Dagblaðið Vísir - DV - 22.11.2013, Blaðsíða 27

Hræddur um að þetta hafi
verið minn síðasti landsleikur
Þetta hefur
vaxið mikiðKlámið er lygi
Eiður Smári Guðjohnsen. – DVÓmar Þröstur Hjaltason um Keyrðu mig heim. – DVStefán Máni, rithöfundur. – DV
Spurningin
„Nei, það er ekki hægt að flokka
heila þjóð undir einn hatt.“
Arnar Tómas Valgeirsson
24 ára leiðbeinandi
„Já, því það hefur alltaf verið
þannig.“
Andri Þór Snæbjörnsson
29 ára vinnur hjá Ösp
„Já, þó að það sé inni á milli ein-
hver sem trúir á eitthvað annað
þá eru við í heildina kristin.“
Ágústa Tryggvadóttir
17 ára nemi
„Við erum frekar kristin en það
er allt í lagi að trúa á eitthvað
annað.“
Valdís Erla Björnsdóttir
17 ára nemi
„Nei, því ég get ekki skilgreint
þjóðina sem einnar trúar.“
Ásthildur Emma Ástvaldsdóttir
17 ára nemi
Er íslenska
þjóðin kristin?
1 Jónína Ben mætir fyrir dóm vegna ölvunaraksturs
Sögð hafa ekið á járngrind á bílastæði
við Reykjavíkurflugvöll.
2 Í bobba fyrir að flokka Biblíuna sem skáldsögu
Bókstafstrúarmenn vilja sniðganga
heildsalann Costco í Bandaríkjunum.
3 „Mjög krípí“ hulduapparat ríkislögreglustjóra
Krefjast svara um hulduapparatið
GRPO sem ríkislögreglustjóri er í
samstarfi við.
4 „Því er engin ástæða fyrir því að ég skaut hana“
Tuttugu og eins árs Svíi ákærður fyrir
morð á ungri konu.
5 „Ekki slægi ég hendinni á móti því að skuldir mínar yrðu
lækkaðar“
Egill Helgason segir fólk gagnrýna
óvissu, en ekki áform um skulda-
lækkanir.
6 Lögmenn orðlausir yfir leka ráðuneytis á persónuupplýs-
ingum
Upplýsingarnar vörðuðu Evelyn Glory
og Tony Omos.
Mest lesið á DV.is Sófi gleypir mann
S
tundin var að renna upp; leik-
urinn í sjónvarpinu. Hreinn úr-
slitaleikur. Ómar hafði gert allt
rétt; konan var í kaffi hjá Stínu í
næsta húsi og synirnir voru í sundi. Allt
á hreinu, samloka og kaldur bjór í ís-
skápnum.
Einungis eitt atriði böggaði Ómar;
dauður mávur.
Hugsunin magnaðist: -Hvert get ég
hringt? Hvað gerir maður við dauð-
ann máv? Fjandinn hafi það! Maður
setur ekki dauðan fugl í plastpoka og
kastar honum í tunnuna. Meindýraeyð-
ir getur kannski sagt mér hvað er réttast
að gera í stöðunni. Mér finnst einsog
mávurinn sé rangstæður á meðan hann
er í tunnunni, jafnvel þótt hann hafi lok-
ið keppni.
Leikurinn, bjórinn og samlokan
gleymdust. En mynd af krossfestum
mávi sveif yfir sófanum. Ómar mundi
eftir því að einhverju sinni hafði maður
á golfvelli sagt honum að hér í eina tíð
hefðu menn sett dauða máva í varplönd
fugla til þess að fæla aðra máva frá.
-Hvað ef einhver fer að gramsa í
tunnunni og kemur auga á pokann?
Og hvað ef tunnan fyki um koll og ná-
grannarnir sæju dauðan máv gægjast
útúr plastpoka í námunda við tunnu-
stæðið?
Ein spurning tók við af annarri.
-Kannski er sárið á bringunni
skotsár. Auðvitað hefði ég átt að velta
fuglinum við og athuga hvort skotið
hefði farið út um bakið. Kannski er ein-
hver í hverfinu að leika sér … og skjóta
máva að gamni sínu.
