Húnavaka - 01.05.2012, Blaðsíða 88

H Ú N A V A K A 86
SVEINN TORFI ÞÓRÓLFSSON frá Skagaströnd:
Grásleppuveiðar á Skagaströnd
Mig minnir að við höfum hafið grásleppuveiðar frá Skagaströnd vorið 1954.
Gunnar Grímsson kaupfélagsstjóri kom heim til okkar um vorið og fóru þeir
pabbi inn í stofu og töluðu lengi saman. Mamma fór líka inn í stofu.
Svo komu þau fram og Gunnar sagði: Þá er bara að byrja. Svo setti hann
upp hattinn og kvaddi hjartanlega og fór.
Daginn eftir fór pabbi með okkur Almar bróður niður að trillunni, sem hét
Sæfari og sem hafði staðið lengi uppi á planinu austan við Ketilhúsið, rétt við
stóra strompinn og Einbúann.
Við tókum seglið ofan af trillunni og pabbi var lengi að skoða botninn á
henni. Að lokum kvað hann upp úr að ástandið væri ekki sem verst. Hann
þyrfti bara að fá Axel á Læk eða Gísla bátasmið í nokkra daga til viðgerðar.
Svo var farið að líta á vélina, eins strokks Lister, sem var með stóru
svinghjóli, 8 hestöfl.
Ástandið í vélarhúsinu var ömurlegt og augljóst að mikið þyrfti að gera við
vélina svo hún færi í gang.
Nú hófust miklir annadagar og unnið frá snemma á morgni til langt fram á
kvöld. Eitt var að gera trilluna sjó-
færa og annað var að koma verk-
unar húsnæði í stand.
Pabbi hafði fengið fiskmót tök-
una, við hliðina á frystihúsi kaup-
félagsins, lánaða til að gera að
grásleppuhrognunum. Þar var allt
á öðrum endanum og talsvert verk
að gera í stand til að taka á móti
hrognunum.
Þegar Gísli var búinn að gera
við botninn á trillunni fórum við
Almar að mála hana ljósgráa. Á meðan var unnið í vélinni og kom þá margt
í ljós. Komu margir trillukarlar þarna úr hinum skektunum í kring og litu á
vélina. Allir tóku í sveifina og sneru og sneru en ekki fór vélin í gang.
Svo einn eftirmiðdag kom Bjössi frá Mánaskál (Björn Sigurðsson á Jaðri) og
var lengi að líta á vélina. Svo kvað Bjössi upp sinn dóm: Headið er sprungið.
Þessi vél fer aldrei í gang, sagði hann.
Nú voru góð ráð dýr, bara nokkrir dagar til að veiðar hæfust og án vélar,
Sæfari.