertast og
læra að þekkja hvert annað eins og
n Upplifði stjórnleysi eftir langvarandi kynferðisofbeldi n Leitaði að viðurkenningu í gegnum kynlíf n Lék í klámmynd
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir
blaðamaður skrifar ingibjorg@dv.is
„Það var bara þessi
líffræðilega virkni
sem ruglaði mig í ríminu
og gerði það að verkum
að ég skildi ekki muninn
á kynlífi og kynferðislegu
ofbeldi.
Hjálp í boði Júlíus Freyr
bendir á að ekkert mótar
okkur til framtíðar nema
við leyfum því að gera það.
Það sé alltaf hægt að taka
völdin í eigin hendur og
hvetur hjálparþurfi til þess
að leita sér aðstoðar.