Fréttablaðið - 13.12.2014, Blaðsíða 24

Fréttablaðið - 13.12.2014, Blaðsíða 24
13. desember 2014 LAUGARDAGUR| SKOÐUN | 24 Það var mjög samtímis að gamlir útvarpsmenn klóruðu saman fornt efni í Efstaleiti til heiðurs Margréti Indriða dóttur fréttastjóra og birtist njósnasaga Styrmis Gunn- arssonar, löngum rit- stjóra á Morgun blaðinu. Bæði höfðu það hlutverk að sinna fréttaflutningi og upplýsa almenning um gang mála í lýðveld- inu Íslandi svo og í ver- öld víðri. Margrét nam fræði sín í Bandaríkjun- um í lok seinna stríðs og er líklega fyrsti Norður-Íslendingurinn með blaðamannapróf úr háskóla upp á vasann. Fram til þess tíma höfðu Ameríkanar haldið sig við Monró- kenninguna og voru ekki að káss- ast upp á annarra manna jússur. Blaðakonan Margrét Indriða- dóttir kom uppfull af almanna- útvarpi að vestan og fór brátt að starfa á fréttastofu Útvarps niðri á Klapparstíg. Endaði með því að hún setti rækilega bæjarbraginn á fréttastofunni með gott veganesti frá heiðarlegum Könum. Gerðist nú allt í skjótri svipan eftir stríðið að ameríski herinn dró lappirnar að fara og lét síðan Íslendinga kalla yfir sig enn meiri her. Þá er Margrét Indriðadóttir að segja fréttir af Klapparstígnum ásamt fleira fólki sem hélt það ætti að bera sannleikanum vitni. Auk þess að skila starfi sínu á frétta- stofunni ól Margrét brátt önn fyrir eiginmanni sínum Thor Vilhjálms- syni og tveimur sonum. Vildi til að þau fengu íbúðarkytru yfir frétta- stofunni þarna á Klapparstígnum svo hægt var að skreppa upp til að bía börnunum þegar við lá eða skáldið fékk hríðir. Þegar fram liðu stundir í köldu stríði, sem Íslendingar flestir stóðu utan við, var ekki tekið út með sældinni að reka almanna- útvarp. Skuggabaldrar bögguðu fréttamenn ár og síð og alla tíð. Beittu hótunum um starfsmissi og verri kárínum. Slíkt hefur áhrif þegar til lengdar lætur og hverjum manni næst að vernda hreiður sitt. Svona gekk þetta lengi lengi en einhvern veginn tókst fréttastofunni að klappa steininn og ekki varð þaggað niður í henni. Datt fáum í hug á þeirri tíð að kæfa útvarpið í fæðingu þó ekki væri nema fyrir veður fregnirnar. Raf- hlöður í dreifðum byggð- um voru einmitt sparaðar miðað við veðurfregnir og viðtækið á við hvert annað amboð eða heyvinnuvél á bænum. Útvarpið dafnaði og varð líka að sjónvarpi og þjóðin fylkti sér um hvorttveggja undrið. Varð að öfl- ugu menningartæki og hljóðminja- safni eins og hjá öðrum alvöru- þjóðum í veröldinni. Enn þann dag í dag treystir þjóðin á áreiðan- leika fréttastofu Útvarps og hefur ekki látið stöðugar rógsgreinar Morgunblaðsins slá sig út af lag- inu. Þar sem ritstjórinn heimtar að sagan verði endurskrifuð eins og í einræðisríki. Og dálítið bilað þar sem við lifum á tímum upplýs- ingar og gagnsæis, en hann trúir á mátt endurtekningarinnar eins og alræmdir karlar sögunnar. Í Efstaleiti kom saman fjöldi gamalla útvarpsmanna og -kvenna að heilsa upp á Möggu Indriða og hún flutti sjálf tölu, fyndin og nastý. Fengu sumir ekki varist þeirri hugsun að kannski væri þetta æfing að útför Útvarpsins. Almannaútvarpsins sem þjóðin treystir í gleði og sorg og Mar- grét ásamt fleira góðu fólki lagði drög að. Árvakurt njósnahreiður Einmitt á þessum dögum skreið fyrrum ritstjóri Morgunblaðsins úr skápnum og upplýsti í ritverki stoltur, að Morgunblaðið hefði verið njósnahreiður um langt skeið og var það mjög samtímis því að útvarpsfólkið var að berjast við að móta stofnun sem nauðsynleg þykir með siðuðum þjóðum. Á pari við þjóðleikhús og þjóðminjasafn, tölum