Fréttablaðið - 13.12.2014, Side 40

13. desember 2014 LAUGARDAGUR| HELGIN | 40
„Ætli það sé ekki páfugl sem ég
skaut á Nýja–Sjálandi. Ég hef ekki
skotið tígrisdýr eða ljón en lenti
einu sinni í því að þurfa að aflífa
gíraffa. Það fannst mér ömurlegt
og svo sannarlega upplifði ég ekki
veiðimanninn í mér. Mér fannst
það erfitt verk. Ég gaf síðan lim
gíraffans á Reðursafn Íslands,
ég er svokallaður heiðurslimur
safnsins en gíraffalimurinn er sá
þriðji stærsti þar.“
Synir Ásgeirs hafa farið með
föður sínum til veiða. Á vegg er
ljósmynd af honum að skipta um
kúkableyju á árbakka. „Þetta
var þriggja punda kúkableyja,“
segir hann og hlær. Mér finnst
gott að hafa strákana mína með
mér. Ég neyði þá ekki með, þeir
hafa gaman af þessu. Ég vonast til
að fara með alla strákana næsta
sumar. Sá yngsti var tveggja ára
þegar hann kom með mér en man
því miður ekki eftir því.“
Sárin gróa aldrei
Ásgeir missti félaga sinn í flug-
slysi 2009. Sárin gróa aldrei.
„Ég á aldrei eftir að jafna mig.
Ég er með mænuskaða, þess
vegna geng ég eins og gangster.
Ég þurfti aðeins að taka til í eigin
lífi eftir slysið. Það er mikið áfall
að missa besta félaga sinn og
ekkert sem maður kemst yfir á
ævinni. Ég þarf að reyna að lifa
með þessu.“
Hluti af því að takast á við
áfallið hefur falið í sér að finna
nýjan takt í lífinu. Í hans tilfelli
að ferðast í Afríku. „Eftir að ég
hætti að fljúga hef ég haft nóg
að gera. Ég er búinn að fara fjór-
um sinnum til Afríku á þessu
ári. Maður verður að reyna að
gera eitthvað. Ég ákvað að halda
áfram að ferðast og ævintýrin,
þau eru alltaf á næsta leiti.“
FEÐGAR VIÐ BRÁÐ Ásgeir með Alfreð Loga syni sínum eftir að hafa fellt Kudu-antilópu.
SEBRAHESTUR Ásgeir er hér við sebrahest sem hann felldi.
TEIKNINGAR Húsið verður hið glæsilegasta, sundlaug við húsið og falleg umgjörð.
ERTU
AÐ
SKRIFA?
Íslensku barnabóka-
verðlaunin 2015.