Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.2014, Blaðsíða 48

Helgarblað 3.–6. janúar 201440 Lífsstíll
Ein sjálfsmynd
á dag í 365 daga
Theodór Ingi Ólafsson tekur myndir af sér á hverjum einasta degi
Þ
etta byrjaði nú eiginlega
bara fyrir tilviljun. Ég var
nýbúinn að fá mér nýjan
snjallsíma og nýbúinn að
taka sjálfsmynd og hún var
eitthvað svo skemmtileg og fyndin
þannig að ég tók aðra og þá fór
frændi minn að hvetja mig til þess að
gera seríu. Þannig ég byrjaði á svona
30 daga „selfie“-seríu og það var svo
skemmtilegt að ég ákvað að halda
áfram og gera 365 daga seríu,“ segir
Theodór Ingi Ólafsson sem tekur nú
af sér eina sjálfsmynd á dag í heilt ár.
Nú þegar eru myndirnar að nálgast
hundrað talsins og engin þeirra er
eins.
Ímyndunaraflið fær lausan tauminn
Vinsældir svokallaðra „selfies“ eða
sjálfsmynda hafa aukist töluvert
undanfarið með tilkomu snjallsíma.
Sjálfsmyndirnar eru af ýmsum toga
og hafa þjóðarleiðtogar sem og
stórstjörnur sést taka af sér sjálfs-
myndir. Sumum þykir nóg um en
Theodór ákvað að taka þetta skref-
inu lengra og taka eina sjálfsmynd
á dag – í 365 daga. Myndirnar eru
fjölbreyttar enda gefur Theodór
ímyndunaraflinu lausan tauminn
við myndatökurnar og notar oft alls
kyns aukahluti á myndunum. En
hvaðan fær hann hugmyndirnar?
„Þetta er bara mitt ímyndunarafl að
mestu. Stundum rekst ég á eitthvað,
ég hef aðeins verið að stæla lista-
verk eða ljósmyndir eftir fræga ljós-
myndara. Ég reyni þá að endurgera
myndirnar á minn hátt en oftast er
þetta bara eitthvað rugl út í bláinn,
eitthvað sem mér dettur í hug.“
Myndir á lager
Theódór segir það ekki hafa reynst
erfitt hingað til að finna upp á nýj-
um myndum. „Það er auðvitað mis-
jafnt. Suma daga er ég frjór og tek
margar myndir, aðra daga gengur
ekkert og þá er gott að eiga mynd-
ir á lager. Síðan er ég með mikið af
hugmyndum sem ég er ekki búinn
að framkvæma sem krefjast kannski
aðeins meiri undirbúnings, þarf að
hafa aukahluti og svona á þeim. En
oftast er þetta nú bara eitthvað sem
mér dettur allt í einu í hug og tek
mynd af því.“
Útrás fyrir sköpunargáfuna
Theodór býr í Ósló í Noregi þar sem
hann starfar á geðhjúkrunardeild.
Hann segir ágætt að fá útrás fyrir
sköpunargáfuna með myndatök-
unum. „Mér fer að leiðast svo ef ég
er ekki að gera eitthvað „kreatívt.“
Þetta verkefni er ágætis leið til þess
að berjast við leiðindin, svo mað-
ur verði ekki þunglyndur af því að
gera neitt,“ segir Theodór en hann
hefur búið úti í um eitt og hálft ár
og leggur einnig stund á nám í fjöl-
miðlafræði.
Gerir kannski bók
eða heldur sýningu
Myndirnar fara að nálgast fyrsta
hundraðið en Theodór segist ekki
vita hvað hann geri við þær þegar
þær eru orðnar 365 talsins. „Ég er
ekkert að hugsa hlutina of mikið,
tek þeim eins og þeir koma. Það
væri gaman að hafa einhverja sýn-
ingu eða gera einhverja bók til þess
að gefa vinum sínum allavega þegar
þetta er búið,“ segir hann.
Hægt er að fylgjast með verk-
efninu sem Theodór kallar Project
Selfie a day á Facebook, Instagram
og á Tumblr. n
„Þetta verkefni er
ágætis leið til þess
að berjast við leiðindin, svo
maður verði ekki þung-
lyndur af því að gera neitt.
Viktoría Hermannsdóttir
viktoria@dv.is
Vaknaði
með júllur!
Ég er nú bara þannig gerð að ef
mig langar í eitthvað þá bara fæ
ég mér það. Þá geri ég ekki mik-
inn greinarmun á því hvort að
mig langi í eitthvað að drekka
eða bara ný brjóst.
Ég er greindarskert þegar
kemur að ákvarðanatöku
hversdagsins, eða flokkast það
kannski ekki undir hversdags að
langa í nýjan barm?
Ég vaknaði einn morgun og
fór í sturtu eins og ég geri endr-
um og eins og varð litið á brjóst
mín sem mér fannst ekki mikið
varið í þann daginn. Eftir að hafa
þerrað mig eftir brjóstalausa
sturtu fór ég inn á heimasíðu ja.
is og sló inn lýtalæknir. Fann þar
númer hjá virtum lækni og fékk
tíma stuttu síðar.
Næstu daga var
ég ekkert að hata
á mér brjóstin
enda eru þau
frekar stór frá
náttúrunnar
hendi og geir-
vartan á sínum
stað. Þegar kom að
tímanum hjá lækninum fannst
mér ómögulegt að afpanta hann
því ég er nefnilega líka meðvirk.
Ég hefði kannski átt að panta
tíma hjá sálfræðingi en ekki lýta-
lækni … hugmynd?
Ég mætti til læknisins með
forláta póstkort með mér sem
á var mynd af sjúklega smart
brjóstum og bað
um alveg
eins. Alveg
normalt að
fara svona að
eða þannig!
Læknirinn
gaf mér tíma í
aðgerð nokkrum
dögum síðar sem ég mætti í þrátt
fyrir að hafa fengið bakþanka oft.
Meðvirknin að drepa mig. Þarna
var púðastærð rædd og mér
fannst svona 250 grömm passleg
uppfylling í þrýstin brjóst mín
sem voru fyrir og sagði við lækn-
inn að hann bara réði þessu því
eins og ég hef áður sagt þá er ég
með „vægan“
snert að
meðvirkni.
Ég
vaknaði
eftir að-
gerðina
með júll-
ur sem voru
stærri en ég
hafði hugsað mér að bera á
næstunni. Já, júllur sem vógu
400 grömm en ekki 250. Læknin-
um fannst ég geta borið þetta og
auðvitað hefur hann vit á þessu
en ekki ég, enda er ég ekki fag-
lærð í fagurfræði líkamans eins
og hann.
Svona stór brjóst eru bara til
vandræða og eru alls ekki þægi-
leg. Þetta eru eins og og stórar
jólakúlur á litlu tré og henta vel í
ódýra kvikmyndagerð. Óþægi-
legt að liggja á og vöðvabólga
sem fylgir þessu „júniti“ og já
bara fáránlegt allt saman þegar
upp er staðið. Pínu smart á köfl-
um en alls ekki þægilegt! Hvað
geri ég næst?
Heimur
Hendrikku
Hendrikka er heimshornavanur fagurkeri sem
lætur allt flakka. Hún tilheyrir „elítunni“, á nóg af
peningum og er boðin í öll fínustu partíin.