nú ekki um sinfóníuhljóm- sveit. Styrmiskynslóðin í Sjálfstæðis- flokknum hafði ýmist tögl eða hagldir í útvarpsráði og beitti þar áhrifum sínum. Lét sér það nægja og var ekki með kröfur uppi um að Ríkisútvarpið færi í dauða- klefann. Þótt penir lögfræðingar í Varðbergi þægju stöðug ferðalög Ameríkana og svæfu í lokrekkj- um flugmóðurskipa í brælu, var þeim ekki efst í huga að eyðileggja þjóðar útvarp sitt. Hlutverk þeirra var að njósna um verkamannafjöl- skyldur þegar þeir komu í land, því æ sér gjöf til gjalda. Arftakarnir sem nú hafast við á Alþingi telja hins vegar Ríkisútvarpið, sem þjóðin stólar á, þjóðhættulega stofnun og nærtækasta verkefnið að ráðast gegn því eins og vofu kommúnismans forðum og er orða- lag annars ritstjóra Morgunblaðs- ins og skálds í heiðurslaunaflokki. Í Framsóknarflokknum fundust ætíð menningarmenn forðum daga sem áttuðu sig á nauðsyn þjóðarút- varps og hljóðminjasafns og slíkt væri einn af hornsteinum sjálf- stæðs lýðveldis. Ekkert annað orð en plebbi kemur hins vegar upp í hugann þegar litið er yfir fram- sóknarhjörðina á Alþingi að und- anskildu sæmilega meinandi fólki sem maular jólakökuna sína í kaffistofunni og þiggur kaupið sitt um mánaðamót. En þegar plebba- liðið í framsókn og styrkjadreng- irnir í Sjálfstæðisflokknum ná saman er voðinn vís. Hér ætlar hvort tveggja að verða Íslands óhamingju að vopni. Ríkisútvarp- ið er komið í klefann, það verður dregið um barkann fyrir jól eins og horfir. Dregið um barkann á þjóðarútvarpinu Opið bréf til stjórnmálamanna Kæri stjórnmálamaður Mig langar að biðja þig um hjálp og kannski fyrst af öllu áheyrn, því ég er gríðarlega áhyggju- fullur og trúi varla að þú gerir þér grein fyrir hversu alvarlegt ástandið á vinnustaðnum mínum er orðið og í hvað stefnir. Ég gríp því til þess ráðs að skrifa þér beint. Í nokkur ár höfum við sem vinnum á „gólfinu“ á Landspítalanum valið þá leið að ræða við okkar yfir- menn um hversu alvarlegt ástandið er orðið í von um að það skili sér til yfir- stjórnar spítalans og síðan til þín. Þetta er ekki að virka, því hversu hátt sem kallað hefur verið hefur ástandið farið hratt versn- andi. Þegar rætt hefur verið um í hvað stefni á Land- spítalanum hefur mönnum orðið tíðrætt um myndlíkinguna að spítalinn nálgist hengiflug. Við sem áður vorum nefnd og vinnum á gólfinu höfum ekki verið í nein- um vafa um að spítalinn fór fyrir löngu fram af þessu hengiflugi en svo myndlíkingunni sé haldið áfram þá blasir núna við næsta hrun niður í svarta hyldýpisgjá, sem gæti reynst ómögulegt að komast upp úr. Þetta er hrikaleg lýsing, en því miður rétt að mínu mati og til að grípa til annarrar myndlíkingar þá sjá læknar fyrir sér heilbrigðis- kerfi sem er að blæða út og ekk- ert er aðhafst. Svo vitnað sé í mjög umfjallað mál í fjölmiðlum þegar maður var í lífshættu vegna hníf- stungu í hjartað. Þar hefði ekki dugað að setjast á rökstóla og setja plástur á sárin meðan ákveðið væri hvað ætti að gera. Nei, þá og nú þarf að bregðast skjótt við. Að líkja spítalanum við sjúkling sem hefur fengið hnífstungu í hjart- að er dramatískt en alls ekki eins langt frá lagi og í fyrstu mætti halda. Ein af mörgum yfirvofandi hættum sem styðja þessa samlík- ingu er sú staðreynd að fjöldi, jafn- vel mikill meirihluti, svæfinga- og gjörgæslulækna hyggst segja upp stöðum sínum við spítalann ef ekki verður samið við lækna fyrir ára- mót. Hvað um það, gætir þú hugs- að, þetta eru varla meira en 15-25 læknar. En til að taka af allan vafa um afleiðingarnar þá