Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2007, Side 158

f grein í Kirkjuritinu undir heitinu Söfnuður og samtíð, aldarfjórðungi síðar,
I59316 JregUr Björn upp mynd af kirkjunni sem er að sönnu enn gagnrýnin
og hvetjandi til frekari starfa á akrinum, en sýnir vel þá miklu breytingu sem
orðin var frá því að hann lagði af stað 1967. Þegar hér var komið sögu hafði
hann tekið sér frí frá kennslu um hríð til að axla aukna ábyrgð á kirkjulegum
vettvangi sem fræðslustjóri kirkjunnar og hafði umsjón með fræðslumálum
hennar og vaxandi kærleiks- og líknarþjónustu.
Hér undirstrikar hann framar öðru hvernig hin kristna játning er skap-
andi hreyfiafl en ekki kyrrstaða. Þess vegna verður söfnuðurinn að vera við
því búinn að bregðast við síífellt nýjum áskorunun um viðbrögð við neyð og
nauðsynjum samtímans:
Kirkjan og söfnuðurinn eru guðfræðileg hugtök sem eiga sér um margt sín
eigin merkingarsvið og skírskotanir óháðar stað og stund. Þetta gefum við til
kynna með því að játa að Kristur er, var og verða mun hinn sami um aldir alda.
En kirkjan, hver kristinn söfnuður, er ætíð kölluð til að bera Kristi vitni í þeirri
samtíð sem er okkar og getur aldrei verið sú sama og fyrri játendur trúarinnar
áttu við að búa. ... Sjálfur var Jesús frá Nazaret trúr þeirri trúar- og menning-
ararfleifð sem hann tók í arf, en sem Kristur drottinn, sonur hins lifanda Guðs,
hinn upprisni, er hann samtímamaður hverrar nýrrar kynslóðar og knýr hana,
knýr okkur til að játa hann sem drottin í þeim aðstæðum, pólitískum, menn-
ingarlegum, trúarlegum sem við eigum við að búa í okkar samtíð.17
Safnaðarstarf og kirkjubyggingar
Fyrir fjórum áratugum voru fyrstu húsin byggð í Breiðholti. Meðal fyrstu íbúa
þar var Björn Björnsson og leið ekki á löngu þar til hann hafði tekið þar til hend-
inni í kirkjulegu tilliti og haft forgöngu við tilurð hinnar fyrstu sóknarnefndar.
I Kirkjuritinu árið 1972 er haft viðtal við sóknarnefndarfólk og Björn Björns-
son sem þá var safnaðarfulltrúi fyrsta safnaðarins í Breiðholtshverfmu. Starf-
inu í hinum nýja söfnuði var lýst og gerð grein fyrir áformum og vonum hins
nýja safnaðar. Þetta viðtal dregur saman margar meginskoðanir Björns á mögu-
leikum og nauðsynjum kirkjustarfs við nýjar aðstæður. Eitt af því sem hann
16 Kirkjuritið lh. 59 árg ,26-31
17 Björn Björnsson 1993c, 27
156