Gerðir kirkjuþings - 2003, Qupperneq 94

hennar á öllum kirkjugörðum landsins, útreikningi fyrir hvem þeirra og þeim
sjónarmiðum sem lágu að baki gjaldalíkaninu. Jafnframt em settar fram tillögur um
brejdta skipan kirkjugarðsmála.
Ekki er talin ástæða til að rekja efni skýrslunnar hér, enda hefur henni verið dreifit hér
á þinginu. Verður því látið nægja að vísa til hennar. Bent skal á, að gjaldalíkanið
byggir á skiptingu kirkjugarðanna í landinu í 10 flokka eftir fjölda greiðenda, og
einstakir verkþættir og umfang þeirra í lögboðnum störfum þeirra reiknaðir út, miðað
við upplýsingar um kostnað við þá. Helstu rekstrarliðimir em: hirðing að sumarlagi,
grafartaka, annað viðhald, prestkostnaður, afskriff/viðhald/rekstur húsnæðis,
nýframkvæmdir, bókhald og reikningsskil, stjómun o.fl. Uthlutun
kirkjugarðsgjaldsins er síðan byggð á þesssu gjaldalíkani.
Kirkjugarðasamband Islands hefur haldið marga kynningarfundi og gert rækilega
grein fyrir störfunum að gjaldalíkaninu. Hefur þessari hugmyndafræði að ákvörðun
ijár til kirkjugarðanna almennt verið mjög vel tekið. Þá hefur Kirkjugarðaráð og
kirkjuráð hvatt Kirkjugarðasamband íslands til að kynna efni hennar og tillögur fyrir
stjómvöldum í því skyni að freista þess að koma á þeirri skipan sem þar er lýst og að
síðan verði lagt fram lagabreytingafiumvarp fyrir kirkjuþing í haust.
VIII. Hugmyndir að breyttum grundvelli fyrir framlögum ríkisins til starfsemi
kirkjugarða.
Hinn 30. júlí sl. komu stjómarmenn Kirkjugarðasambands Islands á fund dóms- og
kirkjumálaráðherra til þess að kynna honum efni skýrslunnar um hið nýja gjaldalíkan.
Að loknum þeim fúndi ákvað ráðherrann, eftir athugun á málinu, að nokkrum
starfsmönnum í dóms- og kirkjumálaráðimeytinu og fjármálaráðuneytinu yrði falið að
fara vel yfir málið og gera síðan tillögur um frekari úrvinnslu og ffamvindu málsins.
Það var samdóma álit fulltrúa ráðrmeytanna að gjaldalíkanið væri allt of ítarlegt til
þess að nota mætti það sem reiknigrundvöll. í árlegri fjárlagagerð fjalli ráðuneytin
ekki um forsendur, útreikninga og kostnaðarbreytingar í slíkum smáatriðum. Hins
vegar gæti notkun slíks líkans verið skynsamleg og eðlileg til að dreifa fjármunum til
einstakra kirkjugarða. Bent var á að ákvörðun fjárframlaga sé einfold og gegnsæ.
Núgildandi viðmiðun um ákveðna krónutölu pr. einstaklinga 16 ára og eldri hafi
reynst hagstæð viðmiðun þar sem laxmaþróim hefur oft verið meiri en
verðlagsforsendur fjárlaga og fólksíjölgun hafi líka komið til góða.
Hagræðingarkröfúr sem gerðar eru í rekstri ríkisins hafa sjaldnast haft áhrif á
ráðstöfunartekjur kirkjugarðanna. Fulltrúamir vora sammála um að vel mætti hugsa
sér að nota tvær grunnstærðir í viðmiðun fyrir ffamlagi sem komi í stað
kirkjugarðsgjaldisins, þ.e. hvemig sú ijárveiting skuli ákvörðuð. Þær endurspeglast í
meginhluta rekstrarins, þ.e. fjölda grafa í umhirðu viðkomandi kirkjugarðs og
fjölda greftrana. Ennfremur töldu fulltrúamir að gera mætti lagabreytingu þaxmig að
ekki verði kveðið á um það í lögum hvemig fjármagninu verði ráðstafað til einstakra
kirkjugarða heldur verði sú skipting á hendi yfirstjómar kirkjugarðanna,
kirkjugarðaráðs. Við þá úthlutun mætti vel hugsa sér að leggja gjaldalíkan KGSÍ til
gmndvallar. Einnig mætti skoða að ffamlag í kirkjugarðasjóð gæti verið breytilegt
milli ára, en þó með tilteknu lágmarki, til að jafna milli minnstu garða eftir úthlutun
samkvæmt samræmdum reikniforsendum í líkaninu.
92