yrðu þær eitthvað á þessa leið: Nánast engar skurðaðgerðir verða fram- kvæmdar, fæðandi konur fá ekki deyfingar, keisaraskurðir verða ekki framkvæmdir, gjörgæslu- meðferð verður nánast engin. Í stórum dráttum, mesti hluti bráðaþjónustu leggst af og venju- leg starfsemi spítalans eins og við þekkjum hana lamast endan- lega. Þetta er þjónusta sem núna er veitt þrátt fyrir verkfall svo það sé á hreinu. Og þó að þú vild- ir bjarga þessum bráðveiku sjúk- lingum til útlanda yrði það líka erfitt þar sem þessir sérfræðing- ar sjá að mestu um þann flutning. Af þessari lýsingu mætti halda að íslenskir læknar og þá sér- staklega svæfinga- og gjörgæslu- læknar væru gjörsneyddir allri ábyrgðar tilfinningu. Nei, því er einmitt alveg öfugt farið, við telj- um okkur ekki siðferðilega né fag- lega fært að horfa upp á að þessu fársjúka kerfi blæði út án aðgerða. Fossblæðing Þessi svokallaða læknadeila snýst að mínu mati alls ekki um pró- sentutölur eða samanburð við aðrar stéttir heldur um hvort ein- hver vilji er til að stöðva þessa fossblæðingu og að byrjað sé að lækna heilbrigðiskerfið okkar á ný. Aðgerðir lækna snúast um það hvort læknar haldist á Íslandi og að tryggja að læknar flytjist heim til Íslands að loknu námi til að viðhalda eðlilegri nýliðun og heil- brigðu heilbrigðiskerfi. Þetta er ekki flóknara. Titillinn á þessu bréfi er: Graf- alvarlegt mál – klínískt eða póli- tískt. Það er vegna þess að mér finnst við, þ.e.a.s. þú og ég, hafa mismunandi skilning á þessu hug- taki. Þú, að þetta sé fínt innlegg þegar þú vilt sýna okkur umbjóð- endum þínum (kjósendum) hversu áhyggjufullur þú ert þótt þú sért þá þegar ákveðinn í að bíða af þér storminn. Í minni starfsstétt þýðir grafalvarlegt ástand að sjúkling- urinn minn er í bráðri lífshættu og það verði að bregðast við strax (bara til að hafa orðið strax líka á hreinu, virðist vefjast fyrir sumum ykkar, þá þýðir það hjá okkur nú þegar!). Að vísu getur ástandið verið orðið það alvarlegt að við náum ekki að bjarga sjúk- lingnum en þá förum við strax til aðstandenda og tjáum þeim með algjörlega sönnum og eins nær- gætnum hætti og mögulegt er um yfirvofandi dauða sjúklingsins og reynum að styðja þá og hugga. Í hreinskilni, kæri stjórnmála- maður, þá finnst mér þú hafa tvo möguleika í stöðunni. Í fyrsta lagi að stuðla að því með öllum til tækum ráðum að samið verði við lækna á þeim grunni að læknar fáist til að starfa á Íslandi. Í öðru lagi verður þú í þeirri erfiðu aðstöðu að þurfa að tilkynna aðstandendum (þjóð- inni) yfirvofandi andlát (hrun) heil- brigðiskerfisins. Með innilegu þakklæti fyrir áheyrnina og von um hjálp við fyrri kostinn. Grafalvarlegt ástand – klínískt eða pólitískt RÚV Finnbogi Her- mannsson fv. frétta- og dag- skrárgerðarmaður og nú rithöfundur í Hnífsdal HEILBRIGÐISMÁL Felix Valsson svæfi nga- og gjörgæslulæknir og þyrlulæknir ➜ Aðgerðir lækna snúast um það hvort læknar haldist á Íslandi og að tryggja að læknar fl ytjist heim til Ís- lands að loknu námi til að viðhalda eðlilegri nýliðun … ➜ Hér ætlar hvort tveggja að verða Íslands óhamingju að vopni. Ríkisútvarpið er komið í klefann, það verður dregið um barkann fyrir jól eins og horfi r. FA S TU S _E _5 5 .1 2 .1 4 Síðumúli 16 | 108 Reykjavík | Sími 580 3900 | www.fastus.is Verslun opin mán - fös 8.30 - 17.00 Brýnt í jólasteikina Keramik hnífabrýni Goursharp Pro Kr. 5.157,- Laugavegi 176 Glerártorgi lindesign.is Íslenski bókapúðinn Verð 11.840 kr með fiðurfyllingu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.