Hann hugsaði ýmist upphátt eða í
hljóði.
-Nei, ég hef ekki heyrt neinn skot-
hvell. En það heyrist ekki hátt í loftbys-
su.
-Ég hefði átt að skoða hræið.
Núna lá mávurinn ekki lengur einn
í vítateig kartöflugarðsins eða var rang-
stæður í tunnunni. Garðurinn hafði
breyst í vígvöll og þar lágu mávahræ á
víð og dreif. En þegar hugurinn magn-
aði hildarleikinn enn frekar, mátti sjá
hræ í hrúgum. Fiðrinu snjóaði og blóð-
pollar þöktu garðinn.
Ómar beit í samlokuna og fékk sér
bjórsopa.
Pælingarnar fylltu höfuðið og bolt-
inn sveif frá manni til manns, hann sveif
marka á milli og svo hátt til himna að
hann breyttist í máv. Mávurinn flaug
útúr skjánum, flögraði um stofuna hrifs-
aði til sín samviskubit Ómars og flaug
með það út í garð og yfir blóðugan og
fiðraðan vígvöllinn þar sem helsærðir
mávar görguðu í þúsundatali. Og aðrir
mávar lágu sundurtættir í blóðpollum
en krossfesti mávurinn hafði breitt úr
sér og gnæfði nú yfir borginni.
Ómar sá þetta allt svo vel. Hann
hafði leyft samviskunni að narta í hjarta
sitt. Samlokan var á sínum stað, ölglasið
var nánast fullt, leikurinn fór nú fram í
óræðri vídd á vígvelli blóðugra máva.
Nú kom löng þögn. Garðurinn var
þakinn þykkum snjó. Leiknum var lokið.
Og engu var líkara en sófinn hefði gleypt
Ómar með húð og hári. n
Ekkert fær því fári breytt
sem forlög hafa skapað
og sá sem eignast ekki neitt
fær aldrei neinu tapað.
Þau nálgast Óðum nálgast jólin og ekki er laust við að spennu sé tekið að gæta hjá smáþjóðinni sem bíður jólasveina og jólagjafa með óþreyju.
Mynd Sigtryggur AriMyndin
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
Umræða 27Helgarblað 22.–24. nóvember 2013
Vegagerðin veltir rútu
Í
vikunni valt rúta við Þingvelli. Þarna
fara daglega rútur með hundruð
og stundum þúsundir ferðamanna.
Það er alltof algengt að teflt sé á
tvær hættur eða fleiri á fjölförnum
leiðum, líkt og leiðinni að Geysi og
Gullfossi.
Sjálfur hef ég ekið með farþega við
þær aðstæður að ég var nær því að
vera skjálfandi og skíthræddur en auð-
vitað máttu farþegarnir ekkert af því
vita.
Keðjur skemma vegi
Sífróðir sérfræðingar geta auðvitað
sagt að menn eigi bara að keyra á keðj-
um en slíkt er bara bull, það var hægt
í gamla daga þegar ekkert lá á. Nú-
tíminn býður ekki upp á að keyra á
keðjum hundruð kílómetra. Svo geta
menn reynt að átta sig á því hvernig
vegirnir færu ef tugir rútu- og flutn-
ingabíla keyrðu á keðjum í hvert skipti
sem hálka væri á vegum.
Eina vitræna lausnin er að Vega-
gerðin standi sig betur við að salta
þessar leiðir, þetta eru leiðirnar sem
eru að mala inn milljónir í útlendum
peningum og því fráleitt að Vegagerðin
skuli halda að sér höndum og gera
ferðalög um þessa vegi að hættuspili.
Ónóg viðbrögð
Ábyrgð Vegagerðarinnar er mjög mik-
il þegar slys verða eins það sem varð
í vikunni. Jafnvel er hægt að segja að
ónóg viðbrögð Vegagerðarinnar við
hálkunni hafi velt þessari rútu. Það er
ekki hinu opinbera að þakka að slys
urðu ekki á fólki. n
Af blogginu
Guðmundur Sigurðsson