Dagblaðið Vísir - DV - 20.05.2014, Síða 10

Vikublað 20.–22. maí 201410 Fréttir
Sprautunálar skildar
eftir í garðinum
n Nágrannar heimilis fyrir útigangskonur langþreyttir n 24 útköll til lögreglu á einum mánuði
M
aður náttúrlega sárkennir
í brjósti um þessar konur.
Það er ekki það að maður
hafi ekki samúð og vilji
ekki að það sé hugsað
um þær. En þessir einstaklingar sem
eru þarna virða ekki lágmarks um­
gengnisreglur við nágranna sína,“
segir Ragnhildur Sigurðardóttir, íbúi
á Skeggjagötu, sem er meðal lang­
þreyttra nágranna heimilis fyrir
utan garðskonur sem er í götunni.
Íbúar eru sammála um að utan­
garðskonurnar eigi heima inni í heil­
brigðiskerfinu.
Ragnhildur hefur fundið ýmislegt
í garðinum; sprautunálar, hasspíp­
ur og önnur ummerki eftir neyslu
áfengis og annarra vímugjafa. Þá
hefur ein kona sem býr á heimilinu
haft hægðir á tröppunum fyrir utan
heimili Ragnhildar, ásamt því að
umrædd kona hefur sofnað talsvert
ölvuð í kjallara húss í grenndinni,
sem hún hafði brotist inn í.
Hótað lífláti
„Félagsbústaðir keyptu þessa eign
2005 eða 2006,“ segir Ragnhildur sem
hefur búið í húsinu í tíu ár. Um parhús
er að ræða og önnur íbúðin hýsir um­
rætt heimili fyrir útigangskonur. Eft­
ir hrunið flutti fjölskyldan sem hafði
búið í hinni íbúðinni út, og stuttu
síðar fengu nágrannar símtal frá
starfsmönnum borgarinnar þar sem
þeim var tjáð að í húsinu yrði gert
heimili fyrir útigangskonur. Nágrann­
ar voru ekki spurðir sérstaklega um
leyfi, heldur einfaldlega tilkynnt um
að svona yrði þetta.
„Okkur var lofað að það væri sér­
valið og gott starfsfólk og við yrðum
ekki fyrir ónæði,“ segir Ragnhildur og
bætir við að það hafi svo sannarlega
ekki staðist. „Þetta er búið að vera
mjög erfitt frá upphafi en hefur stig­
magnast, “ segir Ragnhildur.
Nágrannar þurftu að búa við
hávaða á næturnar, og á endanum
voru, að sögn Ragnhildar, komnir
„mjög erfiðir og hættulegir einstak­
lingar“ á heimilið, sem hótuðu ná­
grönnum meðal annars lífláti.
Lögreglan kölluð til nærri daglega
„Mig minnir að í febrúar 2013 hafi
verið ekki færri en 24 útköll til lög­
reglunnar,“ segir Ragnhildur. „Ónæð­
ið var alveg ótrúlega mikið.“ Þá segir
hún að sjúkrabílar hafi ítrekað verið
kallaðir til: „Það voru svakaleg læti
hérna og ég veit fyrir víst að þær réð­
ust á starfsmenn og stórslösuðu þá.
Það voru hérna sjúkrabílar, bara upp
á hvern dag. Einhvern tímann gerð­
ist eitthvað hræðilegt því allt var
brotið og bramlað.“
Í fyrra fundust einnig sprautunálar
í garðinum, hasspípur og annað rusl.
„Eftir þetta þá töluðum við við
lögfræðinga, og gerðum þá kröfu að
ef ekki yrði bætt úr þessu, og leig­
usamningum viðkomandi einstak­
linga sagt upp, þá myndum við gera
kröfu um að borgin lokaði þessu
heimili og seldi eignina,“ segir Ragn­
hildur en nágrannar funduðu með
fulltrúum frá velferðarsviði Reykja­
víkurborgar. „Við ákváðum að gefa
þeim þrjá mánuði til að koma sínum
málum í lag, en það dróst aðeins, og
eftir sex mánuði var þetta allt í lagi
og allt komið í lag,“ segir Ragnhildur,
en borgin lét meðal annars einangra
betur á milli íbúðanna.
Eftir þetta var því nokkur friður að
sögn Ragnhildar.
„Það tekur enginn ábyrgð
á þessu“
Ónæðið byrjaði hins vegar aftur
nýlega en einn af þremur íbúum
á heimilinu fór að hafa sig mikið í
frammi. Þrátt fyrir fyrri kvartanir
verða nágrannar nú aftur fyrir miklu
ónæði vegna ólifnaðarins, sem er
mestmegnis fyrir utan húsið. „Það er
starfskona þarna á sólarhringsvakt,
en hún er bara ein, og hún getur ekki
fylgst með því sem gerist hérna fyrir
utan.“
Ragnhildur segir að konurnar
komi sér fyrir í nærliggjandi görðum
og sitji þar að sumbli og séu í neyslu.
„Þessar konur eru að koma hérna
í garðana því þær mega ekki drekka
inni eða reykja. Þær pissa og gera
þarfir sínar, og náttúrlega kasta upp,
og þetta gerist nokkrum sinnum á
sólarhring núna. Það eru íbúar í hús­
unum hérna í kring sem verða mest
fyrir þessu,“ segir Ragnhildur.
„Þessar konur stoppa aldrei
lengi þarna og það er eins og borgin
gleymi alltaf sínum kríteríum um
hver eigi að fá að vera þarna.“ Nú er
ég búin að hafa samband við vel­
ferðarsvið og velferðarráð. Það tekur
enginn ábyrgð á þessu og enginn veit
hvað á að gera þannig að ég sé ekki
hvað við eigum að gera annað en að
fylgja þessu fast eftir. Það er allavega
mjög erfitt að treysta þeim,“ segir
Ragnhildur. „Mér finnst þetta eigin­
lega vera valdníðsla.“
„Ekki rétt staðsett“
Birgitta Ásbjörnsdóttir er þriggja
barna móðir sem býr handan við
götuna. Í samtali við DV segist hún
hafa þurft að ræða við heimilis­
konur um sprautunálar, um að þær
séu ekki skildar eftir á víðavangi.
Þá segir hún óþægilegt að búa með
börn í grennd við svona starfsemi.
„Það er mjög erfitt að þurfa að út­
skýra fyrir börnum af hverju fólk
er í þessu ástandi sem það er, og
af hverju það lítur svona út,“ segir
Birgitta, en hún snöggreiddist ný­
lega er ein kvennanna gaf sig á tal við
börn hennar.
„Ég styð þessa starfsemi fullkom­
lega, mér finnst hún bara ekki rétt
staðsett. Ég hef fulla samúð með
þessum konum en ég held að þær
eigi frekar heima inni í heilbrigðis­
kerfinu en félagsmálakerfinu.“ n
„Ég skil mjög vel að nágrannar séu orðnir
langþreyttir á þessu ástandi. Það hefur
gengið á ýmsu í þessu heimilishaldi ef
satt skal segja. Það hefur verið veitt miklu
viðbótarfjármagni í stuðning inn á þetta
heimili. Það virðist ekki duga til þannig
að velferðarsvið er með það til skoðunar
núna hvað annað sé hægt að gera fyrir
þessar konur,“ segir Björk Vilhelmsdóttir,
formaður velferðarráðs Reykjavíkurborgar,
í samtali við DV.
„Vandinn er sá að heilbrigðiskerfið
segir að þessar konur eigi ekki heima á
spítala. Þótt það sé vakt yfir þeim allan
sólarhringinn þá bara einhvern veginn
ná þær að gera af sér alls konar óskunda.
Þetta er ótrúlega erfitt ástand þarna og
við erum með þetta í skoðun. Ég er alls ekki
að útiloka að þetta verði endurskoðað, og
jafnvel fundið annað húsnæði, því þetta
virðist ekki ganga upp, alveg sama hvað við
setjum í þetta,“ segir Björk. „Það er okkar
hlutverk að vera á vaktinni með svona.“
Þá segir Björk að í raun og veru eigi
heimiliskonurnar heima á spítala, en
Reykjavíkurborg hafi fengið þau svör að
heilbrigðiskerfið vilji ekki taka við þeim.
„Það er svo hræðilegt að hitta þessar
konur. Ég skil ekki geðdeildirnar, að taka
ekki við fólki þegar það er svona veikt. Ef
geðdeild Landspítalans á ekki að sinna
þessu fólki þegar það er í þessu ástandi, þá
veit ég eiginlega ekki til hvers geðdeildirnar
eru, satt best að segja. Þegar heilbrigðis­
kerfið vill ekki taka við þeim þá eru þær úti
í samfélaginu, hvort sem okkur líkar betur
eða verr.“
Hræðilegt að hitta þessar konur
Björk Vilhelmsdóttir, formaður velferðarráðs,
segir miklu viðbótarfjármagni hafa verið
veitt í heimilið, og furðar sig á því að geð­
deildirnar vilji ekki taka við heimiliskonum.
Ótrúlega erfitt ástand
„Ég skil ekki geðdeildirnar, að taka ekki við fólki þegar það er svona veikt.“
Símon Örn Reynisson
simon@dv.is
„Ég styð þessa
starfsemi fullkom-
lega, mér finnst hún bara
ekki rétt staðsett.
Notaðar sprautunálar Í garðinum hafa
fundist sprautunálar. MyNd RagNHiLduR SvERRiSdóttiR
Hasspípa Hér má sjá hasspípu sem búin
var til úr plastflösku og skilin var eftir í
garðinum. MyNd RagNHiLduR SvERRiSdóttiR
„Þær pissa
og gera þarfir
sínar, og náttúrlega
kasta upp